Quómodo sedet sola cívitas plena pópulo: facta est quasi vídua dómina géntium: princeps provinciárum facta est sub tribúto...
R. Judas mercátor péssimus ósculo pétiit Dóminum: ille ut agnus ínnocens non negávit Judæ ósculum:
* Denariórum número Christum Judǽis trádidit.
V. Mélius illi erat, si natus non fuísset.
R. Denariórum número Christum Judǽis trádidit.
The Liturgia page for today is here; the livret for Holy Mass at Saint-Eugène is here.
Introitus. Gal. 6, 14. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Domini nostri Jesu Christi: in quo est salus, vita et resurréctio nostra: per quem salváti et liberáti sumus. Ps. 66, 2. Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri. Nos autem.
Credo.
Offertorium. Ps. 117, 16 et 17. Déxtera Dómini fecit virtutem, déxtera Dómini exaltávit me: non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini.
Secreta. Ipse tibi, quǽsumus, Dómine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, sacrifícium nostrum reddat accéptum, qui discípulis suis in sui commemoratiónem hoc fíeri hodiérna traditióne monstrávit, Jesus Christus, Fílius tuus, Dóminus noster: Qui tecum vivit et regnat.
Præfatio de Sanctissimo Sacramento in Parisiensis usum.
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Pax non datur.
And the Schola will sing two of Padre Martini's responsoria, Tristis est anima mea and Sicut ovis ad occissionem.
Statio ad S. Joannem in Laterano
Introitus. Gal. 6, 14. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Domini nostri Jesu Christi: in quo est salus, vita et resurréctio nostra: per quem salváti et liberáti sumus. Ps. 66, 2. Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri. Nos autem.
At Saint-Eugène, the Mass Exsultate Deo (1669) of François Cosset (c. 1610- c. 1673), maître de chapelle at Laon, Reims and Paris, will be sung with Credo I.
Kyrie. Glória in excélsis dicitur, quo intonato pulsantur campanæ; quæ, expleto Hymno, silent usque ad Sabbatum sanctum.
And indeed the bells were rung, ha; all the servers seem to have 'em. A couple got off to an early start, ahem, during Fr Durodié's Gloria in excelsis Deo.... Certainly the bells continuing during the Cosset are also serving to conceal any imperfections, ha.
Oratio. Deus, a quo et Judas reatus sui pœnam, et confessiónis suæ latro prǽmium sumpsit, concéde nobis tuæ propitiatiónis efféctum: ut, sicut in passióne sua Jesus Christus, Dóminus noster, diversa utrísque íntulit stipéndia meritórum; ita nobis, abláto vetustátis erróre, resurrectiónis suæ grátiam largiátur: Qui tecum.
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios.
1 Cor. 11, 20-32.
Fratres: Conveniéntibus vobis in unum, jam non est Domínicam cœnam manducáre. Unusquísque enim suam cenam præsúmit ad manducándum. Et alius quidem ésurit: álius autem ébrius est. Numquid domos non habétis ad manducándum et bibéndum? aut ecclésiam Dei contémnitis, et confúnditis eos, qui non habent? Quid dicam vobis? Laudo vos? In hoc non laudo. Ego enim accépi a Dómino quod et trádidi vobis, quóniam Dóminus Jesus, in qua nocte tradebátur, accépit panem, et grátias agens tregit, et dixit: Accípite, et manducáte: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradétur: hoc fácite in meam commemoratiónem. Simíliter et cálicem, postquam cœnávit, dicens: Hic calix novum Testaméntum est in meo sánguine: hoc fácite, quotiescúmque bibétis, in meam commemoratiónem. Quotiescúmque enim manducábitis panem hunc et cálicem bibétis: mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat. Itaque quicúmque manducáverit panem hunc vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini. Probet autem seípsum homo: et sic de pane illo edat et de cálice bibat. Qui enim mandúcat et bibit indígne, judícium sibi mandúcat et bibit: non dijúdicans corpus Dómini. Ideo inter vos multi in firmi et imbecílles, et dórmiunt multi. Quod si nosmetípsos dijudicarémus, non útique judicarémur. Dum judicámur autem, a Dómino corrípimur, ut non cum hoc mundo damnémur.
Graduale. Philipp. 2, 8-9. Christus factus est pro nobis oboediens usque ad mortem, mortem autem crucis ℣. Propter quod et Deus exaltávit illum: et dedit illi nomen, quod est super omne nomen.
