Et alias oves hábeo, quæ non sunt ex hoc ovíli: et illas opórtet me addúcere, et vocem meam áudient, et fiet unum ovíle et unus pastor...

Deus, qui errata córrigis, et dispérsa cóngregas, et congregáta consérvas: quǽsumus, super pópulum christiánum tuæ uniónis grátiam cleménter infúnde; ut, divisióne rejécta, vero pastóri Ecclésiæ tuæ se úniens, tibi digne váleat famulári. Per Dóminum.

Oratio ad tollendum schisma

Today is Tuesday in the 24th week post Pentecosten, the feast of the Martyr and Bishop Saint Josaphat. The Mass is Gaudeamus omnes in Domino. At Barroux, the Commemoration of All Souls of the Benedictine Order is kept; the Mass is Requiem aeternam.

 

Lectio 4
Jósaphat Kuncewítius, nobílibus et catholicis paréntibus Vladimíriæ in Volhinia natus, cum puerulus matrem de Christi passióne loquentem audíret, jaculo e látere imaginis Jesu crucifixi immisso, vulnus in corde suscépit. Dei amóre incénsus, adeo oratióni aliisque piis opéribus instare cœpit, ut provectióribus adolescéntibus exemplo et admiratióni esset. Vicennis inter claustrales sancti Basilíi alumnos monasticam regulam proféssus, mirum quos in evangelica perfectióne progréssus fécerit. Nudis pédibus, frigidíssima licet sæviénte regiónis híeme, incedébat; carnes numquam, vinum nonnisi ex obediéntia adhibuit, asperrimoque cilício ad obitum usque corpus afflixit. Castitátis flórem, quem ab adolescéntia Virgini Deiparæ vóverat, inviolátum servávit. Virtútis doctrinæque ejus brevi sic fama percrébuit, ut, quamvis júnior, Bytenii monasterio præfectus sit mox Vilnénsis archimandríta, ac demum archiepíscopus Polocénsis, invitus quidem, sed Catholicis gestiéntibus, fúerit renuntiatus.

R. Honéstum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem ætérnam.
V. Descendítque cum illo in fóveam, et in vínculis non derelíquit eum.
R. Et dedit illi claritátem ætérnam.

Lectio 5
Hac dignitate auctus, nihil de priori vivéndi ratióne remíttens, nonnisi divinum cultum et creditárum sibi óvium salútem cordi hábuit. Catholicæ unitátis ac veritátis strenuus propugnator, totis viribus adlaborávit, ut schismaticos hæreticosque ad communiónem cum beáti Petri Sede reduceret. Summum Pontificem ejusque potestátis plenitúdinem ab impudentíssimis impiórum calumniis et erróribus, qua conciónibus, qua scriptis pietáte ac doctrina refertis, defendere numquam déstitit. Episcopalem jurisdictiónem et Ecclésiæ bona a láicis usurpáta vindicávit. Incredibile dictu est quot hæreticos in sinum matris Ecclésiæ revocáverit. Uniónis vero Græcæ Ecclésiæ cum Latina Josephátum promotórem exstitisse præclaríssimum, étiam pontifícia oracula diserte testántur. Ad hæc, et templi Dei decóri instaurando, et sacrárum vírginum exstruéndis ædibus, aliisque piis opéribus juvandis, mensæ suæ proventus ultro erogávit. In páuperes adeo effúsus, ut, cum olim inópiæ cujusdam víduæ sublevandæ nihil occurreret, episcopale pallium, seu omophórion, oppignorari jusserit.

R. Desidérium ánimæ ejus tribuísti ei Dómine,
* Et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum.
V. Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
R. Et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum.

Lectio 6
Tot catholicæ fidei increménta perditissimórum hóminum adeo excitavérunt odia, ut, conspiratióne ínita, Christi athletam ad necem quærerent; quam sibi imminére ipse in suo ad pópulum sermóne prænuntiávit. Cum ítaque Vitépscum pastoralis visitatiónis grátia profectus esset, illi archiepiscopales invadunt ædes, obvios quosque feriunt ac cædunt. Tum vir mitíssimus quæréntibus sponte occurrit, eosque amice compellans, Filíoli, inquit, quare familiares meos cæditis? Si quid contra me habetis, ecce adsum. Hinc, ímpetu facto, eum verbéribus contundunt, telis confodiunt, ac demum, immani secúri necátum, in flumen projíciunt, die duodecima Novembris anni sexcentésimi vicesimi tertii supra millesimum, ætátis ejus quadragesimi tertii. Corpus, mirábili luce circumfusum, ex imo flúminis alveo elátum est. Sanguis Mártyris parricidis ipsis in primis prófuit, qui fere omnes, cápitis damnati, ejurato schismate, suum scelus detestáti sunt. Cum tantus Præsul plurimis post obitum coruscaret miraculis, eum Urbanus octavus, Pontifex maximus, Beatórum honóribus decorávit. Pius nonus, tertio Kalendas Julias anni millesimi octingentesimi sexagesimi septimi, cum sæcularia Apostolórum Principum solemnia celebraréntur, coram patrum cardinalium senatu, simulque astántibus fere quingentis, patriarchis, metropolítis et epíscopis cujuscúmque ritus, qui ex toto terrárum orbe convenerant; hunc ecclesiásticæ unitátis assertórem, primum ex orientálibus, solemni ritu in Vaticana basilica Sanctórum ordini accensuit. Cujus Offícium ac Missam Leo décimus tertius, summus Pontifex, ad universam exténdit Ecclésiam.

