Póstea invénit eum Jesus in templo, et dixit illi: Ecce, sanus factus es: jam noli peccáre, ne detérius tibi áliquid contíngat...
Esto, Dómine, propítius plebi tuæ: et, quam tibi facis esse
devótam, benígno réfove miserátus auxílio. Per Dóminum.
Thought to read at the Liturgia website of the Schola Sainte-Cécile and see that both the feast of the Holy Lance and Holy Nails and that of the Holy Confessor Saint Peter Damian will be commemorated in the Mass De necessitatibus meis this morning. The libellum of the Holy Mass is here. M le Curé is celebrating Holy Mass today.
Introitus. Ps. 24, 17 et 18. De necessitátibus meis éripe me, Dómine: vide humilitátem meam et labórem meum, et dimítte ómnia peccáta mea. Ps. ibid., 1-2. Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam. ℣. Glória Patri.
Oratio. Deus, qui in assumptae carnis infirmitate Clavis affligi, et Lancea vulnerari pro mundi salute voluisti: concede propitius; ut qui eorumdem Clavorum et Lanceae solemnia veneramur in terris, de glorioso victoriae tuae triumpho gratulemur in cœlis.
Léctio Ezechiélis Prophétæ.
Ezech. 18, 20-28.
Hæc dicit Dóminus Deus: Anima, quae peccáverit, ipsa moriétur: fílius non portábit iniquitátem patris, et pater non portábit iniquitátem fílii: justítia justi super eum erit, et impíetas ímpii erit super eum. Si autem ímpius égerit pæniténtiam ab ómnibus peccátis suis, quæ operátus est, et custodíerit ómnia præcépta mea, et fécerit judícium et justítiam: vita vivet, et non moriétur. Omnium iniquitátum ejus, quas operátus est, non recordábor: in justítia sua, quam operátus est, vivet. Numquid voluntátis meæ est mors ímpii, dicit Dóminus Deus, et non ut convertátur a viis suis, et vivat? Si autem avértent se justus a justítia sua, et fécerit iniquitátem secúndum omnes abominatiónes, quas operári solet ímpius, numquid vivet? omnes justítiæ ejus, quas fécerat, non recordabúntur: in prævaricatióne, qua prævaricátus est, et in peccáto suo, quod peccávit, in ipsis moriétur. Et dixístis: Non est æqua via Dómini. Audíte ergo, domus Israël: Numquid via mea non est æqua, et non magis viæ vestræ pravæ sunt? Cum enim avértent se justus a justítia sua, et fecerit iniquitátem, moriétur in eis: in injustítia, quam operátus est, moriétur. Et cum avértent se ímpius ab impietáte sua, quam operátus est, et fécerit judícium et justítiam: ipse ánimam suam vivificábit. Consíderans enim, et avértens se ab ómnibus iniquitátibus suis, quas operátus est, vita vivet, et non moriétur, ait Dóminus omnípotens.
Graduale. Ps. 85, 2 et 6. Salvum fac servum tuum. Deus meus, sperántem in te. ℣. Auribus pércipe, Dómine, oratiónem meam.
Tractus. Ps. 102, 10. Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. ℣. Ps. 78, 8-9. Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis. [Hic genuflectitur] ℣. Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 5, 1-15.
