Statuit ei Dóminus testaméntum pacis, et príncipem fecit eum: ut sit illi sacerdotii dígnitas in ætérnum...
Deus, qui nos beáti Eugenii Martyris tui confessióne gloriósa circumdas et protegis: præsta nobis et ejus intercessióne gaudere, et oratióne fulciri. Per Dóminum.
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, semper rationabília meditántes, quæ tibi sunt plácita, et dictis exsequámur et factis. Per Dóminum.
Today is the 26th Sunday post Pentecosten, the 6th quae superfuit post Epiphaniam, and the 4th of November. (I have gotten the count of the Epiphany Masses screwed up in more than one place during these weeks, I expect, since Pius XII or Ioannes XXIII worked one of their magickal re-arrangements. That I can't keep track properly is of course mea culpa and not that of the famed creative duo 'the 12th and 23rd'.)
The Mass at Le Barroux was Dicit Dominus Ego cogito cogitationes pacis with the proper orations and lessons; have put this Mass infra.
At Saint-Eugène, the solemn Mass Statuit ei Dominus testamentum pacis of Saint Eugene Bishop and Martyr was sung, celebrated by the Lord Abbot of Saint-Madeleine du Barroux, Dom Louis-Marie de Geyer d'Orth. He didn't use the miter but sang the pontifical blessing at the end of Mass; there are presumably rules about such things. The Liturgia page is here; the livret for Holy Mass is here and that for Vespers here. There is a separate livret, here, for the commemoration at Vespers of the 26th Sunday post Pentecosten.
At Saint-Eugène, the Laudes regiae accompanied the procession of Saint Eugene's relics to his altar, where they were incensed and the collect of the Mass sung.
V/. et R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. et R/. Exáudi Christe!
V/. Ecclésiæ sanctæ Dei, salus perpétua!
V/. Redémptor mundi: R/. Tu illam ádjuva.
V/. Sancta María: R/. Tu illam ádjuva.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. et R/. Exáudi Christe!
V/. Francisco summo Pontífici et universáli
papæ, vita!
V/. Salvátor mundi: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancte Petre: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancte Paule: R/. Tu illum ádjuva.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. et R/. Exáudi Christe!
V/. Lauréntio archiepíscopo, et omni clero sibi commísso, pax, vita et salus contínua.
V/. Sancte Dionysie: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancta Genovéfa: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancte Eugénie: R/. Tu illum ádjuva.
V/. Sancta Cæcília: R/. Tu illum ádjuva.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. Francórum pópulo, cunctis judícibus et omni exercítui Francórum vita et victória.
V/. Sancte Míchael: R/. Tu illos ádjuva.
V/. Sancta Johanna: R/. Tu illos ádjuva.
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
V/. Rex regum! R/. Rex noster!
V/. Spes nostra! R/. Glória nostra!
V/. Misericórdia nostra! R/. Auxílium nostrum!
V/. Lux, via et vita nostra.
Roi des rois ! Notre roi !
R/. Christus vincit, Christus regnat, Christus ímperat!
R/. Témpora bona véniant! Pax Christi véniat! Redémptis sánguine Christi:
V/. Felíciter! R/. Felíciter! Felíciter!
V/. Regnum Christi véniat.R/. Regnum Christi véniat. Deo grátias! Amen.
Then was sung the Prælegendum from the Mozarabic Rite (their equivalent of the Introit), taken from the choirbooks of the Mozarabic Chapel of the Cathedral of Toledo. The rite of the Asperges me followed.
2 Reg 7, 8-9. Hæc dicit Dóminus : Ego tuli te et fui tecum, allelúia; et interféci omnes inimícos tuos, allelúia. * Fecíque tibi nomen, allelúia, allelúia. V. Ps 91,1. Beátus vir qui timet Dóminum, in mandátis eius cupit nimis.
The Mass ad imitationem moduli Gaudeamus omnes of François Cosset was sung, with Credo III. 'It is well-known to have been Louis XIV's favorite Mass.'
Introitus. Ecclus 45, 30. Ps. 131, 1. Statuit * ei Dóminus testaméntum pacis, et príncipem fecit eum: * ut sit illi sacerdotii dígnitas in ætérnum. Ps. Meménto, Dómine, David: * et omnis mansuetúdinis ejus. V. Glória Patri.
Kyrie, Gloria.
