Magnus sanctus Paulus vas electiónis, vere digne est glorificándus, qui et méruit thronum duodécimum possidére...

 Qui operátus est Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes: et cognovérunt grátiam, quæ data est mihi a Christo Dómino.

Today is Saint Paul is commemorated. A similar commemoration follows each of the feasts of one of the Two Princes of the Apostles: if it is that Saint Peter is celebrated (most of yesterday's texts were centered on Saint Peter, howsoever it was the feast of the Apostles both), then Saint Paul is commemorated on the following day, if Saint Paul is celebrated (e.g. on the feast of his Conversion) then the following day sees Saint Peter commemorated. It is also the 2nd day infra Octavam Sanctorum Petri et Pauli Apostolorum and the 7th infra Octavam Nativitatis Sancti Ioannis Baptistae. The Mass is Scio cui credidi in the 1920 Missale Romanum and at Barroux.

Doctor egrégie Paule, mores ínstrue,
Et mente polum non transférre sátage:
Donec perféctum largiátur plénius,
Evacuáto quod ex parte gérimus.

Sit Trinitáti sempitérna glória,
Honor, potéstas, atque jubilátio,
In unitáte, cui manet impérium,
Ex tunc et modo, per ætérna sǽcula.
Amen.

Lectio 1
De Actibus Apostolórum
Act 13:1-4
1 Erant autem in Ecclésia quæ erat Antiochíæ, prophétæ et doctóres, in quibus Bárnabas et Simon, qui vocátur Niger, et Lucius Cyrenénsis et Mánahen, qui erat Heródis tetrárchæ collactáneus, et Saulus.
2 Ministrántibus autem illis Dómino et jejunántibus, dixit illis Spíritus Sanctus: Segregáte mihi Saulum et Bárnabam, in opus ad quod assúmpsi eos.
3 Tunc jejunántes et orántes imponentésque eis manus dimisérunt illos.
4 Et ipsi quidem missi a Spíritu Sancto abiérunt Seleucíam et inde navigavérunt Cyprum.

 

R. Qui operátus est Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes:
* Et cognovérunt grátiam Dei, quæ data est mihi.
V. Grátia Dei in me vácua non fuit, sed grátia ejus semper in me manet.
R. Et cognovérunt grátiam Dei, quæ data est mihi.

Lectio 2
Act 13:5-8
5 Et, cum veníssent Salamínam, prædicábant verbum Dei in synagógis Judæórum; habébant autem et Joánnem in ministério.
6 Et, cum perambulássent univérsam ínsulam usque Paphum, invenérunt quemdam virum magum pseudoprophétam Judǽum, cui nomen erat Barjésu,
7 Qui erat cum procónsule Sérgio Paulo, viro prudénte. Hic, accersítis Bárnaba et Saulo, desiderábat audíre verbum Dei.
8 Resistébat autem illis Elymas magus (sic enim interpretátur nomen ejus) quærens avértere procónsulem a fide.

R. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi:
* Ideóque repósita est mihi coróna justítiæ.
V. Scio cui crédidi, et certus sum quia potens est depósitum meum serváre in illum diem.
R. Ideóque repósita est mihi coróna justítiæ.

Lectio 3
Act 13:9-13
9 Saulus autem, qui et Paulus, replétus Spíritu Sancto, íntuens in eum,
10 Dixit: O plene omni dolo et omni fallácia, fili diáboli, inimíce omnis justítiæ, non désinis subvértere vias Dómini rectas?
11 Et nunc ecce manus Dómini super te, et eris cæcus, non videns solem usque ad tempus. Et conféstim cécidit in eum calígo et ténebræ, et circúiens quærébat qui ei manum daret.
12 Tunc procónsul, cum vidísset factum, crédidit admírans super doctrína Dómini.
13 Et, cum a Papho navigássent, Paulus et qui cum eo erant venérunt Pergen Pamphýliæ; Joánnes autem discédens ab eis revérsus est Jerosólymam.

R. Repósita est mihi coróna justítiæ,
* Quam reddet mihi Dóminus in illum diem justus judex.
V. Scio cui crédidi, et certus sum quia potens est depósitum meum serváre in illum diem.
R. Quam reddet mihi Dóminus in illum diem justus judex.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quam reddet mihi Dóminus in illum diem justus judex.

