Prope est jam Dóminus, veníte, adorémus...

 

Today is the 3rd Sunday in Advent; the Mass is Gaudete in Domino semper. The page at the Schola Sainte-Cécile's website is here; the pdf of the livret for Holy Mass is here, and those of Vespers are here and here (the Magnificat antiphon O Sapientia, the first of the great 'O' antiphons-- this is formatted as it is because of course the 17th isn't always a Sunday i.e. the antiphon is proper to the date, not to the day). 

Lectio 1
De Isaía Prophéta
Isa 26:1-6
1 In die illa cantábitur cánticum istud in terra Juda: Urbs fortitúdinis nostræ Sion Salvátor, ponétur in ea murus et antemurále.
2 Aperíte portas et ingrediátur gens justa, custódiens veritátem.
3 Vetus error ábiit: servábis pacem: pacem, quia in te sperávimus.
4 Sperástis in Dómino in sǽculis ætérnis, in Dómino Deo forti, in perpétuum.
5 Quia incurvábit habitántes in excélso, civitátem sublímem humiliábit. Humiliábit eam usque ad terram, détrahet eam usque ad púlverem.
6 Conculcábit eam pes, pedes páuperis, gressus egenórum.

R. Ecce apparébit Dóminus super nubem cándidam,
* Et cum eo Sanctórum míllia: et habébit in vestiménto, et in fémore suo scriptum: Rex regum, et Dóminus dominántium.
V. Apparébit in finem, et non mentiétur; si moram fécerit, exspécta eum, quia véniens véniet.
R. Et cum eo Sanctórum míllia: et habébit in vestiménto, et in fémore suo scriptum: Rex regum, et Dóminus dominántium.

Lectio 2
Isa 26:7-10
7 Sémita justi recta est, rectus callis justi ad ambulándum.
8 Et in sémita judiciórum tuórum, Dómine, sustinúimus te: nomen tuum, et memoriále tuum in desidério ánimæ.
9 Anima mea desiderávit te in nocte, sed et spíritu meo in præcórdiis meis de mane vigilábo ad te. Cum féceris judícia tua in terra, justítiam discent habitatóres orbis.
10 Misereámur ímpio, et non díscet justítiam: in terra sanctórum iníqua gessit, et non vidébit glóriam Dómini.

R. Bethléhem cívitas Dei summi, ex te éxiet Dominátor Israël, et egréssus ejus sicut a princípio diérum æternitátis, et magnificábitur in médio univérsæ terræ:
* Et pax erit in terra nostra, dum vénerit.
V. Loquétur pacem in géntibus, et potéstas ejus a mari usque ad mare.
R. Et pax erit in terra nostra, dum vénerit.

Lectio 3
Isa 26:11-14
11 Dómine, exaltétur manus tua, et non vídeant: vídeant, et confundántur zelántes pópuli: et ignis hostes tuos dévoret.
12 Dómine, dabis pacem nobis: ómnia enim ópera nostra operátus es nobis.
13 Dómine Deus noster, possedérunt nos dómini absque te, tantum in te recordémur nóminis tui.
14 Moriéntes non vivant, gigántes non resúrgant: proptérea visitásti et contrivísti eos, et perdidísti omnem memóriam eórum.

R. Qui ventúrus est, véniet, et non tardábit: et jam non erit timor in fínibus nostris:

* Quóniam ipse est Salvátor noster.

V. Depónet omnes iniquitátes nostras, et proíciet in profúndum maris ómnia peccáta nostra.

R. Quóniam ipse est Salvátor noster.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quóniam ipse est Salvátor noster.

Lectio 4

Sermo sancti Leónis Papæ

Sermo 2 de jejúnio décimi mensis et collectis

Quod témporis rátio, et devotiónis nostræ ádmonet consuetúdo, pastoráli vobis, dilectíssimi, sollicitúdine prædicámus, décimi mensis celebrándum esse jejúnium, quo pro consummáta perceptióne ómnium frúctuum, digníssime largitóri eórum Deo continéntiæ libámen offértur. Quid enim potest efficácius esse jejúnio? cujus observántia appropinquámus Deo, et resisténtes diábolo, vítia blanda superámus.

R. Ægýpte, noli flere, quia Dominátor tuus véniet tibi, ante cujus conspéctum movebúntur abýssi,

* Liberáre pópulum suum de manu poténtiæ.

V. Ecce véniet Dóminus exercítuum, Deus tuus cum potestáte magna.

R. Liberáre pópulum suum de manu poténtiæ.

Lectio 5

Semper enim virtúti cibus jejúnium fuit. De abstinéntia dénique pródeunt castæ cogitatiónes, rationábiles voluntátes, salubrióra consília: et per voluntárias afflictiónes caro concupiscéntiis móritur, virtútibus spíritus innovátur. Sed quia non solo jejúnio animárum nostrárum salus acquíritur, jejúnium nostrum misericórdiis páuperum suppleámus. Impendámus virtúti, quod subtráhimus voluptáti. Fiat reféctio páuperis abstinéntia jejunántis.