In illo témpore: Erat dies festus Judæórum, et ascéndit Jesus Jerosólymam. Est autem Jerosólymis Probática piscína, quæ cognominátur hebráice Bethsáida, quinque pórticus habens. In his jacébat multitúdo magna languéntium, cæcórum, claudórum, aridórum exspectántium aquæ motum. Angelus autem Dómini descendébat secúndum tempus in piscínam, et movebátur aqua. Et, qui prior descendísset in piscínam post motiónem aquæ, sanus fiébat, a quacúmque detinebátur infirmitáte. Erat autem quidam homo ibi,
trigínta et octo annos habens in infirmitáte sua. Hunc cum vidísset Jesus jacéntem, et cognovisset, quia jam multum tempus habéret, dicit ei: Vis sanus fíeri? Respóndit ei lánguidus: Dómine, hóminem non hábeo, ut, cum turbáta fúerit aqua, mittat me in piscínam: dum vénio enim ego, álius ante me descéndit. Dicit ei Jesus: Surge, tolle grabátum tuum, et ámbula. Et statim sanus factus est homo ille: et sústulit grabátum suum, et ambulábat. Erat autem sábbatum in die illo. Dicébant ergo Judǽi illi, qui sanátus fúerat: Sábbatum est, non licet tibi tóllere grabátum tuum. Respóndit eis: Qui me sanum fecit, ille mihi dixit: Tolle grabátum tuum, et ámbula. Interrogavérunt ergo eum: Quis est ille homo, qui dixit tibi: Tolle grabátum tuum et ámbula? Is autem, qui sanus fúerat efféctus, nesciébat, quis esset. Jesus enim declinávit a turba constitúta in loco. Póstea invénit eum Jesus in templo, et dixit illi: Ecce, sanus factus es: jam noli peccáre, ne detérius tibi áliquid contíngat. Abiit ille homo, et nuntiávit Judǽis, quia Jesus esset, qui fecit eum sanum.
Offertorium. Ps. 102, 2 et 5. Bénedic, anima mea, Dómino, et noli oblivísci omnes retributiónes ejus: et renovábitur, sicut áquilæ, juvéntus tua.
Secreta. Súscipe, quǽsumus, Dómine, múnera nostris obláta servítiis: et tua propítius dona sanctífica. Per Dóminum.
Secreta. Sanctificet nos, quaesumus Domine, hoc sanctum et immaculatum sacrificium vespertinum: quod unigenitus Filius tuus in cruce obtulit pro salute mundi.
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Communio. Ps. 6, 11. Erubéscant et conturbéntur omnes inimíci mei: avertántur retrórsum, et erubéscant valde velóciter.
Postcommunio. Per hujus, Dómine, operatiónem mystérii, et vítia nostra purgéntur, et justa desidéria compleántur. Per Dóminum.
Postcommunio. Domine Jesu Christe, qui temetipsum in cruce holocaustum immaculatum et spontaneum Deo Patri obtulisti: quaesumus, ut ejusdem sacrificii oblatio veneranda indulgentiam nobis obtineat, et gloriam sempiternam.
Oratio super populum. Humiliáte cápita vestra Deo. Exáudi nos, miséricors Deus: et méntibus nostris grátiæ tuæ lumen osténde. Per Dóminum.
In many places, the feast of the Holy Lance and Holy Nails of Our Lord Jesus Christ is celebrated on the Friday of the 1st week in Lent, as is described here. The Mass is Foderunt manus meas et pedes meos.
Introitus. Ps 21. Foderunt manus meas et pedes meos: inumeraverunt omnia ossa mea: et sicut aqua effusus sum. V. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei. V. Gloria Patri.
Kyrie.
Oratio. Deus, qui in assumptae carnis infirmitate Clavis affligi, et Lancea vulnerari pro mundi salute voluisti: concede propitius; ut qui eorumdem Clavorum et Lanceae solemnia veneramur in terris, de glorioso victoriae tuae triumpho gratulemur in cœlis. Qui vivis.
Lectio Zachariae Prophetae.
Tractus. Is 53. Vere languores nostros ipse tulit, et dolores nostros ipse portavit. V. Et nos putavimus eum quasi leprosum, et percussum a Deo, et humiliatum. V. Ipse autem vulneratus est propter iniquatates nostras, attritus est propter scelera nostra. V. Disciplina pacis nostrae super eum, et livore ejus sanati sumus.
+ Sequentia Sancti Evangelii secundum Ioannem.
Joan. 19.
In illo tempore: Sciens Jesus, quia omnia consummata sunt, ut consummaretur Scriptura, dixit: Sitio. Vas ergo erat positum aceto plenum. Illi autem spongiam plenam aceto, hyssopo circumponentes, obtulerunt ori ejus. Cum ergo accepisset Jesus acetum, dixit: Consummatum est. Et inclinato capite tradidit spiritum. Judaei ergo (quoniam Parasceve erat) ut non remanerent in cruce corpora sabbato, (erat enim magnus dies ille sabbati) rogaverunt Pilatum, ut frangerentur eorum crura, et tollerentur. Venerunt ergo milites; et primi quidem fregerunt crura, et alterius qui crucifixus est cum eo. Ad Jesum autem cum venissent, ut viderunt eum jam mortuum, non fregerunt ejus crura, sed unus militum Lancea latus ejus aperuit, et continuo exivit sanguis et aqua. Et qui vidit, testimonium perhibuit: et verum est testimonium ejus.
