Deus, qui diligéntibus te bona invisibília præparásti: infúnde córdibus nostris tui amóris afféctum; ut te in ómnibus et super ómnia diligéntes, promissiónes tuas, quæ omne desidérium súperant, consequámur. Per Dóminum.
I will copy the Mass of the Vigil, Ne tímeas Zacharía exaudíta est orátio tua, infra. (The link to Dr DiPippo's article is supra.)
The vigil of the Nativity of St John the Baptist is attested in all liturgical books of the Roman Rite until 1969, when vigils in the traditional sense were abolished. The same chants and Scriptural readings which it has in the Missal of St Pius V are already found in the oldest graduals and lectionaries, and the same prayers are all in place in the Gregorian Sacramentary at the beginning of the 9th century. The Baptist’s conception is noted on September 24th in many early Western calendars and martyrologies, but does not seem to have been kept as an actual feast as it is in the Byzantine Rite (one day earlier). This is because the vigil itself serves as the liturgical commemoration of his conception, the announcement of which by the Angel Gabriel to his father Zachariah is read as the Gospel of the day. This custom mirrors that of the Ember Wednesday of Advent, on which the Gospel of the Annunciation is read in preparation for Christmas.
At Saint-Eugène, the Laudes hymn Cor arca legem continens (of the Piarist Filippo Bruni) for the Office of the Sacred Heart instituted by Clemens XIII in 1765.
Introitus. Ps. 26, 7 et 9. Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: adjútor meus esto, ne derelínquas me neque despícias me, Deus, salutáris meus. Ps. ibid., 1. Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo? ℣. Glória Patri.
Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 20, 1. Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: et super salutáre tuum exsultábit veheménter. Allelúja.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 5, 20-24.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Nisi abundáverit justítia vestra plus quam scribárum et pharisæórum, non intrábitis in regnum cœlórum. Audístis, quia dictum est antíquis: Non occídes: qui autem occídent, reus erit judício. Ego autem dico vobis: quia omnis, qui iráscitur fratri suo, reus erit judício. Qui autem díxerit fratri suo, raca: reus erit concílio. Qui autem díxerit, fatue: reus erit gehénnæ ignis. Si ergo offeris munus tuum ad altáre, et ibi recordátus fúeris, quia frater tuus habet áliquid advérsum te: relínque ibi munus tuum ante altáre et vade prius reconciliári fratri tuo: et tunc véniens ófferes munus tuum.
Secreta. Propitiáre, Dómine, supplicatiónibus nostris: et has oblatiónes famulórum famularúmque tuárum benígnus assúme; ut, quod sínguli obtulérunt ad honórem nóminis tui, cunctis profíciat ad salútem. Per Dóminum.
Postcommunio. Quos cœlésti, Dómine, dono satiásti: præsta, quǽsumus; ut a nostris mundémur occúltis et ab hóstium liberémur insídiis. Per Dóminum.
Introitus. Luc. 1,13,15 et 14. Ne tímeas, Zacharía, exaudíta est orátio tua: et Elísabeth uxor tua páriet tibi fílium, et vocábis nomen ejus Joánnem: et erit magnus coram Dómino: et Spíritu Sancto replébitur adhuc ex útero matris suæ: et multi in nativitáte ejus gaudébunt. Ps. 20, 2. Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: et super salutáre tuum exsultábit veheménter. V. Glória Patri.
Introitus. Ps. 26, 7 et 9. Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: adjútor meus esto, ne derelínquas me neque despícias me, Deus, salutáris meus. Ps. ibid., 1. Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo? ℣. Glória Patri.
Kyrie, Gloria.
Oratio. Deus, qui diligéntibus te bona invisibília præparásti: infúnde córdibus nostris tui amóris afféctum; ut te in ómnibus et super ómnia diligéntes, promissiónes tuas, quæ omne desidérium súperant, consequámur. Per Dóminum.
Léctio Epístolæ beáti Petri Apóstoli.
1. Petri 3, 8-15.
Caríssimi: Omnes unánimes in oratióne estóte, compatiéntes, fraternitátis amatóres, misericórdes, modésti, húmiles: non reddéntes malum pro malo, nec maledíctum pro maledícto, sed e contrário benedicéntes: quia in hoc vocáti estis, ut benedictiónem hereditáte possideátis. Qui enim vult vitam dilígere et dies vidére bonos, coérceat linguam suam a malo, et lábia ejus ne loquántur dolum. Declínet a malo, et fáciat bonum: inquírat pacem, et sequátur eam. Quia óculi Dómini super justos, et aures ejus in preces eórum: vultus autem Dómini super faciéntes mala. Et quis est, qui vobis nóceat, si boni æmulatóres fuéritis? Sed et si quid patímini propter justítiam, beáti. Timórem autem eórum ne timuéritis: et non conturbémini. Dóminum autem Christum sanctificáte in córdibus vestris.
