Ego enim sum Raphaël Angelus, unus ex septem, qui astámus ante Dóminum...

 

Today is the feast of Saint Raphael the Archangel, although this is not celebrated at Barroux (where the Sunday Mass In voluntate tua Domine was sung). I will confess that my annual engagement with the Book of Tobias happens today, begun with that part read in the Matins lessons, last evening. Have to admit that I don't know why the feast is not kept at Barroux: it certainly remained in Ioannes XXIII's arrangement of the Missale Romanum and the Kalendarium. My presumption is that it hasn't traditionally been celebrated in the monastic rite; I have no recollection as to its presence or absence en chartreuse. Out for the morning walk: it is 45° F., a 'solid' 40, none of this 48 and 49 nonsense that we've had until now. 

Festum sancti Raphaélis Archángeli, cuius dígnitas ac benefícia in sacro Tobíæ libro celebrántur.

Lectio 1
De libro Tobíæ
Tob 12:1-4.
1 Vocávit ad se Tobías fílium suum, dixítque ei: Quid póssumus dare viro isti sancto, qui venit tecum?
2 Respóndens Tobías, dixit patri suo: Pater, quam mercédem dábimus ei? aut quid dignum póterit esse benefíciis ejus?
3 Me duxit et redúxit sanum, pecúniam a Gabélo ipse recépit, uxórem ipse me habére fecit, et dæmónium ab ea ipse compéscuit: gáudium paréntibus ejus fecit, meípsum a devoratióne piscis erípuit, te quoque vidére fecit lumen cæli, et bonis ómnibus per eum repléti sumus. Quid illi ad hæc potérimus dignum dare?
4 Sed peto te, pater mi, ut roges eum, si forte dignábitur medietátem de ómnibus quæ alláta sunt, sibi assúmere.

R. In illo témpore exaudítæ sunt preces ambórum in conspéctu glóriæ summi Dei:
* Et missus est Angelus Dómini sanctus Ráphaël, ut curáret eos ambos, quorum uno témpore sunt oratiónes in conspéctu Dómini recitátæ.
V. Tobías et Sara in tribulatióne pósiti cum lácrimis oráre cœpérunt.
R. Et missus est Angelus Dómini sanctus Ráphaël, ut curáret eos ambos, quorum uno témpore sunt oratiónes in conspéctu Dómini recitátæ.

Lectio 2
Tob 12:5-13.
5 Et vocántes eum, pater scílicet et fílius, tulérunt eum in partem; et rogáre cœpérunt ut dignarétur dimídiam partem ómnium quæ attúlerant, accéptam habére.
6 Tunc dixit eis occúlte: Benedícite Deum cæli, et coram ómnibus vivéntibus confitémini ei, quia fecit vobíscum misericórdiam suam.
7 Etenim sacraméntum regis abscóndere bonum est, ópera autem Dei reveláre et confitéri honoríficum est.
8 Bona est orátio cum jejúnio, et eleemósyna magis quam thesáuros auri recóndere;
9 Quóniam eleemósyna a morte líberat, et ipsa est quæ purgat peccáta, et facit inveníre misericórdiam et vitam ætérnam.
10 Qui autem fáciunt peccátum et iniquitátem, hostes sunt ánimæ suæ.
11 Manifésto ergo vobis veritátem et non abscóndam a vobis occúltum sermónem.
12 Quando orábas cum lácrimis, et sepeliébas mórtuos, et derelinquébas prándium tuum, et mórtuos abscondébas per diem in domo tua, et nocte sepeliébas eos, ego óbtuli oratiónem tuam Dómino.
13 Et quia accéptus eras Deo, necésse fuit ut tentátio probáret te.

R. Egréssus Tobías invénit júvenem spléndidum stántem præcínctum, et quasi parátum ad ambulándum, et salutávit eum, et dixit:
* Unde te habémus, bone júvenis?
V. Et, ignórans quod Dómini Angelus esset, salutávit eum, et dixit.
R. Unde te habémus, bone júvenis?

Lectio 3
Tob 12:14-22.
14 Et nunc misit me Dóminus ut curárem te, et Saram uxórem fílii tui a dæmónio liberárem;
15 Ego enim sum Ráphaël Angelus, unus ex septem qui astámus ante Dóminum.
16 Cumque hæc audíssent, turbáti sunt, et treméntes cecidérunt super terram in fáciem suam.
17 Dixítque eis Angelus: Pax vobis, nolíte timére.
18 Etenim cum essem vobíscum, per voluntátem Dei eram: ipsum benedícite, et cantáte illi.
19 Vidébar quidem vobíscum manducáre, et bíbere: sed ego cibo invisíbili, et potu, qui ab homínibus vidéri non potest, utor.
20 Tempus est ergo ut revértar ad eum, qui me misit: vos autem benedícite Deum, et narráte ómnia mirabília ejus.
21 Et cum hæc dixísset, ab aspéctu eórum ablátus est, et ultra eum vidére non potuérunt.
22 Tunc prostráti per horas tres in fáciem, benedixérunt Deum: et exsurgéntes narravérunt ómnia mirabília ejus.

