Today is the 18th Sunday post Pentecosten (with commemoration of Saint Remigius Bishop and Confessor, in the more Traditional Rite); the Mass is Da pacem Domine sustinentibus te and that will be sung at Barroux. At Saint-Eugène, the feast of Our Lady of the Most Holy Rosary will be kept tomorrow; the page of the Schola's website for today is here, and the livret for Holy Mass is here.
Am beginning my morning rather later than usual, tsk, because I stayed warm under the covers while summoning the courage to get up into the cold (the iPad mages say it is 41° F.-- the coldest it has been this season) and then went back to sleep. Such a child! but I shall have to close the window if the temperature looks to be unchanged for tonight and tomorrow morning. Out for the morning walk I go.
It was a chilly walk until about its midpoint, and by the time I reached the corner of Morningside and Cal Young I was ready to hang my pullover up on the conveniently located 'hatstand'.
Opening the month's Benedictus on return, while I was sipping the first of the cup of Eugene Breakfast tea, I saw that Messers Eger and Thomas have given us a passage on contemplatio from the blessed Richard of Saint-Victor's De duodecim Patriarchis, called the Beniamin minor, his commentary on the Prophets.
Amidst the great tribulations of the daily exertion and the magnitude of these pains, Benjamin is born and Rachel dies, for when the human mind is rapt above itself it surpasses all the narrowness of human reasoning. Human reason succumbs, lifted above itself and rapt in ecstasy, when it beholds the light of divinity. For what is Rachel's death, if not the deficiency of reason?
But those are the sentences that caught my eye; I've not read the entire translation yet.
... Leo XIII, on 11 September 1887, ordered the celebration in the entire Churuch, in the 2nd class rite, of the solemn feast and Office of Our Lady of the Rosary on the first Sunday of October.... La réforme de saint Pie X la fixe au 7 octobre en 1914, mais le 1er dimanche d’octobre reste le jour propre de la solennité externe de la fête, the reform of Pius X moved the feast to 7 October in 1914 but the 1st Sunday of October remains the proper day for the external solemnity of the feast.
The lessons for Matins of today, the 1st Sunday of October, and the First Book of Macchabees is begun.
Lectio 4
Ex libro Officiórum sancti Ambrósii Epíscopi
Lib. 1, Cap. 40.
Fortásse áliquos béllica defíxos glória tenet, ut putent solam esse præliárem fortitúdinem; et ídeo me ad ista deflexísse, quia illa nostris déforet. Quam fortis Jesus Nave, ut uno prǽlio quinque reges captos stérneret cum pópulis suis! Deínde cum advérsum Gabaonítas urgéret prǽlium, et vererétur ne nox impedíret victóriam, magnitúdine mentis et fídei clamávit: Stet sol, et stetit, donec victória consummarétur. Gédeon in trecéntis viris de ingénti pópulo et acérbo hoste revéxit triúmphum. Jónathas adoléscens virtútem magnam fecit in prǽlio.
R. Impetum inimicórum ne timuéritis: mémores estóte, quómodo salvi facti sunt patres nostri:
* Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.
V. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit pharaóni et exercítui ejus in Mari Rubro.
R. Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.
Lectio 5
Quid de Machabǽis loquar? Sed prius de pópulo dicam patrum; qui cum essent paráti ad repugnándum pro templo Dei et pro legítimis suis, dolo hóstium die lacessíti sábbati, maluérunt vulnéribus offérre nuda córpora, quam repugnáre, ne violárent sábbatum. Itaque omnes læti se obtulérunt morti. Sed Machabǽi considerántes quod hoc exémplo gens omnis posset períre, sábbato étiam, cum ipsi in bellum provocaréntur, ulti sunt innocéntium necem fratrum suórum. Unde póstea stimulátus rex Antíochus, cum bellum accénderet per duces suos Lýsiam, Nicánorem, Górgiam, ita cum Orientálibus suis et Assýriis attrítus est cópiis, ut quadragínta et octo míllia in médio campi a tribus míllibus prosterneréntur.
R. Congregátæ sunt gentes in multitúdine, ut dímicent contra nos, et ignorámus quid ágere debeámus:
* Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.
V. Tu scis quæ cógitant in nos: quómodo potérimus subsístere ante fáciem illórum, nisi tu ádjuves nos?
R. Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.
