Et vos estóte paráti, quia, qua hora non putátis, Fílius hóminis véniet...

Today is the feast of the Confessor Saint Dominic, founder of the Order of Preachers, the Friday within the 9th week post Pentecosten. At Barroux, the monks will sing the Mass of Saint Dominic which, in the Roman Missal, is Os iusti meditabitur. We had a sprinkling of rain from 0400ish on but it seems to be all over at this point, about half past six. Maybe again next month. 

In honor of Saint Dominic, I've added the chants from the Dominican Graduale that are at Gregobase; all of them were there except for the Gradual Iustus ut palma florebit (the monks sing from the Solesmes books, so far as I can tell). To my very inexpert eye, there don't appear to be any noticeable differences (i.e. I didn't see any in the Introit Os iusti) but after I've returned from the errands (to the pharmacy and to the supermarket) I may look at them again. There has been an increase of interest in and cultivation of the Dominican Rite in the last twenty years but it isn't something I've paid much attention to; I know that it is celebrated regularly in Portland at the Dominicans' parish there (that asterisk signifies that all their 'Latin Masses' are in the Dominican Rite).

And it is a good thing also to pray to the Holy Founder's mother, raised to the altars herself, Blessed Joan (or, I suppose, Juana), whose feast was two days ago. 

Calerogae item in Castella, commemoratio beatae Ioannae, sancti Dominici matris, quae, fide plena, miseris et afflictis magnam misericordiam tribuit (s XIII).

Lectio 4
Dominicus, Calarógæ in Hispánia ex nobili Gusmanórum família natus, Paléntiæ liberálibus disciplinis et theologíæ operam dedit; quo in studio cum plurimum profecísset, prius Oxoménsis ecclésiæ canonicus regularis, deínde ordinis fratrum Prædicatórum auctor fuit. Hujus mater grávida sibi visa est, in quiete, continére in alvo cátulum ore præferentem facem, qua, éditus in lucem, orbem terrárum incenderet. Quo somnio significabátur fore ut, splendore sanctitátis ac doctrinæ, gentes ad christianam pietátem inflammaréntur. Veritátem éxitus comprobávit; id enim et præstitit per se, et per sui ordinis socios deinceps est consecutus.

R. Honéstum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem ætérnam.
V. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
R. Et dedit illi claritátem ætérnam.

Lectio 5
Hujus autem ingenium ac virtus maxime enituit in everténdis hæreticis, qui perniciosis erróribus Tolosátes pervertere conabántur; quo in negótio septem consumpsit annos. Postea Romam venit ad Lateranense concílium cum episcopo Tolosano, ut ordo, quem institúerat, ab Innocentio tertio confirmarétur. Quæ res dum in deliberatióne versatur. Dominicus hortatu Pontificis ad suos revértitur, ut sibi regulam delígeret. Romam rédiens, ab Honorio tertio, qui próximus Innocentio successerat, confirmatiónem ordinis Prædicatórum ímpetrat. Romæ autem duo instituit monasteria, álterum virórum, mulíerum álterum. Tres étiam mórtuos ad vitam revocávit, múltaque alia edidit miracula, quibus ordo Prædicatórum mirifice propagari cœpit.

R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.
V. Índuit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
R. Et ad portas paradísi coronávit eum.

Lectio 6
Verum, cum ejus ópera ubíque terrárum monasteria jam ædificaréntur, innumerabilésque hómines religiosam ac piam vitam institúerent, Bononiæ anno Christi ducentésimo vigesimo primo supra millesimum in febrem incidit. Ex qua cum se moriturum intellígeret, convocátis frátribus et alumnis suæ disciplinæ, eos ad innocéntiam et integritátem cohortátus est. Postremo caritátem, humilitátem, paupertátem, tamquam certum patrimónium eis testaménto relíquit; fratribúsque orántibus, in illis verbis, Subveníte, Sancti Dei, occúrrite, Angeli, obdormívit in Dómino, octavo Idus Augusti. Quem póstea Gregórius nonus Pontifex rétulit in Sanctórum númerum.

R. Iste homo perfécit ómnia quæ locútus est ei Deus, et dixit ad eum: Ingrédere in réquiem meam:
* Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 12:35-40
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Sint lumbi vestri præcincti, et lucernæ ardentes in mánibus vestris. Et réliqua.

Homilía sancti Gregórii Papæ
Homilia 13 in Evang.
Sancti Evangélii, fratres caríssimi, apérta vobis est léctio recitata. Sed ne alíquibus ipsa ejus planíties alta fortásse videátur, eam sub brevitáte transcúrrimus, quátenus ejus exposítio ita nesciéntibus fiat cógnita, ut tamen sciéntibus non sit onerósa. Dóminus dicit: Sint lumbi vestri præcíncti. Lumbos enim præcíngimus, cum carnis luxúriam per continéntiam coarctámus. Sed quia minus est, mala non ágere, nisi étiam quisque stúdeat, et bonis opéribus insudáre, prótinus ádditur: Et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris. Lucérnas quippe ardéntes in mánibus tenémus, cum per bona ópera próximis nostris lucis exémpla monstrámus. De quibus profécto opéribus Dóminus dicit: Lúceat lux vestra coram homínibus, ut vídeant ópera vestra bona, et gloríficent Patrem vestrum qui in cælis est.