Graduale. Ps. 83, 10 et 9. Protéctor noster, áspice, Deus, et réspice super servos tuos, ℣. Dómine, Deus virtútum, exáudi preces servórum tuórum.
Oratio. Deus, qui diligéntibus te bona invisibília præparásti: infúnde córdibus nostris tui amóris afféctum; ut te in ómnibus et super ómnia diligéntes, promissiónes tuas, quæ omne desidérium súperant, consequámur. Per Dóminum.
Léctio Epístolæ beáti Petri Apóstoli.
1. Petri 3, 8-15.
Caríssimi: Omnes unánimes in oratióne estóte, compatiéntes, fraternitátis amatóres, misericórdes, modésti, húmiles: non reddéntes malum pro malo, nec maledíctum pro maledícto, sed e contrário benedicéntes: quia in hoc vocáti estis, ut benedictiónem hereditáte possideátis. Qui enim vult vitam dilígere et dies vidére bonos, coérceat linguam suam a malo, et lábia ejus ne loquántur dolum. Declínet a malo, et fáciat bonum: inquírat pacem, et sequátur eam. Quia óculi Dómini super justos, et aures ejus in preces eórum: vultus autem Dómini super faciéntes mala. Et quis est, qui vobis nóceat, si boni æmulatóres fuéritis? Sed et si quid patímini propter justítiam, beáti. Timórem autem eórum ne timuéritis: et non conturbémini. Dóminum autem Christum sanctificáte in córdibus vestris.
Graduale. Ps. 83, 10 et 9. Protéctor noster, áspice, Deus, et réspice super servos tuos, ℣. Dómine, Deus virtútum, exáudi preces servórum tuórum.
Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 20, 1. Dómine, in virtúte tua lætábitur rex: et super salutáre tuum exsultábit veheménter. Allelúja.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 5, 20-24.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Nisi abundáverit justítia vestra plus quam scribárum et pharisæórum, non intrábitis in regnum cœlórum. Audístis, quia dictum est antíquis: Non occídes: qui autem occídent, reus erit judício. Ego autem dico vobis: quia omnis, qui iráscitur fratri suo, reus erit judício. Qui autem díxerit fratri suo, raca: reus erit concílio. Qui autem díxerit, fatue: reus erit gehénnæ ignis. Si ergo offeris munus tuum ad altáre, et ibi recordátus fúeris, quia frater tuus habet áliquid advérsum te: relínque ibi munus tuum ante altáre et vade prius reconciliári fratri tuo: et tunc véniens ófferes munus tuum.
Credo.
At Saint-Eugène, the Schola sang the Dirigatur in the 1st tone in the faux-bourdon of Coutances ('of M. l’Abbé Cardine', about whom a brief look online produces no information; I don't see how this could be Dom Eugène Cardine of Solesmes).
Offertorium. Ps. 15, 7 et 8. Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum: providébam Deum in conspéctu meo semper: quóniam a dextris est mihi, ne commóvear.
Offertorium. Ps. 15, 7 et 8. Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum: providébam Deum in conspéctu meo semper: quóniam a dextris est mihi, ne commóvear.
Secreta. Propitiáre, Dómine, supplicatiónibus nostris: et has oblatiónes famulórum famularúmque tuárum benígnus assúme; ut, quod sínguli obtulérunt ad honórem nóminis tui, cunctis profíciat ad salútem. Per Dóminum.
Sanctus, Benedictus.
At Saint-Eugène, at the Elevation the Schola sang the O salutaris Hostia (1901) of Alexis Vassilievich Kastorsky (1869-1944) adapted for the needs of the Schola by M de Villiers.
Agnus Dei.
At Saint-Eugène at the Communio, the Schola sang the Tantum ergo Sacramentum of (no idea what 'd’après' means in this context) Jehan Tabourot (1520-1595), canon of the Church of Langres, from? the Orchésographie of 1588. The Orchésographie looks to be a fascinating work: a treatise in the form of a dialogue 'by which everyone may easily learn and perform the honest recreation of dancing'; I'll suppose that the sacred text was fitted to a melody from it. There was perhaps good cause for a canon to publish under a pseudonym, ha.
Communio. Ps. 26, 4. Unam pétii a Dómino, hanc requíram: ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ.
Postcommunio. Quos cœlésti, Dómine, dono satiásti: præsta, quǽsumus; ut a nostris mundémur occúltis et ab hóstium liberémur insídiis. Per Dóminum.
At Saint-Eugène, at the departure of the clergy from the sanctuary was sung the hymn L’heure sainte est venue of P. Nouguès († 1925), canon and maître de chapelle of the Cathedral of Toulouse.
~+~+~+~
The Mass of the Vigil of the Nativity of Saint John the Baptist, which I shall have to go about listening to via a search online, alas.
