Date, et dábitur vobis: mensúram bonam et confértam et coagitátam et supereffluéntem dabunt in sinum vestrum...
So far as 'my Office' goes (and I do realise how wrong that sounds-- the Office, the Hours and the Holy Eucharistic Sacrifice, is Holy Mother Church's great Sacrifice of Praise and so forth-- but with the disorientation and nonsense occasioned by the last fifty year's worth of ill-conceived and even malign innovations, 'creativity', and since I'm not obliged to it, well, if someone wants to argue that by using some form not the Pauline Rite I'm not participating in the Sacred Liturgy, let him at it), today is Friday infra Octavam Corporis Christi with commemoration of the Martyrs Saints Primus and Felicianus (and the Mass would be that of the feast itself, Cibavit eos ex adipe frumenti alleluia); after Pius XII suppressed the octave in 1954, however, today is simply the Friday in the 1st week post Pentecosten: hence at Barroux (probably) the Mass Domine in tua misericordia speravi will be sung with commemoration of the Holy Martyrs. We shall see what is said at Saint-Eugène.
The Barroux YouTube page tells us that I ought to have read "De ea 4th cl (PAL) cm SS Primi et Feliciani MM" to mean not that the Martyrs would be commemorated at the Sunday Mass but that the Mass Sapientiam Sanctorum narrent populi (which is, anyway, the Mass provided in the Roman Missal for the feast) of the Holy Martyrs would be sung. I've never had any idea what "(PAL)" signifies, ha. In any case, Sapientiam Sanctorum is infra. There is also the stipulation, "MC Cm S Vincenti M (dioec), dein SS MM"-- which I read as, 'at conventual Mass [the diocesan observance of] Saint Vincent Martyr is commemorated (or, may be commemorated) and then Saints Primus and Felicianus'; well and good but that doesn't clarify which Mass is being sung.
And Sapientiam Sanctorum narrent populi is indeed what the monks are singing, without a commemoration of Saint Vincent Martyr. Eh. I am going out for the morning walk. It occurs to me yet again that perhaps what is live-streamed isn't the conventual Mass, as unlikely as that may be.
Lectio 4
De Sermóne sancti Thomæ Aquinátis
In eodem Opusculo 57.
Cónvenit ítaque devotióni fidélium, solémniter recólere institutiónem tam salutíferi tamque mirábilis Sacraménti: ut ineffábilem modum divínæ præséntiæ in Sacraménto visíbili venerémur; et laudétur Dei poténtia, quæ in Sacraménto eódem tot mirabília operátur; nec non et de tam salúbri tamque suávi benefício exsolvántur Deo gratiárum débitæ actiónes. Verum etsi in die Cœnæ, quando Sacraméntum prædíctum nóscitur institútum solémnia de institutióne ipsíus speciális méntio habeátur; totum tamen resíduum ejúsdem diéi offícium ad Christi passiónem pértinet, circa cujus veneratiónem Ecclésia illo témpore occupátur.
R. Cenántibus illis, accépit Jesus panem, et benedíxit, ac fregit, dedítque discípulis suis, et ait:
* Accípite et comédite: hoc est corpus meum.
V. Dixérunt viri tabernáculi mei: Quis det de cárnibus ejus, ut saturémur?
R. Accípite et comédite: hoc est corpus meum.
Lectio 5
Ut autem íntegro celebritátis offício institutiónem tanti Sacraménti recóleret plebs fidélium, Románus Póntifex Urbánus quartus, hujus Sacraménti devotióne afféctus, pie státuit præfátæ institutiónis memóriam prima quinta féria post Octávam Pentecóstes a cunctis fidélibus celebrári; ut qui per totum anni círculum hoc Sacraménto útimur ad salútem, ejus institutiónem illo témpore speciáliter recolámus, quo Spíritus Sanctus corda discipulórum edócuit ad plene cognoscénda hujus mystéria Sacraménti. Nam et in eódem témpore cœpit hoc Sacraméntum a fidélibus frequentári.
R. Accépit Jesus cálicem, postquam cenávit, dicens: Hic calix novum testaméntum est in meo sánguine:
* Hoc fácite in meam commemoratiónem.
V. Memória memor ero, et tabéscet in me ánima mea.
R. Hoc fácite in meam commemoratiónem.
Lectio 6
Ut autem prædícta quinta féria, et per Octávas sequéntes, ejus salutáris institutiónis honorificéntius agátur memória, et solémnitas de hoc celébrior habeátur: loco distributiónum materiálium, quæ in ecclésiis cathedrálibus largiúntur exsisténtibus Horis Canónicis, noctúrnis paritérque diúrnis, præfátus Románus Póntifex eis, qui hujúsmodi Horis in hac solemnitáte personáliter in ecclésiis interfúerint, stipéndia spirituália apostólica largitióne concéssit; quátenus per hæc fidéles ad tanti festi celebritátem avídius et copiósius convenírent.
