Ecce panis Angelórum, factus cibus viatórum: vere panis filiórum, non mitténdus cánibus...

 Deus, qui nobis sub Sacraménto mirábili passiónis tuæ memóriam reliquísti: tríbue, quǽsumus, ita nos Córporis et Sánguinis tui sacra mystéria venerári; ut redemptiónis tuæ fructum in nobis júgiter sentiámus: Qui vivis et regnas.

The supplication of the Forty Hours in one form or another has been practiced for many centuries; Clemens XII in 1731 issued the, ah, detailed rubrics (known as the 'Clementine Instruction'). It is observed annually at Saint-Eugène from the Sunday afternoon of Quinquagesima until the Tuesday morning before Ash Wednesday. 

The Liturgia page is here and the livret for Holy Mass is here. Am not going to reproduce all the texts but have added the four composers featured in 'Labels'. The Mass is Cibavit eos ex adipe frumenti; it is the Mass of Corpus Christi with the Tractus Ab ortu solis ad occasum replacing the Alleluia Caro mea vere est cibus.

The sequence Lauda Sion Salvatorem is not sung in its proper place before the Gospel in this Mass of Exposition but the Schola includes it, part at the procession into the sanctuary and part at the Offertory. I've left the text of Saint Thomas in its place before the Gospel.

Introitus. Ps. 80, 17. Cibávit eos ex ádipe fruménti, allelúja: et de petra, melle saturávit eos, allelúja, allelúja, allelúja. Ps. ib., 2. Exsultáte Deo, adjutóri nostro: jubiláte Deo Jacob. V. Glória Patri.

Kyrie, Gloria.

The Sunday of Quinquagesima is commemorated although I've not copied the orations here.

Oratio. Deus, qui nobis sub Sacraménto mirábili passiónis tuæ memóriam reliquísti: tríbue, quǽsumus, ita nos Córporis et Sánguinis tui sacra mystéria venerári; ut redemptiónis tuæ fructum in nobis júgiter sentiámus: Qui vivis et regnas.

Oratio.

Léctio Epistolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corinthios.
1. Cor. 11, 23-29.
Fratres: Ego enim accépi a Dómino quod et trádidí vobis, quóniam Dóminus Jesus, in qua nocte tradebátur, accépit panem, et grátias agens fregit, et dixit: Accípite, et manducáte: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradétur: hoc fácite in meam commemorationem. Simíliter ei cálicem, postquam cenávit, dicens: Hic calix novum Testaméntum est in meo sánguine. Hoc fácite, quoties cúmque bibétis, in meam commemoratiónem. Quotiescúmque enim manducábitis panem hunc et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat. Itaque quicúmque manducáverit panem hunc vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini. Probet autem seípsum homo: et sic de pane illo e dat et de calice bibat. Qui enim mánducat et bibit indígne, iudicium sibi mánducat et bibit: non dijúdicans corpus Dómini.

Graduale. Ps. 144, 15-16. Oculi ómnium in te sperant, Dómine: et tu das illis escam in témpore opportúno. V. Aperis tu manum tuam: et imples omne animal benedictióne.

Tractus. Mal. 1, 11; Prov 9, 5. Ab ortu solis * usque ad occásum, magnum est nomen meum in géntibus. V. Et in omni loco sacrificátur, et offértur nómini meo oblátio munda: quia magnum est nomen meum in géntibus. V. Veníte, comédite panem meum: et bíbite vinum, quod míscui vobis.

Sequéntia.

Lauda, Sion, Salvatórem, 

lauda ducem et pastórem 

in hymnis et cánticis.

Quantum potes, tantum aude:
quia major omni laude, 

nec laudáre súffícis.

Laudis thema speciális, 

panis vivus et vitális 

hódie propónitur.

Quem in sacræ mensa cenæ
turbæ fratrum duodénæ 

datum non ambígitur.

Sit laus plena, sit sonóra, 

sit jucúnda, sit decóra

mentis jubilátio.

Dies enim sollémnis agitur,
in qua mensæ prima recólitur
hujus institútio.

In hac mensa novi Regis, 

novum Pascha novæ legis 

Phase vetus términat.

Vetustátem nóvitas, 

umbram fugat véritas, 

noctem lux elíminat.

Quod in cœna Christus gessit,
faciéndum hoc expréssit

in sui memóriam.

Docti sacris institútis, 

panem, vinum in salútis 

consecrámus hóstiam.

Dogma datur Christiánis,
quod in carnem transit panis

et vinum in sánguinem.