R. Ingréssus Angelus ad Tobíam, salutávit eum, et dixit: Gaudium sit tibi semper:
* Forti animo esto, in próximo enim est, ut a Deo cureris.
V. Et respondens Tobías, ait: Quale gáudium mihi erit, qui in ténebris sedeo, et lumen cæli non video?
R. Forti animo esto, in próximo enim est, ut a Deo cureris.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Forti animo esto, in próximo enim est, ut a Deo cureris.

Lectio 4
Sermo Sancti Bonaventuræ Epíscopi
De Sanctis Angelis Sermo 5, sub fine.
Ráphaël interpretátur medicina Dei. Et debémus notare quod eductio a malo est per tria beneficia, a Raphaéle nobis colláta medicante nos. Educit ergo nos Ráphaël médicus ab infirmitáte animi, inducéndo nos ad amaritúdinem contritiónis; unde in Tobía dicit Ráphaël: Ubi introíeris domum tuam, lini super óculos ejus ex felle. Sic fecit, et vidit. Quare Ráphaël non pótuit ipse fácere? Quia Angelus non dat compunctiónem, sed osténdit viam. Per fel intellígitur amaritúdo contritiónis, quæ sanat óculos interioris mentis; Psalmus: Qui sanat contritos corde. Hoc est optimum collyrium. In Júdicum secundo dícitur quod Angelus ascéndit ad locum fléntium, et dixit pópulo: Eduxi vos de terra Ægypti, feci vobis tot et tanta bona; et flevit omnis pópulus, ita ut locus ille appellarétur locus fléntium. Caríssimi, Angeli tota die narrant nobis benefícia Dei, et reducunt ea nobis ad memóriam: Quis est qui te creávit, qui te redémit? Quid fecísti, quem offendísti? Hoc si consideráveris, nullum habes remédium nisi flere.

R. Interrogávit Tobías Angelum: De qua domo, aut de qua tribu es tu? Qui respondens, ait:
* Ego sum Azarías, Ananíæ magni fílius.
V. Genus quæris mercenarii, an ipsum mercenárium, qui cum fílio tuo eat? Sed ne forte sollícitus sis.

Lectio 5
Secundo Ráphaël edúcit de servitute diaboli, persuadéndo nobis memóriam passiónis Christi; in cujus figuram dictum est Tobíæ sexto: Cordis ejus particulam si super carbónes ponas, fumus ejus éxtricat omne genus dæmoniórum. Dícitur Tobíæ octavo quod pósuit Tobías particulam cordis super carbónes, et Ráphaël religávit dæmónium in desérto superioris Ægypti. Quid est hoc? Non poterat Ráphaël religare dæmónium nisi ponerétur cor super carbónes? Numquid cor piscis dabat Angelo tantam virtútem? Nequaquam! Nihil posset, nisi ibi mystérium esset. In hoc enim nobis datur intelligi quod nihil est quod ita nos líberet hódie a servitute diaboli sicut passio Christi, quæ processit ex radíce cordis sive caritátis. Cor enim fons est caloris cunctæ vitæ. Si ergo Cor Christi, hoc est passiónem quam sustinuit, procedéntem ex radíce caritátis et fonte caloris, ponas super carbónes, hoc est super inflammatam memóriam; statim dæmon religábitur, ut tibi nocére non possit.

R. Exívit Tobías ut lavaret pedes suos, et ecce piscis immanis exívit ad devorándum eum: qui expavéscens, clamávit voce magna, dicens: Dómine, invadit me. Et dixit ei Angelus: Apprehénde branchiam ejus, et trahe eum ad te.
* Exéntera hunc piscem, et cor ejus, et fel, et jecur repóne tibi: sunt enim necessaria ad medicaménta utíliter.
V. Attraxit autem Tobías piscem in siccum, et palpitare cœpit ante pedes ejus; et ait Angelus ei.
R. Exéntera hunc piscem, et cor ejus, et fel, et jecur repóne tibi: sunt enim necessaria ad medicaménta utíliter.