R. Stola jucunditátis índuit eum Dóminus:
* Et corónam pulchritúdinis pósuit super caput ejus.
V. Cibávit illum Dóminus pane vitæ et intelléctus: et aqua sapiéntiæ salutáris potávit illum.
R. Et corónam pulchritúdinis pósuit super caput ejus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et corónam pulchritúdinis pósuit super caput ejus.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 10:11-16.
In illo témpore: Dixit Jesus pharisǽis: Ego sum pastor bonus. Bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis. Et réliqua.

Homilia sancti Joannis Chrysostomi
Hom. 59 in Joánnem.
Magnum quiddam, dilectissimi, magnum, inquam, est Ecclesiæ prælatio, et quæ multa indiget sapientia et fortitudine, qualem Christus proposuit: ut animam pro ovibus ponamus, et numquam illas deseramus: ut lupo generose resistamus. Hæc enim inter pastorem et mercenarium est differentia. Alter propriæ, contemptis ovibus: alter, sua contempta, ovium semper saluti invigilat. Pastoris ergo exemplo demonstrato, deceptores duos meminit; furem mactantem et rapientem oves; et mercenarium permittentem, neque defendentem comissas.

R. Coróna áurea super caput ejus,
* Expréssa signo sanctitátis, glória honóris, et opus fortitúdinis.
V. Quóniam prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis, posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
R. Expréssa signo sanctitátis, glória honóris, et opus fortitúdinis.

Lectio 8
Quod superiori tempore Ezechiel his verbis insectatus est: Væ pastoribus Israël: nonne pascebant semetipsos? nonne greges pascuntur a pastoribus? Sed illi contrarium faciebant, quod maximæ malitiæ genus est, et plurimorum causa malorum. Idcirco inquit: Neque quod abjectum erat, reducebant: neque quod perierat quærebant: neque confractum alligabant: neque infirmum consolidabant: quoniam se, non gregem pascebant. Idem et Paulus aliis verbis significat: Omnes quæ sua sunt, quærunt, non quæ Jesu Christi.

R. Hic est vere Martyr, qui pro Christi nómine sánguinem suum fudit:
* Qui minas júdicum non tímuit, nec terrénæ dignitátis glóriam quæsívit, sed ad cæléstia regna pervénit.
V. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
R. Qui minas júdicum non tímuit, nec terrénæ dignitátis glóriam quæsívit, sed ad cæléstia regna pervénit.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Qui minas júdicum non tímuit, nec terrénæ dignitátis glóriam quæsívit, sed ad cæléstia regna pervénit.

Lectio 9
Verum ab utroque se dissidere ostendit Christus: ab illis quidem, qui in aliorum perniciem veniunt, cum dicat, se propterea venisse, ut vitam haberent et abundantius haberent: ab his autem, qui oves a lupis rapi negligebant, dicendo se propter eas animam ponere, ne oves perirent. Nam cum Judæi ipsum interimere vellent non propterea destitit a doctrina, neque credentes tradidit, sed perstitit, et pertulit mortem: ideo frequenter inquit: Ego sum pastor bonus. Quæ cum nullo niti testimonio viderentur (quod enim poneret animam suam, non multo post re demonstratum est; quod autem vitam haberent et abundantius haberent, eventurum erat in futuro sæculo) alterum ab altero confirmat.

 

Te Deum.

At Barroux, the Mass Requiem aeternam for All Souls of the Benedictine Order.

Introitus. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3. Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem: exáudi oratiónem meam, ad te omnis caro véniet. Requiem ætérnam.

Kyrie.

Oratio. [OSB 1923] Deus, veniae largitor et humanae salutis amator, quaesumus clementiam tuam; ut nostrae Congregationis Fratres, qui ex hoc saeculo transierunt, beata Maria semper Virgine intercedente, cum omnibus Sanctis tuis, ad perpetuae beatitudinis consortium pervenire concedas. Per Dominum.