Oratio. Deus, a quo et Judas reatus sui pœnam, et confessiónis suæ latro prǽmium sumpsit, concéde nobis tuæ propitiatiónis efféctum: ut, sicut in passióne sua Jesus Christus, Dóminus noster, diversa utrísque íntulit stipéndia meritórum; ita nobis, abláto vetustátis erróre, resurrectiónis suæ grátiam largiátur: Qui tecum.
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios.
1 Cor. 11, 20-32.
Fratres: Conveniéntibus vobis in unum, jam non est Domínicam cœnam manducáre. Unusquísque enim suam cenam præsúmit ad manducándum. Et alius quidem ésurit: álius autem ébrius est. Numquid domos non habétis ad manducándum et bibéndum? aut ecclésiam Dei contémnitis, et confúnditis eos, qui non habent? Quid dicam vobis? Laudo vos? In hoc non laudo. Ego enim accépi a Dómino quod et trádidi vobis, quóniam Dóminus Jesus, in qua nocte tradebátur, accépit panem, et grátias agens tregit, et dixit: Accípite, et manducáte: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradétur: hoc fácite in meam commemoratiónem. Simíliter et cálicem, postquam cœnávit, dicens: Hic calix novum Testaméntum est in meo sánguine: hoc fácite, quotiescúmque bibétis, in meam commemoratiónem. Quotiescúmque enim manducábitis panem hunc et cálicem bibétis: mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat. Itaque quicúmque manducáverit panem hunc vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini. Probet autem seípsum homo: et sic de pane illo edat et de cálice bibat. Qui enim mandúcat et bibit indígne, judícium sibi mandúcat et bibit: non dijúdicans corpus Dómini. Ideo inter vos multi in firmi et imbecílles, et dórmiunt multi. Quod si nosmetípsos dijudicarémus, non útique judicarémur. Dum judicámur autem, a Dómino corrípimur, ut non cum hoc mundo damnémur.
Graduale. Philipp. 2, 8-9. Christus factus est pro nobis oboediens usque ad mortem, mortem autem crucis ℣. Propter quod et Deus exaltávit illum: et dedit illi nomen, quod est super omne nomen.
Ante diem festum Paschae, sciens Jesus, quia venit hora ejus, ut tránseat ex hoc mundo ad Patrem: cum dilexísset suos, qui erant in mundo, in finem diléxit eos. Et cena facta, cum diábolus jam misísset in cor, ut tráderet eum Judas Simónis Iscariótæ: sciens, quia ómnia dedit ei Pater in manus, et quia a Deo exivit, et ad Deum vadit: surgit a cena et ponit vestiménta sua: et cum accepísset línteum, præcínxit se. Deinde mittit aquam in pelvim, et cœpit laváre pedes discipulórum, et extérgere línteo, quo erat præcínctus. Venit ergo ad Simónem Petrum. Et dicit ei Petrus: Dómine, tu mihi lavas pedes? Respóndit Jesus et dixit ei: Quod ego fácio, tu nescis modo, scies autem póstea. Dicit ei Petrus: Non lavábis mihi pedes in ætérnum. Respóndit ei Jesus: Si non lávero te, non habébis partem mecum. Dicit ei Simon Petrus: Dómine, non tantum pedes meos, sed omnes. et manus et caput. Dicit ei Jesus: Qui lotus est, non índiget nisi ut pedes lavet, sed est mundus totus. Et vos mundi estis, sed non omnes. Sciébat enim, quisnam esset, qui tráderet eum: proptérea dixit: Non estis mundi omnes. Postquam ergo lavit pedes eórum et accépit vestiménta sua: cum recubuísset íterum, dixit eis: Scitis, quid fécerim vobis? Vos vocátis me Magíster et Dómine: et bene dícitis: sum étenim. Si ergo ego lavi pedes vestros, Dóminus et Magíster: et vos debétis alter altérius laváre pedes. Exémplum enim dedi vobis, ut, quemádmodum ego feci vobis, ita et vos faciátis.
Credo.
It was sung at Saint-E. but it is not sung in many places (e.g. in my 1963 Liber usualis); I'm not sure which pope did this. And one of them put the Mandatum after the homily. It was presumably Pius XII, eh.
At Saint-Eugène, the Dextera Domini in Padre Martini's setting will be sung during the incensing of the altar.
