Magna est glória ejus in salutári tuo: glóriam et magnum decórem impónes super eum...

Today is the Octave of the feast of the Nativity of Saint John the Baptist and the 3rd day infra Octavam Sanctorum Petri et Pauli Apostolorum. Since at least 1939 it is the feast of the Most Precious Blood of Our Lord Jesus Christ, and in the Ioannes XXIII arrangement of 1960, so I'm going to guess that at Barroux they will sing the Mass Redemisti nos Domine in sanguine tuo.

Lectio 1
De Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Hebrǽos
Heb 9:11-15
11 Christus assístens póntifex futurórum bonórum, per ámplius et perféctius tabernáculum, non manufáctum, id est, non hujus creatiónis:
12 Neque per sánguinem hircórum aut vitulórum, sed per próprium sánguinem introívit semel in Sancta, ætérna redemptióne invénta.
13 Si enim sanguis hircórum et taurórum, et cinis vítulæ aspérsus inquinátos sanctíficat ad emundatiónem carnis:
14 Quanto magis sanguis Christi, qui per Spíritum Sanctum semetípsum óbtulit immaculátum Deo, emundábit consciéntiam nostram ab opéribus mórtuis, ad serviéndum Deo vivénti?
15 Et ídeo novi testaménti mediátor est: ut morte intercedénte, in redemptiónem eárum prævaricatiónum, quæ erant sub prióri testaménto, repromissiónem accípiant qui vocáti sunt ætérnæ hereditátis.

R. Jesus, ut sanctificáret per suum sánguinem pópulum, extra portam passus est:
* Exeámus ígitur ad eum extra castra, impropérium ejus portántes.
V. Nondum enim usque ad sánguinem restitístis advérsus peccátum repugnántes.
R. Exeámus ígitur ad eum extra castra, impropérium ejus portántes.

Lectio 2

Heb 9:16-22

16 Ubi enim testaméntum est, mors necésse est intercédat testatóris.

17 Testaméntum enim in mórtuis confirmátum est: alióquin nondum valet, dum vivit qui testátus est.

18 Unde nec primum quidem sine sánguine dedicátum est.

19 Lecto enim omni mandáto legis a Móyse univérso pópulo, accípiens sánguinem vitulórum et hircórum cum aqua, et lana coccínea, et hyssópo, ipsum quoque librum, et omnem pópulum aspérsit,

20 Dicens: Hic sanguis testaménti, quod mandávit ad vos Deus.

21 Etiam tabernáculum et ómnia vasa ministérii sánguine simíliter aspérsit.

22 Et ómnia pene in sánguine secúndum legem mundántur: et sine sánguinis effusióne non fit remíssio.

R. Móyses sumptum sánguinem respérsit in pópulum:
* Et ait: Hic est sanguis fœ́deris, quod pépigit Dóminus vobíscum.
V. Fide celebrávit Pascha et sánguinis effusióne, ne qui vastábat primitíva, tángeret eos.
R. Et ait: Hic est sanguis fœ́deris, quod pépigit Dóminus vobíscum.

Lectio 3

Heb 10:19-24

19 Habéntes ítaque, fratres, fidúciam in intróitu sanctórum in sánguine Christi,

20 Quam initiávit nobis viam novam, et vivéntem per velámen, id est, carnem suam,

21 Et sacerdótem magnum super domum Dei:

22 Accedámus cum vero corde in plenitúdine fídei, aspérsi corda a consciéntia mala, et ablúti corpus aqua munda,

23 Teneámus spei nostræ confessiónem indeclinábilem (fidélis enim est qui repromísit),

24 Et considerémus ínvicem in provocatiónem caritátis, et bonórum óperum.

R. Vos, qui aliquándo erátis longe, facti estis prope in sánguine Christi:
* Ipse enim est pax nostra, qui fecit útraque unum.
V. Complácuit per eum reconciliáre ómnia in ipsum, pacíficans per sánguinem crucis ejus, sive quæ in cælis sunt.
R. Ipse enim est pax nostra, qui fecit útraque unum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Ipse enim est pax nostra, qui fecit útraque unum.

Lectio 4

Sermo sancti Joánnis Chrysóstomi

Homilia ad Neophytos.

