Sitiéntes, venite ad aquas, dicit Dóminus: et qui non habétis prétium, veníte et bíbite cum lætítia...

Fiat, Dómine, quǽsumus, per grátiam tuam fructuósus nostræ devotiónis afféctus: quia tunc nobis próderunt suscépta jejúnia, si tuæ sint plácita pietáti. Per Dóminum.

Today is the Saturday infra Hebdomadam quartam in Quadragesima, the eve of Passion Week; the Mass is Sitientes venite ad aquas dicit Dominus.

It is after None and I'm seeing only now that the Schola Sainte-Cécile sang this morning's Ordination Mass for the Institute of the Good Shepherd, at Courtalain in the Chartres diocese. Am not familiar enough with the practice of the ordination liturgy to be very clear about the number of ordinands M de Villiers writes about here, i.e. "les ordinations aux 4 ordres mineurs (portier, lecteur, exorciste, acolyte) et au sous-diaconat seront conférées par Mgr Castet, évêque émérite de Luçon"-- two or more, anyway. At least one of them was formerly an adult server at Saint-Eugène. The IBP website is characteristically silent in a way that I find mystifying but is evidently simply standard practice-- it isn't a priority, I suppose. Am sorry I'm missed the live-streaming, if indeed it was live-streamed; the last time an 'event' happened the live-stream was done via TikTok, not entirely successfully from my point of view. 

Statio ad S. Nicolaum in Carcere

Introitus. Is. 55, 1. Sitiéntes, venite ad aquas, dicit Dóminus: et qui non habétis prétium, veníte et bíbite cum lætítia. Ps. 77, 1. Atténdite, pópule meus, legem meam: inclináte aurem vestram in verba oris mei. ℣. Glória Patri.

Kyrie.

Oratio. Fiat, Dómine, quǽsumus, per grátiam tuam fructuósus nostræ devotiónis afféctus: quia tunc nobis próderunt suscépta jejúnia, si tuæ sint plácita pietáti. Per Dóminum.

Léctio Isaíæ Prophétæ.
Is. 49, 8-15.
Hæc dicit Dóminus: In témpore plácito exaudívi te, et in die salútis auxiliátus sum tui: et servávi te, et dedi te in fœdus pópuli, ut suscitáres terram, et possidéres hereditátes dissipátas: ut díceres his, qui vincti sunt: Exíte: et his, qui in ténebris: Revelámini. Super vias pascéntur, et in ómnibus planis páscua eórum. Non esúrient neque sítient, et non percútiet eos æstus et sol: quia miserátor eórum reget eos, et ad fontes aquárum potábit eos. Et ponam omnes montes meos in viam, et sémitæ meæ exaltabúntur. Ecce, isti de longe vénient, ei ecce illi ab aquilóne et mari, et isti de terra austráli. Laudáte, cœli, et
exsúlta, terra, jubiláte, montes, laudem: quia consolátus est Dóminus pópulum suum, et páuperum suórum miserébitur. Et dixit Sion: Derelíquit me Dóminus, et Dóminus oblítus est mei. Numquid oblivísci potest múlier infántem suum, ut non misereátur fílio uteri sui? et si illa oblíta fúerit, ego tamen non oblivíscar tui, dicit Dóminus omnípotens.

This is one of those frustrating moments when YouTube, searched both from this Blogger software and from the site itself, doesn't seem to have a recording of this Graduale, which is very beautiful. There is, however, a recording by the ensemble Pro Cantione Antiqua from 1994 on Spotify and Presto.  

Blessed Ildefonso on this Tibi Domine derelictus est.

The Gradual is taken from Psalm 9. It is the poor man who speaks, the victim of the oppressor in his pride, nor has he any to succour him. He compares himself to an orphan, having no father here below except God his heavenly Father, whose aid he invokes. Who is this poor man, this orphan, but Jesus Christ himself, who, feeling the hour of his Passion draw near, and foreseeing the sufferings that he must endure at the hands of the Synagogue, calls upon his Father to help him in the day of victory, at the dawn of the resurrection?

Graduale. Ps. 9, 35, 22-23. Tibi, Dómine, derelíctus est pauper: pupíllo tu eris adjútor. ℣. Ut quid, Dómine, recessísti longe, déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne? dum supérbit ímpius, incénditur pauper.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 8, 12-20.
In illo témpore: Locútus est Jesus turbis Judæórum, dicens: Ego sum lux mundi: qui séquitur me, non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ. Dixérunt ergo ei pharisǽi: Tu de te ipso testimónium pérhibes: testimónium tuum non est verum. Respóndit Jesus et dixit eis: Et si ego testimónium perhíbeo de meípso, verum est testimónium meum: quia scio, unde veni et quo vado: vos autem nescítis, unde vénio aut quo vado. Vos secúndum carnem judicátis: ego non júdico quemquam: et si júdico ego, judícium meum verum est, quia solus non sum: sed ego et, qui misit me, Pater. Et in lege vestra scriptum est, quia duórum hóminum testimónium verum est. Ego sum, qui testimónium perhíbeo de meípso: et testimónium pérhibet de me, qui misit me, Pater. Dicébant ergo ei: Ubi est Pater tuus? Respóndit Jesus: Neque me scitis neque Patrem meum: si me sciretis, fórsitan et Patrem meum scirétis. Hæc verba locútus est Jesus in gazophylácio, docens in templo: et nemo apprehéndit eum, quia necdum vénerat hora ejus.

Offertorium. Ps. 17, 3. Factus est Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus: et sperábo in eum.

Secreta. Oblatiónibus nostris, quǽsumus, Dómine, placáre suscéptis: et ad te nostras etiam rebélles compélle propítius voluntátes. Per Dóminum.

Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.

Communio. Ps. 22, 1-2. Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: in loco páscuæ ibi me collocávit: super aquam refectiónis educávit me.

Postcommunio. Tua nos, quǽsumus, Dómine, sancta puríficent: et operatióne sua tibi plácitos esse perfíciant. Per Dóminum.

Oratio super populum. Humiliáte cápita vestra Deo. Deus, qui sperántibus in te miseréri pótius éligis quam irasci: da nobis digne flere mala, quæ fécimus; ut tuæ consolatiónis grátiam inveníre mereámur. Per Dóminum.

¶ Expleta Missa, ante Vesperas, cooperiuntur Cruces et Imagines per ecclesiam; quæ coopertæ manent, Cruces quidem usque ad expletam per Celebrantem Crucis adorationem in Feria VI Parasceves, Imagines vero usque ad intonatum Hymnum Angelicum in Sabbato sancto.

LDVM