R. Prope est ut véniat tempus ejus, et dies ejus non elongabúntur:

* Miserébitur Dóminus Jacob, et Israël salvábitur.

V. Revértere, virgo Israël, revértere ad civitátes tuas.

R. Miserébitur Dóminus Jacob, et Israël salvábitur.

Lectio 6

Studeámus viduárum defensióni, pupillórum utilitáti, lugéntium consolatióni, dissidéntium paci. Suscipiátur peregrínus, adjuvétur oppréssus, vestiátur nudus, foveátur ægrótus: ut quicúmque nostrum de justis labóribus auctóri bonórum ómnium Deo sacrifícium hujus pietátis obtúlerit, ab eodem regni cæléstis prǽmium percípere mereátur. Quarta ígitur et sexta Feria jejunémus; Sábbato autem apud beátum Petrum Apóstolum páriter vigilémus: cujus suffragántibus méritis, quæ póscimus, impetráre possímus per Dóminum nostrum Jesum Christum, qui cum Patre et Sancto Spíritu vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.

R. Descéndet Dóminus sicut plúvia in vellus:

* Oriétur in diébus ejus justítia, et abundántia pacis.

V. Et adorábunt eum omnes reges, omnes gentes sérvient ei.

R. Oriétur in diébus ejus justítia, et abundántia pacis.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Oriétur in diébus ejus justítia, et abundántia pacis.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 1:19-28
In illo témpore: Misérunt Judǽi ab Jerosólymis sacerdótes et levítas ad Joánnem, ut interrogárent eum: Tu quis es? Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ

Homilia 7 in Evangelia

Ex hujus nobis lectiónis verbis, fratres caríssimi, Joánnis humílitas commendátur: qui cum tantæ virtútis esset, ut Christus credi potuísset, elégit sólide subsístere in se, ne humána opinióne raperétur inániter super se. Nam conféssus est, et non negávit: et conféssus est, Quia non sum ego Christus. Sed qui dixit, Non sum; negávit plane quod non erat, sed non negávit quod erat: ut veritátem loquens, ejus membrum fíeret, cujus sibi nomen falláciter non usurpáret. Cum ergo non vult appétere nomen Christi, factus est membrum Christi: quia dum infirmitátem suam stúduit humíliter agnóscere, illíus celsitúdinem méruit veráciter obtinére.

R. Veni, Dómine, et noli tardáre: reláxa facinóra plebi tuæ,

* Et révoca dispérsos in terram suam.

V. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni, ut salvos fácias nos.

R. Et révoca dispérsos in terram suam.

Lectio 8

Sed cum ex lectióne alia, Redemptóris nostri senténtia ad méntem redúcitur, ex hujus lectiónis verbis nobis quǽstio valde impléxa generátur. Alio quippe in loco inquisítus a discípulis Dóminus de Elíæ advéntu, respóndit: Elías jam venit, et non cognovérunt eum, sed fecérunt in eum quæcúmque voluérunt: et, si vultis scire, Joánnes ipse est Elías. Requisítus autem Joánnes dicit: Non sum Elías. Quid est hoc, fratres caríssimi, quia quod Véritas affírmat, hoc prophéta Veritátis negat? Valde namque inter se divérsa sunt: Ipse est: et, Non sum. Quómodo ergo prophéta veritátis est, si ejusdem Veritátis sermónibus concors non est?

R. Ecce radix Jesse descéndet in salútem populórum, ipsum gentes deprecabúntur:

* Et erit nomen ejus gloriósum.

V. Dabit ei Dóminus Deus sedem David, patris ejus, et regnábit in domo Jacob in ætérnum.

R. Et erit nomen ejus gloriósum.

Lectio 9

Sed si subtíliter véritas ipsa requirátur, hoc quod inter se contrárium sonat, quómodo contrárium non sit, invenítur. Ad Zacharíam namque de Joánne Angelus dicit: Ipse præcédet ante illum in spíritu et virtúte Elíæ. Qui idcírco ventúrus in spíritu et virtúte Elíæ dícitur, quia sicut Elías secúndum Dómini advéntum prævéniet, ita Joánnes prævénit primum. Sicut ille præcúrsor ventúrus est Júdicis, ita iste præcúrsor est factus Redemptóris. Joánnes ígitur in spíritu Elías erat, in persóna Elías non erat. Quod ergo Dóminus fatétur de spíritu, hoc Joánnes dénegat de persóna.

