Today is Friday, the Octave of the feast of the Most Sacred Heart of Our Lord Jesus Christ; it also the Vigil of the feast of Saint John the Baptist and, so far as I can tell from the ordo, at Barroux the monks will be singing the Mass of the Vigil in the morning which, in the Missale Romanum and the Graduale triplex, is the Mass Ne timeas Zacharia. (But the Missale omits the Alleluia, which the Pauline book adds i.e. even when the traditional Mass is, extraordinarily, retained, a change or two must be made, because.)
This morning, I have to go out to the clinic near the strip mall (where the pharmacy, the library, the supermarket etc are located) to have two of my bodily fluids collected for testing, which means I cannot drink a cup of tea as this part of the day begins. Tsk.
Lectio 4
Sermo sancti Bernárdi Abbátis
Sermo 61 in Cantica Canticorum, nn. 3-5
Revéra ubi tuta firmáque infírmis secúritas et réquies, nisi in vulnéribus Salvatóris? Tanto illic secúrior hábito, quanto ille poténtior est ad salvándum. Fremit mundus, premit corpus, diábolus insidiátur: non cado; fundátus enim sum supra firmam petram. Peccávi peccátum grande: turbábitur consciéntia, sed non perturbábitur, quóniam vúlnerum Dómini recordábor. Nempe vulnerátus est propter iniquitátes nostras. Quid tam ad mortem, quod non Christi morte solvátur? Si ergo in mentem vénerit tam potens tamque éfficax medicaméntum, nulla jam possum morbi malignitáte terréri.
R. Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum,
* Omnibus invocántibus eum in veritáte.
V. Miserátor et miséricors Dóminus, pátiens et multum miséricors.
R. Omnibus invocántibus eum in veritáte.
Lectio 5
Ego vero fidénter quod ex me mihi deest, usúrpo mihi ex viscéribus Dómini, quóniam misericórdiæ áffluunt; nec desunt forámina, per quæ éffluant. Fodérunt manus ejus et pedes, latúsque láncea foravérunt; et per has rimas licet mihi súgere mel de petra, oleúmque de saxo duríssimo; id est gustáre et vidére quóniam suávis est Dóminus. Cogitábat cogitatiónes pacis, et ego nesciébam. Quis enim cognóvit sensum Dómini? aut quis consiliárius ejus fuit? At clavis réserans, clavus pénetrans factus est mihi ut vídeam voluntátem Dómini. Quidni vídeam per forámen? Clamat clavus, clamat vulnus, quod vere Deus sit in Christo mundum reconcílians sibi.
R. Confíteor tibi, Pater, Dómine cæli et terræ, quia abscondísti hæc a sapiéntibus et prudéntibus
* Et revelásti ea párvulis.
V. Ita, Pater, quóniam sic fuit plácitum ante te.
R. Et revelásti ea párvulis.
Lectio 6
Ferrum pertránsiit ánimam ejus, et appropinquávit Cor illíus, ut non jam non sciat cómpati infirmitátibus meis. Patet arcánum Cordis per forámina córporis: patet magnum illud pietátis sacraméntum, patent víscera misericórdiæ Dei nostri, in quibus visitávit nos Oriens ex alto. Quidni víscera per vúlnera páteant? In quo enim clárius quam in vulnéribus tuis eluxísset, quod tu, Dómine, suávis et mitis, et multæ misericórdiæ? Majórem enim miseratiónem nemo habet, quam ut ánimam suam ponat quis pro addíctis morti et damnátis. Meum proínde méritum, miserátio Dómini. Non plane sum mériti inops, quámdiu ille miseratiónum non fúerit. Et si misericórdiæ Dómini ab ætérno et usque in ætérnum, ego quoque misericórdias Dómini in ætérnum cantábo.
R. Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient
* Et adorábunt coram te, Dómine.
V. Et glorificábunt nomen tuum, quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília.
R. Et adorábunt coram te, Dómine.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et adorábunt coram te, Dómine.
Lectio 7Léctio sancti Evangélii secúndum JoánnemJoannes 19:31-37In illo témpore: Judæi, quóniam parascéve erat, ut non remanérent in cruce córpora sábbato (erat enim magnus dies ille sábbati) rogavérunt Pilátum, ut frangeréntur eórum crura et tolleréntur. Et réliqua.
Homilía sancti Augustíni EpíscopiTractatus 120 in Joánnem, nn. 2-3Ad Jesum autem cum veníssent, ut vidérunt eum jam mórtuum, non fregérunt ejus crura, sed unus mílitum láncea latus ejus apéruit, et contínuo exívit sanguis et aqua. Vigilánti verbo Evangelísta usus est, ut non díceret: latus ejus percússit, aut vulnerávit, aut quid áliud, sed apéruit, ut illic quodámmodo vitæ óstium panderétur, unde Sacraménta Ecclésiæ manavérunt, sine quibus ad vitam, quæ vera vita est, non intrátur. Ille sanguis in remissiónem fusus est peccatórum. Aqua illa salutáre témperat póculum, hæc et lavácrum præstat et potum. Hoc prænuntiábat quod Noë in látere arcæ óstium fácere jussus est, qua intrárent animália quæ non erant dilúvio peritúra, quibus præfigurabátur Ecclésia.
R. Ego si exaltátus fúero a terra* Omnia traham ad meípsum.V. Hoc autem dicébat signíficans qua morte esset moritúrus.R. Omnia traham ad meípsum.
