Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio...

 

Today is the feast of Saint Alfonsus Maria de Ligouri, Bishop, Confessor, Doctor of the Church, and founder of the Congregation of the Most Holy Redeemer, the Redemptorists, with a commemoration of the feast of the Martyr Pope Saint Stephen; it is the Tuesday within the 9th week post Pentecosten. At Barroux, it seems to be the case that the Mass will be of Saint Alfonsus; we shall see which. 

It is, but the Mass at Barroux was in several parts proper to it (i.e. not what is provided in the Roman Missal); what I did not (eventually) figure out was the Communio. After I returned from the morning walk, the Alleluia Amavit eum came rather easily but the Communio, eh....  

Lectio 4
Alfonsus Maria de Ligorio, Neapoli nobílibus paréntibus natus, ab ineunte ætate non obscura præbuit sanctitátis indicia. Eum adhuc infántem cum paréntes obtulissent sancto Francisco de Hieronymo e societáte Jesu, is bene precátus edíxit eumdem ad nonagesimum usque annum perventurum, ad episcopalem dignitátem evectum iri, maximóque Ecclésiæ bono futurum. Jam tum a puerítia, a ludis abhorrens, nóbiles ephébos ad christianam modestiam verbo et exemplo componebat. Adoléscens, dato piis sodalitátibus nómine, in publicis nosocomíis ægrotis inservire, jugi in templis oratióni vacare, ac sacra mysteria frequenter obire in deliciis habebat. Pietátem litterárum stúdiis adeo conjunxit, ut séxdecim vix annos natus utriusque juris lauream in pátria universitáte fúerit assecutus. Patri obtemperans, causárum patrocinia suscépit; in quo munere obeundo, etsi magnam sibi laudem comparasset, fori tamen pericula expertus, ejusmodi vitæ institutum ultro dimísit. Spreto ígitur præcláro conjugio sibi a patre propósito, avíta primogenitúra abdicata, et ad aram Vírginis de Mercede ense suspenso, divinis ministériis se mancipávit. Sacerdos factus, tanto zelo irruit in vitia, ut apostolico munere fungens, huc illuc pérvolans, ingéntes perditórum hóminum conversiónes perágeret. Páuperum præsertim et ruricolárum miseratus, congregatiónem Presbyterórum instituit sanctíssimi Redemptoris, qui, ipsum Redemptórem secuti, per agros, pagos, et castella paupéribus evangelizarent.

R. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
V. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.
R. Manus enim mea auxiliábitur ei.

Lectio 5
Ne autem a propósito umquam diverteret, perpetuo se voto obstrinxit nullam témporis jacturam faciéndi. Hinc animárum zelo succénsus, tum divini verbi prædicatióne, tum scriptis sacra eruditióne et pietáte refertis, ánimas Christo lucrifácere et ad perfectiórem vitam adducere studuit. Mirum sane quot odia exstinxerit, quot devios ad rectum salútis iter revocaverit. Dei Genitrícis cultor exímius, de illíus laudibus librum edidit, ac de iis dum ferventius concionando disserit, a Vírginis imagine, in eum immisso miro splendore, totus fácie coruscare et in éxtasim rapi coram universo pópulo non semel visus est. Dominicæ passiónis et sacræ Eucharistiæ contemplator assiduus, ejus cultum mirifice propagávit. Dum vero ad ejus aram oraret vel Sacrum fáceret, quod numquam omisit, præ amoris veheméntia, vel seraphicis liquescebat ardóribus, vel insólitis quatiebátur mótibus, vel abstrahebátur a sensibus. Miram vitæ innocéntiam, quam nulla umquam lethali labe fœdávit, pari cum pœniténtia socians, corpus suum inedia, férreis caténulis, ciliciis cruentáque flagellatióne castigábat. Inter hæc prophetíæ, scrutatiónis cordium, bilocatiónis et miraculórum donis incláruit.

R. Pósui adjutórium super poténtem, et exaltávi eléctum de plebe mea:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
V. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum.
R. Manus enim mea auxiliábitur ei.

Lectio 6
Ab ecclesiásticis dignitátibus sibi oblátis constantíssime abhorruit; at, Clementis décimi tertii Pontificis auctoritate coactus, sanctæ Agathæ Gothórum ecclésiam gubernándum suscépit. Epíscopus, externum dumtaxat habitum, non autem sevéram vivéndi ratiónem immutávit. Eadem frugalitas, summus christianæ disciplinæ zelus, impensum in vitiis coërcéndis arcendisque erróribus, et in réliquis pastorálibus munéribus obeundis studium. Liberalis in páuperes, omnes ecclésiæ proventus iisdem distribuebat, ac, urgénte annonæ caritate, ipsam domesticam supellectilem in aléndis famélicis erogávit. Omnibus ómnia factus, sanctimoniáles ad perfectiórem vivéndi formam redégit, suæque congregatiónis moniálium monastérium constituéndum curávit. Episcopatu ob graves habitualesque morbos dimisso, ad alumnos suos, a quibus pauper discesserat, revértitur pauper. Demum, quamvis senio labóribusque, diuturna arthrítide aliisque gravíssimis morbis fractus corpore, spíritu tamen alacrior, de cæléstibus rebus disseréndi aut scribéndi finem numquam adhibuit, donec nonagenarius, Kaléndis Augusti, anno millesimo septingentésimo octogesimo septimo, Nucériæ Paganórum, inter suórum alumnórum lácrimas, placidíssime exspirávit. Eum, inde virtútibus et miraculis clarum, Pius septimus Pontifex maximus anno millesimo octingentésimo décimo sexto Beatórum fastis; novisque fulgentem signis, Gregórius décimus sextus in festo sanctíssimæ Trinitátis, anno millesimo octingentésimo trigesimo nono, solemni ritu, Sanctórum catálogo accensuit. Tandem Pius nonus Pontifex maximus, ex sacrórum Rituum Congregatiónis consulto, universalis Ecclésiæ Doctórem declarávit.

R. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrína ejus repléta est:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
V. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam

Luc 16:13-19

In illo témpore: Designávit Dóminus et alios septuagínta duos: et misit illos binos ante fáciem suam, in omnem civitátem et locum, quo erat ipse venturus. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ

Homilia 17 in Evangelia

Dóminus et Salvátor noster, fratres caríssimi, aliquándo nos sermónibus, aliquándo vero opéribus admonet. Ipsa étenim facta ejus præcepta sunt; quia, dum aliquid tacitus facit, quid ágere debeámus innotescit. Ecce enim binos in prædicatiónem discipulos mittit; quia duo sunt præcepta caritátis, Dei videlicet amor et próximi, et minus quam inter duos caritas haberi non potest. Nemo enim proprie ad semetípsum habere caritátem dícitur; sed diléctio in álterum tendit, ut caritas esse possit.

R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,

* Et ad portas paradísi coronávit eum.

V. Induit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.

R. Et ad portas paradísi coronávit eum.

Lectio 8

Ecce enim binos ad prædicándum discipulos Dóminus mittit; quatenus hoc nobis tacitus innuat, quia, qui caritátem erga álterum non habet, prædicatiónis offícium suscipere nullatenus debet. Bene autem dícitur, quia misit eos ante fáciem suam in omnem civitátem et locum, quo erat ipse venturus. Prædicatores enim suos Dóminus sequitur: quia prædicátio prævenit, et tunc ad mentis nostræ habitáculum Dóminus venit, quando verba exhortatiónis præcurrunt, atque per hoc véritas in mente suscipitur.

R. In médio Ecclésiæ apéruit os ejus,

* Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.

V. Jucunditátem et exsultatiónem thesaurizávit super eum.

R. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.

Lectio 9

Commemoratio Pro S. Stephani Papa et Martyre

Stephanus Romanus pontificátum gessit Valeriáno et Gallieno imperatóribus. Instituit ut sacerdótes et diáconi nusquam sacris vestibus, nisi in ecclésia, uteréntur. Baptizatos ab hæreticis, íterum baptizari vetuit, rescribens sancto Cypriáno verbis illis: Nihil innovétur, nisi quod traditum est. Multos étiam ad Christum convértit, in iis Olympium tribunum cum uxore Exsuperia et fílio Theodúlo, item Nemesium tribunum cum tota família, óculis Lucillæ ejus fíliæ restitútis: qui omnes Jesu Christi Mártyres fuérunt. Sed, vehementius jam ingravescénte persecutióne imperatórum, Stephanus, convocato clero, ad martyrium suos hortabátur, in cryptisque Mártyrum assidue Missas et concília celebrábat. Qui, cum aliquándo raptus esset ab infidelibus ad templum Martis ut ei sacrificaret, líbere negávit se dæmónibus eum honórem velle tribúere, qui uni Deo deberétur. Quibus in verbis Martis statua terræmotu cóncidit templumque contrémuit. Quare ómnibus aufugiéntibus qui Stephanum tenébant, Pontifex ad suos revértitur in cœmetérium Lucinæ; quos, divinis præceptis ínstruens, sacraménto corporis Christi communicávit; ibique, dum Missárum solemnia pérficit; adveniéntibus íterum imperatórum satellítibus, ei in sua sede caput abscínditur. Corpus, cum eadem sede conspersa Mártyris sánguine, a clericis sepúltum est in cœmeterio Callísti, quarto Nonas Augusti. Vixit in pontificatu annos tres, menses tres, dies viginti duos. Habuit ordinatiónes duas mense Decembri, quibus creávit presbyteros sex, diaconos quinque, episcopos tres.

Te Deum.

At Barroux, they sang the Introit In medio Ecclesiae.

[MR Introitus. Luc. 4, 18. Spíritus Dómini super me: propter quod unxit me: evangelizáre paupéribus misit me, sanáre contrítos corde. Ps. 77, 1. Atténdite, pópule meus, legem meam: inclináte aurem vestram in verba oris mei. V. Glória Patri.

Kyrie, Gloria.