Credo.
Offertorium. Insurrexerunt in me viri iniqui, absque misericordia quaesierunt me interficere; et non pepercerunt in faciem meam spuere: lanceis suis vulneraverunt me, et concussa sunt omnia ossa mea.
Secreta. Sanctificet nos, quaesumus Domine, hoc sanctum et immaculatum sacrificium vespertinum: quod unigenitus Filius tuus in cruce obtulit pro salute mundi. Qui tecum vivit et regnat.
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Communio. Videbunt in quem transfixerunt, cum moverentur fundamenta terrae.
Postcommunio. Domine Jesu Christe, qui temetipsum in cruce holocaustum immaculatum et spontaneum Deo Patri obtulisti: quaesumus, ut ejusdem sacrificii oblatio veneranda indulgentiam nobis obtineat, et gloriam sempiternam. Qui vivis et regnas.
Statio ad Ss. duodecim Apostolos
Introitus. Ps. 24, 17 et 18. De necessitátibus meis éripe me, Dómine: vide humilitátem meam et labórem meum, et dimítte ómnia peccáta mea. Ps. ibid., 1-2. Ad te, Dómine, levávi ánimam meam: Deus meus, in te confído, non erubéscam. ℣. Glória Patri.
Kyrie.
Oratio. Esto, Dómine, propítius plebi tuæ: et, quam tibi facis esse devótam, benígno réfove miserátus auxílio. Per Dóminum.
Oratio. Esto, Dómine, propítius plebi tuæ: et, quam tibi facis esse devótam, benígno réfove miserátus auxílio. Per Dóminum.
Oratio. Concéde nos, quǽsumus, omnípotens Deus: beáti Petri Confessóris tui atque Pontíficis mónita et exémpla sectári; ut per terréstrium rerum contémptum ætérna gáudia consequámur. Per Dóminum.
Léctio Ezechiélis Prophétæ.
Ezech. 18, 20-28.
Hæc dicit Dóminus Deus: Anima, quae peccáverit, ipsa moriétur: fílius non portábit iniquitátem patris, et pater non portábit iniquitátem fílii: justítia justi super eum erit, et impíetas ímpii erit super eum. Si autem ímpius égerit pæniténtiam ab ómnibus peccátis suis, quæ operátus est, et custodíerit ómnia præcépta mea, et fécerit judícium et justítiam: vita vivet, et non moriétur. Omnium iniquitátum ejus, quas operátus est, non recordábor: in justítia sua, quam operátus est, vivet. Numquid voluntátis meæ est mors ímpii, dicit Dóminus Deus, et non ut convertátur a viis suis, et vivat? Si autem avértent se justus a justítia sua, et fécerit iniquitátem secúndum omnes abominatiónes, quas operári solet ímpius, numquid vivet? omnes justítiæ ejus, quas fécerat, non recordabúntur: in prævaricatióne, qua prævaricátus est, et in peccáto suo, quod peccávit, in ipsis moriétur. Et dixístis: Non est æqua via Dómini. Audíte ergo, domus Israël: Numquid via mea non est æqua, et non magis viæ vestræ pravæ sunt? Cum enim avértent se justus a justítia sua, et fecerit iniquitátem, moriétur in eis: in injustítia, quam operátus est, moriétur. Et cum avértent se ímpius ab impietáte sua, quam operátus est, et fécerit judícium et justítiam: ipse ánimam suam vivificábit. Consíderans enim, et avértens se ab ómnibus iniquitátibus suis, quas operátus est, vita vivet, et non moriétur, ait Dóminus omnípotens.
Graduale. Ps. 85, 2 et 6. Salvum fac servum tuum. Deus meus, sperántem in te. ℣. Auribus pércipe, Dómine, oratiónem meam.
