Quibus dignus non erat mundus...

Today is the feast of Saints Fabian and Sebastian, Martyrs. Pope Fabian was killed (one way or another; perhaps he died in prison) sub Decio in 250, Saint Sebastian some three decades later, sub Diocletiano. Am not sure when today's joint feast was adopted (it is in the 1570 Missale) but I'm sure that information will be found somewhere in the course of the morning's reading. 

Lectio 4
Fabianus Romanus, a Maximino usque ad Decium regens Ecclésiam, septem diáconis regiónes divísit, qui páuperum curam haberent. Tótidem subdiaconos creávit, qui res gestas Mártyrum a septem notariis scriptas collígerent. Idem státuit, ut quotannis feria quinta in Cœna Dómini, vetere combusto, chrisma renovarétur. Dénique décimo tertio Kalendas Februarii in persecutióne Decii martyrio coronátus, in cœmeterio Callísti via Appia sepelítur, cum sedísset annos quíndecim, dies quatuor. Hic fecit ordinatiónes quinque mense Decembri, quibus creávit presbyteros viginti duos, diaconos septem, episcopos per diversa loca úndecim.

R. Sancti tui, Dómine, mirábile consecúti sunt iter, serviéntes præcéptis tuis, ut inveniréntur illǽsi in aquis válidis:
* Terra appáruit árida: et in Mari Rubro via sine impediménto.
V. Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ, et torréntes inundavérunt.
R. Terra appáruit árida: et in Mari Rubro via sine impediménto.

Lectio 5
Sebastianus ex patre Narbonénsi, matre Mediolanénsi natus, ob generis nobilitátem et virtútem Diocletiáno carus fuit. Dux primæ cohortis, Christiános, quorum fidem clam colebat, ópera et facultátibus adjuvábat; et qui ex eis tormentórum vim reformidare videbántur, cohortatióne sic confírmabat, ut pro Jesu Christo multi se ultro tortóribus offerrent. In illis fuére Marcus et Marcellianus fratres, qui Romæ in custódia erant apud Nicóstratum: cujus uxor Zoë vocem, quam amiserat, Sebastiáni oratióne recuperávit. Quibus Diocletiáno delatis, Sebastianum accersit, et vehementius objurgátum ómnibus artificiis a Christi fide conátur avértere. Sed cum nihil nec pollicendo, nec terréndo proficeret, ad palum alligátum sagittis confígi jubet.

R. Vérbera carníficum non timuérunt Sancti Dei, moriéntes pro Christi nómine:
* Ut herédes fíerent in domo Dómini.
V. Tradidérunt córpora sua propter Deum ad supplícia.
R. Ut herédes fíerent in domo Dómini.

Lectio 6
Quem ómnium opinióne mortuum noctu sancta mulier Iréne sepeliéndi grátia jussit auferri; sed vivum repertum domi suæ curávit. Itaque paulo post confirmáta valetúdine, Diocletiáno obviam factus, ejus impietátem liberius accusávit. Cujus aspectu cum ille primum obstupuísset, quod mortuum crederet; rei novitate et acri Sebastiáni reprehensióne excandéscens, eum tamdiu virgis cædi imperávit, donec ánimam Deo redderet. Ejus corpus in cloácam dejectum Lucina, a Sebastiáno in somnis admonita ubi esset et quo loco humari vellet, ad Catacumbas sepelívit, ubi sancti Sebastiáni nómine celebris ecclésia est ædificata.

R. Tamquam aurum in fornáce probávit eléctos Dóminus, et quasi holocáusti hóstiam accépit illos: et in témpore erit respéctus illórum:
* Quóniam donum et pax est eléctis Dei.
V. Qui confídunt in illum, intélligent veritátem, et fidéles in dilectióne acquiéscent illi.
R. Quóniam donum et pax est eléctis Dei.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Quóniam donum et pax est eléctis Dei.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam.

Luc 6:17-23

In illo témpore: Descéndens Jesus de monte, stetit in loco campéstri, et turba discipulórum ejus, et multitúdo copiósa plebis ab omni Judǽa, et Jerúsalem, et marítima, et Tyri, et Sidónis. Et réliqua.

Homilía sancti Ambrósii Epíscopi

Lib. 5. in Lucam. Cap. 6., post init.

Advérte ómnia diligénter, quómodo et cum Apóstolis ascéndat et descéndat ad turbas. Quómodo enim turba nisi in húmili Christum vidéret? Non séquitur ad excélsa, non ascéndit ad sublímia. Dénique ubi descéndit, invénit infírmos: in excélsis enim infírmi esse non possunt. Hinc étiam Matthǽus docet in inferióribus débiles esse sanátos. Prius enim unusquísque sanándus est, ut paulátim virtútibus procedéntibus ascéndere possit ad montem; et ídeo quemque in inferióribus sanat, hoc est, a libídine révocat, injúriam cæcitátis avértit. Ad vúlnera nostra descéndit: ut usu quodam et cópia suæ natúræ, compartícipes nos fáciat esse regni cæléstis.

R. Propter testaméntum Dómini, et leges patérnas, Sancti Dei perstitérunt in amóre fraternitátis:

* Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.