Vis sánguinis Christi audíre virtútem? Redeámus ad ejus exémplum, et priórem typum recordémur, et prístinam Scriptúram narrémus. In Ægýpto, nocte média, Ægýptiis Deus plagam décimam minabátur, ut eórum primogénita deperírent, quia primogénitum ejus pópulum detinébant. Sed, ne amáta plebs Judæórum una cum illis periclitarétur, quia unus locus continébat univérsos, remédium discretiónis invéntum est. Proínde exémplum mirábile, ut discas in veritáte virtútem. Ira divínæ indignatiónis operabátur, et domos síngulas mórtifer circuíbat. Quid ígitur Móyses? Occídite, inquit, agnum annículum, et sánguine ejus liníte jánuas. Quid ais, Móyses? Sanguis ovis rationálem hóminem liberáre consuévit? Valde, inquit; non eo quod sanguis est, sed quia Domínici sánguinis per eum demonstrátur exémplum.

R. In timóre incolátus vestri témpore conversámini

* Sciéntes quod non corruptibílibus auro vel argénto redémpti estis.

V. Sed pretióso sánguine quasi agni immaculáti Christi.

R. Sciéntes quod non corruptibílibus auro vel argénto redémpti estis.

Lectio 5

Nam, sicut regnántium státuæ, quæ sine causa sunt et sermóne, nonnúmquam ad se confugiéntibus homínibus, ánima et ratióne decorátis, subveníre consuevérunt, non quia sunt ære conféctæ, sed quia rétinent imáginem principálem; ita et sanguis ille, qui irrationális fuit, ánimas habéntes hómines liberávit, non quia sanguis fuit, sed quia hujus sánguinis ostendébat advéntum. Et tunc Angelus ille vastátor, cum linítos postes atque áditus pervidéret, transjécit gressus et non est ausus intráre. Nunc ergo si víderit inimícus, non póstibus impósitum sánguinem typi, sed fidélium ore lucéntem sánguinem veritátis Christi, templi póstibus dedicátum, multo magis se súbtrahet. Si enim Angelus cessit exémplo, quanto magis terrébitur inimícus, si ipsam perspéxerit veritátem? Vis et áliam hujus sánguinis scrutári virtútem? Volo. Unde primum occúrrit, inspícias, et de quo fonte manávit. De ipsa primum cruce procéssit; latus illud Domínicum inítium fuit. Látus miles apéruit, et templi sancti paríetem patefécit; et ego thesáurum præclárum invéni, et fulgéntes divítias me grátulor reperíre.

R. Empti estis prétio magno:

* Glorificáte et portáte Deum in córpore vestro.

V. Prétio empti estis: nolíte fíeri servi hóminum.

R. Glorificáte et portáte Deum in córpore vestro.

Lectio 6

Sic et de illo agno factum est: Judǽi ovem occidérunt, et ego fructum de sacraménto cognóvi. De látere sanguis et aqua. Nolo tam fácile, audítor, tránseas tanti secréta mystérii; restat enim mihi mýstica atque secretális orátio. Dixi baptísmatis sýmbolum et mysteriórum, aquam illam et sánguinem demonstráre. Ex his enim sancta fundáta est Ecclésia per lavácri regeneratiónem, et renovatiónem Spíritus Sancti. Per baptísma, inquam, et mystéria, quæ ex látere vidéntur esse proláta. Ex látere ígitur suo Christus ædificávit Ecclésiam, sicut de látere Adam ejus conjux Heva proláta est. Nam hac de causa Paulus quoque testátur dicens: De córpore ejus et de óssibus ejus sumus; latus vidélicet illud signíficans. Nam, sicut de illo látere Deus fecit féminam procreári, sic et de suo látere Christus aquam nobis et sánguinem dedit, unde repararétur Ecclésia. - Recurrénte autem anno ab humáni géneris redemptióne undevícies centenário, quem ad tam ineffábile benefícium recoléndum solémni præ ómnibus sacro Jubilǽo summus Póntifex Pius undécimus celebrátum vóluit; ut pretiósi sánguinis quo redémpti sumus, Agni Immaculáti Christi uberióres dimanárent in hómines fructus, ejúsque memória fidélibus, vivídius commendarétur, idem summus Póntifex Pretiosíssimi Sánguinis Dómini nostri Jesu Christi festum, quotánnis ab univérsa Ecclésia peragéndum, ad ritum dúplicem primæ classis evéxit.

R. Comméndat caritátem suam Deus in nobis:

* Quóniam cum adhuc peccatóres essémus, secúndum tempus Christus pro nobis mórtuus est.

V. Multo ígitur magis nunc justificáti in sánguine ipsíus, salvi érimus ab ira per ipsum.

R. Quóniam cum adhuc peccatóres essémus, secúndum tempus Christus pro nobis mórtuus est.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Quóniam cum adhuc peccatóres essémus, secúndum tempus Christus pro nobis mórtuus est.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 19:30-35.
In illo témpore: Cum accepísset Jesus acétum, dixit: Consummátum est. Et, inclináto cápite, trádidit spíritum. Et réliqua.

