Joseph, fili David, noli timére accipere Maríam cónjugem tuam: quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est...

Nostra tibi, Dómine, quǽsumus, sint accepta jejúnia: quæ nos et expiándo grátia tua dignos effíciant; et ad remédia perdúcant ætérna. Per Dominum.

Today is Tuesday infra Hebdomadam Passionis and the feast of the Confessor Saint Joseph, from the 10th century. The style 'Spouse of the Virgin' was taken into the Liturgy in a second feast celebrated (after Easter; April 17 this year) between 1870 and 1955, to which was also added the title Patron of the universal Church; this was Pius IX's work. Pius XII suppressed this second feast but added instead a new one on the Kalends of May, the feast of Saint Joseph the Worker, Opifex, moving out of its way the ancient feast of the Apostles Saints Philip and James. (I don't really know who it was that added the second feast's 'Spouse of the Blessed Virgin Mary' to the first feast's title but I'd guess that Pius XII was responsible.) And Ioannes XXIII dared to alter the Canon Romanus by adding Saint Joseph's name to it.

Later on, from Father Hunwicke's post today.

... B Pius IX felt that the afflicted Church needed a Patron/Protector, and gave S Joseph a Sunday in Eastertide (according to Gueranger, the commemoration had to be on a Sunday to ensure that Joseph did get a Day of Obligation). A Pontiff or two later, when it had become unpopular to encumber the same Sunday permanently with some other celebration, S Pius X shifted him onto an adjacent Wednesday. Pius XII, another restless liturgical innovator, suppressed that festival, replacing it with S Joseph Opifex on May 1. The post-conciliar revisers (according to Fr Louis Bouyer, "three maniacs"), noticing that nobody much seemed to want S Joseph the Workman, chopped him down to an Optional Memorial. I disagree with you: this story is not funny. It has had the effect of sending Pip and Jim on their travels....

My understanding is that at both Le Barroux and at Saint-Eugène the Mass Justus ut palma florebit of the Holy Patriarch will be celebrated with the  commemoration of the feria in Passiontide. The Mass parts are identical, mirabile dictu, in the Graduale triplex to what is given in the 1923 Missale Romanum. The Mass Exspecta Dominum viriliter age of Passiontide first.

The page at Liturgia (the website of the Schola Sainte-Cécile) for today is here and the libellus for Holy Mass is here.

At Le Barroux a procession was made before the Introit, as on Sundays. But I remain clueless about which chants were sung.

At Saint-Eugène, the Missa secunda (but not the Gloria or Credo) of Hans Leo Hassler was sung. The hymn Salve Pater Salvatóris by Paul de Barry, SJ, sometime rector and provincial of Lyons (1587-1661), in the setting of M de Villiers, accompanied the entrance of the clergy.

Am now very much regretting having copied the Expecta Dominum viriliter age here first because I added most of the Saint-E.-specific texts into it instead of into the Justus ut palma florebit below it, tsk, necessitating lots of dangerous copying and dragging.

Statio ad S. Cyriacum

Introitus. Ps. 26, 14. Exspécta Dóminum, viríliter age: et confortetur cor tuum, et sústine Dóminum. Ps. ibid., 1. Dóminus illuminátio mea et salus mea: quem timebo? Exspécta Dóminum.

Kyrie.

Oratio. Nostra tibi, Dómine, quǽsumus, sint accepta jejúnia: quæ nos et expiándo grátia tua dignos effíciant; et ad remédia perdúcant ætérna. Per Dóminum.

Léctio Daniélis Prophétæ.
Dan. 14, 27 et 28-42.
In diébus illis: Congregáti sunt Babylónii ad regem, et dixérunt ei: Trade nobis Daniélem, qui Bel destrúxit et dracónem interfecit, alioquin interficiémus te et domum tuam. Vidit ergo rex, quod irrúerent in eum veheménter: et necessitáte compúlsus trádidit eis Daniélem. Qui misérunt eum in lacum leónum, et erat ibi diébus sex. Porro in lacu erant leónes septem, et dabántur eis duo córpora cotídie et duæ oves: et tunc non data sunt eis, ut devorárent Daniélem. Erat autem Hábacuc prophéta in Judǽa, et ipse cóxerat pulméntum, et intríverat panes in alvéolo: et ibat in campum, ut ferret messoribus. Dixítque Angelus Dómini ad Hábacuc: Fer prándium, quod habes, in Babylónem Daniéli, qui est in lacu leónum. Et dixit Hábacuc: Dómine, Babylónem non vidi, et lacum néscio. Et apprehéndit eum Angelus Dómini in vértice ejus, et portávit eum capíllo cápitis sui, posuítque eum in Babylóne supra lacum in ímpetu spíritus sui. Et clamávit Hábacuc, dicens: Dániel, serve Dei, tolle prándium, quod misit tibi Deus. Et ait Dániel: Recordátus es mei, Deus, et non dereliquísti diligéntes te. Surgénsque Daniel comédit. Porro Angelus Dómini restítuit Hábacuc conféstim in loco suo. Venit ergo rex die séptimo, ut lugéret Daniélem: et venit ad lacum et introspéxit, et ecce Dániel sedens in médio leónum. Et exclamávit voce magna rex, dicens: Magnus es, Dómine, Deus Daniélis. Et extráxit eum de lacu leónum. Porro illos, qui perditiónis ejus causa fúerant, intromísit in lacum, et devoráti sunt in moménto coram eo. Tunc rex ait: Páveant omnes habitántes in univérsa terra Deum Daniélis: quia ipse est salvátor, fáciens signa et mirabília in terra: qui liberávit Daniélem de lacu leónum.

