Hæc est vera fratérnitas, quæ vicit mundi crímina: Christum secúta est, ínclita tenens regna cœléstia...
Today is the feast of Saints Nereus, Achilleus, and Domitilla Virgin, Martyrs, and of Saint Pancratius, Martyr; of Saints Nereus, Achilleus, and Pancratius from at least the edition of the 1570 Missale Romanum even into that of Ioannes XXIII, and (imagine...) in the Pauline Rite, too; Saint Domitilla's feast was at some point joined with that of these three. After 1920 it was, however, reduced to a commemoration (the Barroux ordo says "omittitur nomen S. Domitilla in orat.") and was abandoned altogether in the Pauline scheme. Presumably. While I would, in a better world, love to be able to rattle off the popes who made these changes and the years they happened, well, I don't lose any sleep over being ignorant of such details; perhaps Dr DiPippo has posted an essay about the feast at New Liturgical Movement.
It is a beautiful morning with a brilliant Dawn, and I can almost credit the 'excessive heat warning' that the mages have splattered onto the Internet pages beginning from Wednesday, although it is still cooler than 50° F. at 0515. Really hot days from July through September typically begin in the middle 60s.
Lectio 4
Nereus et Achilleus fratres eunuchi Flaviæ Domitillæ, a beato Petro una cum ipsa ejusque matre Plautilla baptizati, cum Domitillæ persuasissent, ut virginitátem suam Deo consecraret, ab ejus sponso Aureliáno tamquam Christiáni accusati, ob præcláram fidei confessiónem in Pontiam insulam relegántur. Ubi ad quæstiónem íterum vocáti et verbéribus cæsi, mox Tarracinam perducti, a Minucio Rufo equuleo et flammis cruciati, cum constanter negarent se, a sancto Petro Apóstolo baptizatos, ullis tormentis cogi posse ut idolis immolarent, secúri percússi sunt. Quorum córpora ab Auspicio, eórum discipulo et Domitillæ educatore, Romam delata, via Ardeatina sepúlta sunt.
R. Lux perpétua lucébit Sanctis tuis, Dómine,
* Et ætérnitas témporum, allelúja, allelúja.
V. Lætítia sempitérna erit super cápita eórum: gáudium et exsultatiónem obtinébunt.
R. Et ætérnitas témporum, allelúja, allelúja.
Lectio 5Flavia Domitilla virgo Romana, Titi et Domitiáni imperatórum neptis, cum sacrum virginitátis velámen a beato Cleménte Papa accepísset, ab Aureliáno sponso, Titi Aurelii consulis fílio, deláta quod Christiana esset, a Domitiáno imperatóre in insulam Pontiam est deportata, ubi in carcere longum martyrium duxit. Demum Tarracinam deducta, íterum Christum confessa, cum semper constantior apparéret, sub Trajano imperatóre, júdicis jussu incénso ejus cubiculo, una cum Theodora et Euphrosyna virgínibus et collactaneis suis, gloriosi martyrii cursum confecit, Nonis Maji: quarum corpora, integra invénta, a Cæsario diacono sepúlta sunt. Hac vero die duórum fratrum ac Domitillæ corpora, ex diaconía sancti Hadriáni simul translata, in ipsórum Mártyrum basilicam, tituli Fascíolæ, restituta sunt.
R. In servis suis, allelúja,
* Consolábitur Deus, allelúja.
V. Judicábit Dóminus pópulum suum, et in servis suis.
R. Consolábitur Deus, allelúja.
Lectio 6Pancratius, in Phrygia nobili genere natus, puer quatuordecim annórum Romam venit Diocletiáno et Maximiáno imperatóribus. Ubi a Pontifice Romano baptizátus et in fide christiana eruditus, ob eamdem paulo post comprehénsus; cum diis sacrificáre constanter renuísset, virili fortitúdine datis cervicibus, illustrem martyrii corónam consecutus est. Cujus corpus Octavilla matrona noctu sústulit, et unguentis delibutum via Aurelia sepelívit.
R. Fíliæ Jerúsalem, veníte et vidéte Mártyres cum corónis, quibus coronávit eos Dóminus
* In die solemnitátis et lætítiæ, allelúja.
V. Quóniam confortávit seras portárum tuárum, benedíxit fílios tuos in te.
R. In die solemnitátis et lætítiæ, allelúja.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. In die solemnitátis et lætítiæ, allelúja.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 46-53
In illo témpore: Erat quidam regulus, cujus filius infirmabatur Capharnaum. Et réliqua.
Homilía sancti Gregórii Papæ
Ex Homil. 28. habita in Basilica horum Ss. Mártyrum, in die natalis eorum
Quid est quod regulus Dominum rogat ut ad ejus filium veniat, et tamen ire corporaliter recusat: ad servum vero centurionis non invitatur, et tamen se corporaliter ire pollicetur? Reguli filio per corporalem præsentiam non dignatur adesse, centurionis servo non dedignatur occurrere. Quid est hoc, nisi quod superbia nostra retunditur, qui in hominibus non naturam, qua ad imaginem Dei facti sunt, sed honores et divitias veneramur? Redemptor vero noster ut ostenderet, quia quæ alta sunt hominum, despicienda sunt, et quæ despecta sunt hominum, despicienda non sunt: ad filium reguli ire noluit, ad servum centurionis ire paratus fuit.
R. Ego sum vitis vera, et vos pálmites:
* Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúja, allelúja.