At Saint-Eugène, the Dextera Domini in Padre Martini's setting will be sung during the incensing of the altar.
Offertorium. Ps. 117, 16 et 17. Déxtera Dómini fecit virtutem, déxtera Dómini exaltávit me: non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini.
Secreta. Ipse tibi, quǽsumus, Dómine sancte, Pater omnipotens, ætérne Deus, sacrifícium nostrum reddat accéptum, qui discípulis suis in sui commemoratiónem hoc fíeri hodiérna traditióne monstrávit, Jesus Christus, Fílius tuus, Dóminus noster: Qui tecum vivit et regnat.
Præfatio de Sanctissimo Sacramento in Parisiensis usum.
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus, per Christum Dóminum nostrum, verum æternúmque Pontíficem, et solum sine peccáti mácula Sacerdótem. Qui in novíssima cœna formam sacrifícii perénnis instítuens, hóstiam se tibi primum óbtulit, et primus dócuit offérri. Cujus carne pro nobis immoláta dum páscimur roborámur, et fuso sánguine dum potámur, ablúimur. Et ideo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cæléstis exércitus, hymnum glóriae tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Pax non datur.
Have returned from errands whilst the monks are at the Communio (yes, at last I've managed a live-streaming from Le Barroux)-- so I don't know whether that omit-the-Pax rubric was observed or not. The veil of the great Cross has been changed to white for this Mass. Unlike at Saint-E., I'm presuming that there will be no video of the Altar of Repose, wherever in the Abbey it might be located.
At Saint-Eugène, at the Communio, Cœnæ tuæ mirabili hodie, from the Byzantine and Ambrosian rites for Holy Thursday in the setting of Alexei Fedorovitch Lvov (1798-1870), maître de la chapelle impériale at the Russian Court (and former general and aide-de-camp of Nicolas I), adapted by M de Villiers.
Cœnæ tuæ mirábili hódie, Fílius Dei, sócium me áccipis. Non enim inimícis tuis mystérium dicam: non tibi dabo ósculum, sicúti et Judas: sed sicut latro confiténdo te. Meménto mei, Dómine, in regno tuo.
And the Schola will sing two of Padre Martini's responsoria, Tristis est anima mea and Sicut ovis ad occissionem.
R. Tristis est ánima mea usque ad mortem: sustinéte hic, & vigiláte mecum: nunc vidébitis turbam, quæ circúmdabit me: * Vos fugam capiétis, et ego vadam immolári pro vobis. V. Ecce, appropínquat hora, et Fílius hóminis tradétur in manus peccatórum.
R. Sicut ovis ad occissiónem ductus est, et dum male tractarétur, non apéruit os suum: tráditus est ad mortem, * ut vivificáret pópulum suum. V. Trádidit in mortem ánimam suam et inter scelerátos reputátus est.
Communio. Joann. 13, 12, 13 et 15. Dóminus Jesus, postquam cœnávit cum discípulis suis, lavit pedes eórum, et ait illis: Scitis, quid fécerim vobis ego, Dóminus et Magíster? Exemplum dedi vobis, ut et vos ita faciátis.
Postcommunio. Refécti vitálibus aliméntis, quǽsumus, Dómine, Deus noster: ut, quod témpore nostræ mortalitátis exsequimur, immortalitátis tuæ múnere consequámur. Per Dóminum.
At Le Barroux, however, there is evidence of a procession after the Communion rite. The Lord Abbot, mitre-less, has laid aside the chasuble and put on a cope and is preparing to offer incense to the Most Blessed Sacrament upon the altar. The procession and the Pange lingua gloriosi is begun; the chanting has become inaudible so am guessing that we are done with the day's video.
I guessed wrong. The Abbot and ministers are chanting the Diviserunt (see Saint-E.'s livret) while they 'despoil' the altar of its candles and linens. They are off to the chapterhouse for the Mandatum. Now the video is finished.
This is the last singing of the Ave Regina caelorum of the season at Saint-E.? Hmm.
At Saint-Eugène, the Pange lingua gloriosi will be sung with the setting of Orfeo Vecchi (c. 1550-1604), maître de chapelle of Santa Maria della Scala at Milan in alteration with the plainchant during the procession to the Altar of Repose.
Interea dum fit Processio, cantatur Hymnus Pange, lingua, gloriosi
Corporis mystérium.
Interea dum fit Processio, cantatur Hymnus Pange, lingua, gloriosi
Corporis mystérium.
