Hic est discípulus ille, qui testimónium pérhibet de his: et scimus, quia verum est testimónium ejus, allelúja...
Ecclésiam tuam, Dómine, benígnus illústra: ut, beáti Joánnis Apóstoli tui et Evangelístæ illumináta doctrínis, ad dona pervéniat sempitérna. Per Dóminum.
Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nos Unigéniti tui nova per carnem Natívitas líberet; quos sub peccáti jugo vetústa sérvitus tenet. Per eúndem Dóminum nostrum.
Today is the feast of the Apostle and Evangelist Saint John, the 3rd day infra Octavam Nativitatis Domini Nostri Iesu Christi and the 2nd infra Octavam Sancti Stephani; the Mass is In medio Ecclesiae aperuit os eius. The Holy Apostle and Evangelist and Theologian is perhaps the superlative heavenly patron for those of us who have sometimes become too preoccupied with male beauty in one or another of its forms (at least, those of us whose mental image of the Holy Apostle at the time of his calling was the lovely young man of the painters): a simple laborer, beloved of Our Most Blessed Lord and Savior, witness of His great wonders, companion in His Passion and foster-son of the Most Blessed Lady Mother of God, Apostle, then Evangelist and Doctor of the nations of Asia, who by the divine Providence survived his own martydom and who finally, an old man, withdrawn from the earthly cares of his previous life, received the mystical visions of the hidden and glorious Mysteries that are recorded for us in the Book of the Apocalypse: simple, wise beyond the wisdom of the world, beautiful in his obedience to the voice of the divine Master and Savior: implevit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus: stolam glóriæ índuit eum. I've fussed with the wording of those sentences a few times and, eh, shall just leave what I've written.
Statio ad Sanctam Mariam majorem
Introitus. Eccli. 15, 5. In médio Ecclésiæ apéruit os ejus: et implevit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus: stolam glóriæ índuit eum. Ps. 91, 2. Bonum est confitéri Dómino: et psállere nómini tuo, Altíssime. ℣. Glória Patri.
I had thought that the oration in commemoration of the Octave of Saint Stephen was said but evidently this happens only in the Office, at Lauds and Vespers.
Oratio. Ecclésiam tuam, Dómine, benígnus illústra: ut, beáti Joánnis Apóstoli tui et Evangelístæ illumináta doctrínis, ad dona pervéniat sempitérna. Per Dóminum.
Oratio. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nos Unigéniti tui nova per carnem Natívitas líberet; quos sub peccáti jugo vetústa sérvitus tenet. Per eúndem Dóminum nostrum.
Lectio libri Sapiéntiæ.
Eccli. 15, 1-6.
Oratio. Ecclésiam tuam, Dómine, benígnus illústra: ut, beáti Joánnis Apóstoli tui et Evangelístæ illumináta doctrínis, ad dona pervéniat sempitérna. Per Dóminum.
Oratio. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nos Unigéniti tui nova per carnem Natívitas líberet; quos sub peccáti jugo vetústa sérvitus tenet. Per eúndem Dóminum nostrum.
Lectio libri Sapiéntiæ.
Eccli. 15, 1-6.
Qui timet Deum, fáciet bona: et qui cóntinens est justítiæ, apprehéndet illam, et obviábit illi quasi mater honorificáta. Cibábit illum pane vitæ et intelléctus, et aqua sapiéntiæ salutáris potábit illum: et firmábitur in illo, et non flectétur: et continébit illum, et non confundétur: et exaltábit illum apud próximos suos, et in médio ecclésiæ apériet os ejus, et adimplébit illum spíritu sapiéntiæ et intelléctus, et stola glóriæ véstiet illum. Jucunditátem et exsultatiónem thesaurizábit super illum, et nómine aeterno hereditábit illum, Dóminus, Deus noster.
Graduale. Joann. 21, 23 et 19. Exiit sermo inter fratres, quod discípulus ille non móritur: et non dixit Jesus: Non móritur, ℣. Sed: Sic eum volo manére, donec véniam: tu me séquere.
Graduale. Joann. 21, 23 et 19. Exiit sermo inter fratres, quod discípulus ille non móritur: et non dixit Jesus: Non móritur, ℣. Sed: Sic eum volo manére, donec véniam: tu me séquere.
Allelúja, allelúja. ℣. Ibid., 24. Hic est discípulus ille, qui testimónium pérhibet de his: et scimus, quia verum est testimónium ejus. Allelúja.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secundum Joannem.
Joann. 21, 19-24.
In illo témpore: Dixit Jesus Petro: Séquere me. Convérsus Petrus vidit illum discípulum, quem diligébat Jesus, sequéntem, qui et recúbuit in cena super pectus ejus, et dixit: Dómine, quis est qui tradet te? Hunc ergo cum vidísset Petrus, dixit Jesu: Dómine, hic autem quid? Dicit ei Jesus: Sic eum volo manére, donec véniam, quid ad te? tu me séquere. Exiit ergo sermo iste inter fratres, quia discípulus ille non móritur. Et non dixit ei Jesus: Non móritur; sed: Sic eum volo manére, donec véniam: quid ad te? Hic est discípulus ille, qui testimónium pérhibet de his, et scripsit hæc: et scimus, quia verum est testimónium ejus.
Credo.
Offertorium. Ps. 91, 13. Justus ut palma florébit: sicut cedrus, quæ in Líbano est, multiplicábitur.
Secreta. Súscipe, Dómine, múnera, quæ in ejus tibi sollemnitáte deférimus, cujus nos confídimus patrocínio libcrári. Per Dóminum.
Secreta. Oblata, Dómine, múnera, nova Unigéniti tui Nativitáte sanctífica: nosque a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per Dominum.
Præfatio de Nativitate, ratione Octavæ.
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Quia per incarnáti Verbi mystérium nova mentis nostræ óculis lux tuæ claritátis infúlsit: ut, dum visibíliter Deum cognóscimus, per hunc in invisibílium amorem rapiámur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia cæléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Communio. Joann. 21, 23. Exiit sermo inter fratres, quod discípulus ille non móritur: et non dixit Jesus: Non móritur; sed: Sic eum volo manére, donec véniam.
Postcommunio. Refécti cibo potúque cœlésti, Deus noster, te súpplices deprecámur: ut, in cujus hæc commemoratióne percépimus, ejus muniámur et précibus. Per Dóminum.
Postcommunio. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut natus hódie Salvátor mundi, sicut divínæ nobis generatiónis est auctor; ita et immortalitátis sit ipse largítor: Qui tecum vivit et regnat.
✠ ✠ ✠
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla. Per Dóminum.
Deus, qui caritátis dona per grátiam Sancti Spíritus tuórum fidélium córdibus infudísti: da fámulis et famulábus tuis, pro quibus tuam deprecámur cleméntiam, salútem mentis et córporis; ut te tota virtúte díligant, et quæ tibi plácita sunt, tota dilectióne perfíciant. Per Dóminum.
Laus Deo Virginique Matri
Comments
Post a Comment