Afferéntur Regi Vírgines post eam: próximæ ejus afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne: adducántur in templum Regi Dómino...

Deus, qui errata córrigis, et dispérsa cóngregas, et congregáta consérvas: quǽsumus, super pópulum christiánum tuæ uniónis grátiam cleménter infúnde; ut, divisióne rejécta, vero pastóri Ecclésiæ tuæ se úniens, tibi digne váleat famulári. Per Dóminum.

Oratio ad tollendum schisma

Today is the feast of the Martyr Saint Catherine of Alexandria, Virgin, whose relics are at her Monastery at Sinai. I have at least remembered that Saint-Eugène doesn't live-stream Holy Mass at 1000 tomorrow... it is done at 0030, eh: half dozen of the one, six of the other, or something like that, since I won't be rousing myself at 0030. 

Here is Saint Catherine's vita in the Golden Legend; I tried without success to simply 're-publish' that post today but it is obstinate in clinging to November 25 of 2022. It was at more or less this season of the year that I began posting, last year, from the Golden Legend; in other words, while I'm fairly enthusiastic about beginning to do so again, it will be a simple matter of adding hyperlinks throughout the rest of the year: then only, as my enthusiasm wanes, will it begin to be necessary to prepare altogether new posts. Eh. 

And Dr DiPippo posted an excellent article this morning about the development of the Saint's feast, its historicity (as it is called), and the proper worship we ought to give to those who are the Saints in glory. The 'proper Office' that he refers to, discussing three of the antiphons at Lauds, isn't reproduced at Divinum Officium, even in the 1888 Tridentine version; so I must go hunt about.

I found their text in the pdf of the manuscript Breviarium Parisiense I've got, from the 15th century. Spent almost an hour deciphering the abbreviations and attempting to supply the omitted syllables-- because everyone knows, e.g., that recoli- is completed by -mur.

Alexandríæ sanctæ Catharínæ, Vírginis et Mártyris, quæ, ob fídei Christiánæ confessiónem, sub Maximíno Imperatóre, in cárcerem trusa, et póstmodum scorpiónibus diutíssime cæsa, tandem cápitis obtruncatióne martýrium complévit. Ipsíus corpus, in montem Sínai mirabíliter ab Angelis delátum, ibídem, frequénti Christianórum concúrsu, pia veneratióne cólitur (s IV tr).

Sanctae Catharinae, quam virginem fuisse Alexandrinam et martyrem narratur ingenii acumine et sapientia non minus quam animi robore refertam. Eius corpus in celebri coenobio in monte Sina pia colitur veneratione (s inc).

Lectio 4

Catharina, nobilis virgo Alexandrina, a prima ætate stúdia liberalium artium cum fidei ardore conjungens, brevi ad eam sanctitátis et doctrinæ perfectiónem pervenit, ut, decem et octo annos nata, eruditíssimum quemque superaret. Quæ cum Maximíni jussu multos, propter christianæ religiónis professiónem varie tormentis cruciatos, ad supplícium rapi vidéret, non dubitanter ipsum adiit Maximinum, eique nefariam immanitátem objíciens, sapientíssimis ratiónibus Christi fidem ad salútem necessariam esse affirmavit.

R. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam:
* Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
V. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.
R. Et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.

Lectio 5

Cujus prudéntiam Maximinus admiratus, retineri eam jubet, accersitis undique doctíssimis homínibus, magnisque propositis præmiis, qui convictam Catharinam a Christi fide ad idolórum cultum perduxissent. Quod contra áccidit. Nam plures philosophi, qui ad eam coarguéndam convenerant, vi ac subtilitate ejus disputatiónis tanto Jesu Christi amóre sunt incénsi, ut pro illo mori non dubitaverint. Quam ob rem Maximinus blanditiis ac promissis Catharinam de senténtia dedúcere aggréditur; verum, id frustra fíeri intélligens, verbéribus affectam plumbátisque contusam, dies undecim sine cibo ac potu inclusam tenet in carcere.

R. Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem:
* Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.
V. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam.
R. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.

