Salútis nostræ auctórem Magi veneráti sunt in cunábulis, et de thesáuris suis mýsticas ei múnerum spécies obtulérunt: in auro, ut ostendátur Regis poténtia: in thure, Sacerdótem magnum consídera: et in myrrha, Domínicam sepultúram...

Today is the 3rd day infra Octavam Epiphaniae (or, as the Ioannes XXIII arrangement of the Sacred Liturgy has it, 'January 8'). I am not at all sure which Mass was sung at Barroux, or which Mass will be celebrated at Saint-Eugène. In excelso throno of the Dominica infra Octavam is my guess, and indeed the YouTube window does read 'the 1st Sunday after Epiphany'. That Mass, which was sung yesterday, is here. Am going out for the morning walk and then there erupts into my day like a mildly obstreperous pustule the walk to and from the pharmacy.

Returned from my errands only at 1045 so didn't bother to turn on the YouTube for Holy Mass at Saint-Eugène (which begins here at 1000). I ought to have done since (which fact I never seem to remember) they don't archive these daily Masses. 

Lectio 1
De Epístola prima ad Corínthios
1 Cor 2:1-5
1 Et ego, cum veníssem ad vos, fratres, veni non in sublimitáte sermónis, aut sapiéntiæ, annúntians vobis testimónium Christi.
2 Non enim judicávi me scire áliquid inter vos, nisi Jesum Christum, et hunc crucifíxum.
3 Et ego in infirmitáte, et timóre, et tremóre multo fui apud vos:
4 Et sermo meus, et prædicátio mea non in persuasibílibus humánæ sapiéntiæ verbis, sed in ostensióne spíritus et virtútis:
5 Ut fides vestra non sit in sapiéntia hóminum, sed in virtúte Dei.

R. Tria sunt múnera pretiósa, quæ obtulérunt Magi Dómino in die ista, et habent in se divína mystéria:
* In auro, ut ostendátur Regis poténtia: in thure, Sacerdótem magnum consídera: et in myrrha, Domínicam sepultúram.
V. Salútis nostræ auctórem Magi veneráti sunt in cunábulis, et de thesáuris suis mýsticas ei múnerum spécies obtulérunt.
R. In auro, ut ostendátur Regis poténtia: in thure, Sacerdótem magnum consídera: et in myrrha, Domínicam sepultúram.

Lectio 2
1 Cor 2:6-9
6 Sapiéntiam autem lóquimur inter perféctos: sapiéntiam vero non hujus sǽculi, neque príncipum hujus sǽculi, qui destruúntur:
7 Sed lóquimur Dei sapiéntiam in mystério, quæ abscóndita est, quam prædestinávit Deus ante sǽcula in glóriam nostram,
8 Quam nemo príncipum hujus sǽculi cognóvit: si enim cognóvissent, nunquam Dóminum glóriæ crucifixíssent.
9 Sed sicut scriptum est: Quod óculus non vidit, nec auris audívit, nec in cor hóminis ascéndit, quæ præparávit Deus iis, qui díligunt illum.

R. In colúmbæ spécie Spíritus Sanctus visus est, Patérna vox audíta est:
* Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
V. Cæli apérti sunt super eum, et vox Patris intónuit.
R. Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.

Lectio 3

1 Cor 2:10-13

10 Nobis autem revelávit Deus per Spíritum suum: Spíritus enim ómnia scrutátur, étiam profúnda Dei.

11 Quis enim hóminum scit quæ sunt hóminis, nisi spíritus hóminis, qui in ipso est? ita et quæ Dei sunt, nemo cognóvit, nisi Spíritus Dei.

12 Nos autem non spíritum hujus mundi accépimus, sed Spíritum, qui ex Deo est, ut sciámus, quæ a Deo donáta sunt nobis:

13 Quæ et lóquimur non in doctis humánæ sapiéntiæ verbis, sed in doctrína Spíritus, spirituálibus spirituália comparántes.

R. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent:
* Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
V. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes.
R. Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Reges Arabum et Saba dona Dómino Deo addúcent.

Lectio 4

Sermo sancti Augustíni Epíscopi

Sermo 2 de Epiphania, qui est 30 de Tempore

Ad partum Vírginis adorándum Magi ab Oriénte venérunt. Hunc diem hódie celebrámus: huic debitum solemnitáti sermónem persolvimus. Illis dies iste primus illuxit, anniversaria nobis festivitate rediit. Illi erant primítiæ Géntium, nos pópulus Géntium. Nobis hoc lingua nuntiávit Apostolórum, stella illis tamquam lingua cælórum; et nobis iídem Apóstoli, tamquam alii cæli, enarravérunt glóriam Dei.

R. Illumináre, illumináre Jerúsalem, quia venit lux tua:

* Et glória Dómini super te orta est.

