Índuit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum et ad portas paradísi coronávit eum...

Deus, qui errata córrigis, et dispérsa cóngregas, et congregáta consérvas: quǽsumus, super pópulum christiánum tuæ uniónis grátiam cleménter infúnde; ut, divisióne rejécta, vero pastóri Ecclésiæ tuæ se úniens, tibi digne váleat famulári. Per Dóminum.

Oratio ad tollendum schisma

Today is the feast of the Confessor Saint Felix of Valois, the Monday in the 25th week post Pentecosten; strictly speaking, one says it is the Monday infra Hebdomadam VIam post Epiphaniam, the style '25th Sunday post Pentecosten' being reserved to the last Sunday of the liturgical year, with the collect Excita quaesumus Domine.

Lectio 4
Felix, Hugo ántea dictus, ex regali Valesiórum família ortus in Gállia, ab ineunte ætate non lévia dedit futuræ sanctitátis indicia, præsertim misericórdiæ erga páuperes. Nam, adhuc infantulus, manu propria, ac si grandior esset et judícii maturitáte polleret, nummos egenis distríbuit; jam grandiúsculus, solebat ex appositis in mensa dápibus ad ipsos mittere, et ferme eo, quod sapidius erat, obsonio páuperculos púeros recreábat; adoléscens, non semel vestibus se expoliávit, ut inopes cooperíret. Ab avunculo Theobaldo, Xamphánæ et Blesii comite, vitam reo mortis impetrávit, prædicens hunc infamem háctenus sicárium, mox sanctíssimis præditum móribus evasurum: verídicum testimónium monstrávit eventus.

R. Honéstum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem ætérnam.
V. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
R. Et dedit illi claritátem ætérnam.

Lectio 5
Post exactam laudabíliter adolescéntiam cœpit ex cæléstis contemplatiónis studio solitúdinem cogitare; prius tamen vóluit Sacris initiari, ut omnem regni, a cujus successióne jure legis Sálicæ non longe distabat, spem sibi præcideret. Sacerdos factus, et prima Missa devotíssime celebrata, non multo post in eremum secessit, ubi, summa abstinéntia víctitans, cæléstium charísmatum abundántia pascebátur. Ibi cum sancto Joánne de Matha Parisiénsi doctore, a quo ex divina inspiratióne quæsítus et invéntus, per aliquot annos sanctíssime vixit; donec ambo per Angelum a Deo admóniti Romam petiérunt, specialem a summo Pontifice vivéndi regulam impetráturi. Facta ígitur Innocentio Papæ tertio inter Missárum solemnia revelatióne religiónis et institúti de rediméndis captivis, ab ipso Pontifice, simul cum socio, cándidis vestibus bicolori cruce signátis induitur, ad eam formam qua Angelus indútus appáruit. Et ínsuper vóluit Pontifex, ut nova religio, juxta tríplicem colórem quo hábitus constat, sanctíssimæ Trinitátis titulo decorarétur.

R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.
V. Índuit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
R. Et ad portas paradísi coronávit eum.

Lectio 6
Regula propria, ex summi Pontificis Innocentii confirmatióne, accepta, in diœcesi Meldénsi apud locum qui Cervus Frígidus dícitur, primum ordinis paulo ante a se et socio exstructum cœnobium ampliávit, ubi religiosam observantiam et redemptiónis institutum mirifice coluit, ac inde per alumnos in alias provincias diligentíssime propagávit. Illustrem hic a beáta Vírgine Matre favórem accépit; dormiéntibus síquidem cunctis frátribus et ad matutínas preces in pervigílio Nativitátis Deiparæ media nocte recitandas, Deo sic disponente, non surgéntibus, Felix, de more vigilans et horas præveniens, chórum ingréssus, réperit beátam Vírginem in médio chori, hábitu cruce ordinis insigníto indutam, ac Cælítibus simíliter indutis sociátam. Quibus permixtus Felix, præcinénte Deipara, laudes divinas concinuit ríteque persolvit. Et, quasi jam a terrestri ad cælestem chórum evocarétur, instántis mortis ab Angelo certior factus, fílios ad caritátem erga páuperes et captivos adhortans, ánimam Deo réddidit, ætate ac meritis consummatus, anno post Christum natum ducentésimo duodecimo supra millesimum, sub eodem Pontifice Innocentio tertio.

R. Iste homo perfécit ómnia quæ locútus est ei Deus, et dixit ad eum: Ingrédere in réquiem meam:
* Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam

Luc 12:32-34.