Lectio 6
Virtútem ducis Judæ Machabǽi de uno ejus mílite consideráte. Namque Eleázarus, cum supereminéntem céteris elephántem loríca vestítum régia advérteret, arbitrátus quod in eo esset rex, cursu cóncito in médium legiónis se prorúpit: et, abjécto clýpeo, utráque manu interficiébat, donec perveníret ad béstiam, atque intrávit sub eam, et subjécto gládio interémit eam. Itaque cadens béstia oppréssit Eleázarum, atque ita mórtuus est. Quanta ígitur virtus ánimi! primo, ut mortem non timéret; deínde, ut circumfúsus legiónibus inimicórum, in confértos raperétur hostes, médium penetráret agmen, et contémpta morte ferócior, abjécto clýpeo, utráque manu vulnerátæ molem béstiæ subíret ac sustinéret: post infra ipsam succéderet, quo plenióri feríret ictu; cujus ruína inclúsus magis quam oppréssus, suo est sepúltus triúmpho.
R. Tua est poténtia, tuum regnum, Dómine: tu es super omnes gentes:
* Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
V. Creátor ómnium, Deus, terríbilis et fortis, justus et miséricors.
R. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
Lectio 7Léctio sancti Evangélii secúndum MatthǽumMatt 9:1-8.In illo témpore: Ascéndens Jesus in navículam transfretávit et venit in civitátem suam. Et réliqua.
Homilía sancti Petri ChrysólogiSermo 50.Christum in humánis áctibus divína gessísse mystéria, et in rebus visibílibus invisibília exercuísse negótia, léctio hodiérna monstrávit. Ascéndit, inquit, in navículam, et transfretávit, et venit in civitátem suam. Nonne ipse est, qui, fugátis flúctibus, maris profúnda nudávit, ut Israëlíticus pópulus inter stupéntes undas sicco vestígio velut móntium cóncava pertransíret? Nonne hic est, qui Petri pédibus marínos vórtices inclinávit, ut iter líquidum humánis gréssibus sólidum præbéret obséquium.
R. Refúlsit sol in clípeos áureos, et resplenduérunt montes ab eis:* Et fortitúdo géntium dissipáta est.V. Erat enim exércitus magnus valde et fortis: et appropiávit Judas et exércitus ejus in prǽlio.R. Et fortitúdo géntium dissipáta est.
Lectio 8Et quid est, quod ipse sibi sic maris dénegat servitútem, ut brevíssimi lacus tránsitum sub mercéde náutica transfretáret? Ascéndit, inquit, in navículam, et transfretávit. Et quid mirum, fratres? Christus venit suscípere infirmitátes nostras, et suas nobis conférre virtútes; humána quǽrere, præstáre divína; accípere injúrias, réddere dignitátes; ferre tǽdia, reférre sanitátes: quia médicus, qui non fert infirmitátes, curáre nescit; et qui non fúerit cum infírmo infirmátus, infírmo non potest conférre sanitátem.
R. Duo Séraphim clamábant alter ad álterum:* Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth: * Plena est omnis terra glória ejus.V. Tres sunt qui testimónium dant in cælo: Pater, Verbum, et Spíritus Sanctus: et hi tres unum sunt.R. Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth.V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.R. Plena est omnis terra glória ejus.
Lectio 9Christus ergo, si in suis mansísset virtútibus, commúne cum homínibus nil habéret; et nisi implésset carnis órdinem, carnis in illo esset otiósa suscéptio. Ascéndit, inquit, in navículam, et transfretávit, et venit in civitátem suam. Creátor rerum orbis Dóminus, posteáquam se propter nos nostra angustávit in carne, cœpit habére humánam pátriam, cœpit civitátis Judáicæ esse civis, paréntes habére cœpit paréntum ómnium ipse parens; ut invitáret amor, attráheret cáritas, vincíret afféctio, suadéret humánitas, quos fúgerat dominátio, metus dispérserat, fécerat vis potestátis extórres.
Te Deum.
Introitus. Eccli. 36, 18. Da pacem, Dómine, sustinéntibus te, ut prophétæ tui fidéles inveniántur: exáudi preces servi tui et plebis tuæ Israël. Ps. 121, 1. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. ℣. Glória Patri.
Oratio. Dírigat corda nostra, quǽsumus, Dómine, tuæ miseratiónis operátio: quia tibi sine te placére non póssumus. Per Dóminum.
Kyrie, Gloria.