V. Et ambulábunt gentes in lúmine tuo, et reges in splendóre ortus tui.

R. Et glória Dómini super te orta est.

Lectio 5

Magnum sacraméntum: in præsepi jacebat, et Magos ab Oriénte ducebat. Abscondebátur in stábulo, et agnoscebátur in cælo: ut ágnitus in cælo manifestarétur in stábulo, et appellarétur Epiphanía dies iste, quod Latine manifestátio dici potest: simul ejus celsitúdinem humilitatémque commendans, ut qui in aperto cælo signis sidéreis monstrabátur magnus, in angusto diversorio quæsítus invenirétur inválidus, infantílibus in membris natus, infantílibusque pannis involutus, adorarétur a Magis, timerétur a malis.

R. Omnes de Saba vénient, aurum et thus deferéntes, et laudem Dómino annuntiántes,

* Allelúja, allelúja, allelúja.

V. Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent, reges Arabum et Saba dona addúcent.

R. Allelúja, allelúja, allelúja.

Lectio 6

Tímuit enim eum rex Herodes, eisdem sibi Magis nuntiántibus, cum adhuc quærerent párvulum, quem cognóverant cælo teste jam natum. Quid erit tribúnal judicántis, quando supérbos reges cunábula terrébant infantis? Quanto consultius reges, non sicut Heródes interfícere quærant, sed sicut Magi potius adorare delecténtur; jam præsertim eum, qui et ipsam mortem, quam cupiebat inimícus inférre, étiam pro ipsis inimícis ab inimícis sustinuit, eamque in suo corpore occisus occídit. Pie timeant reges ad Patris déxteram jam sedéntem, quem rex ímpius tímuit adhuc matris úbera lambéntem.

R. Magi véniunt ab Oriénte Jerosólymam, quæréntes, et dicéntes: Ubi est qui natus est, cujus stellam vídimus?

* Et vénimus adoráre Dóminum.

V. Vídimus stellam ejus in Oriénte.

R. Et vénimus adoráre Dóminum.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et vénimus adoráre Dóminum.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum

Matt 2:1-12

Cum natus esset Jesus in Bethlehem Juda in diébus Herodis regis, ecce Magi ab Oriénte venérunt Jerosolymam, dicéntes: Ubi est qui natus est Rex Judæórum? Et réliqua.

De Homilía sancti Gregórii Papæ

Homilia 10 in Evangelia

Nativitáte Regis nostri cógnita, Heródes ad callida arguménta convértitur; et ne terreno regno privarétur, renuntiari sibi ubi puer inveniátur, postulat. Adorare eum velle se símulat, ut hunc, si inveníri possit, exstinguat. Sed quanta est humana malítia contra consílium divinitátis? Scriptum quippe est: Non est sapiéntia, non est prudéntia, non est consílium contra Dóminum. Nam ea, quæ appáruit stella, Magos perducit: natum Regem reperiunt, múnera déferunt: et ne redire ad Heródem debeant, in somnis admonéntur. Sicque fit, ut Jesum, quem quærit Heródes, inveníre non possit. Cujus persona qui alii, quam hypócritæ designántur, qui dum ficte quærunt, inveníre Dóminum numquam merentur?

R. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, donec venírent ad locum, ubi puer erat.

* Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.

V. Et intrántes domum, invenérunt púerum cum María matre ejus, et procidéntes adoravérunt eum.

R. Vidéntes autem eam, gavísi sunt gáudio magno.

Lectio 8

Sed inter hæc sciéndum, quod Priscilliánistæ hæretici nasci unumquemque hóminem sub constitutiónibus stellárum putant: et hoc in adjutórium sui erroris assumunt, quod nova stella éxiit cum Dóminus in carne appáruit; cujus fuísse fatum eamdem, quæ appáruit, stellam putant. Sed si Evangélii verba pensamus, quibus de eádem stella dícitur: Usque dum veniens staret supra, ubi erat puer: dum non puer ad stellam, sed stella ad púerum cucúrrit, si dici liceat, non stella fatum púeri, sed fatum stellæ is, qui appáruit puer fuit.

R. Vidéntes stellam Magi, gavísi sunt gáudio magno:

* Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre ejus, et procidéntes adoravérunt eum: * Et apértis thesáuris suis obtulérunt ei múnera, aurum, thus, et myrrham.

V. Stella, quam víderant Magi in Oriénte, antecedébat eos, usque dum véniens staret supra ubi erat puer.

R. Et intrántes domum invenérunt púerum cum María matre ejus, et procidéntes adoravérunt eum:

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et apértis thesáuris suis obtulérunt ei múnera, aurum, thus, et myrrham.

Lectio 9

Sed a fidelium córdibus absit, ut aliquid esse fatum dicant. Vitam quippe hóminum solus hic Cónditor, qui creávit, adminístrat. Neque enim propter stellas homo, sed stellæ propter hóminem factæ sunt: et si stella fatum hóminis dícitur, ipsis suis ministériis subesse homo perhibétur. Certe cum Jacob de útero egrédiens, prioris fratris plantam tenéret manu, prior perfecte nequáquam égredi pótuit, nisi súbsequens inchoasset: et tamen cum uno témpore, eodémque momento utrumque mater fúderit, non una utriusque vitæ qualitas fuit.

Te Deum...

At Barroux, the antiphon at Terce was Adiuva me et salvus ero, Domine.

At Barroux, the Introit (but the rest of the Mass is linked supra).

LDVM