Oratio. Deus, qui nos beáti Eugenii Martyris tui confessióne gloriósa circumdas et protegis: præsta nobis et eius intercessióne gaudere, et oratióne fulciri. Per Dóminum.
Oratio. Praesta, quæsumus, omnípotens Deus: ut semper rationabília meditántes, quæ tibi sunt plácita, et dictis exsequámur, et factis. Per Dóminum.
Lectio Epistolae Beatae Iacobi Apostoli.
Jac. 1, 12-18.
Caríssimi: Beátus vir, qui suffert tentatiónem : quóniam cum probátus fúerit, accípiet corónam vitæ, quam repromísit Deus diligéntibus se. Nemo cum tentátur, dicat, quóniam a Deo tentátur: Deus enim intentátor malórum est: ipse autem neminem tentat. Vnusquísque vero tentátur a concupiscéntia, cum concéperit, parit peccátum: peccátum vero cum consummátum fúerit, générat mortem. Nolíte ítaque erráre, fratres mei dilectíssimi. Omne datum óptimum, et omne donum perféctum desúrsum est, descéndens a Patre luminum, apud quem non est transmutátio, nec vicissitúdinis obumbrátio. Voluntárie enim génuit nos verbo veritátis, ut simus inítium áliquod creatúræ ejus.
Sequentia.
✠ Sequentia Sancti Evangelii secundum Lucam.
Luc. 14, 26-33.
In illo témpore: Dixit Jesus turbis: Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxórem, et fílios, et fratres, et sorores, adhuc autem et ánimam suam, non potest meus esse discípulus. Et qui non bájulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discípulus. Quis enim ex vobis volens turrim ædificáre, non prius sedens cómputat sumptus, qui necessárii sunt, si hábeat ad perficiéndum; ne, posteáquam posúerit fundaméntum, et non potúerit perfícere, omnes, qui vident, incípiant illúdere ei, dicéntes: Quia hic homo cœpit ædificáre, et non pótuit consummáre? Aut quis rex itúrus commíttere bellum advérsus álium regem, non sedens prius cógitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti míllibus venit ad se? Alióquin, adhuc illo longe agénte, legatiónem mittens, rogat ea, quæ pacis sunt. Sic ergo omnis ex vobis, qui non renúntiat ómnibus, quæ póssidet, non potest meus esse discípulus.
Credo III.
During the incensings at the Offertory, the Schola sang the hymn Sancti Eugenii digna memoria. Marc-Antoine Charpentier (1643-1704) wrote his H 55 for voice and perhaps flutes; Augustin D'Oliveira evidently set (2022) the Sancti Eugenii digna memoria to the music of the H 55 (Madame Cessac describes H 55-57 as In Sanctum Nicasium Rothomagensem Archiepiscopum et Martyrem [d 284] 'consisting of three hymns written in square notation'.)
Offertorium. Ps 88, 25. Véritas mea * et misericórdia mea cum ipso: et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
Secreta. Infirmitátem nostram, quæsumus, Dómine, hujus sacrifícii grátia, corrobora: ut contra insidias inimici vigilando et orando certantes, beáti Eugenii Martyris tui precibus et exemplo vincamus. Per Dóminum.
Secreta. Hæc nos oblátio, Deus, mundet, quæsumus, et rénovet, gubérnet et prótegat. Per Dóminum.
Praefatio de Sanctis.
Sanctus.
At the Communion, the Schola sang the Psallendum, the Mozarabic Rite equivalent to the Graduale, of the feast of Saint Eugene, also taken from the choirbooks of the Mozarabic Chapel of the Cathedral of Toledo. These are the first verses of Psalm 1, of course.
And, also, an antiphona from the Mozarabic Rite, evidently part of what we would call the Ordinary; the descriptive page at Liturgia is here.
Graduale. Ps. 88, 21-23. Invéni * David servum meum, óleo sancto meo unxi eum: manus enim mea auxiliábitur ei, et bráchium meum confortábit eum. V. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis * non nocébit ei.
Alleluia, alleluia. Ps. 109, 4. V. Tu es sacérdos in ætérnum, secúndum órdinem * Melchisédech.
Verbi semen qui plantavit
His in terris, et rigavit
Laudemus Eugenium.
Tibi quod dedit loquendo
Confirmavit moriendo,
Christi testimonium.
Orbis sordes cum pagani
Elueret Christiani
Sanguinis effusio.
In nos rivum derivasti
Parvum gregem confirmasti
Nobili martyrio.