Pange língua, gloriósi
Córporis mystérium,
Sanguinísque pretiósi,
Quem in mundi prétium
Fructus ventris generósi
Rex effúdit géntium.
Nobis datus, nobis natus
Ex intácta Vírgine,
Et in mundo conversátus,
Sparso verbi sémine.
Sui moras incolátus.
Miro clausit órdine.
In suprémæ nocte cœnæ
Recúmbens cum frátribus,
Observáta lege plene
Cibis in legálibus,
Cibum turbæ duodénæ
Se dat suis mánibus.
Verbum caro, panem verum
Verbo carnem éfficit;
Fitque sanguis Christi merum:
Et si sensus déficit,
Ad firmándum cor sincérum
Sola fides súfficit.
Tantum ergo Sacraméntum
Venerémur cérnui:
Et antíquum documéntum
Novo cedat rítui:
Præstet fides supplémentum
Sénsuum deféctui.
Genitóri, Genitóque
Laus et iubilátio:
Salus, honor, virtus quoque
Sit et benedíctio
Procedénti ab utróque
Compar sit laudátio.
Amen.
At the end of Mass, the Most Blessed Sacrament is taken in procession to the altar of reposition where it will remain until it is returned to the high altar... before the Paschal Vigil commences, I believe. I recall watching this happen but cannot be certain at which point it is done. Procession, reposition, then comes the stripping of the altars followed by Vespers sung recto tono and the Mandatum. All of those texts will be in the livret created by the wonderful people at Saint-Eugène (here); Tenebrae of Good Friday begins nominally at 1500 here, i.e. after a short break once all the in Coena Domini rites are completed.
Am interested to see if the Mandatum is accomplished at Saint-E. as it has been the last couple of years; the presentation of the texts in the livret strikes me as having been re-made but that certainly may be attributable to my sorry memory. The twelve men have each received a coin (as alms, historically; what has been used at Saint-E. I've no idea), even, and all eight antiphons proposed in the Missale were sung, concluding with the Ubi caritas est et amor.
Indeed it was (celebrated as in the past). Lovely to have the women of the Schola singing the Ubi caritas est et amor, from the choir loft: truly Heaven come to Earth and Earth reaching to Heaven. And, in spite of my doubts, it is now just 1500, the clergy and Schola having a break after the Mass.
Antiphona. 1 Joann. 2, 3, 4. Ubi cáritas et amor, Deus ibi est. V. Congregávit nos in unum Christi amor...
Post ablutionem, Sacerdos lavat manus, et abstergit alio linteo: deinde rediens ad locum, ubi prius fuerat, accipit Pluviale, et stans capite detecto dicit Pater noster, secréto.
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem.
℞. Sed líbera nos a malo.
℣. Tu mandásti mandáta tua, Dómine.
℞. Custodíri nimis.
℣. Tu lavásti pedes discipulórum tuórum.
℞. Opera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℞. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Dóminus vobíscum.
℞. Et cum spíritu tuo.
Oratio. Adésto, Dómine, quǽsumus, officio servitútis nostræ: et quia tu discípulis tuis pedes laváre dignátus es, ne despícias ópera mánuum tuárum, quæ nobis retinénda mandásti: ut, sicut hic nobis et a nobis exterióra abluúntur inquinaménta; sic a te ómnium nostrum interióra lavéntur peccáta. Quod ipse præstáre dignéris, qui vivis et regnas Deus: per ómnia sǽcula sæculórum. ℞. Amen.
℞. Sed líbera nos a malo.
℣. Tu mandásti mandáta tua, Dómine.
℞. Custodíri nimis.
℣. Tu lavásti pedes discipulórum tuórum.
℞. Opera mánuum tuárum ne despícias.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℞. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Dóminus vobíscum.
℞. Et cum spíritu tuo.
Oratio. Adésto, Dómine, quǽsumus, officio servitútis nostræ: et quia tu discípulis tuis pedes laváre dignátus es, ne despícias ópera mánuum tuárum, quæ nobis retinénda mandásti: ut, sicut hic nobis et a nobis exterióra abluúntur inquinaménta; sic a te ómnium nostrum interióra lavéntur peccáta. Quod ipse præstáre dignéris, qui vivis et regnas Deus: per ómnia sǽcula sæculórum. ℞. Amen.
LDVM
Comments
Post a Comment