Homilía sancti Augustíni Epíscopi

Tractatus 120 in Joannem.

Vigilánti verbo Evangelísta usus est, ut non díceret: Latus ejus percússit, aut vulnerávit, aut quid áliud, sed Apéruit; ut illic quodámmodo vitæ óstium panderétur, unde sacraménta Ecclésiæ manavérunt, sine quibus ad vitam, quæ vera vita est, non intrátur. Ille sanguis qui fusus est, in remissiónem fusus est peccatórum. Aqua illa salutáre témperat póculum; hæc et lavácrum præstat et potum. Hoc prænuntiábat quod Noë in látere arcæ óstium fácere jussus est, quo intrárent animália quæ non erant dilúvio peritúra, quibus præfigurabátur Ecclésia. Propter hoc prima múlier facta est de látere viri dormiéntis, et appelláta est vita matérque vivórum. Magnum quippe significávit bonum, ante magnum prævaricatiónis malum. Hic secúndus Adam, inclináto cápite, in cruce dormívit, ut inde formarétur ei conjux, quæ de látere dormiéntis efflúxit. O mors, unde mórtui revivíscunt! Quid isto sánguine múndius? Quid vúlnere isto salúbrius?

R. Hic est, qui venit per aquam et sánguinem, Jesus Christus:
* Non in aqua solum, sed in aqua et sánguine.
V. In die illa erit fons patens dómui David et habitántibus Jerúsalem in ablutiónem peccatóris.
R. Non in aqua solum, sed in aqua et sánguine.

Lectio 8

Enarrat. in Psalm. 95, n. 5.

Tenebántur hómines captívi sub diábolo, et dæmónibus serviébant; sed redémpti sunt a captivitáte. Véndere enim se potuérunt, sed redímere non potuérunt. Venit Redémptor, et dedit prétium; fudit sánguinem suum, et emit orbem terrárum. Quǽritis quid émerit? Vidéte quid déderit, et inveniétis quid émerit. Sanguis Christi prétium est. Tanti quid valet? quid, nisi totus orbis? quid, nisi omnes gentes? Valde ingráti sunt prétio suo, aut multum supérbi sunt, qui dicunt, aut illud tam parum esse ut solos Afros émerit, aut se tam magnos esse pro quibus solis illud sit datum. Non ergo exsúltent, non supérbiant. Pro toto dedit, quantum dedit.

R. Prædestinávit nos Deus in adoptiónem filiórum per Jesum Christum,

* In quo habémus redemptiónem per sánguinem ejus.

V. Remissiónem peccatórum secúndum divítias grátiæ ejus, quæ superabundávit in nobis.

R. In quo habémus redemptiónem per sánguinem ejus.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. In quo habémus redemptiónem per sánguinem ejus.

Lectio 9

Sermo 31, alias 344.

Hábuit ille sánguinem, unde nos redímeret; et ad hoc accépit sánguinem, ut esset quem pro nobis rediméndis effúnderet. Sanguis Dómini tui, si vis, datus est pro te; si nolúeris esse, non est datus pro te. Forte enim dicis: Hábuit sánguinem Deus meus, quo me redímeret, sed jam, cum passus est, totum dedit; quid illi remánsit, quod det et pro me? Hoc est magnum, quia semel dedit, et pro ómnibus dedit. Sanguis Christi volénti est salus, nolénti supplícium. Quid ergo dúbitas, qui mori non vis, a secúnda pótius morte liberári? Qua liberáris, si vis tóllere crucem tuam, et sequi Dóminum; quia ille tulit suam, et quæsívit servum.

Te Deum.

 

Introitus. Apoc. 5, 9-10. Redemísti nos, Dómine, in sánguine tuo, ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne: et fecísti nos Deo nostro regnum. Ps. 88, 2. Misericórdias Dómini in ætérnum cantábo: in generatiónem et generatiónem annuntiábo veritátem tuam in ore meo. V. Glória Patri.

Oratio. Omnípotens sempitérne Deus, qui unigénitum Fílium tuum mundi Redemptórem constituísti, ac ejus Sánguine placári voluísti: concéde, quǽsumus, salútis nostræ prétium sollémni cultu ita venerári, atque a præséntis vitæ malis ejus virtúte deféndi in terris; ut fructu perpétuo lætémur in cœlis. Per eúndem Dóminum.