Oratio. Deus, qui per beátum Alfónsum Maríam Confessórem tuum atque Pontíficem, animárum zelo succénsum, Ecclésiam tuam nova prole fœcundásti: quǽsumus; ut, ejus salutáribus mónitis edócti et exémplis roboráti, ad te perveníre felíciter valeámus. Per Dominum.

At Barroux, the second collect, of Pope Saint Stephen, was sung. I will add here the commemoration's Secret and Postcommunio. 

Oratio. Gregem tuum, Pastor ætérne, placátus inténde : et, per beátum Stephanum Summum Pontíficem, perpétua protectióne custódi; quem totíus Ecclésiæ præstitísti esse pastórem. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Timótheum.
2. Tim. 2, 1-7.
Caríssime: Confortáre in grátia, quæ est in Christo Jesu: et quæ audísti a me per multos testes, hæc comménda fidálibus homínibus, qui idónei erunt et alios docére. Labóra sicut bonus miles Christi Jesu. Nemo mílitans Deo ímplicat se negótiis sæculáribus: ut ei pláceat, cui se probávit. Nam et qui certat in agóne, non coronátur, nisi legítime certáverit. Laborántem agrícolam opórtet primum de frúctibus percípere. Intéllege quæ dico: dabit enim tibi Dóminus in ómnibus intelléctum.

At Barroux was sung the Graduale Os iusti.

[MR Graduale. Ps. 118, 52-53. Memor fui judiciórum tuórum a sǽculo, Dómine, et consolátus sum: deféctio ténuit me pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. V. Ps. 39, 11. Justítiam tuam non abscóndi in corde meo: veritátem tuam et salutáre tuum dixi.

A different Alleluia was sung at Barroux: Amavit eum Dominus et ornavit eum stolam gloriae induit eum et ad portas paradisi coronavit eum.

[MR Allelúja, allelúja. V. Eccli. 49, 3-4. Ipse est diréctus divínitus in pœniténtiam gentis, et tulit abominatiónes impietátis: et gubernávit ad Dóminum cor ipsíus: et in diébus peccatórum corroborávit pietátem. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 10, 1-9.
In illo témpore: Designávit Dóminus et alios septuagínta duos: et misit illos binos ante fáciem suam in omnem civitátem et locum, quo erat ipse ventúrus. Et dicébat illis: Messis quidem multa, operárii autem pauci. Rogáte ergo Dóminum messis, ut mittat operários in messem suam. Ite: ecce, ego mitto vos sicut agnos inter lupos. Nolíte portáre sǽculum neque peram neque calceaménta; et néminem per viam salutavéritis. In quamcúmque domum intravéritis, primum dícite: Pax huic dómui: et si ibi fúerit fílius pacis, requiéscet super illum pax vestra: sin autem, ad vos revertátur. In eádem autem domo manéte, edéntes et bibéntes quæ apud illos sunt: dignus est enim operárius mercéde sua. Nolíte transíre de domo in domum. Et in quamcúmque civitátem intravéritis, et suscéperint vos, manducáte quæ apponúntur vobis: et curáte infírmos, qui in illa sunt, et dícite illis: Appropinquávit in vos regnum Dei.

At Barroux, the Offertorium Iustus ut palma was sung. 

[MR Offertorium. Prov. 3, 9 et 27. Hónora Dóminum de tua substántia, et de primítiis ómnium frugum tuárum da ei. Noli prohibére benefácere eum, qui potest: si vales, et ipse bénefac.

Secreta. Cœlésti, Dómine Jesu Christe, sacrifícii igne corda nostra in odórem suavitátis exúre: qui beáto Alfónso Maríæ tribuísti et hæc mystéria celebráre, et per éadem hóstiam tibi sanctam seípsum exhibére: Qui vivis.

Secreta. Oblátis munéribus, quǽsumus, Dómine, Ecclésiam tuam benígnus illúmina : ut, et gregis tui profíciat ubique succéssus, et grati fiant nómini tuo, te gubernánte, pastóres. Per Dóminum.

Sanctus, Agnus Dei.

The monks at Barroux sang a different Communio, too, and I can't figure out which it is, tsk; very frustrating. Some of the difficulty is due to simple ignorance (there is only a limited number of Alleluia verses I recognise), some to the fact that I simply cannot discern, hear, what is being sung because of the pronunciation of the consonants or the pitch of the voice.

[MR Communio. Eccli. 50, 1 et 9. Sacérdos magnus, qui in vita sua suffúlsit domum, et in diébus suis corroborávit templum, quasi ignis effúlgens et thus ardens in igne.

Postcommunio. Deus, qui beátum Alphónsum Maríam Confessórem tuum atque Pontíficem fidelem divíni mystérii dispensatórem et præcónem effecísti: ejus méritis precibúsque concéde; ut fidéles tui et frequénter percípiant, et percipiéndo sine fine colláudent. Per Dóminum.

Postcommunio. Refectióne sancta enutrítam gubérna, quǽsumus, Dómine, tuam placátus Ecclésiam : ut, poténti moderatióne dirécta, et increménta libertátis accípiat et in religiónis integritáte persístat. Per Dóminum nostrum.

LDVM