V. Sicut diléxit me Pater, et ego diléxi vos.
R. Qui manet in me, et ego in eo, hic fert fructum multum, allelúja, allelúja.
Lectio 8
Increpata est ergo superbia nostra, quæ nescit pensare homines propter homines. Sola, ut diximus, quæ circumstant hominibus, pensat, naturam non aspicit, honorem Dei in hominibus non agnoscit. Ecce ire non vult Filius Dei ad filium reguli: et tamen venire paratus est ad salutem servi. Certe si nos cujuspiam servus rogaret, ut ad eum ire deberemus, protinus nobis nostra superbia in cogitatione tacita responderet, dicens: Non eas, quia temetipsum degeneras, honor tuus despicitur, locus vilescit Ecce de cælo venit, qui servo in terra occurrere non despicit: et tamen humiliari in terra contemnimus, qui de terra sumus.
R. Cándidi facti sunt Nazarǽi ejus, allelúja: splendórem Deo dedérunt, allelúja:
* Et sicut lac coaguláti sunt, allelúja, allelúja.
V. Candidióres nive, nitidióres lacte, rubicundióres ébore antíquo, sapphíro pulchrióres.
R. Et sicut lac coaguláti sunt, allelúja, allelúja.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et sicut lac coaguláti sunt, allelúja, allelúja.
Lectio 9
Nolite ergo intra vosmetipsos pensare quod habetis, sed quid estis. Ecce mundus qui diligitur, fugit. Sancti isti, ad quorum tumbam consistimus, florentem mundum mentis despectu calcaverunt. Erat tunc vita longa, salus continua, opulentia in rebus, fœcunditas in propagine, tranquillitas in diuturna pace: et tamen cum in seipso floreret, jam in eorum cordibus mundus aruerat. Ecce jam mundus in seipso aruit, et adhuc in cordibus nostris floret Ubique mors, ubique luctus, ubique desolatio: undique percutimur, undique amaritudinibus replemur: et tamen cæca mente carnalis concupiscentiæ ipsas ejus amaritudines amamus, fugientem sequimur, labenti inhæremus.
Te Deum.
Introitus. Ps. 32,18,19 et 20. 19:02. Ecce, óculi Dómini super timéntes eum, sperántes in misericórdia ejus, allelúja: ut erípiat a morte ánimas eórum: quóniam adjútor et protéctor noster est, allelúja, allelúja. Ps. ibid., 1. Exsultáte, justi, in Dómino: rectos decet collaudátio. V. Glória Patri.
Oratio. Semper nos, Dómine, Mártyrum tuórum Nérei, Achillei, Domitíllæ atque Pancrátii fóveat, quǽsumus, beáta sollémnitas: et tuo dignos reddat obséquio. Per Dóminum.
Léctio libri Sapiéntiæ.
Sap. 5, 1-5. 29:21.
Stabunt justi in magna constántia advérsus eos, qui se angustiavérunt et qui abstulérunt labóres eórum. Vidéntes turbabúntur timóre horríbili, et mirabúntur in subitatióne insperátæ salútis, dicéntes intra se, pœniténtiam agéntes, et præ angústia spíritus geméntes: Hi sunt, quos habúimus aliquándo in derísum et in similitúdinem impropérii. Nos insensáti vitam illórum æstimabámus insániam, et finem illórum sine honóre: ecce, quómodo computáti sunt inter fílios Dei, et inter Sanctos sors illórum est.
Joann. 4, 46-53. 37:59.
In illo témpore: Erat quidam régulus, cujus fílius infirmabátur Caphárnaum. Hic cum audísset, quia Jesus adveníret a Judǽa in Galilǽam, ábiit ad eum et rogábat eum, ut descénderet et sanáret fílium ejus: incipiébat enim mori. Dixit ergo Jesus ad eum: Nisi signa et prodígia vidéritis, non créditis. Dicit ad eum régulus: Domine, descende priúsquam moriátur fílius meus. Dicit ei Jesus: Vade, fílius tuus vivit. Crédidit homo sermóni, quem dixit ei Jesus, et ibat. Jam autem eo descendénte, servi occurrérunt ei et nuntiavérunt, dicéntes, quia fílius ejus víveret. Interrogábat ergo horam ab eis, in qua mélius habuerit. Et dixérunt ei: Quia heri hora séptima reliquit eum febris. Cognóvit ergo pater, quia illa hora erat, in qua dixit ei Jesus: Fílius tuus vivit: et crédidit ipse et domus ejus tota.
Offertorium. Ps. 88, 6. 41:30. Confitebúntur cœli mirabília tua, Dómine: et veritátem tuam in ecclésia sanctórum, allelúja, allelúja.
Secreta. Sanctórum Martyrum tuórum, quǽsumus. Dómine, Nérei, Achíllei, Domitíllæ atque Pancrátii sit tibi grata conféssio: quæ et múnera nostra comméndet, et tuam nobis indulgéntiam semper implóret. Per Dóminum.
Communio. Ps. 32, 1. 1:03:13. Gaudéte, justi, in Dómino, allelúja: rectos decet collaudátio, allelúja.
Postcummunio. Quǽsumus, Dómine: ut beatórum Mártyrum tuórum Nérei, Achíllei, Domitíllæ atque Pancrátii deprecatiónibus, sacraménta sancta, quæ súmpsimus, ad tuæ nobis profíciant placatiónis augméntum. Per Dóminum.
Comments
Post a Comment