Lectio 6
Tertio liberat nos a contrarietáte Dei, quam incurrimus per offensam Dei, et hoc inducéndo nos ad instantiam oratiónis; et hoc est quod dixit angelus Ráphaël Tobíæ duodecimo: Quando orabas cum lácrimis, ego óbtuli oratiónem tuam Dómino. Ipsi enim Angeli reconciliant nos Deo, quantum possunt. Accusatores nostri coram Deo sunt dæmones. Angeli autem excusant nos, quando ófferunt oratiónes nostras, ad quas devote faciendas nos inducunt; Apocalypsis octavo: Ascéndit fumus arómatum in conspéctu Dómini de manu Angeli. Arómata ista suáviter redoléntia sunt oratiónes Sanctórum. Vis placare Deum, quem offendísti? Ora devote. Offérunt Deo oratiónem tuam, ut te Deo reconcilient. Dícitur in Luca quod Christus, factus in agonía, prolixius orabat, et appáruit Angelus Dómini confortans eum. Et hoc totum factum est propter nos, quia non indiguit confortatióne sua, sed ut ostenderétur quod libenter assistunt devote orántibus, et libenter juvant eos et ipsos confortant, et oratiónes eórum Deo ófferunt. - Festum sancti Ráphaëlis Archangeli Benedíctus Papa décimus quintus ad universam Ecclésiam extendit.

R. Ubi introíeris domum tuam, dixit Angelus Ráphaël ad Tobíam, statim adora Dóminum Deum tuum, et, grátias agens ei, accede ad patrem tuum, et osculare eum:
* Statimque lini super óculos ejus ex felle isto piscis, quem portas tecum; sicas enim quóniam mox aperiéntur óculi ejus, et vidébit pater tuus lumen cæli, et in aspectu tuo gaudébit.
V. Tolle tecum ex felle isto piscis; erit enim necessárium.
R. Statimque lini super óculos ejus ex felle isto piscis, quem portas tecum; sicas enim quóniam mox aperiéntur óculi ejus, et vidébit pater tuus lumen cæli, et in aspectu tuo gaudébit.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Statimque lini super óculos ejus ex felle isto piscis, quem portas tecum; sicas enim quóniam mox aperiéntur óculi ejus, et vidébit pater tuus lumen cæli, et in aspectu tuo gaudébit.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 5:1-4.
In illo témpore: Erat dies festus Judæórum, et ascéndit Jesus Jerosolymam. Et réliqua.

Homilía sancti Joánnis Chrysóstomi
Homilia 36, alias 35, in Joánnem, num. 1.
Quis hic curatiónis modus? quale mystérium subindicátur? Neque enim sine causa hæc scripta sunt; sed futura nobis quasi in figura et imagine describit, ne, si res stupenda accideret inexspéctata, auditórum multórum fidem aliquátenus labefactáret. Quænam ígitur hæc descriptio? Futurum baptisma dandum erat, plenum virtúte et grátia maxima, baptisma, quod peccáta ómnia ablúeret, quod ex mórtuis vivos redderet. Hæc ergo ut in imagine depingúntur in piscina et in aliis multis. Et primo quidem aquam dedit, quæ córporum máculas ablúeret, sordesque non veras, sed tales existimátas, ex funere nempe, ex lepra, et similes; multaque vidére est eádem de causa in veteri lege per aquam mundata.

R. Benedícite Deum cæli, dixit Angelus Ráphaël et coram ómnibus vivéntibus confitémini ei:
* Quia fecit vobíscum misericórdiam suam.
V. Ipsum benedícite, et cantáte illi, et narráte ómnia mirabília ejus.
R. Quia fecit vobíscum misericórdiam suam.

Lectio 8
Sed ad propositum jam redeamus. Primo ítaque, ut diximus, córporum maculas, deínde varias infirmitátes per aquam solvi curat. Ut enim nos Deus ad baptismi grátiam propius reduceret, non jam maculas solum, sed et morbos sanat. Imagines enim quæ propius ad veritátem accedunt, et in baptismate, et in passióne, et in aliis magis conspicuæ sunt quam vetustiores. Quemádmodum enim qui prope regem sunt satéllites, remotióribus sunt honoratiores; ita et in figuris factum est. Et Angelus descéndens turbábat aquam, et sanándi vim indebat ipsi, ut discerent Judæi, Angelórum Dóminum multo magis posse ánimæ morbos omnes curare. Sed, quemádmodum hic aquárum natúra non simpliciter curábat (alioquin enim semper id fáceret), sed Angeli operatióne id fiebat; sic in nobis non aqua simpliciter operátur, sed, postquam Spíritus grátiam accéperit, tunc ómnia solvit peccáta.

R. Tempus est ut revértar ad eum, qui me misit, dixit Angelus Ráphaël;
* Vos autem benedícite Dóminum, et narráte ómnia mirabília ejus.
V. Confitémini ei coram ómnibus vivéntibus, quia fecit vobíscum misericórdiam suam.
R. Vos autem benedícite Dóminum, et narráte ómnia mirabília ejus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Vos autem benedícite Dóminum, et narráte ómnia mirabília ejus.

