Dixit Jesus ad mulíerem: fides tua te salvam fecit: vade in pace...

Today is the Friday Ember Day in September and the feast of Saint Thomas of Villanova, Bishop and Confessor, and the (commemorated and much more ancient) feast of Saints Maurice and Companions, the Martyrs of the Theban Legion. The Mass Laetetur cor quaerentium Dominum will be celebrated at both Barroux* and Saint-Eugène; the page at the Schola's website is here and the livret is here. 

*Presuming of course that the monks don't use a different form; I ought to be able to remember from Pentecost but alas I do not. It is not quite so chilly this morning; I need to devote the morning walk to a visit (again already tsk-- I did this only Wednesday) to the supermarket for olive oil and honey. Mine is not such a deplorable life when the largest regular expense (apart from the rent and so forth) is olive oil: no bottles of Armagnac here, or whiskey. 

Must remember that Mass at Saint-Eugène tomorrow will be celebrated at 0030, eh. That really is worse than 0200, honestly, since I frequently awaken after four and half or five hours of sleep whereas 0030 represents perhaps three hours of sleep. 

Lectio 4
Thomas, in oppido Fontisplani Toletanæ diœceseos in Hispánia natus anno Dómini millesimo quadringentésimo octogesimo octavo, ab optimis paréntibus, ineunte vita, pietátem et singularem in páuperes misericórdiam accépit. Cujus adhuc puer complura dedit exempla; sed illud in primis nóbile, quod, ut nudos operíret, propriis vestibus non semel seípsum exuit. Exacta puerítia, Complúto, quo missus fuerat ut alumnus in collegio majori sancti Ildefonsi litteris operam daret, patris óbitu revocatus, universam hereditátem egenis virgínibus aléndis dicávit; eodemque statim reversus est, et, sacræ theologíæ cursu confecto, adeo doctrina excelluit, ut, in eadem universitáte cathedram ascendere jussus, philosophicas theologicasque quæstiónes mirabíliter explanaverit, interim assiduis precibus sciéntiam Sanctórum et rectam vitæ morúmque normam a Dómino vehementíssime postulans. Quare, divino instinctu, Eremitárum sancti Augustíni amplexus est institutum.

R. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
V. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.
R. Manus enim mea auxiliábitur ei.

Lectio 5
Religiónem proféssus, ómnibus religiosi hóminis virtútibus et ornamentis excelluit, humilitate, patiéntia, continéntia, sed ardentíssima caritate summe conspicuus, inter varios et assiduos labóres oratióni rerumque divinárum meditatióni invicto spíritu semper intentus. Prædicándi onus, útpote sanctimónia et doctrina præstans, subire jussus, cælésti aspirante grátia, innumerábiles e vitiórum cœno in viam salútis edúxit. Regéndis deínde frátribus admotus, prudéntiam, æquitátem et mansuetúdinem pari sedulitate ac severitáte conjunxit; adeo, ut priscam sui ordinis disciplínam multis in locis vel firmaverit vel restitúerit.

R. Pósui adjutórium super poténtem, et exaltávi eléctum de plebe mea:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
V. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum.
R. Manus enim mea auxiliábitur ei.

Lectio 6
Granaténsis archiepíscopus designátus, mira humilitate et constántia insigne munus rejécit. Verum, non multo post, Valentinam ecclésiam, superiórum auctoritate coactus, gubernandam suscépit; quam annis ferme undecim ita rexit, ut sanctíssimi et vigilantíssimi pastoris partes expleverit. Ceterum, consueta vivéndi ratióne nihil admodum immutata, inexplébili caritáti multo magis indulsit, cum amplos ecclésiæ réditus in egénos dispérsit, ne lectulo quidem sibi relícto: nam eum, in quo decumbebat cum in cælum evocarétur, ab eodem commodátum hábuit, cui paulo ante eleemósynæ loco donaverat. Obdormívit in Dómino, sexto Idus Septembris, annos natus octo et sexagínta. Servi sui sanctitátem adhuc viventis, et exínde post mortem, miraculis Deus testatam vóluit; præsertim, cum horreum, fruménto paupéribus distributo, pénitus vacuum, repénte plenum invéntum est, et cum ad ejus sepúlcrum puer mórtuus revixit. Quibus aliisque non paucis fulgentem signis, Alexander septimus, Pontifex maximus, Sanctórum número adscripsit.

R. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrína ejus repléta est:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
V. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum

Matt 25:14-23.

In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Homo péregre proficíscens, vocávit servos suos, et trádidit illis bona sua. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ

Homilía 9 in Evangelia.

Léctio sancti Evangélii, fratres caríssimi, solícite consideráre nos ádmonet, ne nos, qui plus céteris in hoc mundo accepísse áliquid cérnimur, ab Auctóre mundi grávius inde judicémur. Cum enim augéntur dona, ratiónes étiam crescunt donórum. Tanto ergo esse humílior atque ad serviéndum Deo prómptior quisque debet ex múnere, quanto se obligatiórem esse cónspicit in reddénda ratióne. Ecce homo, qui péregre proficíscitur, servos suos vocat, eisque ad negótium talénta partítur. Post multum vero témporis positúrus ratiónem revértitur: bene operántes pro apportáto lucro remúnerat, servum vero a bono ópere torpéntem damnat.

