Amen. Et laudábili et glorióso in sǽcula. Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum. Et laudábilis et gloriósus in sǽcula...

 

Today is the Ember Saturday in Advent and, due to the way this year and season has arranged itself, the day prior to the 4th Sunday of Advent, that is also the Vigil of Christmas i.e. it is the only day of the 4th week in Advent. People have been chattering about the coincidence of the Sunday and the Vigil together with the great feast of the Nativity but I've not paid any attention to it so will have to look about re the two obligations... it doesn't seem terribly complicated to me: I use the city bus to get to Mass on Sunday morning and hire the car to get to Mass on the morning of Christmas Day; I gather that the issue really is one for those who prefer not to interrupt their days of sleeping in, golfing, shopping, and cocktailing to go to Mass more often than is absolutely necessary. The people, in other words, for whose benefit the Lord Bishops try to tell us e.g. that Ascension Thursday and Corpus Christi are really Sundays.

I must get on with Prime and my first errand of the day but the formatting is perfect as it stands at this moment. Can't vouch for how it will be when this is 'published'. Ha; or, after the chant scores are added-- I totally forgot them. When I return here. 

And I also totally forgot that 1st Vespers of the Vigil will be streamed from Saint-Eugène; at 0845, tsk. I ought to be able to make it back by 0845. 

Made it back for Vespers and then listened to the Ember Day Mass whilst making toast for breakfast and baking gingerbread cake. The number of singers was rather low and the quality of the Schola's sound suffered: but the three straight days of liturgical 'events' has to be putting a certain strain on the lovely (volunteer) choristers' voices and personal schedules and so forth. Among the absent were those who can chant the lessons properly, tsk. 

It is 1425 and am back from what I trust will be the final errand until after Christmas; still foggy or overcast, one or the other or both. Am done with this page: I haven't said None yet, at this hour. 

At Barroux, the antiphon at Terce, Multiplicábitur eius impérium, et pacis non erit finis.

Introitus. Ps. 79, 4 et 2. Veni, et osténde nobis fáciem tuam, Domine, qui sedes super Chérubim: et salvi érimus. Ps. ib., 2. Qui regis Israël, inténde: qui dedúcis, velut ovem, Joseph. ℣. Glória Patri.

Post Kýrie, eléison, dicitur: Orémus. Flectámus génua. ℞. Leváte.

Oratio. Deus, qui cónspicis, quia ex nostra pravitáte affligiur:  concéde propítius; ut ex tua visitatióne consolémur: Qui vivis.

Lectio Isaíæ Prophétæ.
Is. 19, 20–22.
In diebus illis: Clamábunt ad Dóminum a facie tribulántis, et mittet eis salvatórem et pro pugnatórem, qui líberet eos. Et cognoscétur Dóminus ab Ægýpto, et cognóscent Ægýptii Dóminum in die illa: et colent eum in hóstiis et in munéribus: et vota vovébunt Dómino, et solvent. Et percútiet Dóminus Ægýplum plaga, et sanábit eam: et revertántur ad Dóminum, et placábitur eis, et sanábit eos Dóminus, Deus noster. 

Graduale Ps. 18, 7 et 2. A summo cœlo egréssio ejus: et occúrsus ejus usque ad summum ejus. ℣. Cœli enárrant glóriam Dei: et opera mánuum ejus annúntiat firmaméntum.

Orémus. Flectámus genua. ℞. Leváte.

Oratio. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui sub peccáti jugo et vetústa servitúte deprímimur; exspectáta unigéniti Fílii tui nova nativitáte liberémur: Qui tecum vivit.

Lectio Isaíæ Prophétæ
Is. 35, 1–7.

Hæc dicit Dóminus: Lætábitur desérta et ínvia, ei exsultábit solitúdo, et florébit quasi lílium. Gérminans germinábit, et exsultábit lætabúnda et laudans: glória Líbani data est ei: decor Carméli et Saron, ipsi vidébunt glóriam Dómini, et decórem Dei nostri. Confortáte manus dissolútas, et génua debília roboráte. Dicite pusillánimis: Confortámini, et nolíte timére: ecce, Deus vester ultiónem addúcet retributiónis: Deus ipse véniet, et salvábit vos. Tunc aperiéntur óculi cæcórum, et aures surdórum patébunt. Tunc sáliet sicut cervus claudus, et apérta erit lingua mutórum: quia scissæ sunt in desérto aquæ, et torréntes in solitúdine. Et quæ erat árida, erit in stagnum, et sítiens in fontes aquárum: ait Dóminus omnípotens.