Roma, Petro defensore,
Gallia propugnatore
Gaudet Dyonisio.
Nostra vallis servatore,
Et fido deprecatore
Gaudeat Eugenio.
Dionysi facientis
Imitator, et docentisAuditor assiduus.
In se Christum sic formavit,
Martyrio sic prælusit
Cœli miles strenuus.
Mox eumdem quo calebat,
Inter gentes accendebat
Ignem sancti Spiritus.
Ab idolis avocabat
Multos Christo, vindicabat
Periclis interitus.
Huic mors præsens intentatur
Dira per novam grassatur
Tempestas Ecclesiam.
Jam magistrum immolarat
Trinam cœlo consecrarat
Ferus ensis hostiam.
Quos in fletus erupisti,
Morientem cum vidisti
Patrem sine filio!
Noli flere; idem ensis
Te mox adjunget in cœlis
Parentis consortio.
En dum firmat vacillantes,
Dum reducit abnegantes,
Tandem comprehenditur.
Christum jussus ejurare,
Multos deos adorare
Renuens, occiditur.
Membra latentur pagani
In lacus Marchesiani
Gurgitem præcipitant.
Sed illic, invicta fraude,
Illæsa, Deo custode,
Multos annos latitant.
Inde tandem eruuntur,
Indice quo servabantur,
In hac æde collocantur,
Pietatis sumptibus.
Sed, o triste detriméntum!
Corpus undis incorrúptum,
Nobis a Deo servátum,
Aufertur ab hóstibus.
Corporis quod perdiderunt
Tui partem receperunt:
Cum parte quam meruérunt,
Tuum servent spíritum!
[This taking away and return of the Saint's relics etc refers to their transfer to the Royal Abbey of Saint-Denis in the 9th century, their transfer to Toledo in 1565 as a consequence of a Franco-Spanish peace treaty, and the return of a part of them in 1761 to Deuil (where Saint Eugene was martyred and where his relics were returned after their recovery from Lac Marchais).]
Spiritum orbe majorem,
Terrenorum contemptorem,
Supernorum amatorem
Totum Deo deditum!
O qui cœlo vim fecisti,
Qui cruciatus vicisti,
Mortem ipsam calcavisti,
Qui nos ita docuisti
Superare vitia.
Cultu pio te colamus,
Opem tuum sentiamus,
Teque factis exprimamus,
Ut tecum perveniamus,
Ad regna cœlestia.Amen. Alleluia.
✠ Sequentia Sancti Evangelii secundum Lucam.
Luc. 14, 26-33.
In illo témpore: Dixit Jesus turbis: Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxórem, et fílios, et fratres, et sorores, adhuc autem et ánimam suam, non potest meus esse discípulus. Et qui non bájulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discípulus. Quis enim ex vobis volens turrim ædificáre, non prius sedens cómputat sumptus, qui necessárii sunt, si hábeat ad perficiéndum; ne, posteáquam posúerit fundaméntum, et non potúerit perfícere, omnes, qui vident, incípiant illúdere ei, dicéntes: Quia hic homo cœpit ædificáre, et non pótuit consummáre? Aut quis rex itúrus commíttere bellum advérsus álium regem, non sedens prius cógitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti míllibus venit ad se? Alióquin, adhuc illo longe agénte, legatiónem mittens, rogat ea, quæ pacis sunt. Sic ergo omnis ex vobis, qui non renúntiat ómnibus, quæ póssidet, non potest meus esse discípulus.
Credo III.
During the incensings at the Offertory, the Schola sang the hymn Sancti Eugenii digna memoria. Marc-Antoine Charpentier (1643-1704) wrote his H 55 for voice and perhaps flutes; Augustin D'Oliveira evidently set (2022) the Sancti Eugenii digna memoria to the music of the H 55 (Madame Cessac describes H 55-57 as In Sanctum Nicasium Rothomagensem Archiepiscopum et Martyrem [d 284] 'consisting of three hymns written in square notation'.)
Sancti Eugenii digna memoria
Recurrit, Socii; plaudat Ecclesia,
Exultat Gallia, tanti Martyrii
Sacro ditata pignore.
Alumnus Græciæ, visit Hispaniam,
Doctor Hispaniæ revisit Galliam,
Docti præsentiam Doctoris Galliæ
Fideli captans pectore.
Patrem desiderat, votum prosequitur,
Jam prope venerat, hostis irascitur
Sanctus vir rapitur, quem ensis tenerat,
Caput vellens a corpore.