Quod non capis, quod non vides, 

animosa fírmat fides,
præter rerum órdinem.

Sub divérsis speciébus, 

signis tantum, et non rebus, 

latent res exímiæ.

Caro cibus, sanguis potus:
manet tamen Christus totus

sub utráque spécie.

A suménte non concísus, 

non confráctus, non divísus: 

ínteger accípitur.

Sumit unus, sumunt mille:
quantum isti, tantum ille: 

nec sumptus consúmitur.

Sumunt boni, sumunt mali
sorte tamen inæquáli, 

vitæ vel intéritus.

Mors est malis, vita bonis:
vide, paris sumptiónis

quam sit dispar éxitus.

Fracto demum sacraménto, 

ne vacílles, sed meménto, 

tantum esse sub fragménto,

quantum toto tégitur.

Nulla rei fit scissúra: 

signi tantum fit fractúra: 

qua nec status nec statúra 

signáti minúitur.

Ecce panis Angelórum, 

factus cibus viatórum: 

vere panis filiórum, 

non mitténdus cánibus.

In figúris præsignátur, 

cum Isaac immolátur: 

agnus paschæ deputátur: 

datur manna pátribus.

Bone pastor, panis vere, 

Jesu, nostri miserére: 

tu nos pasce, nos tuére: 

tu nos bona fac vidére 

in terra vivéntium.

Tu, qui cuncta scis et vales:
qui nos pascis hic mortáles: 

tuos ibi commensáles, 

coherédes et sodáles 

fac sanctórum cívium.
Amen. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangéli secúndum Joánnem.
1. Joann. 6, 56-59.
In illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Caro mea vere est cibus et sanguis meus vere est potus. Qui mandúcat meam carnem et bibit meum sánguinem, in me manet et ego in illo. Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: et qui mandúcat me, et ipse vivet propter me. Hic est panis, qui de cœlo descéndit. Non sicut manducavérunt patres vestri manna, et mórtui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet inætérnum.

Credo.

Offertorium. Levit. 21, 6. Sacerdótes Dómini incénsum et panes ófferunt Deo: et ideo sancti erunt Deo suo, et non pólluent nomen ejus, allelúja.

Secreta. Ecclésiæ tuæ, quǽsumus, Dómine, unitátis et pacis propítius dona concéde: quæ sub oblátis munéribus mýstice designántur. Per Dóminum.

Secreta.

Præfatio de Sanctissimo Sacramento.

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus, per Christum Dóminum nostrum, verum æternúmque Pontíficem, et
solum sine peccáti mácula Sacerdótem. Qui in novíssima cœna formam sacrifícii perénnis instítuens, hóstiam se tibi primum óbtulit, et primus dócuit offérri. Cujus carne pro nobis immoláta dum páscimur roborámur, et fuso sánguine dum potámur, ablúimur. Et ideo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriae tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.

Communio. 1. Cor. 11, 26-27. Quotiescúmque manducábitis panem hunc et cálicem bibétis, mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat: itaque quicúmque manducáverit panem vel bíberit calicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini, allelúja.

Postcommunio. Fac nos, quæsumus, Dómine, divinitátis tuæ sempitérna fruitióne repléri: quam pretiósi Corporis et Sanguinis tui temporalis percéptio præfigúrat: Qui vivis.

The Procession follows, and then the Litanies, Psalm 69, the preces, and finally the orations. The ministers depart in silence whilst the Most Blessed Sacrament remains exposed until Tuesday morning.

Pange lingua gloriósi
Córporis mystérium,
Sanguinísque pretiosi,
Quem in mundi prétium
Fructum ventris generosi
Rex effúdit géntium.

Nobis datus, nobis natus
Ex intácta Vírgine,
Et in mundo conversátus,
Sparso verbi sémine,
Sui moras incolátus
Miro clausit órdine.

In suprémæ nocte cœnæ,
Recúmbens cum frátribus,
Observáta lege plene
Cibis in legálibus,
Cibum turbæ duodénæ
Se dat suis mánibus.

Verbum caro, panem verum
Verbo carnem éfficit:
Fitque sanguis Christi merum,
Et si sensus déficit,
Ad firmándum cor sincérum
Sola fides súfficit.

Tantum ergo Sacraméntum
Venerémur cérnui:
Et antíquum documéntum
Novo cedat rítui:
Præstet fides suppleméntum
Sénsuum deféctui.

Genitóri, Genitóque
Laus et jubilátio,
Salus, honor, virtus quoque
Sit et benedíctio:
Procedénti ab utróque
Compar sit laudátio.
Amen.