R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,

* Et ad portas paradísi coronávit eum.

V. Induit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.

R. Et ad portas paradísi coronávit eum.

Lectio 8

Quis ítaque iste homo est qui péregre proficíscitur, nisi Redémptor noster, qui, in ea carne quam assúmpserat, ábiit in cælum? Carnis enim locus próprius terra est; quæ quasi ad peregrína dúcitur, dum per Redemptórem nostrum in cælo collocátur. Sed homo iste, péregre proficíscens, servis suis bona sua trádidit; quia fidélibus suis spirituália dona concéssit. Et uni quidem quinque talénta, álii duo, álii vero commísit unum. Quinque étenim sunt córporis sensus, vidélicet: visus, audítus, gustus, odorátus et tactus. Quinque ergo taléntis, donum quinque sénsuum, id est, exteriórum sciéntia, exprímitur. Duóbus vero, intelléctus et operátio designátur. Uníus autem talénti nómine, intelléctus tantúmmodo designátur.

R. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:

* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

V. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.

R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

Lectio 9

Commemoratio Feriae

Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam

Luc 7:36-50.

In illo témpore: Rogábat Jesum quidam de pharisǽis, ut manducáret cum illo. Et ingréssus domum pharisǽi discúbuit. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ

Homilia 33 in Evangelia, post initium.

Quem pharisǽus de falsa justítia præsúmens, nisi Judáicum pópulum; quem peccátrix múlier ad vestígia Dómini véniens et plorans, nisi convérsam gentilitátem desígnat? Quæ cum alabástro venit, unguéntum fudit, retro secus pedes Dómini stetit, lácrimis pedes rigávit, capíllis tersit, eosdémque quos infundébat et tergébat pedes osculári non désiit. Nos ergo, nos illa múlier expréssit, si toto corde ad Dóminum post peccáta redeámus, si ejus pœniténtiæ luctus imitémur. Quid namque unguénto, nisi bonæ odor opiniónis exprímitur? Unde et Paulus dicit: Christi bonus odor sumus Deo in omni loco.

Te Deum.

This Introit looks to be from the Thursday in the 4th week of Lent.

At Saint-E., M de Villiers is singing the proper himself, absent any other members of the Schola, eh. This is the first time I've seen this. 

Introitus. Ps. 104, 3-4. Lætétur cor quæréntium Dóminum: quærite Dóminum, et confirmámini: quǽrite fáciem ejus semper. Ps. ibid., 1. Confitémini Dómino et invocáte nomen ejus: annuntiáte inter gentes ópera ejus. ℣. Glória Patri.

Oratio. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, observationes sacras ánnua devotióne recoléntes, et córpore tibi placeámus et mente. Per Dóminum.

No, not a commemoration of Saint Thomas but of Saint Maurice and his Companions. This is what happens when I attempt to accomplish too many tasks at once in the evenings; the Barroux ordo clearly specifies that the commemoration is of the Holy Martyrs, eh.

But at Saint-E. the commemoration is of Saint Thomas so must add those orations. 

Oratio. Annue, quǽsumus, omnípotens Deus: ut sanctórum Martyrum tuórum Maurítii et Sociórum ejus nos lætíficet festíva sollémnitas; ut, quorum suffrágiis nítimur, eórum natalítiis gloriémur.
Per Dóminum.

Oratio. Deus, qui beátum Thomam Pontíficem insígnis in páuperes misericórdiæ virtúte decorásti: quǽsumus; ut, ejus intercessióne, in omnes, qui te deprecántur, divítias misericórdiæ tuæ benígnus effúndas. Per Dóminum.

And M de Villiers is chanting the lesson. 

Léctio Osee Prophétæ.
Osee 14, 2-10.
Hæc dicit Dóminus Deus: Convértere, Israel, ad Dóminum, Deum tuum: quóniam corruísti in iniquitáte tua. Tóllite vobíscum verba, et convertímini ad Dóminum et dícite ei: Omnem aufer iniquitátem, áccipe bonum: e reddémus vítulos labiórum nostrórum. Assur non salvábit nos, super equum non ascendémus, nec dicémus ultra: Dii nostri ópera mánuum nostrárum: quia ejus, qui in te est, miseréberis pupílli. Sanábo contritiónes eórum, díligam eos spontánee: quia avérsus est furor meus ab eis. Ero quasi ros, Israël germinábit sicut lílium, et erúmpet radix ejus ut Líbani. Ibunt rami ejus, et erit quasi olíva glória ejus: et odor ejus ut Líbani. Converténtur sedéntes in umbra ejus: vivent trítico, et germinábunt quasi vínea: memoriále ejus sicut vinum Líbani. Ephraim quid mihi ultra idóla? ego exáudiam, et dírigam eum ego ut abíetem viréntem: ex me fructus tuus invéntus est. Quis sápiens, et intélleget ista? intéllegens, et sciet hæc? Quia rectæ viæ Dómini, et justi ambulábunt in eis: prævaricatóres vero córruent in eis.

