Inimicítias ponam inter te et mulíerem: ipsa cónteret caput tuum, et tu insidiáberis calcáneo ejus...

The three lessons at Matins are from the Book of Genesis, 3,1-20 in the 1570 Office of a single nocturn; after 1910, Matins has three nocturns and nine lessons and is of the Confessor Saint John de Matha, founder of the Order of the Trinitarians, who with apostolic zeal worked for the redemption of captives from the Mahometans (the Saracens, the collect reads); the Mass is Os iusti. At Barroux, both Saint John and Saint Felix de Valois, also a founder of the Order, are celebrated. I couldn't make out the text of the Introit of the Mass, alas; it wasn't Os iusti, anyway. Am having to go out this morning, tsk, so this is very much an opus imperfectum.

Am going to choose to believe that the painting is of Saint John and Saint Felix. The representation of the Most Holy Trinity is not at all extraordinary but perhaps strikes 'modern man' as incomprehensible at first glance; I see that the Anglicans (I mean the real ones, in England, not the already apostate ones in the Episcopal Church in the US) are setting about throwing out male pronouns. Quite how they are going to deal with the fact that Our Lord is the Son of the Eternal Father and became a man, I'm not sure: but, intent on conforming to the habits of the world, they will find a way. Perhaps they will convince themselves, poor faithless souls, that he became a 'two spirit' fellow, both man and woman. 

It is Spring here; upper 30s or 40 now, higher 50s later on. Phoebus is about to do away with the light cloud cover.  The supermarket is again low on eggs, so I probably ought to have taken a couple of dozen (at least there is no rationing yet!) while I was thinking about it; they're on next time's list but, as the fact that I have no raisins now proves, being on the list is no guarantee of an actual purchase. And my preferred quantity of ibuprofen tablets was missing, too-- those have been ordered since the first of the year, I was told. 

Lectio 4
Joánnes de Matha, ordinis sanctíssimæ Trinitátis redemptiónis captivórum institutor, Falcone in Provincia natus est paréntibus pietáte et nobilitate conspicuis. Studiórum causa Aquas Sextias, mox Parisios profectus, confectóque theologíæ curriculo, magisterii lauream adeptus, doctrinæ et virtútum splendore enituit. Quibus motus Parisiénsis antístes, ad sacrum presbyterátus ordinem præ humilitate reluctántem promovit, eo consílio, ut in ea civitáte cómmorans, sapiéntia et móribus studiosæ juventúti prælucéret. Cum autem in sacello ejusdem epíscopi, ipso cum aliis astante, primum Deo Sacrum offerret, cælésti favore meruit recreari. Nam Angelus cándida et fulgénti veste indútus, cui in péctore crux rúbei et cærúlei coloris assuta erat, brácchiis cancellátis et super duos captivos ad látera positos, Christianum unum, álterum Maurum, exténsis, appáruit. Qua visióne in éxtasim raptus, intelléxit prótinus vir Dei, se ad redimendos ab infidelibus captivos destinari.

R. Honéstum fecit illum Dóminus, et custodívit eum ab inimícis, et a seductóribus tutávit illum:
* Et dedit illi claritátem ætérnam.
V. Justum dedúxit Dóminus per vias rectas, et osténdit illi regnum Dei.
R. Et dedit illi claritátem ætérnam.

Lectio 5
Quo vero matúrius in re tanti moménti procéderet, in solitúdinem secessit, ibique divino nutu factum est, ut Felicem Valesium in ipsa erémo jam multis annis degentem repérerit: cum quo ínita societáte, se per triennium in oratióne, et contemplatióne, omniúmque virtútum studio exercuit. Cóntigit autem, ut, dum secum de rebus divinis prope fontem colloqueréntur, cervus ad eos accesserit, crucem inter córnua gerens rúbei et cærúlei coloris. Cumque Felix ob rei novitátem mirarétur, narrávit ei Joánnes visiónem in prima Missa hábitam; et exínde ferventius oratióni incumbéntes, ter in somnis admoniti, Romam proficísci decrevérunt, ut a summo Pontifice novi ordinis pro rediméndis captivis institutiónem impetrarent. Electus fuerat eo témpore Innocentius tertius; qui, illis benígne acceptis, dum secum de re proposita deliberat, in festo sanctæ Agnetis secundo, Laterani intra Missárum solemnia ad sacræ Hostiæ elevatiónem, Angelus ei cándida veste, cruce bicolori, spécie redimentis captivos appáruit. Quo viso, Pontifex institutum approbávit, et novum ordinem sanctíssimæ Trinitátis redemptiónis captivórum vocari jussit, ejusque professóribus albas vestes cum cruce rúbei et cærúlei coloris præbuit.

R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,
* Et ad portas paradísi coronávit eum.