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corinthios
1. Cor. 1, 4-8.
Fratres: Grátias ago Deo meo semper pro vobis in grátia Dei, quæ data est vobis in Christo Jesu: quod in ómnibus dívites facti estis in illo, in omni verbo et in omni sciéntia: sicut testimónium Christi confirmátum est in vobis: ita ut nihil vobis desit in ulla grátia, exspectántibus revelatiónem Dómini nostri Jesu Christi, qui et confirmábit vos usque in finem sine crímine, in die advéntus Dómini nostri Jesu Christi.
Graduale. Ps. 121, 1 et 7. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. ℣. Fiat pax in virtúte tua: et abundántia in túrribus tuis.
1. Cor. 1, 4-8.
Fratres: Grátias ago Deo meo semper pro vobis in grátia Dei, quæ data est vobis in Christo Jesu: quod in ómnibus dívites facti estis in illo, in omni verbo et in omni sciéntia: sicut testimónium Christi confirmátum est in vobis: ita ut nihil vobis desit in ulla grátia, exspectántibus revelatiónem Dómini nostri Jesu Christi, qui et confirmábit vos usque in finem sine crímine, in die advéntus Dómini nostri Jesu Christi.
Graduale. Ps. 121, 1 et 7. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. ℣. Fiat pax in virtúte tua: et abundántia in túrribus tuis.
Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 101, 16. Timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam. Allelúja.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 9, 1-8.
In illo témpore: Ascéndens Jesus in navículam, transfretávit et venit in civitátem suam. Et ecce, offerébant ei paralýticum jacéntem in lecto. Et videns Jesus fidem illórum, dixit paralýtico: Confíde, fili, remittúntur tibi peccáta tua. Et ecce, quidam de scribis dixérunt intra se: Hic blasphémat. Et cum vidísset Jesus cogitatiónes eórum, dixit: Ut quid cogitátis mala in córdibus vestris? Quid est facílius dícere: Dimittúntur tibi peccáta tua; an dícere: Surge et ámbula? Ut autem sciátis, quia Fílius hóminis habet potestátem in terra dimitténdi peccáta, tunc ait paralýtico: Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam. Et surréxit et ábiit in domum suam. Vidéntes autem turbæ timuérunt, et glorificavérunt Deum, qui dedit potestátem talem homínibus.
Credo.
Offertorium. Exodi 24, 4 et 5. Sanctificávit Móyses altáre Dómino, ófferens super illud holocáusta et ímmolans víctimas: fecit sacrifícium vespertínum in odórem suavitátis Dómino Deo, in conspéctu filiórum Israël.
In illo témpore: Ascéndens Jesus in navículam, transfretávit et venit in civitátem suam. Et ecce, offerébant ei paralýticum jacéntem in lecto. Et videns Jesus fidem illórum, dixit paralýtico: Confíde, fili, remittúntur tibi peccáta tua. Et ecce, quidam de scribis dixérunt intra se: Hic blasphémat. Et cum vidísset Jesus cogitatiónes eórum, dixit: Ut quid cogitátis mala in córdibus vestris? Quid est facílius dícere: Dimittúntur tibi peccáta tua; an dícere: Surge et ámbula? Ut autem sciátis, quia Fílius hóminis habet potestátem in terra dimitténdi peccáta, tunc ait paralýtico: Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam. Et surréxit et ábiit in domum suam. Vidéntes autem turbæ timuérunt, et glorificavérunt Deum, qui dedit potestátem talem homínibus.
Credo.
Offertorium. Exodi 24, 4 et 5. Sanctificávit Móyses altáre Dómino, ófferens super illud holocáusta et ímmolans víctimas: fecit sacrifícium vespertínum in odórem suavitátis Dómino Deo, in conspéctu filiórum Israël.
Secreta. Deus, qui nos, per hujus sacrifícii veneránda commércia, uníus summæ divinitátis partícipes éfficis: præsta, quǽsumus; ut, sicut tuam cognóscimus veritátem, sic eam dignis móribus assequámur. Per Dóminum.
Sanctus, Agnus Dei.
Communio. Ps. 95. 8-9. Tóllite hóstias, et introíte in átria eius: adoráte Dóminum in aula sancta ejus.
Postcommunio. Grátias tibi reférimus, Dómine, sacro múnere vegetáti: tuam misericórdiam deprecántes; ut dignos nos ejus participatióne perfícias. Per Dóminum.