In lacu proximo corpus submittitur,
Custodi optimo pignus commititur;
Recens, ut mittitur manet longissimo
Sub unda corpus tempore.
Hercoldus patitur, quem Dei visio
Ex hoc alloquitur in Dyonisio:
Salutis pretio Sanctus redimitur,
Digno locandus decore.
Sit Patri gloria, sit honor Filio,
Virtus, potentia, laus, jubilatio;
Flamini socio surgat sors socia,
Ut pari constant robore.
Amen.
Offertorium. Ps 88, 25. Véritas mea * et misericórdia mea cum ipso: et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
Secreta. Infirmitátem nostram, quæsumus, Dómine, hujus sacrifícii grátia, corrobora: ut contra insidias inimici vigilando et orando certantes, beáti Eugenii Martyris tui precibus et exemplo vincamus. Per Dóminum.
Secreta. Hæc nos oblátio, Deus, mundet, quæsumus, et rénovet, gubérnet et prótegat. Per Dóminum.
Praefatio de Sanctis.
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre nos tibi semper, et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui glorificáris in concílio Sanctórum, et eórum coronándo mérita, corónas dona tua: Qui nobis in eórum præbes, et conversatióne exémplum, et communióne consórtium et intercessióne subsídium: ut tantam habéntes impósitam nubem téstium, per patiéntiam currámus ad propósitum nobis certámen, et cum eis percipiámus immarcessíbilem glóriæ corónam: per Christum Dominum nostrum. Per quem majestátem tuam treméntes adórant Angeli et omnes Spirítuum cæléstium chori sócia exsultatióne concélebrant. Cum quibus et nostras voces ut admítti júbeas deprecámur, súpplici confessióne dicéntes:
Sanctus.
The Benedictus was sung after the Consecration.
Agnus Dei.
Beátus vir qui non ábiit in consílium impiórum, sed in lege Dómini fuit volúntas ejus. V. Et erit tanquam lignum, quod plantátus est secus decúrsus aquárum: et ómnia quæcúmque fecit prosperabúntur.
And, also, an antiphona from the Mozarabic Rite, evidently part of what we would call the Ordinary; the descriptive page at Liturgia is here.
Refecti Christi Córpore et Sánguine, te laudámus, Dómine. Alleluia, alleluia, alleluia.
Communio. Semel jurávi * in sancto meo: semen ejus in aeternum manébit: et sedes ejus sicut sol in conspéctu meo, et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo.
Postcommunio. Cœléstibus, Dómine, pasti delíciis: quæsumus ; ut semper éadem, per quæ veráciter vívimus, appetámus. Per Dóminum.
At the departure of the Lord Abbot and clergy at the end of Holy Mass, the hymn Virgines et vos pueri vicissim, of Vespers in the old Parisian Rite, was sung. M D'Oliveira orchestrated the Coutances 6th tone plainchant.
Virgines, et vos pueri vicissim
Nunc juvat sacro celebrare plectro,
Martyrem cujus fuit hicce Pagus,
Sanguinem tinctus.
Jam suum felix sibi Roma civem.
Vindicet. Dicit, repetitque jure
Martyrem nostræ fidei factorem
Gallia tota.Ecce cum lecta procerum caterva
Huc adest. Omnes hebet unus ardor:
Luce jam pura recreant sedentes
Mortis umbra.
Non furor dirus studium moratur.
Non minæ terrent gladii, necesque
Corda sic urit studiosa cœli
Ardor amoris.
Mentibus firmis adeunt tyrannos.
At pugil Christi micat inter omnes,
Sanctus Eugenius, velut inter ignes
Luna minores.
Emori lætus, caput immolandum
Pro Dei causa statuit sub ense.
Sic mori pulchrum! Meliore cœli
Luce potimur.
Spargit incassum fera gens per undas
Membra. Solvet vir sacer hinc cadaver:
Rite reddetur tumulo, piosque
Reddet honores.
Huc volat fidens populus salutis:
Dum colit patris cineres verendi,
Corporis morbos animique pellunt
Numine pleni.
Summa laus Patri, genitoque Verbo;
Et tibi compar, utriusque Nexus:
Nos velis, tanto duce, per beatos
Tangere portus.Amen.
✠ ✠ ✠
The Mass sung at Le Barroux, Dicit Dominus Ego cogito cogitationes pacis.