In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Nolíte timére pusíllus grex, quia complácuit Patri vestro dare vobis regnum. Et réliqua.

Homilía sancti Bedæ Venerábilis Presbýteri

Lib. 4, Cap. 54, in Luc. 12.

Pusíllum gregem electórum, vel ob comparationem majóris numeri reproborum, vel pótius ob humilitátis devotiónem nóminat: quia vidélicet Ecclésiam suam quantalibet numerositate jam dilatatam, tamen usque ad finem mundi humilitáte vult crescere, et ad promíssum regnum humilitáte perveníre. Ideóque ejus labóres blande consolátus, quam regnum Dei tantum quærere præcipit, eídem regnum a Pátre dandum complacita benignitate promittit.

R. Iste est qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et de omni corde suo laudávit Dóminum:

* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

V. Ecce homo sine queréla, verus Dei cultor, ábstinens se ab omni ópere malo, et pérmanens in innocéntia sua.

R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

Lectio 8

Vendite quæ possidetis, et date eleemosynam. Nolíte, inquit, timére, ne propter regnum Dei militantibus, hujus vitæ necessaria desint: quin étiam possessa propter eleemosynam vendite. Quod tunc digne fit, quando quis semel pro Dómino suis ómnibus spretis, nihilóminus post hæc labóre mánuum, unde et victum transigere, et eleemosynam dare queat, operátur. Unde gloriatur Apóstolus, dicens: Argéntum, et aurum, aut vestem nullius concupívi: ipsi scitis, quóniam ad ea quæ mihi opus erant, et his qui mecum sunt, ministraverunt manus istæ. Ómnia osténdi vobis, quóniam sic laborántes opórtet suscípere infirmos.

R. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:

* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

V. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.

R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

Lectio 9

Fácite vobis sacculos qui non veterascunt: eleemósynas vidélicet operando quarum merces in ætérnum maneat. Ubi non hoc præcéptum esse putandum est, ut nil pecúniæ reservetur a sanctis, vel suis scílicet, vel páuperum usibus suggerendæ: cum et ipse Dóminus, cui ministrabant Ángeli, tamen ad informandam Ecclésiam suam loculos habuísse legatur, et a fidélibus oblata conservans, et suórum necessitátibus aliísque indigéntibus tribuens; sed ne Deo propter ista serviatur, et ob inópiæ timórem justítia deseratur.

Te Deum.

Introitus. Jer. 29,11,12 et 14. Dicit Dóminus: Ego cógito cogitatiónes pacis, et non afflictiónis: invocábitis me, et ego exáudiam vos: et redúcam captivitátem vestram de cunctis locis. Ps. 84, 2. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Jacob. ℣. Glória Patri.

Oratio. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, semper rationabília meditántes, quæ tibi sunt plácita, et dictis exsequámur et factis. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Thessalonicénses
1 Thess, 1, 2-10.
Fratres: Grátias ágimus Deo semper pro ómnibus vobis, memóriam vestri faciéntes in oratiónibus nostris sine intermissióne, mémores óperis fídei vestræ, et labóris, et caritátis, et sustinéntiæ spei Dómini nostri Jesu Christi, ante Deum et Patrem nostrum: sciéntes, fratres, dilécti a Deo. electiónem vestram: quia Evangélium nostrum non fuit ad vos in sermóne tantum, sed et in virtúte, et in Spíritu Sancto, et in plenitúdine multa, sicut scitis quales fuérimus in vobis propter vos. Et vos imitatóres nostri facti estis, et Dómini, excipiéntes verbum in tribulatióne multa, cum gáudio Spíritus Sancti: ita ut facti sitis forma ómnibus credéntibus in Macedónia et in Achája. A vobis enim diffamátus est sermo Dómini, non solum in Macedónia et in Achája, sed et in omni loco fides vestra, quæ est ad Deum, profécta est, ita ut non sit nobis necésse quidquam loqui. Ipsi enim de nobis annúntiant, qualem intróitum habuérimus ad vos: et quómodo convérsi estis ad Deum a simulácris, servíre Deo vivo et vero, et exspectáre Fílium ejus de cœlis (quem suscitávit ex mórtuis) Jesum, qui erípuit nos ab ira ventúra.