Tractus. Ps. 102, 10. Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. ℣. Ps. 78, 8-9. Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia páuperes facti sumus nimis. [Hic genuflectitur] ℣. Adjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 5, 1-15.
In illo témpore: Erat dies festus Judæórum, et ascéndit Jesus Jerosólymam. Est autem Jerosólymis Probática piscína, quæ cognominátur hebráice Bethsáida, quinque pórticus habens. In his jacébat multitúdo magna languéntium, cæcórum, claudórum, aridórum exspectántium aquæ motum. Angelus autem Dómini descendébat secúndum tempus in piscínam, et movebátur aqua. Et, qui prior descendísset in piscínam post motiónem aquæ, sanus fiébat, a quacúmque detinebátur infirmitáte. Erat autem quidam homo ibi,
trigínta et octo annos habens in infirmitáte sua. Hunc cum vidísset Jesus jacéntem, et cognovisset, quia jam multum tempus habéret, dicit ei: Vis sanus fíeri? Respóndit ei lánguidus: Dómine, hóminem non hábeo, ut, cum turbáta fúerit aqua, mittat me in piscínam: dum vénio enim ego, álius ante me descéndit. Dicit ei Jesus: Surge, tolle grabátum tuum, et ámbula. Et statim sanus factus est homo ille: et sústulit grabátum suum, et ambulábat. Erat autem sábbatum in die illo. Dicébant ergo Judǽi illi, qui sanátus fúerat: Sábbatum est, non licet tibi tóllere grabátum tuum. Respóndit eis: Qui me sanum fecit, ille mihi dixit: Tolle grabátum tuum, et ámbula. Interrogavérunt ergo eum: Quis est ille homo, qui dixit tibi: Tolle grabátum tuum et ámbula? Is autem, qui sanus fúerat efféctus, nesciébat, quis esset. Jesus enim declinávit a turba constitúta in loco. Póstea invénit eum Jesus in templo, et dixit illi: Ecce, sanus factus es: jam noli peccáre, ne detérius tibi áliquid contíngat. Abiit ille homo, et nuntiávit Judǽis, quia Jesus esset, qui fecit eum sanum.
Offertorium. Ps. 102, 2 et 5. Bénedic, anima mea, Dómino, et noli oblivísci omnes retributiónes ejus: et renovábitur, sicut áquilæ, juvéntus tua.
Secreta. Súscipe, quǽsumus, Dómine, múnera nostris obláta servítiis: et tua propítius dona sanctífica. Per Dóminum.
Secreta. Sancti Petri Pontíficis tui atque Doctóris nobis, Dómine, pia non desit orátio, quæ et múnera nostra concíliet; et tuam nobis indulgéntiam semper obtíneat. Per Dóminum.
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Communio. Ps. 6, 11. Erubéscant et conturbéntur omnes inimíci mei: avertántur retrórsum, et erubéscant valde velóciter.
Postcommunio. Per hujus, Dómine, operatiónem mystérii, et vítia nostra purgéntur, et justa desidéria compleántur. Per Dóminum.
Postcommunio. Ut nobis, Dómine, tua sacrifícia dent salútem: beátus Petrus Póntifex tuus et Doctor egrégius, quǽsumus, precátor accédat. Per Dóminum.
Oratio super populum. Humiliáte cápita vestra Deo. Exáudi nos, miséricors Deus: et méntibus nostris grátiæ tuæ lumen osténde. Per Dóminum.
~+~+~+~
In many places, the feast of the Holy Lance and Holy Nails of Our Lord Jesus Christ is celebrated on the Friday of the 1st week in Lent, as is described here. The Mass is Foderunt manus meas et pedes meos.
Introitus. Ps 21. Foderunt manus meas et pedes meos: inumeraverunt omnia ossa mea: et sicut aqua effusus sum. V. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei. V. Gloria Patri.
Kyrie.
Oratio. Deus, qui in assumptae carnis infirmitate Clavis affligi, et Lancea vulnerari pro mundi salute voluisti: concede propitius; ut qui eorumdem Clavorum et Lanceae solemnia veneramur in terris, de glorioso victoriae tuae triumpho gratulemur in cœlis. Qui vivis.