V. Índuit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.
R. Et ad portas paradísi coronávit eum.

Lectio 6

Sic stabilito ordine, sancti fundatores in Gálliam rediérunt, primoque cœnobio Cervi Frígidi in diœcesi Meldénsi constructo, ad ejus regimen Felix remánsit; et Joánnes Romam cum aliquot sociis reversus est, ubi Innocentius domum, ecclésiam et hospitale sancti Thomæ de Formis in monte Cælio eis donávit cum multis redítibus et possessiónibus. Dátis quoque litteris ad Miramolínum regem Marochii, opus redemptiónis felici auspicio inchoátum fuit. Tum ad Hispánias, sub jugo Saracenórum magna ex parte oppressas, Joánnes profectus est, regumque, príncipum atque aliórum fidelium animos ad captivórum et páuperum commiseratiónem commovit. Monasteria ædificávit, hospitalia eréxit, magnoque lucro animárum plures captivos redémit. Romam tandem reversus, sanctisque opéribus incumbens, assiduis labóribus attritus et morbo confectus, ardentíssimo Dei et próximi amóre exæstuans, ad extremum devenit. Quare frátribus convocatis, eisque ad opus redemptiónis cælitus præmonstrátum efficaciter cohortátis, obdormívit in Dómino sextodecimo Kalendas Januarii, anno salútis millesimo ducentésimo décimo tertio; ejusque corpus in ipsa ecclésia sancti Thomæ de Formis condigno honóre tumulátum fuit.

R. Iste homo perfécit ómnia quæ locútus est ei Deus, et dixit ad eum: Ingrédere in réquiem meam:
* Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quia te vidi justum coram me ex ómnibus géntibus.

Introitus. Ps. 36, 30-31. Os justi meditábitur sapiéntiam, et lingua ejus loquétur judícium: lex Dei ejus in corde ipsíus. Ps. ibid., 1. Noli æmulári in malignántibus: neque zeláveris faciéntes iniquitátem. ℣. Glória Patri.

Oratio. Deus, qui per sanctum Joánnem órdinem sanctíssimæ Trinitatis, ad rediméndum de potestáte Saracenórum captívos, coelitus institúere dignátus es: præsta, quǽsumus; ut, ejus suffragántibus méritis, a captivitáte córporis et ánimæ, te adjuvánte, liberémur. Per Dóminum.

Léctio libri Sapientiæ.
Eccli. 45, 1-6.
Diléctus Deo et homínibus, cujus memória in benedictióne est. Símilem illum fecit in glória sanctórum, et magnificávit eum in timóre inimicórum, et in verbis suis monstra placávit. Gloríficávit illum in conspéctu regum, et jussit illi coram pópulo suo, et osténdit illi glóriam suam. In fide et lenitáte ipsíus sanctum fecit illum, et elégit eum; ex omni carne. Audívit enim eum et vocem ipsíus, et indúxit illum in nubem. Et dedit illi coram præcépta, et legem vitæ et disciplínæ.

Graduale. Ps. 20, 4-5. Dómine, prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso. ℣. Vitam pétiit a te, et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum sǽculi.

Tractus. Ps. 111, 1-3. Beátus vir, qui timet Dóminum: in mandátis ejus cupit nimis. ℣. Potens in terra erit semen ejus: generátio rectórum benedicétur. ℣. Glória et divítiæ in domo ejus: et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 19, 27-29.
In illo témpore: Dixit Petrus ad Jesum: Ecce, nos relíquimus ómnia, et secúti sumus te: quid ergo erit nobis? Jesus autem dixit illis: Amen, dico vobis, quod vos, qui secuti estis me, in regeneratióne, cum séderit Fílius hóminis in sede majestátis suæ, sedébitis et vos super sedes duódecim, judicántes duódecim tribus Israël. Et omnis, qui relíquerit domum, vel fratres, aut soróres, aut patrem, aut matrem, aut uxórem, aut fílios, aut agros, propter nomen meum, céntuplum accípiet, et vitam ætérnam possidébit.

Offertorium. Ps. 20, 3 et 4. Desidérium ánimæ ejus tribuísti ei, Dómine, et voluntáte labiórum ejus non fraudásti eum: posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.

Secreta. Laudis tibi, Dómine, hóstias immolámus in tuórum commemoratióne Sanctórum: quibus nos et præséntibus éxui malis confídimus et futúris. Per Dóminum.

Communio. Luc. 12, 42. Fidélis servus et prudens, quem constítuit dóminus super famíliam suam: ut det illis in témpore trítici mensúram.

Postcommunio. Refécti cibo potúque cœlésti, Deus noster, te súpplices exorámus: ut, in cujus hæc commemoratióne percépimus, ejus muniámur et précibus. Per Dóminum.

LDVM