~+~+~+~
The Mass of the feast of the Most Holy Rosary, Gaudeamus omnes in Domino.
During the entrance of the clergy, the Litanies of the Virgin were sung, according to the use of Besançon. For the rest, one must consult the libellum, ut supra. M l'Abbé Grodzinski was the celebrant of this Mass.
The repetition of the Introit was sung in either two or three voices-- beautiful.
Kyrie, Gloria.
Graduale. Ps. 44,5,11 et 12. Propter veritátem et mansuetúdinem et justítiam, et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. V. Audi, fília, et vide, et inclína aurem tuam: quia concupívit Rex spéciem tuam.
After the homily at Saint-E., an excerpt from the 2nd movement of Haydn's Duet for violin and violoncello. The Wikipedia identifies only one work fitting this description (am woefully ignorant of non-symphonic Haydn, alas) and says it is likely Leopold Hofmann's, eh. Lovely meditative piece, in any case.
Credo.
Offertorium. Eccli. 24, 25; 39, 17. In me grátia omnis viæ et veritátis, in me omnis spes vitæ et virtútis: ego quasi rosa plantáta super rivos aquárum fructificávi.
Postcommunio. Sacratíssimæ Genetrícis tuæ, cujus Rosárium celebrámus, quǽsumus, Dómine, précibus adjuvémur: ut et mysteriórum, quæ cólimus, virtus percipiátur; et sacramentórum, quæ súmpsimus, obtineátur efféctus: Qui vivis et regnas.
Kyrie, Gloria.
Oratio. Deus, cujus Unigénitus per vitam, mortem et resurrectiónem suam nobis salútis ætérnæ prǽmia comparávit: concéde, quaesumus; ut, hæc mystéria sacratíssimo beátæ Maríæ Vírginis Rosario recoléntes, et imitémur, quod cóntinent, et quod promittunt, assequámur. Per eúndem Dóminum.
Léctio libri Sapiéntiæ.
Prov. 8, 22-24 et 32-35.
Dóminus possédit me in inítio viárum suárum, ántequam quidquam fáceret a princípio. Ab ætérno ordináta sum et ex antíquis, ántequam terra fíeret. Nondum erant abýssi, et ego jam concépta eram. Nunc ergo, fílii, audíte me: Beáti, qui custódiunt vias meas. Audíte disciplínam, et estóte sapiéntes, et nolíte abjícere eam. Beátus homo, qui audit me et qui vígilat ad fores meas cotídie. et obsérvat ad postes óstii mei. Qui me invénerit, invéniet vitam et háuriet salútem a Dómino.
Prov. 8, 22-24 et 32-35.
Dóminus possédit me in inítio viárum suárum, ántequam quidquam fáceret a princípio. Ab ætérno ordináta sum et ex antíquis, ántequam terra fíeret. Nondum erant abýssi, et ego jam concépta eram. Nunc ergo, fílii, audíte me: Beáti, qui custódiunt vias meas. Audíte disciplínam, et estóte sapiéntes, et nolíte abjícere eam. Beátus homo, qui audit me et qui vígilat ad fores meas cotídie. et obsérvat ad postes óstii mei. Qui me invénerit, invéniet vitam et háuriet salútem a Dómino.
Graduale. Ps. 44,5,11 et 12. Propter veritátem et mansuetúdinem et justítiam, et dedúcet te mirabíliter déxtera tua. V. Audi, fília, et vide, et inclína aurem tuam: quia concupívit Rex spéciem tuam.
Allelúja, allelúja. V. Sollémnitas gloriósæ Vírginis Maríæ ex sémine Abrahæ, ortæ de tribu Juda, clara ex stirpe David. Allelúja.
+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 1, 26-38.