Lectio 4

Ex libro sancti Augustíni Epíscopi de grátia et líbero arbítrio

Cap. 6-7.

Apóstolus Paulus, quem certe invénimus sine ullis méritis bonis, immo cum multis méritis malis, Dei grátiam consecútum, reddéntis bona pro malis, videámus quid dicat, sua jam propinquánte passióne, scribens ad Timótheum: Ego enim jam ímmolor, inquit, et tempus resolutiónis meæ instat. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi. Ista útique jam mérita sua bona commémorat; ut post bona mérita consequátur corónam, qui post mérita mala consecútus est grátiam. Dénique atténdite quid sequátur: Súperest, inquit, mihi coróna justítiæ, quam reddet mihi Dóminus in illa die justus judex. Cui rédderet corónam justus judex, si non donásset grátiam miséricors Pater? Et quómodo esset ista coróna justítiæ, nisi præcessísset grátia, quæ justíficat ímpium? Quómodo ista débita redderétur, nisi prius illa gratúita donarétur?

R. Tu es vas electiónis, sancte Paule Apóstole, prædicator veritátis in univérso mundo,

* Per quem omnes gentes cognovérunt grátiam Dei.

V. Intercéde pro nobis ad Deum, qui te elégit.

R. Per quem omnes gentes cognovérunt grátiam Dei.

Lectio 5

Proinde considerémus ipsa mérita Apóstoli Pauli, quibus dixit corónam redditurum judicem justum, et videámus utrum mérita ipsíus tamquam ipsíus, id est, ex ipso ei comparata, an dona sint Dei. Bonum, inquit, certamen certávi, cursum consummávi, fidem servávi. Primo ista bona opera, si non ea præcessissent cogitatiónes bonæ, nulla essent. Atténdite ítaque quid de ipsis cogitatiónibus dicat; ait enim scribens ad Corinthios: Non quia idonei sumus cogitare aliquid a nobis, tamquam a nobismetipsis; sed sufficiéntia nostra ex Deo est. Deínde síngula inspiciamus.

R. Grátia Dei sum id quod sum:

* Et grátia ejus in me vacua non fuit, sed semper in me manet.

V. Qui operátus est Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes.

R. Et grátia ejus in me vacua non fuit, sed semper in me manet.

Lectio 6

Bonum, inquit, certamen certávi. Quæro qua virtúte certáverit, utrum quæ illi ex semetípso fúerit, an quæ désuper data sit? Sed absit ut tantus doctor ignoraverit legem Dei, cujus vox est in Deuteronómio: Ne dicas in corde tuo: Fortitúdo mea et poténtia manus meæ fecit mihi virtútem magnam hanc; sed memoráberis Dómini Dei tui, quia ipse tibi dat fortitúdinem fácere virtútem. Quid autem prodest bonum certamen, nisi sequátur victoria? Et quis dat victoriam, nisi ille, de quo dicit ipse: Gratias Deo, qui dat nobis victoriam per Dóminum nostrum Jesum Christum?

R. Saulus, qui et Paulus, magnus prædicátor,

* A Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judæos.

V. Osténdens quia hic est Christus, Fílius Dei.

R. A Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judæos.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. A Deo confortátus convalescébat, et confundébat Judæos.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 10:16-22.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Ecce ego mitto vos sicut oves in médio lupórum. Et réliqua.

Homilía sancti Joánnis Chrysóstomi

Homilia 34 in Matth., longe post initium.

Sed dicere vidétur: Nolíte turbari, si, cum vos inter lupos mitto, tamquam oves et columbas esse jubeo. Nam, etsi possum contrárium quoque præstare, et non permittere ut grave aliquid patiámini, nec lupis tamquam oves subjecti sitis, sed efficere ut leónibus terribíliores evadatis; tamen sic éxpedit fíeri: hoc et vos quoque illustriores fáciet, et meam declarábit virtútem. Sic enim póstea dixit Paulo: Sufficit tibi grátia mea, nam virtus mea in infirmitáte perfícitur. Ipse ígitur vos ut tales essetis feci.