Lectio Zachariae Prophetae.
Zach. 12, 10 et 13, 6-7.
Haec dicit Dominus: Effundam super Domum David, et super habitatores Jerusalem spiritum gratiae, et precum: et aspicient ad me, quem confixerunt: et plangent eum planctu quasi super unigenitum, et dolebunt super eum, ut doleri solet in morte primogeniti. In die illa magnus erit planctus in Jerusalem, et dicetur ei: Quid sunt plagae istae in medio manuum tuarum? Et dicet: His plagatus sum in domo eorum, qui diligebant me. Framea suscitare super pastorem meum, et super virum cohaerentem mihi, dicit Dominus exercituum: percute pastorem, et dispergentur oves, ait Dominus omnipotens.
Graduale. Ps 68. Improperium exspectavit cor meum, et miseriam: et sustinui, qui simul mecum contristaretur, et non fuit: consolantem me quaesivi, et non inveni. V. Dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.
Haec dicit Dominus: Effundam super Domum David, et super habitatores Jerusalem spiritum gratiae, et precum: et aspicient ad me, quem confixerunt: et plangent eum planctu quasi super unigenitum, et dolebunt super eum, ut doleri solet in morte primogeniti. In die illa magnus erit planctus in Jerusalem, et dicetur ei: Quid sunt plagae istae in medio manuum tuarum? Et dicet: His plagatus sum in domo eorum, qui diligebant me. Framea suscitare super pastorem meum, et super virum cohaerentem mihi, dicit Dominus exercituum: percute pastorem, et dispergentur oves, ait Dominus omnipotens.
Graduale. Ps 68. Improperium exspectavit cor meum, et miseriam: et sustinui, qui simul mecum contristaretur, et non fuit: consolantem me quaesivi, et non inveni. V. Dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.
Tractus. Is 53. Vere languores nostros ipse tulit, et dolores nostros ipse portavit. V. Et nos putavimus eum quasi leprosum, et percussum a Deo, et humiliatum. V. Ipse autem vulneratus est propter iniquatates nostras, attritus est propter scelera nostra. V. Disciplina pacis nostrae super eum, et livore ejus sanati sumus.
+ Sequentia Sancti Evangelii secundum Ioannem.
Joan. 19.
In illo tempore: Sciens Jesus, quia omnia consummata sunt, ut consummaretur Scriptura, dixit: Sitio. Vas ergo erat positum aceto plenum. Illi autem spongiam plenam aceto, hyssopo circumponentes, obtulerunt ori ejus. Cum ergo accepisset Jesus acetum, dixit: Consummatum est. Et inclinato capite tradidit spiritum. Judaei ergo (quoniam Parasceve erat) ut non remanerent in cruce corpora sabbato, (erat enim magnus dies ille sabbati) rogaverunt Pilatum, ut frangerentur eorum crura, et tollerentur. Venerunt ergo milites; et primi quidem fregerunt crura, et alterius qui crucifixus est cum eo. Ad Jesum autem cum venissent, ut viderunt eum jam mortuum, non fregerunt ejus crura, sed unus militum Lancea latus ejus aperuit, et continuo exivit sanguis et aqua. Et qui vidit, testimonium perhibuit: et verum est testimonium ejus.
Credo.
Offertorium. Insurrexerunt in me viri iniqui, absque misericordia quaesierunt me interficere; et non pepercerunt in faciem meam spuere: lanceis suis vulneraverunt me, et concussa sunt omnia ossa mea.
Secreta. Sanctificet nos, quaesumus Domine, hoc sanctum et immaculatum sacrificium vespertinum: quod unigenitus Filius tuus in cruce obtulit pro salute mundi. Qui tecum vivit et regnat.
Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.
Communio. Videbunt in quem transfixerunt, cum moverentur fundamenta terrae.
Postcommunio. Domine Jesu Christe, qui temetipsum in cruce holocaustum immaculatum et spontaneum Deo Patri obtulisti: quaesumus, ut ejusdem sacrificii oblatio veneranda indulgentiam nobis obtineat, et gloriam sempiternam. Qui vivis et regnas.
LDVM
Comments
Post a Comment