In illo témpore: Missus est Angelus Gábriel a Deo in civitátem Galilǽæ, cui nomen Názareth, ad Vírginem desponsátam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David, et nomen Vírginis María. Et ingréssus Angelus ad eam, dixit: Ave, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus. Quæ cum audísset, turbáta est in sermóne ejus: et cogitábat, qualis esset ista salutátio. Et ait Angelus ei: Ne tímeas, María, invenísti enim grátiam apud Deum: ecce, concípies in útero et páries fílium, et vocábis nomen ejus Jesum. Hic erit magnus, et Fílius Altíssimi vocábitur, et dabit illi Dóminus Deus sedem David, patris ejus: et regnábit in domo Jacob in ætérnum, et regni ejus non erit finis. Dixit autem María ad Angelum: Quómodo fiet istud, quóniam virum non cognósco? Et respóndens Angelus, dixit ei: Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi. Ideóque et quod nascétur ex te Sanctum, vocábitur Fílius Dei. Et ecce, Elisabeth, cognáta tua, et ipsa concépit fílium in senectúte sua: et hic mensis sextus est illi, quæ vocátur stérilis: quia non erit impossíbile apud Deum omne verbum. Dixit autem María: Ecce ancílla Dómini, fiat mihi secúndum verbum tuum.
Luc. 1, 26-38.
In illo témpore: Missus est Angelus Gábriel a Deo in civitátem Galilǽæ, cui nomen Názareth, ad Vírginem desponsátam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David, et nomen Vírginis María. Et ingréssus Angelus ad eam, dixit: Ave, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus. Quæ cum audísset, turbáta est in sermóne ejus: et cogitábat, qualis esset ista salutátio. Et ait Angelus ei: Ne tímeas, María, invenísti enim grátiam apud Deum: ecce, concípies in útero et páries fílium, et vocábis nomen ejus Jesum. Hic erit magnus, et Fílius Altíssimi vocábitur, et dabit illi Dóminus Deus sedem David, patris ejus: et regnábit in domo Jacob in ætérnum, et regni ejus non erit finis. Dixit autem María ad Angelum: Quómodo fiet istud, quóniam virum non cognósco? Et respóndens Angelus, dixit ei: Spíritus Sanctus supervéniet in te, et virtus Altíssimi obumbrábit tibi. Ideóque et quod nascétur ex te Sanctum, vocábitur Fílius Dei. Et ecce, Elisabeth, cognáta tua, et ipsa concépit fílium in senectúte sua: et hic mensis sextus est illi, quæ vocátur stérilis: quia non erit impossíbile apud Deum omne verbum. Dixit autem María: Ecce ancílla Dómini, fiat mihi secúndum verbum tuum.
The 'homilies' for today are from the anonymous Dominican, who has returned to Voice of the Family after a fortnight or so of absence, here; from Father Zuhlsdorf; and then from Dr Olson (who comments on the Pauline Rite lessons), here.
M l'Abbé began the announcements before the homily by shouting that, due to issues with la sonorisation, he would speak particularly clearly and in a certainly audible voice, ahem; here, the fact is that, while there have been some audible connexions made and unmade in the sound system, generally the entire Mass has thus far been rather louder than usual. Life is amusing, although poor Fr Grodziski is going to have a hoarse voice later on today.
Credo.
During the incensing of the altar, the Schola sang César Franck's Ave Maria (or, one of them, anyway).
Offertorium. Eccli. 24, 25; 39, 17. In me grátia omnis viæ et veritátis, in me omnis spes vitæ et virtútis: ego quasi rosa plantáta super rivos aquárum fructificávi.
Secreta. Fac nos, quǽsumus, Dómine, his munéribus offeréndis conveniénter aptári: et per sacratíssimi Rosárii mystéria sic vitam, passiónem et glóriam Unigéniti tui recólere; ut ejus digni promissiónibus efficiámur: Qui tecum.
Sanctus, Agnus Dei.
At the Elevation, the Schola sang the O salutaris Hostia of Charles Gounod, from his Messe brève 'Aux Chapelles'.
At the Communion, the Schola sang Charpentier's Magnificat H 72.
Communio. Eccli. 39, 19. Floréte, flores, quasi lílium, et date odorem, et frondéte in grátiam, collaudáte cánticum, et benedícite Dóminum in opéribus suis.
Postcommunio. Sacratíssimæ Genetrícis tuæ, cujus Rosárium celebrámus, quǽsumus, Dómine, précibus adjuvémur: ut et mysteriórum, quæ cólimus, virtus percipiátur; et sacramentórum, quæ súmpsimus, obtineátur efféctus: Qui vivis et regnas.
At the departure of the clergy from the sanctuary was sung Reine de France, priez pour nous, a song of Maestro Aloys Kunc.
The famous popular music singer Vianney is not the Vianney Meignié playing the violin this morning, even though every search of the Internets for that name returns his face, ha. I had never heard of him, of course.
LDVM
Comments
Post a Comment