R. Ego sum panis vitæ; patres vestri manducavérunt manna in desérto, et mórtui sunt:
* Hic est panis de cælo descéndens, ut, si quis ex ipso mandúcet, non moriátur.
V. Ego sum panis vivus, qui de cælo descéndi: si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in ætérnum.
R. Hic est panis de cælo descéndens, ut, si quis ex ipso mandúcet, non moriátur.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Hic est panis de cælo descéndens, ut, si quis ex ipso mandúcet, non moriátur.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 6:56-59
In illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Caro mea vere est cibus, et sanguis meus vere est potus. Et réliqua.
De Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Tractatus 27 in Joánnem
Verba Dómini ex Evangélio, quæ sermónem prístinum consequúntur, audívimus. Hinc sermo debétur áuribus et méntibus vestris, et hodiérna die non importúnus est: est enim de córpore Dómini, quod dicébat se dare ad manducándum propter ætérnam vitam. Expósuit autem modum attributiónis hujus et doni sui, quómodo daret carnem suam manducáre, dicens: Qui mandúcat carnem meam et bibit sánguinem meum, in me manet, et ego in illo. Signum quia manducávit et bibit, hoc est: si manet, et manétur; si hábitat, et inhabitátur; si hæret, ut non deserátur.
R. Qui mandúcat meam carnem et bibit meum sánguinem,
* In me manet, et ego in eo.
V. Non est ália nátio tam grandis, quæ hábeat deos appropinquántes sibi, sicut Deus noster adest nobis.
R. In me manet, et ego in eo.
Lectio 8
Hoc ergo nos dócuit et admónuit mýsticis verbis, ut simus in ejus córpore sub ipso cápite in membris ejus, edéntes carnem ejus, non relinquéntes unitátem ejus. Sed qui áderant, plures non intelligéndo scandalizáti sunt; non enim cogitábant, hæc audiéndo, nisi carnem, quod ipsi erant. Apóstolus autem dicit, et verum dicit: Sápere secúndum carnem, mors est. Carnem suam dat nobis Dóminus manducáre: et sápere secúndum carnem, mors est. Cum de carne sua dicat quia ibi est vita ætérna; ergo nec carnem debémus sápere secúndum carnem, sicut in his verbis: Multi ítaque audiéntes, non ex inimícis, sed ex discípulis ejus, dixérunt: Durus est hic sermo, et quis potest eum audíre?
R. Misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem:
* Et qui mandúcat me, vivet propter me.
V. Cibávit illum Dóminus pane vitæ et intelléctus.
R. Et qui mandúcat me, vivet propter me.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et qui mandúcat me, vivet propter me.
Lectio 9
Si discípuli durum habuérunt istum sermónem, quid inimíci? Et tamen sic oportébat ut dicerétur, quod non ab ómnibus intelligerétur. Secrétum Dei inténtos debet fácere, non advérsos: isti autem cito defecérunt, tália loquénte Dómino Jesu Christo. Non credidérunt áliquid magnum dicéntem, et verbis illis áliquam grátiam cooperiéntem: sed prout voluérunt, ita intellexérunt, et more hóminum: quia póterat Jesus, aut hoc disponébat Jesus, carnem, qua indútum erat Verbum, véluti concísam, distribúere credéntibus in se. Durus est, ínquiunt, hic sermo: quis potest eum audíre?
Te Deum.
Oratio. Deus, in te sperántium fortitúdo, adésto propitius invocatiónibus nostris: et, quia sine te nihil potest mortális infírmitas, præsta auxílium grátiæ tuæ; ut, in exsequéndis mandátis tuis, et voluntáte tibi et actióne placeámus. Per Dóminum.
Léctio Epístolæ beáti Joánni Apóstoli.