Oratio. Deus, qui præséntem diem honorábilem nobis in beáti Joánnis nativitáte fecísti: da pópulis tuis spirituálium grátiam gaudiórum; et ómnium fidélium mentes dirige in viam salútis ætérnæ. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Hebrǽos.
Hebr. 9, 11-15.
Fratres: Christus assístens Póntifex futurórum bonórum, per ámplius et perféctius tabernáculum non manufáctum, id est, non hujus creatiónis: neque per sánguinem hircórum aut vitulórum, sed per próprium sánguinem introívit semel in Sancta, ætérna redemptióne invénta. Si enim sanguis hircórum et taurórum et cinis vítulæ aspérsus inquinátos sanctíficat ad emundatiónem carnis: quanto magis sanguis Christi, qui per Spíritum Sanctum semetípsum óbtulit immaculátum Deo, emundábit consciéntiam nostram ab opéribus mórtuis, ad serviéndum Deo vivénti? Et ídeo novi Testaménti mediátor est: ut, morte intercedénte, in redemptiónem earum prævaricatiónum, quæ erant sub prióri Testaménto, repromissiónem accípiant, qui vocáti sunt ætérnæ hereditátis, in Christo Jesu, Dómino nostro.

While the chant is not overwhelmingly impressive, the text (including what is called the comma iohanneum) is lovely to hear.

Graduale. 1. Joann. 5, 6 et 7-8. Hic est, qui venit per aquam et sánguinem, Jesus Christus: non in aqua solum, sed in aqua et sánguine. V. Tres sunt, qui testimónium dant in cœlo: Pater, Verbum et Spíritus Sanctus; et hi tres unum sunt. Et tres sunt, qui testimónium dant in terra: Spíritus, aqua et sanguis: et hi
tres unum sunt.

Allelúja, allelúja. V. Ibid., 9. Si testimónium hóminum accípimus, testimónium Dei majus est. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.
Joann. 19. 30-35.
In illo témpore: Cum accepísset Jesus acétum, dixit: Consummátum est. Et inclináto cápite trádidit spíritum. Judǽi ergo (quóniam Parascéve erat), ut non remanérent in cruce córpora sábbato (erat enim magnus dies ille sábbati), rogavérunt Pilátum, ut frangeréntur eórum crura et tolleréntur. Venérunt ergo mílites: et primi quidem fregérunt crura et altérius, qui crucifíxus est cum eo. Ad Jesum autem cum venissent, ut vidérunt eum jam mórtuum, non fregérunt ejus crura, sed unus mílitum láncea latus ejus apéruit, et contínuo exívit sanguis et aqua. Et qui vidit, testimónium perhíbuit; et verum est testimónium ejus.

There is a collection of patristic texts referencing the Most Precious Blood of Our Lord at One Peter Five today; Dr Primeau also reminds us of Ioannes XXIII's Inde a Primis (30 June 1960), in which he exhorts the faithful to practice devotion to the Most Precious Blood. 

Offertorium. 1. Cor. 10. 16. Calix benedictiónis, cui benedícimus, nonne communicátio sánguinis Christi est? et panis, quem frángimus, nonne participátio córporis Dómini est?

Secreta. Per hæc divína mystéria, ad novi, quǽsumus, Testaménti mediatórem Jesum accedámus: et super altária tua, Dómine virtútum, aspersiónem sánguinis mélius loquéntem, quam Abel, innovémus. Per eúndem Dóminum.

Secreta. Tua, Dómine, munéribus altária cumulámus: illíus nativitátem honóre débito celebrántes, qui Salvatórem mundi et cécinit ad futúrum et adésse monstravit, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.

Communio. Hebr. 9, 28. Christus semel oblítus est ad multórum exhauriénda peccáta: secúndo sine peccáto apparébit exspectántibus se in salútem.

Postcommunio. Ad sacram, Dómine, mensam admíssi, háusimus aquas in gáudio de fóntibus Salvatóris: sanguis ejus fiat nobis, quǽsumus, fons aquæ in vitam ætérnam saliéntis: Qui tecum vivit.

Postcommunio. Sumat Ecclésia tua, Deus, beáti Joánnis Baptístæ generatióne lætítiam: per quem suæ regeneratiónis cognóvit auctórem, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.

Today is the feast of Saint Esther, Queen of Persia, in the East; I stumbled across this fact last evening and so proposed to listen, today, to Handel's Esther and to Charpentier's, H 396.  I have The Sixteen's 1995 Handel playing now. The Charpentier is proving difficult to find. Certainly the Histoire d'Esther has been performed (e.g. by Les Arts Florissants) in the recent past but I cannot find it online, at Presto or Spotify or YouTube. Tsk.

It is amusing to hear the music from one chorus of one of Handel's works repurposed in another-- Esther and Judas Maccabaeus, ha.

LDVM