A second singer has appeared and joined M de V. in the Graduale. I hope that this is simply one of those odd coincidences of circumstances and nothing more permanent. 

Graduale. Ps. 89, 13 et 1. Convértere, Dómine, aliquántulum, et deprecáre super servos tuos. ℣. Dómine, refúgium factus es nobis, a generatióne et progénie.

There is no Alleluia on account of the penitential character of the day's Mass. 

M le Curé is chanting the Gospel lesson, Deo gratias; had been apprehensive that he would simply read it. 

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 7, 36-50.
In illo témpore: Rogábat Jesum quidam de pharisǽis, ut manducáret cum illo. Et ingréssus domum pharisǽi, discúbuit. Et ecce, múlier, quæ erit in civitáte peccátrix, ut cognóvit, quod accubuísset in domo pharisǽi, áttulit alabástrum unguénti: et stans retro secus pedes ejus, lácrimis cœpit rigáre pedes ejus, et capíllis cápitis sui tergébat, et osculabátur pedes ejus et unguénto ungébat. Videns autem pharisǽus, qui vocáverat eum, ait intra se, dicens: Hic si esset Prophéta, sciret utique, quæ et qualis est múlier, quæ tangit eum: quia peccátrix est. Et respóndens Jesus, dixit ad illum: Simon, habeo tibi áliquid dícere. At ille ait: Magíster, dic. Duo debitóres erant cuidam fæneratóri: unus debébat denários quingéntos, et álius quinquagínta. Non habéntibus illis, unde rédderent, donávit utrisque. Quis ergo eum plus díligit? Respóndens Simon, dixit: Æstimo quia is, cui plus donávit. At ille dixit ei: Recte judicásti. Et convérsus ad mulíerem, dixit Simóni: Vides hanc mulíerem? Intrávi in domum tuam, aquam pédibus meis non dedísti: hæc autem lácrimis rigávit pedes meos et capíllis suis tersit. Osculum mihi non dedísti: hæc autem, ex quo intrávit, non cessávit osculári pedes meos. Oleo caput meum non unxísti: hæc autem unguénto unxit pedes meos. Propter quod dico tibi: Remittúntur ei peccáta multa, quóniam diléxit multum. Cui autem minus dimíttitur, minus díligit. Dixit autem ad illam: Remittúntur tibi peccáta. Et cœpérunt, qui simul accumbébant, dícere intra se: Quis est hic, qui étiam peccáta dimíttit? Dixit autem ad mulíerem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace.

Offertorium. Ps. 102, 2 et 5. Benedic, anima mea, Dómino, et noli oblivísci omnes retributiones ejus: et renovábitur, sicut áquilæ, juvéntus tua.

Secreta. Accépta tibi sint, Dómine, quǽsumus, nostri dona jejúnii: quæ et expiándo nos tua grátia dignos effíciant, et ad sempitérna promíssa perdúcant. Per Dóminum.

Secreta. Réspice, quǽsumus, Dómine, múnera, quæ in sanctórum Mártyrum tuórum Maurítii et Sociórum ejus commemoratióne deférimus: et præsta; ut, quorum honóre sunt grata, eórum nobis fiant intercessióne perpétua. Per Dóminum.

Secreta. Sancti Thomæ Confessóris tui atque Pontíficis, quǽsumus, Dómine, ánnua sollémnitas pietáti tuæ nos reddat accéptos: ut, per hæc piæ placatiónis offícia, et illum beáta retribútio comitétur, et nobis grátiæ tuæ dona concíliet. Per Dominum.

This Aufer a me seems to be proper to today's Mass. I'm noticing this (and the Introit Laetetur) at Gregobase i.e. the sources of the images of the chant are identified there. I suppose I ought to search at Cantus Index for each of them. Hmm. The Aufer a me... exquisivi is the verse of the Communion for the Thursday of the 4th week of Lent, hmm, and CI doesn't tell us anything about the Ember Day use. 

Communio. Ps. 118,22 et 24. Aufer a me oppróbrium et contémptum, quia mandáta tua exquisívi, Dómine: nam et testimónia tua meditátio mea est.

Postcommunio. Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, de perceptis munéribus grátias exhibéntes, benefícia potióra sumámus. Per Dóminum.

Postcommunio. Cœléstibus refécti sacraméntis et gáudiis: súpplices te rogámus, Dómine; ut, quorum gloriámur triúmphis, protegámur auxíliis. Per Dóminum.

Postcommunio. Deus, fidélium remunerátor animárum: præsta; ut beáti Thomæ Confessóris tui atque Pontíficis, cujus venerándam celebrámus festivitátem, précibus indulgéntiam consequámur. Per Dóminum.

M de Villiers made it all the way through this Mass with his voice still in good shape: this is what one can do with a well-trained and maintained instrument. I'm going to have to check out part of Wednesday's video recording and see that he wasn't alone then, too... he was not, in fact. Which bodes well for the morning.

LDVM

Festo Sanctorum Mauritii et Sociorum Martyrum, Abbaye Sainte-Madeleine du Barroux, Saint-Eugène-Sainte-Cécile