1. Joann. 4, 8-21.
Caríssimi: Deus cáritas est. In hoc appáruit cáritas Dei in nobis, quóniam Fílium suum unigénitum misit Deus in mundum, ut vivámus per eum. In hoc est cáritas: non quasi nos dilexérimus Deum, sed quóniam ipse prior diléxit nos, et misit Fílium suum propitiatiónem pro peccátis nostris. Caríssimi, si sic Deus diléxit nos: et nos debémus altérutrum dilígere. Deum nemo vidit umquam. Si diligámus ínvicem, Deus in nobis manet, et cáritas ejus in nobis perfécta est. In hoc cognóscimus, quóniam in eo manémus et ipse in nobis: quóniam de Spíritu suo dedit nobis. Et nos vídimus et testificámur, quóniam Pater misit Fílium suum Salvatórem mundi. Quisquis conféssus fúerit, quóniam Jesus est Fílius Dei, Deus in eo manet et ipse in Deo. Et nos cognóvimus et credídimus caritáti, quam habet Deus in nobis. Deus cáritas est: et qui manet in caritáte, in Deo manet et Deus in eo. In hoc perfécta est cáritas Dei nobíscum, ut fidúciam habeámus in die judicii: quia, sicut ille est, et nos sumus in hoc mundo. Timor non est in caritáte: sed perfécta cáritas foras mittit timórem, quóniam timor pœnam habet. Qui autem timet, non est perféctus in caritáte. Nos ergo diligámus Deum, quóniam Deus prior diléxit nos. Si quis díxerit, quóniam díligo Deum, et fratrem suum óderit, mendax est. Qui enim non díligit fratrem suum, quem videt, Deum, quem non videt, quómodo potest dilígere? Et hoc mandátum habémus a Deo: ut, qui diligit Deum, díligat et fratrem suum.
Graduale. Ps. 40, 5 et 2. Ego dixi: Dómine, miserére mei: sana ánimam meam, quia peccávi tibi. ℣. Beátus, qui intéllegit super egénum et páuperem: in die mala liberábit eum Dóminus.
Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 5, 2. Verba mea áuribus pércipe, Dómine: intéllege clamórem meum. Allelúja.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 6, 36-42.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Estóte misericórdes, sicut et Pater vester miséricors est. Nolíte judicáre, et non judicabímini: nolíte condemnáre, et non condemnabímini. Dimíttite, et dimittémini. Date, et dábitur vobis: mensúram bonam et confértam et coagitátam et supereffluéntem dabunt in sinum vestrum. Eadem quippe mensúra, qua mensi fuéritis, remetiétur vobis. Dicébat autem illis et similitúdinem: Numquid potest cæcus cæcum dúcere? nonne ambo in fóveam cadunt? Non est discípulus super magistrum: perféctus autem omnis erit, si sit sicut magister ejus. Quid autem vides festúcam in óculo fratris tui, trabem autem, quæ in óculo tuo est, non consíderas? Aut quómodo potes dícere fratri tuo: Frater, sine, ejíciam festúcam de óculo tuo: ipse in oculo tuo trabem non videns? Hypócrita, ejice primum trabem de oculo tuo: et tunc perspícies, ut edúcas festúcam de óculo fratris tui.
Offertorium. Ps. 5, 3-4. Inténde voci orationis meæ, Rex meus et Deus meus: quóniam ad te orábo, Dómine.
Communio. Ps. 9, 2-3. Narrábo ómnia mirabília tua: lætábor et exsultábo in te: psallam nómini tuo, Altíssime.
Sap. 5, 16-20.
Justi autem in perpétuum vivent, et apud Dóminum est merces eórum, et cogitátio illórum apud Altíssimum. Ideo accipient regnum decóris, et diadéma speciéi de manu Dómini: quóniam déxtera sua teget eos, et bráchio sancto suo deféndet illos. Accipiet armatúram zelus illíus, et armábit creatúram ad ultiónem inimicórum. Induet pro thoráce justítiam, et accípiet pro gálea judícium certum. Sumet scutum inexpugnábile æquitátem.
Matth. 11, 25-30.
In illo témpore: Respóndens Jesus, dixit: Confíteor tibi, Pater, Dómine cœli et terræ, quia abscondísti hæc a sapiéntibus et prudéntibus, et revelásti ea párvulis. Ita, Pater: quóniam sic fuit plácitum ante te. Omnia mihi trádita sunt a Patre meo. Et nemo novit Fílium nisi Pater: neque Patrem quis novit nisi Fílius, et cui volúerit Fílius reveláre. Veníte ad me, omnes, qui laborátis et oneráti estis, et ego refíciam vos. Tóllite jugum meum super vos, et díscite a me, quia mitis sum et húmilis corde: et inveniétis réquiem animábus vestris. Jugum enim meum suáve est et onus meum leve.
Secreta. Fiat tibi, quǽsumus, Dómine, hóstia sacránda placábilis, pretiósi celebritáte martýrii: quæ et peccáta nostra puríficet, et tuórum tibi vota concíliet famulórum. Per Dóminum.
Comments
Post a Comment