Lectio 9
Circa hanc piscinam jacebat multitúdo magna infirmórum, cæcórum, claudórum, aridórum, aquæ motum exspectántium. Sed tunc infirmitas impediménto erat quóminus is qui vellet, sanarétur; nunc autem unusquísque potestátem accedéndi habet. Non enim Angelus est qui aquam movet, sed Angelórum Dóminus ómnia éfficit. Nec dicere póssumus: Dum ego accedo, alius ante me descéndit. Sed, si totus orbis venerit, grátia non consúmitur, neque vis vel operátio déficit, sed semper éadem manet. Ac, quemádmodum solares radii quotídie illúminant, nec absumúntur, neque, quod multis subministréntur, lucis quídpiam amittunt; sic, immo multo minus, Spíritus operátio minúitur a multitúdine accipiéntium. Hoc autem factum est ut qui díscerent in aqua curándos esse corporis morbos, et hac in re diu exercitáti essent, facílius crederent étiam morbos animi posse curari.

Te Deum.

M l'Abbé Grodziski is celebrating Holy Mass at Saint-Eugène this morning.

Introitus. Ps. 102, 20. Benedícite Dóminum, omnes Angeli ejus: poténtes virtúte, qui fácitis verbum ejus, ad audiéndam vocem sermónum ejus. Ps. ibid., 1. Bénedic, ánima mea, Dómino: et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto ejus. V. Glória Patri.

Kyrie, Gloria.

Oratio. Deus, qui beátum Raphaélem Archángelum Tobíæ fámulo tuo cómitem dedísti in via: concéde nobis fámulis tuis; ut ejúsdem semper protegámur custódia et muniámur auxílio. Per Dóminum.

Léctio libri Tobíæ.
Tob. 12, 7-15.
In diébus illis: Dixit Angelus Ráphaël ad Tobíam: Sacraméntum regis abscóndere bonum est: ópera autem Dei reveláre et confitéri honoríficum est. Bona est orátio cum jejúnio, et eleemósyna magis quam thesáuros auri recóndere: quóniam eleemósyna a morte liberat, et ipsa est, quæ purgat peccáta et facit invenire misericórdiam et vitam ætérnam. Qui autem faciunt peccátum et iniquitátem, hostes sunt ánimæ suæ. Manifésto ergo vobis veritátem, et non abscóndam a vobis occúltum sermónem. Quando orábas cum lácrimis, et sepeliébas mórtuos, et derelinquébas prándium tuum, et mórtuos abscondébas per diem in domo tua, et nocte sepeliébas eos, ego óbtuli oratiónem tuam Dómino. Et quia accéptus eras Deo, necésse fuit, ut tentátio probáret te. Et nunc misit me Dóminus, ut curárem te, et Saram uxórem fílii tui a dæmónio liberárem. Ego enim sum Raphaël Angelus, unus ex septem, qui astámus ante Dóminum.

Graduale. Tob. 8, 3. Angelus Dómini Raphaël apprehéndit et ligávit dǽmonem. V. Ps. 146, 5. Magnus Dóminus noster, et magna virtus ejus.

Allelúja, allelúja. V. Ps. 137, 1-2. In conspéctu Angelórum psallam tibi: adorábo ad templum sanctum tuum, et confitébor nómini tuo, Dómine. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 5, 1-4.
In illo témpore: Erat dies festus Judæórum, et ascéndit Jesus Jerosólymam. Est autem Jerosólymis Probática piscína, quæ cognominátur hebráice Bethsaida, quinque pórticus habens. In his jacébat multitúdo magna languéntium, cæcórum, claudórum, aridórum exspectántium aquæ motum. Angelus autem Dómini descendébat secúndum tempus in piscínam, et movebátur aqua. Et, qui prior descendísset in piscínam post motiónem aquæ, sanus fiebat, a quacúmque detinebátur infirmitáte.

Credo.

Offertorium. Apoc. 8,3 et 4. Stetit Angelus juxta aram templi, habens thuríbulum áureum in manu sua, et data sunt ei incénsa multa: et ascéndit fumus aromátum in conspéctu Dei.

Secreta. Hóstias tibi, Dómine, laudis offérimus, supplíciter deprecántes: ut eásdem, angélico pro nobis interveniénte suffrágio, et placátus accípias, et ad salútem nostram proveníre concédas. Per Dóminum.

Sanctus, Agnus Dei.

Communio. Dan. 3, 58. Benedícite, omnes Angeli Dómini, Dóminum: hymnum dícite et superexaltáte eum in sǽcula.

Postcommunio. Dirigere dignáre, Dómine Deus, in adjutórium nostrum sanctum Raphaélem Archángelum: et, quem tuæ majestáti semper assístere crédimus, tibi nostras exíguas preces benedicéndas assígnet. Per Dominum.

LDVM