Lectio 6

Quo témpore Maximíni uxor et Porphyrius belli dux, visendæ Vírginis causa carcerem ingressi, et ejusdem prædicatióne in Jesum Christum credéntes, póstea martyrio coronáti sunt. Interim Catharina edúcitur e custódia; et rota expedítur, crebris et acutis præfixa gládiis, ut Vírginis corpus crudelíssime dilacerarétur. Quæ máchina, brevi Catharinæ oratióne, confracta est; eoque miraculo multi Christi fidem suscepérunt. Ipse Maximinus, in impietáte et crudelitate obstinatior, Catharinam secúri pércuti imperat. Quæ, fortiter dato cápite, ad duplicátum virginitátis et martyrii præmium evolávit septimo Kalendas Decembris; cujus corpus ab Angelis in Sina, Arábiæ monte, mirabíliter collocátum est.

R. Afferéntur Regi vírgines post eam, próximæ ejus;
* Afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne.
V. Spécie tua et pulchritúdine tua; inténde, próspere procéde, et regna.
R. Afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 25:1-13.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Símile erit regnum cælórum decem virgínibus, quæ, accipiéntes lámpades suas, exiérunt óbviam sponso et sponsæ. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ

Homilía 12 in Evangelia.

Sæpe vos, fratres caríssimi, admóneo prava ópera fúgere, mundi hujus inquinaménta devitáre, sed hodiérna sancti Evangélii lectióne compéllor dícere, ut, et bona, quæ ágitis, cum magna cautéla teneátis; ne per hoc, quod a vobis rectum géritur, favor aut grátia humána requirátur; ne appetítus laudis subrépat, et, quod foris osténditur, intus a mercéde vacuétur. Ecce enim Redemptóris voce decem vírgines, et omnes dicúntur vírgines, et tamen intra beatitúdinis jánuam non omnes sunt recéptæ; quia eárum quædam, dum de virginitáte sua glóriam foris éxpetunt, in vasis suis óleum habére noluérunt.

R. Hæc est Virgo sápiens, quam Dóminus vigilántem invénit, quæ accéptis lampádibus sumpsit secum óleum:

* Et veniénte Dómino, introívit cum eo ad núptias.

V. Média nocte clamor factus est: Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.

R. Et veniénte Dómino, introívit cum eo ad núptias.

Lectio 8

Sed prius quæréndum nobis est quid sit regnum cælórum, aut cur decem virgínibus comparétur, quæ étiam vírgines prudéntes et fátuæ dicántur. Dum enim cælórum regnum constat quia reprobórum nullus ingréditur, étiam fátuis virgínibus cur símile esse perhibétur? Sed sciéndum nobis est quod sæpe in sacro elóquio regnum cælórum præséntis témporis Ecclésia dícitur. De quo álio in loco Dóminus dicit: Mittet Fílius hóminis Ángelos suos, et cólligent de regno ejus ómnia scándala. Neque enim in illo regno beatitúdinis, in quo pax summa est, inveníri scándala póterunt, quæ colligántur.

R. Média nocte clamor factus est:

* Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.

V. Prudéntes vírgines, aptáte vestras lámpades.

R. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Ecce sponsus venit, exíte óbviam ei.

Lectio 9

In quinque autem córporis sénsibus unusquísque subsístit; geminátus autem quinárius denárium pérficit. Et, quia ex utróque sexu fidélium multitúdo collígitur, sancta Ecclésia decem virgínibus símilis esse denuntiátur. In qua quia mali cum bonis et réprobi cum eléctis admíxti sunt, recte símilis virgínibus prudéntibus et fátuis esse perhibétur. Sunt namque pleríque continéntes, qui ab appetítu se exterióri custódiunt et spe ad interióra rapiúntur, carnem mácerant, et toto desidério ad supérnam pátriam anhélant, ætérna prǽmia éxpetunt, pro labóribus suis recípere laudes humánas nolunt. Hi nimírum glóriam suam non in ore hóminum ponunt, sed intra consciéntiam cóntegunt. Et sunt pleríque, qui corpus per abstinéntiam afflígunt, sed de ipsa sua abstinéntia humános favóres éxpetunt.

Te Deum.

Ad tertiam Horam. Laeva eius sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me-- the Office itself is of the Holy Virgin and Martyr. 