Lectio 8Propter hoc prima múlier facta est de látere viri dormiéntis, et appelláta est vita matérque vivórum. Magnum quippe significávit bonum, ante magnum prævaricatiónis malum. Hic secúndus Adam, inclináto cápite, in cruce dormívit, ut inde formarétur ejus conjux, quæ de látere dormiéntis efflúxit. O mors unde mórtui revivíscunt! Quid isto sánguine múndius? Quid vúlnere isto salúbrius? Et qui vidit, inquit, testimónium perhíbuit, et verum est testimónium ejus; et ille scit quia vera dicit, ut et vos credátis. Non dixit: ut et vos sciátis, sed ut credátis. Scit enim qui vidit, cujus credat testimónio qui non vidit. Magis autem ad fidem pértinet crédere quam vidére.
R. Simus ergo imitatóres Dei* Et ambulémus in diléctione.V. Sicut et Christus diléxit nos et trádidit semetípsum pro nobis.R. Et ambulémus in diléctione.V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.R. Et ambulémus in diléctione.
Lectio 9Duo testimónia de Scriptúris réddidit síngulis rebus quas factas fuísse narrávit. Nam quia díxerat: Ad Jesum autem cum veníssent, ut vidérunt eum jam mórtuum, non fregérunt ejus crura, ad hoc pértinet testimónium: Os non comminuétis ex eo: quod præcéptum erat eis qui celebráre Pascha jussi sunt ovis immolatióne in véteri lege, quæ Domínicæ Passiónis umbra præcésserat; unde Pascha nostrum immolátus est Christus; de quo et Isaías prophéta prædíxerat: Sicut ovis ad immolándum ductus est. Item quia subjúnxerat dicens: Sed unus mílitum láncea latus ejus apéruit, ad hoc pértinet álterum testimónium: Vidébunt in quem transfixérunt, ubi promíssus est Christus, in ea qua crucifíxus est carne ventúrus.
Te Deum.
Oratio. Præsta, quǽsumus, omnipotens Deus: ut familia tua per viam salútis incedat; et, beáti Joánnis Præcursóris hortaménta sectándo ad eum, quem prædíxit, secura perveniat, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.
Léctio Jeremíæ Prophétæ.
Jer. 1, 4-10.
In diébus illis: Factum est verbum Dómini ad me, dicens: Priúsquam te formárem in útero, novi te: et ántequam exíres de vulva, sanctificári te, et prophétam in géntibus dedi te. Et dixi: A a a, Dómine Deus: ecce, néscio loqui, quia puer ego sum. Et dixit Dóminus ad me: Noli dícere: Puer sum; quóniam ad ómnia, quæ mittam te, ibis: et univérsa, quæcúmque mandávero tibi, lóqueris. Ne tímeas a fácie eórum: quia tecum ego sum, ut éruam te, dicit Dóminus. Et misit Dóminus manum suam, et tétigit os meum: et dixit Dóminus ad me: Ecce, dedi verba mea in ore tuo; ecce, constítui te hódie super gentes et super regna, ut evéllas, et déstruas et dispérdas et díssipes et ædífices et plantes: dicit Dóminus omnípotens.
Graduale. Joann., 1, 6-7. Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Joánnes. V. Hic venit, ut testimónium perhibéret de lúmine, paráre Dómino plebem perféctam.
Luc. 1, 5-17.
Fuit in diébus Heródis, regis Judǽæ, sacérdos quidam nómine Zacharías, de vice Abía, et uxor illíus de filiábus Aaron, et nomen ejus Elísabeth. Erant autem justi ambo ante Deum, incedéntes in ómnibus mandátis et justificatiónibus Dómini sine queréla, et non erat illis fílius, eo quod esset Elísabeth stérilis, et ambo processíssent in diébus suis. Factum est autem, cum sacerdótio fungerátur in órdine vicis suæ ante Deum, secúndum consuetúdinem sacerdótii, sorte éxiit, ut incénsum póneret, ingréssus in templum Dómini: et omnis multitúdo pópuli erat orans foris hora incénsi. Appáruit autem illi Angelus Dómini, stans a dextris altáris incénsi. Et Zacharias turbátus est, videns, et timor írruit super eum. Ait autem ad illum Angelus: Ne tímeas, Zacharía, quóniam exaudíta est deprecátio tua: et uxor tua Elísabeth páriet tibi fílium, et vocábis nomen ejus Joánnem: et erit gáudium tibi et exsultátio, et multi in nativitáte ejus gaudébunt: erit enim magnus coram Dómino: et vinum, et síceram non bibet, et Spíritu Sancto replébitur adhuc ex útero matris suæ: et multos filiórum Israël convértet ad Dóminum, Deum ipsórum: et ipse præcédet ante illum in spíritu et virtúte Elíæ: ut convértat corda patrum in fílios, et incrédulos ad prudéntiam justórum, paráre Dómino plebem perféctam.
Offertorium. Ps. 8, 6-7. Glória et honóre coronásti eum: et constituísti eum super ópera mánuum tuárum, Dómine.
Secreta. Múnera, Dómine, obláta sanctífica: et, intercedénte beáto Joánne Baptista, nos per hæc a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per Dóminum.
Communio. Ps. 20, 6. Magna est glória ejus in salutári tuo: glóriam et magnum decórem ímpones super eum, Dómine.
Postcommunio. Beáti Joánnis Baptístæ nos, Dómine, præclára comitétur orátio: et, quem ventúrum esse prædíxit, poscat nobis fore placátum, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.
Eine Krähe war mit mirAus der Stadt gezogen,Ist bis heute für und fürUm mein Haupt geflogen.Krähe, wunderliches Tier,Willst mich nicht verlassen?Meinst wohl bald als Beute hierMeinen Leib zu fassen?Nun, es wird nicht weit mehr gehnAn dem Wanderstabe.Krähe, laß mich endlich sehnTreue bis zum Grabe!
Comments
Post a Comment