R. Iste est qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et de omni corde suo laudávit Dóminum:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
V. Ecce homo sine queréla, verus Dei cultor, ábstinens se ab omni ópere malo, et pérmanens in innocéntia sua.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

Lectio 8
Duo autem sunt, quæ jubéntur, et lumbos restríngere, et lucérnas tenére: ut et mundítia sit castitátis in córpore, et lumen veritátis in operatióne. Redemptóri étenim nostro unum sine áltero placére nequáquam potest: si aut is qui bona agit, adhuc luxúriæ inquinaménta non déserit: aut is qui castitáte præéminet, necdum se per bona ópera exércet. Nec cástitas ergo magna est sine bono ópere, nec opus bonum est áliquod sine castitáte. Sed et si utrúmque ágitur, restat, ut quisquis ille est, spe ad supérnam pátriam tendat, et nequáquam se a vítiis pro mundi hujus honestáte contíneat.

R. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:
* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
V. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.
R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

Lectio 9
Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis: ut cum vénerit et pulsáverit, conféstim apériant ei. Venit quippe Dóminus, cum ad judícium próperat: pulsat vero, cum jam per ægritúdinis moléstias esse mortem vicínam desígnat. Cui conféstim aperímus, si hunc cum amóre suscípimus. Aperíre enim júdici pulsánti non vult, qui exíre de córpore trépidat: et vidére eum, quem contempsísse se méminit, júdicem formídat. Qui autem de sua spe et operatióne secúrus est, pulsanti conféstim áperit, quia lætus júdicem sústinet; et, cum tempus propínquæ mortis advénerit, de glória retributiónis hilaréscit.

Te Deum.

The Mass sung at Barroux was as is provided in the Missale Romanum.

Introitus Ps. 36, 30-31. Os justi meditábitur sapiéntiam, et lingua ejus loquétur judícium: lex Dei ejus in corde ipsíus. Ps. ibid., 1. Noli æmulári in malignántibus: neque zeláveris faciéntes iniquitátem. V. Glória Patri.

Kyrie, Gloria.

Oratio. Deus, qui Ecclésiam tuam beáti Dominici Confessóris tui illumináre dignátus es méritis et doctrinis: concéde; ut ejus intercessióne temporalibus non destituatur auxiliis, et spiritualibus semper profíciat increméntis. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Timótheum.
2. Tim. 4, 1-8.
Caríssime: Testíficor coram Deo, et Jesu Christo, qui judicatúrus est vivos et mórtuos, per advéntum ipsíus et regnum ejus: prǽdica verbum, insta opportúne, importúne: árgue, óbsecra, íncrepa in omni patiéntia, et doctrína. Erit enim tempus, cum sanam doctrínam non sustinébunt, sed ad sua desidéria coacervábunt sibi magístros, pruriéntes áuribus, et a veritáte quidem audítum avértent, ad fábulas autem converténtur. Tu vero vígila, in ómnibus labóra, opus fac Evangelístæ, ministérium tuum ímpie. Sóbrius esto. Ego enim jam délibor, et tempus resolutiónis meæ instat. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi. In réliquo repósita est mihi coróna justítiæ, quam reddet mihi Dóminus in illa die, justus judex: non solum autem mihi, sed et iis, qui díligunt advéntum ejus.

Graduale. Ps. 91, 13 et 14. Justus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur in domo Dómini. V. Ibid., 3. Ad annuntiándum mane misericórdiam tuam, et veritátem tuam per noctem.

Allelúja, allelúja. V. Osee 14, 6. Justus germinábit sicut lílium: et florébit in ætérnum ante Dóminum. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 12, 35-40.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Sint lumbi vestri præcincti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris, et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis: ut, cum vénerit et pulsáverit, conféstim apériant ei. Beáti servi illi, quos, cum vénerit dóminus, invénerit vigilántes: amen, dico vobis, quod præcínget se, et fáciet illos discúmbere, et tránsiens ministrábit illis. Et si vénerit in secúnda vigília, et si in tértia vigília vénerit, et ita invénerit, beáti sunt servi illi. Hoc autem scitóte, quóniam, si sciret paterfamílias, qua hora fur veníret, vigiláret útique, et non síneret pérfodi domum suam. Et vos estóte paráti, quia, qua hora non putátis, Fílius hóminis véniet.

Offertorium. Ps. 88, 25. Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.

Secreta. Múnera tibi, Dómine, dicáta sanctífica: ut, méritis beáti Domínici Confessóris tui, nobis profíciant ad medélam. Per Dóminum.

Sanctus, Agnus Dei.

Communio. Luc. 12, 42. Fidélis servus et prudens, quem constítuit dóminus super famíliam suam: ut det illis in témpore trítici mensúram.

Postcommunio. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui peccatórum nostrórum póndere prémimur, beáti Domínici Confessóris tui patrocínio sublevémur. Per Dóminum.

LDVM