At Barroux, the monks sang the Saturday Mass of Our Lady (and commemorated the feast of Saint Catherine, i.e. at Mass: as I noted supra, the Office of the day is of Saint Catherine). I ought to have read the ordo to provide for this but I believe that the wish overrode the straightforward meaning of the words, ahem.

Introitus. Ps. 118, 46-47. Loquébar de testimóniis tuis in conspéctu regum, et non confundébar: et meditábar in mandátis tuis, quæ diléxi nimis. Ps. ibid., 1. Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini. ℣. Glória Patri.

Oratio. Deus, qui dedísti legem Móysi in summitáte montis Sínai, et in eódem loco per sanctos Angelos tuos corpus beátæ Catharínæ Vírginis et Mártyris tuæ mirabíliter collocásti: præsta, quǽsumus; ut, ejus méritis et intercessióne, ad montem, qui Christus est, perveníre valeámus: Qui tecum.

Léctio libri Sapiéntiæ.
Eccli. 51, 1-8 et 12.
Confitébor tibi, Dómine, Rex, et collaudábo te Deum, Salvatórem meum. Confitébor nómini tuo: quóniam adjútor et protéctor factus es mihi, et liberásti corpus meum a perditióne, a láqueo línguæ iníquæ et a lábiis operántium mendácium, et in conspéctu astántium factus es mihi adjutor. Et liberasti me secúndum multitúdinem misericórdiæ nóminis tui a rugiéntibus, præparátis ad escam, de mánibus quæréntium ánimam meam, et de portis tribulatiónum, quæ circumdedérunt me: a pressúra flammæ, quæ circúmdedit me, et in médio ignis non sum æstuáta: de altitúdine ventris inferi, et a lingua coinquináta, et a verbo mendácii, a rege iníquo, et a lingua injústa: laudábit usque ad mortem ánima mea Dóminum: quóniam éruis sustinéntes te, et líberas eos de mánibus géntium, Dómine, Deus noster.

Graduale. Ps. 44, 8. Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem. V. Proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ.

Allelúja, allelúja. ℣. Ibid., 15 et 16. Adducántur Regi Vírgines post  eam: próximæ ejus afferéntur tibi in lætítia. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 25, 1-13.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Simile erit regnum cœlórum decem virgínibus: quæ, accipiéntes lámpades suas, exiérunt óbviam sponso et sponsæ. Quinque autem ex eis erant fátuæ, et quinque prudéntes: sed quinque fátuæ, accéptis lampádibus, non sumpsérunt óleum secum: prudéntes vero accepérunt óleum in vasis suis cum lampádibus. Horam autem faciénte sponso, dormitavérunt omnes et dormiérunt. Média autem nocte clamor factus est: Ecce, sponsus venit, exíte óbviam ei. Tunc surrexérunt omnes vírgines illae, et ornavérunt lámpades suas. Fátuæ autem sapiéntibus dixérunt: Date nobis de óleo vestro: quia lampades nostræ exstinguúntur. Respondérunt prudéntes, dicéntes: Ne forte non suffíciat nobis et vobis, ite pótius ad vendéntes, et émite vobis. Dum autem irent émere, venit sponsus: et quæ parátæ erant, intravérunt cum eo ad núptias, et clausa est jánua. Novíssime vero véniunt et réliquæ vírgines, dicéntes: Dómine, Dómine, áperi nobis. At ille respóndens, ait: Amen, dico vobis, néscio vos. Vigiláte ítaque, quia nescítis diem neque horam.

Offertorium. Ps. 44, 15 et 16. Afferéntur Regi Vírgines post eam: próximæ ejus afferéntur tibi in lætítia et exsultatióne: adducántur in templum Regi Dómino.

Secreta. Súscipe, Dómine, múnera, quæ in beátæ Catharínæ Vírginis et Mártyris tuæ sollemnitáte deférimus: cujus nos confídimus patrocínio liberári. Per Dóminum.

Communio. Ps. 118, 78 et 80. Confundántur supérbi, quia iniuste iniquitátem fecérunt in me: ego autem in mandátis tuis exercébor, in tuis justificatiónibus, ut non confúndar.

Postcommunio. Auxiliéntur nobis, Dómine, sumpta mystéria: et, intercedénte beáta Catharína Vírgine et Mártyre tua, sempiterna fáciant protectióne gaudére. Per Dóminum.

LDVM