V. Ecce quam bonum et quam jucúndum habitáre fratres in unum.

R. Quia unus fuit semper spíritus in eis, et una fides.

Lectio 8

Beáti páuperes, quia vestrum est regnum Dei. Quátuor tantum beatitúdines sanctus Lucas Domínicas posuit, octo vero sanctus Matthǽus: sed in illis octo istæ quátuor sunt, et in quátuor istis illæ octo. Hic enim quátuor velut virtútes ampléxus est cardináles: ille in illis octo mýsticum númerum reserávit. Pro octáva enim multi inscribúntur Psalmi: et mandátum áccipis octo illis partem dare fortásse benedictiónibus. Sicut enim spei nostræ octáva perféctio est, ita octáva summa virtútum est.

R. Sancti mei, qui in carne pósiti, certámen habuístis:

* Mercédem labóris ego reddam vobis.

V. Veníte benedícti Patris mei, percípite regnum.

R. Mercédem labóris ego reddam vobis.

V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.

R. Mercédem labóris ego reddam vobis.

Lectio 9

Sed prius quæ sunt amplióra videámus. Beáti, inquit, páuperes, quóniam vestrum est regnum Dei. Primam benedictiónem hanc utérque Evangelísta pósuit. Órdine enim prima est, et parens quædam generatióque virtútum: quia qui contempsérit sæculária, ipse merébitur sempitérna: nec potest quisquam méritum regni cæléstis adipísci, qui mundi cupiditáte pressus, emergéndi non habet facultátem.

Te Deum...

 

M le Curé is the celebrant of this morning's Holy Mass.

Introitus. Ps. 78, 11, 12 et 10. Intret in conspéctu tuo, Dómine, gémitus compeditórum: redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: víndica sánguinem Sanctórum tuórum, qui effúsus est. Ps. ibid., 1. Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam: polluérunt templum sanctum tuum: posuérunt Jerúsalem in pomórum custódiam. V. Glória Patri.

Oratio. Infirmitátem nostram réspice, omnípotens Deus: et, quia pondus própriæ actiónis gravat, beatórum Mártyrum tuórum Fabiáni et Sebastiáni intercéssio gloriósa nos prótegat. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Hebrǽos.
Hebr. 11, 33-39.
Fratres: Sancti per fidem vicérunt regna, operáti sunt justítiam, adépti sunt repromissiónes, obturavérunt ora leónum, exstinxérunt ímpetum ignis, effugérunt áciem gládii, convaluérunt de infirmitáte, fortes facti sunt in bello, castra vertérunt exterórum: accepérunt mulíeres de resurrectióne mórtuos suos: álii autem disténti sunt, non suscipiéntes redemptiónem, ut meliórem invenírent resurrectiónem: alii vero ludíbria et vérbera expérti, ínsuper et víncula et cárceres: lapidáti sunt, secti sunt, tentáti sunt, in occisióne gládii mórtui sunt: circuiérunt in melótis [melota appears fewer than 50 times at Logeion; borrowed directly from the Greek], in péllibus caprínis, egéntes, angustiáti, afflicti: quibus dignus non erat mundus: in solitudínibus errantes, in móntibus et spelúncis et in cavérnis terræ. Et hi omnes testimónio fídei probáti, invénti sunt in Christo Jesu, Dómino nostro.

Graduale. Exod. 15, 11. Gloriósus Deus in Sanctis suis: mirábilis in majestáte, fáciens prodígia. V. Ibid., 6. Déxtera tua, Dómine, glorificáta est in virtúte: déxtera manus tua confrégit inimícos.

Allelúja, allelúja.V. Ps. 144, 10-11. Sancti tui, Dómine, benedícent te: glóriam regni tui dicent. Allelúja.

+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 6, 17-23.

In illo témpore: descéndens Jesus de monte, stetit in loco campéstri, et turba discipulórum ejus, et multitúdo copiósa plebis ab omni Judǽa, et Jerúsalem, et marítima, et Tyri, et Sidónis, qui vénerant, ut audírent eum, et sanaréntur a languóribus suis. Et, qui vexabántur a spirítibus immúndis, curabántur. Et omnis turba quærébat eum tángere: quia virtus de illo exíbat, et sanábat omnes. Et ipse, elevátis óculis in discípulos suos, dicebat: Beáti, páuperes: quia vestrum est regnum Dei. Beáti, qui nunc esurítis: quia saturabímini. Beáti, qui nunc fletis: quia ridébitis. Beáti éritis, cum vos óderint hómines, et cum separáverint vos et exprobráverint, et ejécerint nomen vestrum tamquam malum, propter Fílium hóminis. Gaudéte in illa die et exsultáte: ecce enim, merces vestra multa est in cœlo.

Offertorium. Ps. 31, 11. Lætámini in Dómino et exsultáte, justi: et gloriámini, omnes recti corde.

Secreta. Hóstias tibi, Dómine, beatórum Mártyrum tuórum Fabiáni et Sebastiáni dicátas méritis, benígnus assúme: et ad perpétuum nobis tríbue proveníre subsídium. Per Dóminum.

Communio. Luc. 6, 18 et 19. Multitúdo languéntium, et qui vexabántur a spirítibus immúndis, veniébant ad eum: quia virtus de illo exíbat, et sanábat omnes.

Postcommunio. Refécti participatióne múneris sacri, quǽsumus, Dómine, Deus noster: ut, cujus exséquimur cultum, intercedéntibus sanctis Martýribus tuis Fabiáno et Sebastiáno, sentiámus efféctum. Per Dóminum.

LDVM