Introitus. Jer. 29,11,12 et 14. Dicit Dóminus: Ego cógito cogitatiónes pacis, et non afflictiónis: invocábitis me, et ego exáudiam vos: et redúcam captivitátem vestram de cunctis locis. Ps. 84, 2. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Jacob. ℣. Glória Patri.
Kyrie, Gloria.
Oratio. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, semper rationabília meditántes, quæ tibi sunt plácita, et dictis exsequámur et factis. Per Dóminum.
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Thessalonicénses.
1 Thess, 1, 2-10.
Fratres: Grátias ágimus Deo semper pro ómnibus vobis, memóriam vestri faciéntes in oratiónibus nostris sine intermissióne, mémores óperis fídei vestræ, et labóris, et caritátis, et sustinéntiæ spei Dómini nostri Jesu Christi, ante Deum et Patrem nostrum: sciéntes, fratres, dilécti a Deo. electiónem vestram: quia Evangélium nostrum non fuit ad vos in sermóne tantum, sed et in virtúte, et in Spíritu Sancto, et in plenitúdine multa, sicut scitis quales fuérimus in vobis propter vos. Et vos imitatóres nostri facti estis, et Dómini, excipiéntes verbum in tribulatióne multa, cum gáudio Spíritus Sancti: ita ut facti sitis forma ómnibus credéntibus in Macedónia et in Achája. A vobis enim diffamátus est sermo Dómini, non solum in Macedónia et in Achája, sed et in omni loco fides vestra, quæ est ad Deum, profécta est, ita ut non sit nobis necésse quidquam loqui. Ipsi enim de nobis annúntiant, qualem intróitum habuérimus ad vos: et quómodo convérsi estis ad Deum a simulácris, servíre Deo vivo et vero, et exspectáre Fílium ejus de cœlis (quem suscitávit ex mórtuis) Jesum, qui erípuit nos ab ira ventúra.
Graduale. Ps. 43, 8-9. Liberásti nos, Dómine, ex affligéntibus nos: et eos, qui nos odérunt, confudísti. ℣. In Deo laudábimur tota die, et in nómine tuo confitébimur in sǽcula.
Allelúja, allelúja. ℣. Ps, 129, 1-2. De profúndis clamávi ad te, Dómine: Dómine, exáudi oratiónem meam. Allelúja.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 13, 31-35.
In illo témpore: Dixit Jesus turbis parábolam hanc: Símile est regnum cœlórum grano sinápis, quod accípiens homo seminávit in agro suo: quod mínimum quidem est ómnibus semínibus: cum autem creverit, majus est ómnibus oléribus, et fit arbor, ita ut vólucres cœli véniant et hábitent in ramis ejus. Aliam parábolam locútus est eis: Símile est regnum cœlórum ferménto, quod accéptum múlier abscóndit in farínæ satis tribus, donec fermentátum est totum. Hæc ómnia locútus est Jesus in parábolis ad turbas: et sine parábolis non loquebátur eis: ut implerétur quod dictum erat per Prophétam dicéntem: Apériam in parábolis os meum, eructábo abscóndita a constitutióne mundi.
Credo.
Offertorium. Ps. 129, 1-2. De profúndis clamávi ad te, Domine: Dómine, exáudi oratiónem meam: de profúndis clamávi ad te, Dómine.
Secreta. Hæc nos oblátio, Deus, mundet, quæsumus, et renovet, gubérnet et prótegat. Per Dóminum.
Præfatio de Ssma Trinitate.
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Communio. Marc. 11, 24. Amen, dico vobis, quidquid orantes pétitis, crédite, quia accipiétis, et fiet vobis.
Postcommunio. Cœléstibus, Dómine, pasti delíciis: quǽsumus ut semper éadem, per quæ veráciter vívimus, appétimus. Per Dóminum.
✠ ✠ ✠
Deus, a quo sancta desidéria, recta consília, et justa sunt ópera: da servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem; ut et corda nostra mandátis tuis dédita, et hóstium subláta formídine, témpora sint tua protectióne tranquílla. Per Dóminum.
Deus, qui caritátis dona per grátiam Sancti Spíritus tuórum fidélium córdibus infudísti: da fámulis et famulábus tuis, pro quibus tuam deprecámur cleméntiam, salútem mentis et córporis; ut te tota virtúte díligant, et quæ tibi plácita sunt, tota dilectióne perfíciant. Per Dóminum.
Laus Deo Virginique Matri
Comments
Post a Comment