Graduale. Ps. 18, 6 et 7. In sole pósuit tabernáculum suum: et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo. ℣. A summo cœlo egréssio ejus: et occúrsus ejus usque ad summum ejus.

Orémus. Flectámus génua. ℞. Leváte.

Oratio. Indignos nos, quǽsumus, Dómine, fámulos tuos, quos actiónis própriæ culpa contrístat, unigéniti Fílii tui advéntu lætífica: Qui tecum vivit et regnat.

Lectio Isaíæ Prophétæ.
Is. 40, 9–11.
Hæc dicit Dóminus: Super montem excélsum ascénde tu, qui evangelízas Sion: exálta in fortitúdine vocem tuam, qui evangelízas Jerúsalem: exálta, noli timére. Dic civitátibus Juda: Ecce, Deus vester: ecce, Dóminus Deus in fortitúdine véniet, et bráchium ejus dominábitur: ecce, merces ejus cum eo, et opus illíus coram illo. Sicut pastor gregem suum pascet: in bráchio suo congregábit agnos, et in sinu suo levábit, Dóminus, Deus noster.

Graduale Ps. 79, 20 et 3. Dómine, Deus virtútum, convérte nos: et osténde fáciem tuam, et salvi érimus, ℣. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni, ut salvos fácias nos.

Orémus. Flectámus génua. ℞. Leváte.

Oratio. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut Fílii tui ventúra sollémnitas et præséntis nobis vitæ remédia cónferat, et prǽmia ætérna concédat. Per eúndem Dóminum nostrum.

Lectio Isaíæ Prophétæ.
Is. 45, 1–8.
Hæc dicit Dóminus christo meo Cyro, cujus apprehéndi déxteram, ut subjíciam ante fáciem ejus gentes, et dorsa regum vertam, et apériam coram eo jánuas, et portæ non claudéntur. Ego ante te ibo: et gloriósos terræ humiliábo: portas ǽreas cónteram, et vectes férreos confríngam. Et dabo tibi thesáuros abscónditos et arcána secretórum: ut scias, quia ego Dóminus, qui voco nomen tuum, Deus Israël. Propter servum meum Jacob, et Israël electum meum, et vocávi te nómine tuo: assimilávi te, et non cognovísti me. Ego Dóminus, et non est ámplius: extra me non est Deus: accínxi te, et non cognovísti me: ut sciant hi, qui ab ortu solis, et qui ab occidénte, quóniam absque me non est. Ego Dóminus, et non est alter, formans lucem et creans ténebras, fáciens pacem et creans malum: ego Dóminus faciens omnia hæc. Roráte, cœli, désuper, et nubes pluant justum: aperiátur terra, et gérminet Salvatórem: et justítia oriátur simul: ego Dóminus creávi eum.

Graduale. Ps. 79, 3, 2 et 3. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni, ut salvos fácias nos. ℣. Qui regis Israël, inténde: qui de dúcis, velut ovem, Joseph: qui sedes super Chérubim, appáre [?] coram Ephraim, Bénjamin, et Manásse.

Orémus. Flectámus génua. ℞. Leváte.

Oratio. Preces pópuli tui, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: ut, qui juste pro peccátis nostris afflígimur, pietátis tuæ visitatióne consolémur: Qui vivis.

Lectio Daniélis Prophétæ.
Dan. 3, 47–51.

In diebus illis: Angelus Dómini descéndit cum Azaría et sóciis ejus in fornácem: et excússit flammam ignis de fornáce, et fecit médium fornácis quasi ventum roris flantem. Flamma autem effundebátur super fornácem cúbitis quadragínta novem: et erúpit, et incendit,  quos répperit juxta fornácem de Chaldǽis, minístros regis, qui eam incendébant. Et non tétigit eos omníno ignis, neque contristavit, nec quidquam moléstia íntulit. Tunc hi tres quasi ex uno ore laudábant, et glorificábant, et benedicébant Deum in fornáce, dicéntes:

Hic non respondetur Deo grátias.

The beauty of this solemn, magnificent hymn of praise always reduces me to tears.