Graduale. Ps. 43, 8-9. Liberásti nos, Dómine, ex affligéntibus nos: et eos, qui nos odérunt, confudísti. ℣. In Deo laudábimur tota die, et in nómine tuo confitébimur in sǽcula.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps, 129, 1-2. De profúndis clamávi ad te, Dómine: Dómine, exáudi oratiónem meam. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 13, 31-35.
In illo témpore: Dixit Jesus turbis parábolam hanc: Símile est regnum cœlórum grano sinápis, quod accípiens homo seminávit in agro suo: quod mínimum quidem est ómnibus semínibus: cum autem créverit, majus est ómnibus oléribus, et fit arbor, ita ut vólucres cœli véniant et hábitent in ramis ejus. Aliam parábolam locútus est eis: Símile est regnum cœlórum ferménto, quod accéptum múlier abscóndit in farínæ satis tribus, donec fermentátum est totum. Hæc ómnia locútus est Jesus in parábolis ad turbas: et sine parábolis non loquebátur eis: ut implerétur quod dictum erat per Prophétam dicéntem: Apériam in parábolis os meum, eructábo abscóndita a constitutióne mundi.

Offertorium. Ps. 129, 1-2. De profúndis clamávi ad te, Domine: Dómine, exáudi oratiónem meam: de profúndis clamávi ad te, Dómine.

Secreta. Hæc nos oblátio, Deus, mundet, quæsumus, et renovet, gubérnet et prótegat. Per Dóminum.

Communio. Marc. 11, 24. Amen, dico vobis, quidquid orántes pétitis, crédite, quia accipiétis, et fiet vobis.

Postcommunio. Cœléstibus, Dómine, pasti delíciis: quǽsumus; ut semper éadem, per quæ veráciter vívimus, appétimus. Per Dóminum.

~+~+~+~

The Mass of the Confessor Saint Felix de Valois, Iustus ut palma florebit. 

Frankly, I forgot about adding this Mass here, tsk. M l'Abbé Gubitoso IBP is celebrating Holy Mass today. 

Introitus. Ps. 91, 13-14. Justus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur: plantátus in domo Dómini: in átriis domus Dei nostri. Ps. ibid., 2. Bonum est confitéri Dómino: et psállere nómini tuo, Altíssime. ℣. Glória Patri.

Oratio. Deus, qui beátum Felicem Confessórem tuum ex eremo ad munus rediméndi captívos cǿlitus vocáre dignátus es: præsta, quǽsumus; ut per grátiam tuam ex peccatórum nostrórum captivitáte, ejus intercessióne, liberáti, ad cœléstem pátriam perducámur. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios
1. Cor. 4, 9-14.
Fratres: Spectáculum facti sumus mundo et Angelis et homínibus. Nos stulti propter Christum, vos autem prudéntes in Christo: nos infírmi, vos autem fortes: vos nóbiles, nos autem ignóbiles. Usque in hanc horam et esurímus, et sitímus, et nudi sumus, et cólaphis cǽdimur, et instábiles sumus, et laborámus operántes mánibus nostris: maledícimur, et benedícimus: persecutiónem pátimur, et sustinémus: blasphemámur, et obsecrámus: tamquam purgaménta hujus mundi facti sumus, ómnium peripséma usque adhuc. Non ut confúndant vos, hæc scribo, sed ut fílios meos caríssimos móneo: in Christo Jesu, Dómino nostro.

Graduale. Ps. 36, 30-31. Os justi meditábitur sapiéntiam, et lingua ejus loquétur judícium. ℣. Lex Dei ejus in corde ipsíus: et non supplantabúntur gressus ejus.

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 111, 1. Beátus vir, qui timet Dóminum: in mandátis ejus cupit nimis. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 12, 32-34.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Nolíte timére, pusíllus grex, quia complácuit Patri vestro dare vobis regnum. Véndite quæ possidétis, et date eleemósynam. Fácite vobis sácculos, qui non veteráscunt, thesáurum non deficiéntem in cœlis: quo fur non apprópiat, neque tínea corrúmpit. Ubi enim thesáurus vester est, ibi et cor vestrum erit.

Offertorium. Ps. 20, 2-3. In virtúte tua, Dómine, lætábitur justus, et super salutáre tuum exsultábit veheménter: desidérium ánimæ ejus tribuísti ei.

Secreta. Præsta nobis, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nostræ humilitátis oblátio et pro tuórum tibi grata sit honóre Sanctórum, et nos córpore páriter et mente puríficet. Per Dóminum.

Communio. Matth. 19, 28 et 29. Amen, dico vobis: quod vos, qui reliquístis ómnia et secúti estis me, céntuplum accipiétis, et vitam ætérnam possidébitis.

Postcommunio. Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui cœléstia aliménta percépimus, intercedénte beáto Félice Confessóre tuo, per hæc contra ómnia advérsa muniámur. Per Dóminum.

LDVM