Kyrie.
Oratio. Præsta, quǽsumus, omnipotens Deus: ut familia tua per viam salútis incedat; et, beáti Joánnis Præcursóris hortaménta sectándo ad eum, quem prædíxit, secura perveniat, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.
Léctio Jeremíæ Prophétæ.
Jer. 1, 4-10.
In diébus illis: Factum est verbum Dómini ad me, dicens: Priúsquam te formárem in útero, novi te: et ántequam exíres de vulva, sanctificári te, et prophétam in géntibus dedi te. Et dixi: A a a, Dómine Deus: ecce, néscio loqui, quia puer ego sum. Et dixit Dóminus ad me: Noli dícere: Puer sum; quóniam ad ómnia, quæ mittam te, ibis: et univérsa, quæcúmque mandávero tibi, lóqueris. Ne tímeas a fácie eórum: quia tecum ego sum, ut éruam te, dicit Dóminus. Et misit Dóminus manum suam, et tétigit os meum: et dixit Dóminus ad me: Ecce, dedi verba mea in ore tuo; ecce, constítui te hódie super gentes et super regna, ut evéllas, et déstruas et dispérdas et díssipes et ædífices et plantes: dicit Dóminus omnípotens.
Dr DiPippo, again.
The Gradual is one of only two in the historical corpus of the Roman Missal whose texts are taken from the Gospels, the other being that of the feast of John the Evangelist. This acknowledges the unique roles that the two Saints John played in Our Lord’s life on this earth, and perhaps also reflects the fact that they share the dedication of the cathedral of Rome with Him. Both graduals are in the fifth mode, but their music is different.
Graduale. Joann., 1, 6-7. Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Joánnes. V. Hic venit, ut testimónium perhibéret de lúmine, paráre Dómino plebem perféctam.
✠ Initium sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 1, 5-17.
Fuit in diébus Heródis, regis Judǽæ, sacérdos quidam nómine Zacharías, de vice Abía, et uxor illíus de filiábus Aaron, et nomen ejus Elísabeth. Erant autem justi ambo ante Deum, incedéntes in ómnibus mandátis et justificatiónibus Dómini sine queréla, et non erat illis fílius, eo quod esset Elísabeth stérilis, et ambo processíssent in diébus suis. Factum est autem, cum sacerdótio fungerátur in órdine vicis suæ ante Deum, secúndum consuetúdinem sacerdótii, sorte éxiit, ut incénsum póneret, ingréssus in templum Dómini: et omnis multitúdo pópuli erat orans foris hora incénsi. Appáruit autem illi Angelus Dómini, stans a dextris altáris incénsi. Et Zacharias turbátus est, videns, et timor írruit super eum. Ait autem ad illum Angelus: Ne tímeas, Zacharía, quóniam exaudíta est deprecátio tua: et uxor tua Elísabeth páriet tibi fílium, et vocábis nomen ejus Joánnem: et erit gáudium tibi et exsultátio, et multi in nativitáte ejus gaudébunt: erit enim magnus coram Dómino: et vinum, et síceram non bibet, et Spíritu Sancto replébitur adhuc ex útero matris suæ: et multos filiórum Israël convértet ad Dóminum, Deum ipsórum: et ipse præcédet ante illum in spíritu et virtúte Elíæ: ut convértat corda patrum in fílios, et incrédulos ad prudéntiam justórum, paráre Dómino plebem perféctam.
Offertorium. Ps. 8, 6-7. Glória et honóre coronásti eum: et constituísti eum super ópera mánuum tuárum, Dómine.
Secreta. Múnera, Dómine, obláta sanctífica: et, intercedénte beáto Joánne Baptista, nos per hæc a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per Dóminum.
The Praefatio from the Leonine Sacramentary.
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: exhibentes sollemne jejunium, quo beati Johannis baptistae natalicia praevenimus. Cujus genitor et verbi Dei nuntium dubitans nasciturum vocis est privatus officio, et eodem recepit nascente sermonem; quique Angelo promittente dum non credit obmutuit, magnifici praeconis exortu et loquens factus est et profeta: materque pariter sterilis aevoque confecta non solum puerperio fecunda processit, sed etiam, quo beatae Mariae fructum sedula voce benedictione susciperet, spiritu divinitatis impleta est; ipseque progenitus, utpote viae caelestis adsertor, viam domino monuit praeparari, seraque in suprema parentum aetate concretus et editus, procreandum novissimis temporibus humani generis disseruit redemptorem.
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Communio. Ps. 20, 6. Magna est glória ejus in salutári tuo: glóriam et magnum decórem ímpones super eum, Dómine.
Postcommunio. Beáti Joánnis Baptístæ nos, Dómine, præclára comitétur orátio: et, quem ventúrum esse prædíxit, poscat nobis fore placátum, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.
LDVM
Comments
Post a Comment