Hymnus.
Dan. ibid., 52–53.
Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum. Et laudábilis et gloriósus in sǽcula. Et benedíctum nomen glóriæ tuæ, quod est sanctum. Et laudábile et gloriósum in sǽcula. Benedíctus es in templo sancto glóriæ tuæ. Et laudábilis et gloriósus in saecula. Benedíctus es super thronum sanctum regni tui. Et laudábilis et gloriósus in sǽcula. Benedíctus es super sceptrum divinitátis tuæ. Et laudábilis et gloriósus in sǽcula. Benedíctus es, qui sedes super Chérubim, íntuens abýssos. Et laudábilis et gloriósus in saecula. Benedíctus es, qui ámbulas super pennas ventórum et super undas maris. Et laudábilis et gloriósus in sǽcula. Benedícant te omnes Angeli et Sancti tui. Et laudent te et gloríficent in sǽcula. Benedícant te cœli, terra, mare, et ómnia quæ in eis sunt. Et laudent te et gloríficent in sǽcula. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto. Et laudábili et glorióso in sǽcula. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper: et in sǽcula sæculórum. Amen. Et laudábili et glorióso in sǽcula. Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum. Et laudábilis et gloriósus in sǽcula.

Hic dicitur ℣. Dóminus vobíscum, sine Flectámus génua.

Orémus. Oratio. Deus, qui tribus púeris mitigásti flammas ignium: concéde propítius; ut nos fámulos tuos non exúrat flamma vitiórum. Per Dóminum.

Lectio Epístolæ beati Pauli Apostoli ad Thessalonicénses.
2 Thess. 2, 1–8.
Fratres: Rogámus vos per advéntum Dómini nostri Jesu Christi, et nostræ congregatiónis in ipsum: ut non cito moveámini a vestro sensu, neque terreámini, neque per spíritum, neque per sermónem, neque per epístolam tamquam per nos missam, quasi instet dies Dómini. Ne quis vos se dúcat ullo modo: quóniam nisi vénerit discéssio primum, et revelátus fuerit homo peccáti, fílius perditiónis, qui adversátur, et extóllitur supra omne, quod dícitur Deus aut quod cólitur, ita ut in templo Dei sédeat osténdens se, tamquam sit Deus. Non retinétis, quod, cum adhuc essem apud vos, hæc dicébam vobis? Et nunc quid detíneat, scitis, ut revelétur in suo témpore. Nam mystérium jam operátur iniquitátis: tantum ut, qui tenet nunc, téneat, donec de médio fiat. Et tunc revelábitur ille iníquus, quem Dóminus Jesus interfíciet spíritu oris sui, et déstruet illustratióne advéntus sui.

Tractus. Ps. 79, 2–3. Qui regis Israël, inténde: qui dedúcis, vel ut ovem, Joseph. ℣. Qui sedes super Chérubim, appáre coram Ephraim, Bénjamin, et Manásse. ℣. Excita, Dómine, poténtiam tuam, et veni: ut salvos fácias nos.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secundum Lucam.
Luc. 3, 1–6.
Anno quintodécimo impérii Tibérii Cǽsaris, procuránte Póntio Piláto Judǽam, tetrárcha autem Galilǽæ Heróde, Philíppo autem fratre ejus tetrárcha Iturǽæ et Trachonítidis regionis, et Lysánia Abilínæ tetrárcha, sub princípibus sacerdotum Anna et Cáipha: factum est verbum Domini super Joannem, Zacharíæ filium, in deserto. Et venit in omnem regiónem Jordánis, prǽdicans baptísmum pæniténtiæ in remissiónem peccatórum, sicut scriptum est in libro sermónum Isaíæ Prophétæ: Vox clamántis in desérto: Paráte viam Dómini: rectas fácite sémitas ejus: omnis vallis implébitur: et omnis moris et collis humiliábitur: et erunt prava in dirécta, et áspera in vias planas: et vidébit omnis caro salutáre Dei.

Offertorium. Zach. 9, 9. Exsúlta satis, fília Sion, prǽdica, fília Jerúsalem: ecce, Rex tuus venit tibi sanctus et Salvátor.

Secreta. Sacrifíciis præséntibus, quǽ sumus, Dómine, placatus  inténde: ut et devotióni nostræ profíciant et salúti. Per Dóminum.

Communio. Ps. 18, 6–7. Exsultávit ut gigas ad curréndam viam: a summo cœlo egréssio ejus, et occúrsus ejus usque ad summum ejus.

Postcommunio. Quǽsumus, Dómine, Deus noster: ut sacrosáncta mystéria, quæ pro reparatiónis nostræ munímine contulísti; et præsens nobis remédium esse fácias et futúrum. Per Dóminum.

LDVM