R. Sancte Paule Apóstole, prædicátor veritátis et doctor géntium,

* Intercéde pro nobis ad Deum, qui te elégit, ut digni efficiámur grátia Dei.

V. Tu es vas electiónis, sancte Paule Apostole, prædicátor veritátis.

R. Intercéde pro nobis ad Deum, qui te elégit, ut digni efficiámur grátia Dei.

Lectio 8

Sed inspiciámus quam prudéntiam éxigit: serpentis certe. Nam, quemádmodum serpens totum seípsum tradit, nec minimum curat si ipsum quoque corpus incídi necesse sit, dúmmodo caput suum íntegrum servet; eodem tu quoque modo, præter fidem cetera pérdere non cures, sive pecúnias, sive corpus, sive étiam vitam ipsam profúndere necesse sit. Fides enim caput est et radix; qua servata, etiamsi ómnia perdas, ómnia tamen rursus majore cum glória recuperábis. Idcirco nec simplices solum jussit esse, nec prudéntes solum; sed ambo hæc in unum miscuit, ut ea in virtútem convertántur.

R. Damasci, præpósitus gentis Aretæ regis vóluit me comprehéndere:

* Et a frátribus per murum demíssus sum in sporta, * Et sic evasi manus ejus in nómine Dómini.

V. Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi scit quia non mentior.

R. Et a frátribus per murum demissus sum in sporta.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Et sic evasi manus ejus in nómine Dómini.

Lectio 9

Quod si rebus ipsis id ita fíeri vidére desideras, lege Actuum Apostolórum librum; perspícies profecto, cum sæpe Judæórum pópulus in Apóstolos insurrexerit ac dentes exacúerit, illos, colúmbæ simplicitátem imitando et cum decénti modestia respondendo, iram ipsórum superasse, furórem exstinxisse, ímpetum retardasse. Nam, cum illi dicerent: Nonne præcipiéndo præcépimus vobis, ne docéretis in nómine isto? quamvis innumera possent édere miracula, nihil tamen ásperum neque dixérunt neque fecérunt; sed summa cum mansuetúdine respondéntes dicébant: Si justum est vos audíre magis quam Deum, judicáte. Perspexísti simplicitátem colúmbæ, vide nunc serpentis prudéntiam: Non enim póssumus, ínquiunt, nos quæ vídimus et audívimus, non loqui.

 

Te Deum.

 

 

Introitus. 2. Tim. 1, 12. Scio, cui crédidi, et certus sum, quia potens est depósitum meum servare in illum diem, justus judex. Ps. 138, 1-2. Dómine, probásti me et cognovísti me: tu cognovísti sessiónem meam et resurrectiónem meam. V. Glória Patri.

Oratio. Deus, qui multitúdinem géntium beáti Pauli Apóstoli prædicatióne docuísti: da nobis, quǽsumus; ut, cujus commemoratiónem cólimus, ejus apud te patrocínia sentiamus. Per Dóminum.

Oratio. Deus, qui beáto Petro Apóstolo tuo, collátis clávibus regni Cœléstis, ligándi atque solvéndi pontifícium tradidísti: concéde; ut, intercessiónis ejus auxílio, a peccatórum nostrórum néxibus liberémur.

Oratio. Deus, qui præséntem diem honorábilem nobis in beáti Joánnis nativitáte fecísti: da pópulis tuis spirituálium grátiam gaudiórum; et ómnium fidélium mentes dirige in viam salútis ætérnæ. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Gálatas.
Gal. 1, 11-20.
Fratres: Notum vobis facio Evangélium, quod evangelizátum est a me, quia non est secúndum hóminem: neque enim ego ab hómine accépi illud neque dídici, sed per revelatiónem Jesu Christi. Audístis enim conversatiónem meam aliquándo in Judaísmo: quóniam supra modum persequébar Ecclésiam Dei, et expugnábam illam, et proficiébam in Judaísmo supra multos coætáneos meos in génere meo, abundántius æmulátor exsístens paternárum mearum traditiónum. Cum autem plácuit ei, qui me segregávit ex útero matris meæ, et vocávit per grátiam suam, ut reveláret Fílium suum in me, ut evangelizárem illum in géntibus: contínuo non acquiévi carni et sánguini, neque veni Jerosólymam ad antecessóres meos Apóstolos: sed ábii in Arábiam: et íterum revérsus sum Damáscum: déinde post annos tres veni Jerosólymam vidére Petrum, et mansi apud eum diébus quíndecim: álium autem Apostolórum vidi néminem, nisi Jacóbum fratrem Dómini. Quæ autem scribo vobis, ecce coram Deo, quia non méntior.