R. Docébit nos Dóminus vias suas, et ambulábimus in sémitis ejus:

* Quia de Sion exíbit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem.

V. Veníte, ascendámus ad montem Dómini, et ad domum Dei Jacob.

R. Quia de Sion exíbit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Quia de Sion exíbit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem.

 

The antiphon at Terce at Barroux is Jerúsalem, gaude gáudio magno, quia véniet tibi Salvátor, allelúia.

The Missus est Gabriel Angelus must be proper in Advent, as it again begins the procession after the Asperges. Am halting here in order to say Prime. 

At Saint-Eugène, the Mass Gaudete in Domino semper was sung, by François Giroust (1738-1799), maître de la Chapelle royale; it was composed for the sacring of Louis XVI. 

Introitus. Phil. 4, 4–6. Gaudéte in Dómino semper: íterum dico, gaudéte. Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus: Dóminus enim prope est. Nihil sollíciti sitis: sed in omni oratióne petitiónes vestræ innotéscant apud Deum. Ps. 84, 2. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Jacob. ℣. Glória Patri.

Oratio. Aurem tuam, quǽsumus, Dómine, précibus nostris accómmoda: et mentis nostræ ténebras, grátia tuæ visitationis illústra: Qui vivis.

Kyrie.

Lectio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Philippénses
Philipp. 4, 4–7.
Fratres: Gaudéte in Dómino semper: íterum dico, gaudéte. Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus: Dóminus prope est. Nihil sollíciti sitis: sed in omni oratióne et obsecratióne, cum gratiárum actióne, petitiónes vestræ innotéscant apud Deum. Et pax Dei, quæ exsúperat omnem sensum, custódiat corda vestra et intellegéntias vestras, in Christo Jesu, Dómino nostro.

Graduale Ps. 79, 2, 3 et 2. Qui sedes, Dómine, super Chérubim, éxcita poténtiam tuam, et veni. ℣. Qui regis Israël, inténde: qui dedúcis, velut ovem, Joseph.

Allelúja, allelúja, ℣. Excita, Dómine, potentiam tuam, et veni, ut salvos fácias nos. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joann, l, 19–28.
In illo tempore: Misérunt Judǽi ab Jerosólymis sacerdótes et levítas ad Joánnem, ut interrogárent eum: Tu quis es? Et conféssus est, et non negávit: et conféssus est: Quia non sum ego Christus. Et interrogavérunt eum: Quid ergo? Elías es tu? Et dixit: Non sum. Prophéta es tu? Et respondit: Non. Dixérunt ergo ei: Quis es, ut respónsum demus his, qui misérunt nos? Quid dicis de te ipso? Ait: Ego vox clamántis in desérto: Dirígite viam Dómini, sicut dixit Isaías Prophéta. Et qui missi fúerant, erant ex pharisǽis. Et interrogavérunt eum, et dixérunt ei: Quid ergo baptízas, si tu non es Christus, neque Elías, neque Prophéta? Respóndit eis Joánnes, dicens: Ego baptízo in aqua: médius autem vestrum stetit, quem vos nescítis. Ipse est, qui post me ventúrus est, qui ante me factus est: cujus ego non sum dignus ut solvam ejus corrígiam calceaménti. Hæc in Bethánia facta sunt trans Jordánem, ubi erat Joánnes baptizans. 

Credo.

At the Offertory and during the incensing of the altar, the Schola sang a part of Charpentier's Canticum in Nativitatem Domini H 416, Rorate caeli desuper. 

Offertorium. Ps. 84, 2. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Jacob: remisísti iniquitatem plebis tuæ.

Secreta. Devotiónis nostræ tibi, quǽsumus, Dómine, hóstia júgiter immolétur: quæ et sacri péragat institúta mystérii, et salutáre tuum in nobis mirabíliter operétur. Per Dóminum.

Sanctus, Benedictus, Agnus Dei.

At the Communion, the Schola sang the Qui regis sceptra, the sequence for the 3rd Advent Sunday in the traditional Paris Rite or Use; from the 11th century. 

Qui regis sceptra forti dextra solus cuncta: 

Tu plebi tuam ostende magnam excitándo poténtiam.

Præsta illi dona salutária. 

Quem prædixérunt prophética vaticínia, 

A clara poli régia: 

In nostra Jesum mitte, Dómine, arva.

Amen.

Communio. Is. 35, 4. Dícite: pusillánimes, confortámini et nolíte timére: ecce, Deus noster véniet et salvábit nos.

Postcommunio. Implorámus, Dómine, cleméntiam tuam: ut hæc divína subsídia, a vítiis expiátos, ad festa ventúra nos prǽparent. Per Dóminum.

The video recording of the live-stream of Vespers.

LDVM