Graduale. Ps. 42, 1 et 3. Discérne causam meam, Dómine: ab homine iníquo et dolóso éripe me. ℣. Emítte lucem tuam et veritátem tuam: ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum.

+Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 7, 1-13.
In illo témpore: Ambulábat Jesus in Galilǽam, non enim volébat in Judǽam ambuláre, quia quærébant eum Judǽi interfícere. Erat autem in próximo dies festus Judæórum, Scenopégia. Dixérunt autem ad eum fratres ejus: Transi hinc, et vade in Judǽam, ut et discípuli tui vídeant ópera tua, quæ facis. Nemo quippe in occúlto quid facit, et quærit ipse in palam esse: si hæc facis, manifesta teipsum mundo. Neque enim fratres ejus credébant in eum. Dixit ergo eis Jesus: Tempus meum nondum advénit: tempus autem vestrum semper est parátum. Non potest mundus odísse vos: me autem odit: quia ego testimónium perhíbeo de illo, quod ópera ejus mala sunt. Vos ascéndite ad diem festum hunc, ego autem non ascénde ad diem festum istum: quia meum tempus nondum implétum est. Hæc cum dixísset, ipse mansit in Galilǽa. Ut autem ascendérunt fratres ejus, tunc et ipse ascéndit ad diem festum non maniféste, sed quasi in occúlto. Judǽi ergo quærébant eum in die festo, et dicébant: Ubi est ille? Et murmur multum erat in turba de eo. Quidam enim dicébant: Quia bonus est. Alii autem dicébant: Non, sed sedúcit turbas. Nemo tamen palam loquebátur de illo, propter metum Judæórum.

Offertorium. Ps. 9, 11-12 et 13. Sperent in te omnes, qui novérunt nomen tuum, Dómine: quóniam non derelínquis quæréntes te: psállite Dómino, qui habitat in Sion: quóniam non est oblítus oratiónes páuperum.

Secreta. Hóstias tibi, Dómine, deférimus immolándas: quae temporálem consolatiónem signíficent; ut promíssa non desperémus ætérna. Per Dóminum.

Præfatio de Cruce.

Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.

Communio. Ps. 24, 22. Rédime me, Deus Israël, ex omnibus  angústiis meis.

Postcommunio. Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, quæ divína sunt, jugiter exsequéntes, donis mereámur cœléstibus propinquáre. Per Dóminum. 

Oratio super populum. Humiliáte cápita vestra Deo. Da nobis, quǽsumus, Dómine: perseverántem in tua voluntáte famulátum; ut in diébus nostris, et mérito et número, pópulus tibi sérviens augeátur. Per Dóminum.

~+~+~+~

The Mass Justus ut palma florebit of the Holy Confessor Saint Joseph.

Introitus. Ps. 91, 13-14. Justus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur: plantátus in domo Dómini: in átriis domus Dei nostri. Ps. ibid., 2. Bonum est confiteri Dómino: et psállere nómini tuo, Altíssime. V. Glória Patri.

Kyrie, Gloria.

Oratio. Sanctíssimæ Genetrícis tuæ Sponsi, quǽsumus, Dómine, méritis adjuvémur: ut, quod possibílitas nostra non óbtinet, ejus nobis intercessióne donétur: Qui vivis.

Oratio. Nostra tibi, Dómine, quǽsumus, sint accepta jejúnia: quæ nos et expiándo grátia tua dignos effíciant; et ad remédia perdúcant ætérna. Per Dóminum.