The phrase in brackets is altered but I didn't follow the words. 

Oratio. [Barroux] Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor: animábus famulórum famularúmque tuárum [remissiónem cunctórum tríbue peccatórum;] ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur: Qui vivis.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios.
1. Cor. 15, 51-57.
Fratres: Ecce, mystérium vobis dico: Omnes quidem resurgámus, sed non omnes immutábimur. In moménto, in ictu óculi, in novíssima tuba: canet enim tuba, et mórtui resúrgent incorrúpti: et nos immutábimur. Opórtet enim corruptíbile hoc induere incorruptiónem: et mortále hoc indúere immortalitátem. Cum autem mortále hoc indúerit immortalitátem, tunc fiet sermo, qui scriptus est: Absórpta est mors in victória. Ubi est, mors, victória tua? Ubi est, mors, stímulus tuus? Stímulus autem mortis peccátum est: virtus vero peccáti lex. Deo autem grátias, qui dedit nobis victóriam per Dóminum nostrum Jesum Christum.

Graduale. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Domine: et lux perpétua lúceat eis. ℣. Ps. 111, 7. In memória ætérna erit justus: ab auditióne mala non timébit.

Tractus. Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum. ℣. Et grátia tua illis succurrénte, mereántur evádere judícium ultiónis. ℣. Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequentia.

Dies iræ, dies illa
Solvet sæclum in favílla:
Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,
Quando judex est ventúrus,
Cuncta stricte discussúrus!

Tuba, mirum spargens sonum
Per sepúlcra regiónum,
Coget omnes ante thronum. 

Mors stupébit et natúra,
Cum resúrget creatúra,
Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,
In quo totum continétur,
Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,
Quidquid latet, apparébit:
Nil multum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?
Quem patrónum rogatúrus,
Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,
Qui salvándos salvas gratis,
Salva me, fons pietátis.

Recordáre, Jesu pie,
Quod sum causa tuæ viæ:
Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus:
Redemísti Crucem passus:
Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,
Donum fac remissiónis
Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus:
Culpa rubet vultus meus:
Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,
Et latrónem exaudísti,
Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ:
Sed tu bonus fac benígne,
Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,
Et ab hœdis me sequéstra,
Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,
Flammis áctibus addíctis:
Voca me cum benedíctis.

Oro supplex et acclínis,
Cor contrítum quasi cinis:
Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,
Qua resúrget ex favílla
Judicándus homo reus.

Huic ergo parce, Deus:
Pie Jesu Dómine,
Dona eis réquiem.
Amen.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 5, 25-29.
In illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Amen, amen, dico vobis, quia venit hora, et nunc est, quando mórtui áudient vocem Fílii Dei: et qui audíerint, vivent. Sicut enim Pater habet vitam in semetípso, sic dedit et Fílio habére vitam in semetípso: et potestátem dedit ei judícium fácere, quia Fílius hóminis est. Nolíte mirári hoc, quia venit hora, in qua omnes, qui in monuméntis sunt, áudient vocem Fílii Dei: et procédent, qui bona fecérunt, in resurrectiónem vitæ: qui vero mala egérunt, in resurrectiónem judícii.

Offertorium. Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni et de profúndo lacu: líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum: sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam: * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus. ℣. Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus: tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus: fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus.

Secreta. [OSB 1923] Deus, cujus misericordiae non est numerus, suscipe propitius preces humilitatis nostrae: et animabus Fratrum nostrorum, quibus tui nominis dedisti confessionem, per haec sacramenta salutis nostrae, cunctorum remissionem tribue peccatorum. Per Dominum.

The Secret also is altered at Barroux.

Secreta. [Barroux] Hóstias, quǽsumus, Dómine, quas tibi pro animábus famulórum famularúmque tuárum [offérimus, propitiátus] inténde: ut, quibus fídei christiánæ méritum contulísti, dones etprǽmium. Per Dóminum.

Præfatio Defunctorum.

Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. In quo nobis spes beátæ resurrectiónis effúlsit, ut, quos contrístat certa moriéndi condício, eósdem consolétur futúræ immortalitátis promíssio. Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur: et, dissolúta terréstris hujus incolátus domo, ætérna in cœlis habitátio comparátur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia cœléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

Sanctus, Agnus Dei.

Communio. 4. Esdr. 2, 35 et 34. Lux ætérna lúceat eis, Dómine: * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es. ℣. Requiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es.

Postcommunio. [OSB 1923] Praesta, quaesumus omnipotens et misericors Deus, ut animae Fratrum nostrorum, pro quibus hoc Sacrificium laudis tuae obtulimus majestati, per hujus virtutem Sacramenti a peccatis omnibus expiatae, lucis perpetuae, te miserante, recipiant beatitudinem. Per Dominum.