Graduale. Gal. 2, 8-9. Qui operátus est Petro in apostolátum, operátus est et mihi inter gentes: et cognovérunt grátiam Dei, quæ data est mihi. V. 1. Cor. 15, 10. Grátia Dei m me vácua non fuit: sed grátia ejus semper in me manet.

Allelúja, allelúja. V. Sancte Paule Apóstole, prædicátor veritátis et doctor géntium, intercéde pro nobis. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 10, 16-22.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Ecce, ego mitto vos sicut oves in médio lupórum. Estóte ergo prudéntes sicut serpentes, et símplices sicut colúmbæ. Cavéte autem ab homínibus. Tradent enim vos in concíliis, et in synagógis suis flagellábunt vos: et ad prǽsides et ad reges ducémini propter me in testimónium illis et géntibus. Cum autem tradent vos, nolíte cogitáre, quómodo aut quid loquámini: dábitur enim vobis in illa hora, quid loquámini. Non enim vos estis, qui loquímini, sed Spíritus Patris vestri, qui lóquitur in vobis. Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater fílium: et insúrgent fílii in paréntes, et morte eos affícient: et éritis odio ómnibus propter nomen meum: qui autem perseveráverit usque in finem, hic salvus erit.

Offertorium. Ps. 138, 17. Mihi autem nimis honoráti sunt amíci tui, Deus: nimis confortátus est principátus eórum.

Secreta. Apóstoli tui Pauli précibus, Dómine, plebis tuæ dona sanctífica: ut, quæ tibi tuo grata sunt institúto, gratióra fiant patrocínio supplicántis. Per Dóminum.

Secreta. Ecclésiæ tuæ, quǽsumus, Dómine, preces et hóstias beáti Petri Apóstoli comméndet orátio: ut, quod pro illíus glória celebrámus, nobis prosit ad véniam.

Secreta. Tua, Dómine, munéribus altária cumulámus: illíus nativitátem honóre débito celebrántes, qui Salvatórem mundi et cécinit ad futúrum et adésse monstravit, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.

Communio. Matth. 19, 28 et 29. Amen, dico vobis: quod vos, qui reliquístis ómnia et secúti estis me, céntuplum accipiétis et vitam ætérnam possidébitis.

Postcommunio. Percéptis, Dómine, sacraméntis: beáto Paulo Apóstolo tuo interveniénte, deprecámur; ut, quæ pro illíus celebráta sunt glória, nobis profíciant ad medélam. Per Dóminum.

Postcommunio. Lætíficet nos, Dómine, munus oblátum: ut, sicut in Apostolo tuo Petro te mirábilem prædicámus; sic per illum tuæ sumamus indulgéntiæ largitátem. 

Postcommunio. Sumat Ecclésia tua, Deus, beáti Joánnis Baptístæ generatióne lætítiam: per quem suæ regeneratiónis cognóvit auctórem, Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat.

Exsúltet cælum láudibus,
Resúltet terra gáudiis:
Apostolórum glóriam
Sacra canunt solémnia.

Vos sæcli justi júdices,
Et vera mundi lúmina,
Votis precámur córdium,
Audíte preces súpplicum.

Qui cælum verbo cláuditis,
Serásque ejus sólvitis:
Nos a peccátis ómnibus
Sólvite jussu, quǽsumus.

Quorum præcépto súbditur,
Salus, et languor ómnium:
Sanáte ægros móribus,
Nos reddéntes virtútibus.

Ut, cum Judex advénerit
Christus in fine sǽculi,
Nos sempitérni gáudii
Fáciat esse cómpotes.

Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc, et in perpétuum.
Amen.

LDVM