Léctio libri Sapiéntiæ.
Eccli. 45, 1-6.
Diléctus Deo et homínibus, cujus memória in benedictióne est. Símilem illum fecit in glória sanctórum, et magnificávit eum in timóre inimicórum, et in verbis suis monstra placávit. Glorificavit illum in conspéctu regum, et iussit illi coram pópulo suo, et osténdit illi glóriam suam. In fide et lenitáte ipsíus sanctum fecit illum, et elégit eum ex omni carne. Audívit enim eum et vocem ipsíus, et indúxit illum in nubem. Et dedit illi coram præcépta, et legem vitæ et disciplínæ.

Graduale. Ps. 20, 4-5. Dómine, prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso. V. Vitam pétiit a te, et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum sǽculi.

Tractus. Ps. 111, 1-3. Beátus vir, qui timet Dóminum: in mandátis ejus cupit nimis. V. Potens in terra erit semen ejus: generátio rectórum benedicétur. V. Glória et divítiæ in domo ejus: et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.

+Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 1, 18-21.
Cum esset desponsáta Mater Jesu María Joseph, ántequam convenírent, invénta est in útero habens de Spíritu Sancto. Joseph autem, vir ejus, cum esset justus et nollet eam tradúcere, vóluit occúlte dimíttere eam. Hæc autem eo cogitánte, ecce, Angelus Dómini appáruit in somnis ei, dicens: Joseph, fili David, noli timére accípere Maríam cónjugem tuam: quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est. Páriet autem fílium, et vocábis nomen ejus Jesum: ipse enim salvum fáciet pópulum suum a peccátis eórum.

Credo.

At Saint-Eugène, the 16th century hymn Iste Confessor patriarcha magnus from the Praemonstratensian Rite was sung at the Offertorium. 

Iste Confessor, patriarcha magnus,

De domo David generosus hæres,

Dignus auctoris, hominum vocari,

Est pater almus.

Qui manens justus, placitus supernis,

Regis æterni fuit almæ Matris

Sponsus et custos Mariæ pro nobis

Cuncta regentis.

Ipse Bethleem pariente Sponsa,

Vidit, agnovit Dominum jacentem,

Quem adoravit hominem Deumque

Cuncta levantem.

Sit salus Christo decus potestas,

Patris æterni Genito perenni,

Qui pro humani generis salute

Est homo factus. Amen.

Offertorium. Ps. 88, 25. Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.

Secreta. Débitum tibi, Dómine, nostræ réddimus servitútis, supplíciter exorántes: ut, suffrágiis beáti Joseph, Sponsi Genetrícis Fílii tui Jesu Christi, Dómini nostri, in nobis tua múnera tueáris, ob cujus venerándam festivitátem laudis tibi hóstias immolámus. Per eúndem Dóminum.

Secreta. Hóstias tibi, Dómine, deférimus immolándas: quae temporálem consolatiónem signíficent; ut promíssa non desperémus ætérna. Per Dóminum.

Præfatio de S. Joseph.

Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.

At Saint-Eugène, Gabriel Fauré's Ecce fidelis servus op 54 at the Communion. 

Ecce fidélis servus et prudens, quem constítuit Dóminus super famíliam suam. Justus germinábit sicut lilium, et florébit in ætérnum ante Dóminum. Ecce fidélis servus et prudens, quem constítuit Dóminus super famíliam suam. Amen.

And Jean Charlier de Gerson's 'solemn antiphon', from c 1400. He was chancellor of the University of Paris and a prominent actor, as we would say, in contemporary ecclesiastical and political affairs; a 'pioneer' of devotion to Saint Joseph. 

O felicem virum, beatum Joseph!

cui datum est Deum,

quem multi reges voluerunt

videre et non viderunt,

audire et non audierunt,

non solum videre et audire,

sed portare et complecti,

deosculari, vestire et custodire!

Communio. Matth. 1, 20. Joseph, fili David, noli timére accipere Maríam cónjugem tuam: quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est.

Postcommunio. Adésto nobis, quǽsumus, miséricors Deus: et, intercedénte pro nobis beáto Joseph Confessóre, tua circa nos  propitiátus dona custódi. Per Dóminum.

Postcommunio. Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, quæ divína sunt, jugiter exsequéntes, donis mereámur cœléstibus propinquáre. Per Dóminum. 

The hymn Chantons Joseph of Dom Anselme Deprez OSB was sung at the departure of the clergy. 

LDVM

Festo Sancti Ioseph Sponsi Beatae Virginis Mariae Confessoris, Saint-Eugène-Sainte-Cécile, Henri de Villiers, Hans Leo Hassler, Gabriel Fauré, Jean Charlier de Gerson, Anselme Deprez