I did here catch what alteration was made to the oration.

Postcommunio. [Barroux] Animábus, quǽsumus, Dómine, famulórum famularúmque tuárum [Ordinis nostri] orátio profíciat supplicántium: ut eas et a peccátis ómnibus éxuas, et tuæ redemptiónis fácias esse partícipes: Qui vivis.

R. Líbera me, Dómine, de morte ætérna in die illa treménda,
* Quando cæli movéndi sunt et terra, * Dum véneris judicáre sǽculum per ignem.
V. Tremens factus sum ego et tímeo, dum discússio vénerit atque ventúra ira.
R. Quando cæli movéndi sunt et terra.
V. Dies illa, dies iræ, calamitátis et misériæ, dies magna et amára valde.
R. Dum véneris judicáre sǽculum per ignem.
V. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
R. Et lux perpétua * lúceat eis.
R. Líbera me, Dómine, de morte ætérna in die illa treménda,
* Quando cæli movéndi sunt et terra, * Dum véneris judicáre sǽculum per ignem.

~+~+~~+~

The Mass of Saint Josaphat Bishop and Martyr.

Introitus. Gaudeámus omnes in Dómino, diem festum celebrántes sub honóre beáti Jósaphat Mártyris: de cujus passióne gaudent Angeli et colláudant Fílium Dei. Ps. 32, 1. Exsultáte, justi, in Dómino: rectos decet collaudátio. V. Glória Patri.

Oratio. Excita, quǽsumus, Dómine, in Ecclésia tua Spíritum, quo replétus beátus Jósaphat Martyr et Póntifex tuus ánimam suam pro óvibus pósuit: ut, eo intercedénte, nos quoque eódem Spíritu moti ac roboráti, ánimam nostram pro frátribus pónere non vereámur. Per Dóminum... in unitáte ejúsdem.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Hebrǽos.
Hebr. 5, 1-6.
Fratres: Omnis póntifex ex homínibus assúmptus, pro homínibus constitúitur in iis, quæ sunt ad Deum, ut ófferat dona, et sacrifícia pro peccátis: qui condolére possit iis, qui ígnorant et errant: quóniam et ipse circúmdatus est infirmitáte: et proptérea debet, quemádmodum pro pópulo, ita étiam et pro semetípso offérre pro peccátis. Nec quisquam sumit sibi honórem, sed qui vocátur a Deo, tamquam Aaron. Sic et Christus non semetípsum clarificávit, ut Póntifex fíeret: sed qui locútus est ad eum: Fílius meus es tu, ego hódie génui te. Quemádmodum et in álio loco dicit: Tu es sacérdos in ætérnum, secúndum órdinem Melchísedech.

Graduale. Ps. 88, 21-23. Invéni David servum meum, óleo sancto  meo unxi eum: manus enim mea auxiliábitur ei, et brachium meum confortábit eum. V. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.

Allelúja, allelúja. V. Hic est sacérdos, quem coronávit Dóminus. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 10, 11-16.
In illo témpore: Dixit Jesus pharisǽis: Ego sum pastor bonus. Bonus pastor ánimam suam dat pro óvibus suis. Mercennárius autem, et qui non est pastor, cujus non sunt oves própriæ, videt lupum veniéntem, et dimíttit oves et fugit: et lupus rapit et dispérgit oves; mercennárius autem fugit, quia mercennárius est et non pértinet ad eum de óvibus. Ego sum pastor bonus: et cognósco meas et cognóscunt me meæ. Sicut novit me Pater, et ego agnósco Patrem, et ánimam meam pono pro óvibus meis. Et alias oves hábeo, quæ non sunt ex hoc ovíli: et illas opórtet me addúcere, et vocem meam áudient, et fiet unum ovíle et unus pastor.

Offertorium. Joann. 15, 13. Majórem caritátem nemo habet, ut  ánimam suam ponat quis pro amícis suis.

Secreta. Clementíssime Deus, múnera hæc tua benedictione perfunde, et nos in fide confírma: quam sanctus Jósaphat Martyr et Póntifex tuus, effúso sánguine, asséruit. Per Dóminum.

Communio. Joann. 10, 14. Ego sum pastor bonus: et cognósco oves meas et cognóscunt me meæ.

Postcommunio. Spíritum, Dómine, fortitúdinis hæc nobis tríbuat mensa cœléstis: quæ sancti Jósaphat Mártyris tui atque Pontificis  vitam pro Ecclésiæ honóre júgiter áluit ad victóriam. Per Dóminum.

LDVM