In the Traditional Rite, Saint Peter is worshipped in the two feasts...

That is, today's, which celebrates him in his Roman See and then, next month, the feast which celebrates him in his first See of Antioch; while I've read about how in the Ioannes XXIII risorgimento the feast at Antioch managed to become the one feast retained in the Calendar it's not something I keep in my memory. I believe the Pauline Rite retained the February feast in its Calendar, for what that's worth. Was surprised that at Barroux the monks sang the Mass Me expectaverunt of Saint Prisca Virgin and Martyr-- keeping to the post-1960 arrangements in this-- rather than Statuit ei Dominus. It is interesting that the Martyrology gives both the feast of the Chair and the feast of Saint Prisca in a single entry. 

Cathedra sancti Petri Apostoli, qua primum Romae sedit. Ibidem passio sanctae Priscae, Virginis et Martyris; quae sub Claudio Imperatore, post multa tormenta, martyrio coronata est.

I'm going to suppose that at Saint-Eugène the Mass celebrated will be Me expectaverunt or perhaps Omnis terra, of Sunday, with commemoration of Saint Prisca. We shall hear.

Lectio 4
Sermo sancti Leónis Papæ

Sermo 1 de Ss. Apost. Petro et Paulo, ante medium.

Cum duódecim Apóstoli, accepta per Spíritum Sanctum ómnium locutióne linguárum, imbuéndum Evangelio mundum, distributis sibi terrárum partibus, suscepíssent, beatíssimus Petrus, princeps apostolici ordinis, ad arcem Romani destinátur imperii, ut lux veritátis, quæ in ómnium géntium revelabátur salútem, efficacius se ab ipso cápite per totum mundi corpus effúnderet. Cujus autem natiónis hómines in hac tunc urbe non essent? aut quæ usquam gentes ignorarent quod Roma didicísset?

R. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
V. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.
R. Manus enim mea auxiliábitur ei.

Lectio 5

Hic conculcandæ philosophíæ opiniónes, hic dissolvendæ erant terrenæ sapiéntiæ vanitátes, hic confutándi dæmonum cultus, hic ómnium sacrilegiórum impíetas destruenda, ubi diligentíssima superstitióne habebátur colléctum quidquid usquam fuerat vanis erróribus institutum. Ad hanc ergo urbem tu, beatíssime Petre Apostole, veníre non metuis, et, consorte glóriæ tuæ Paulo Apóstolo, aliárum adhuc ecclesiárum ordinatiónibus occupato, silvam istam freméntium bestiárum, et turbullentíssimæ profunditátis océanum, constantior quam cum supra mare graderéris, ingréderis.

R. Pósui adjutórium super poténtem, et exaltávi eléctum de plebe mea:
* Manus enim mea auxiliábitur ei.
V. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum.
R. Manus enim mea auxiliábitur ei.

Lectio 6

Jam pópulos, qui ex circumcisióne credíderant, erudíeras: jam Antiochenam ecclésiam, ubi primum christiáni nóminis dignitas est orta, fundáveras: jam Pontum, Galatiam, Cappadociam, Asiam atque Bithyniam légibus evangelicæ prædicatiónis impléveras; nec aut dubius de provectu operis, aut de spátio tuæ ignarus ætátis, trophæum crucis Christi Romanis arcibus inferebas, quo te divinis præordinatiónibus anteíbant, et honor potestátis, et glória passiónis.

R. Iste est, qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrína ejus repléta est:
* Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
V. Iste est, qui contémpsit vitam mundi, et pervénit ad cæléstia regna.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum

Matt 16:13-19

In illo témpore: Venit Jesus in partes Cæsaréæ Philíppi, et interrogábat discipulos suos, dicens: Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? Et réliqua.

Homilía sancti Hilarii Epíscopi.

Comment. in Matth. can. 16, post initium

Dóminus a discípulis requirit, quem se hómines esse dícerent; ut adjecit, hóminis fílium. Hæc enim confessiónis tenenda rátio est, ut sicut Dei Fílium, ita et fílium hóminis meminérimus: quia álterum sine altero nihil spei tríbuit ad salútem. Editis ítaque, quæ diversæ de eo erant, hóminum opiniónibus, quid de se ipse séntiant quærit. Petrus respóndit: Tu es Christus Fílius Dei vivi. Sed Petrus conditiónes propositiónis expénderat. Dóminus enim dixerat: Quem me hómines esse dicunt, fílium hóminis? Et certe fílium hóminis contemplátio corporis præferebat. Sed addendo, Quem me esse dicunt, significávit, præter id quod in se videbátur, esse aliud sentiéndum: erat enim hóminis fílius. Quod ígitur de se opinándi judícium desiderabat? Non illud arbitramur, quod de se ipse conféssus est: sed occultum erat de quo quærebátur, in quod se credéntium fides debebat extendere.

R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum: stolam glóriæ índuit eum,

* Et ad portas paradísi coronávit eum.

V. Induit eum Dóminus lorícam fídei, et ornávit eum.

R. Et ad portas paradísi coronávit eum.

Lectio 8

Et dignum plane conféssio Petri præmium consecuta est, quia Dei Fílium in hómine vidísset. Beátus hic est, qui ultra humánum óculos intendisse et vidisse laudátus est: non id quod ex carne et sánguine erat cóntuens, sed Dei Fílium cæléstis Patris revelatióne conspíciens; dignusque judicátus, qui quod in Christo Dei esset, primus agnósceret. O in nuncupatióne novi nóminis felix Ecclésiæ fundaméntum, dígnaque ædificatióne illíus petra, quæ infernas leges, et tártari portas, et ómnia mortis claustra dissólveret! O beátus cæli jánitor, cujus arbitrio claves æterni áditus tradúntur, cujus terrestre judícium præjudicáta auctoritas sit in cælo! ut quæ in terris aut ligáta sint aut soluta, statúti ejusdem conditiónem obtineant et in cælo.

V. Tu autem, Dómine, miserére nobis.

R. Deo grátias.

R. Sint lumbi vestri præcíncti, et lucérnæ ardéntes in mánibus vestris:
* Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
V. Vigiláte ergo, quia nescítis qua hora Dóminus vester ventúrus sit.
R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et vos símiles homínibus exspectántibus dóminum suum, quando revertátur a núptiis.

Lectio 9

Commemoratio S. Priscæ Virginis

Prisca, nobilis virgo Romana, trédecim annos nata, Cláudio imperatóre, christianæ fidei accusata, ejusdem jussu ducta ad Apóllinis templum, ut idolis immolaret, cum rem detestarétur, cólaphis cæsa, in carcerem traditur: atque inde emissa, cum in fidei constántia perseveraret, affecta verbéribus, ferventíque ádipe delibuta, rursus in carcerem includitur. Post triduum in amphitheatrum producta, leoni objícitur; qui suæ feritátis oblítus, humíliter se ad ejus pedes abjecit. Quæ póstea in ergastulo triduum inedia afflicta, in equuleo suspénditur, et ungulis férreis excarnificáta in rogum injícitur, unde étiam mirabíliter evasit incólumis. Dénique extra Urbem cápite abscisso, virginitátis palmam martyrii coróna cumulávit. Cujus corpus via Ostiénsi, décimo ab Urbe milliario, a Christiánis décimo quinto Kalendas Februarii sepelítur.

Te Deum...

 

 

Hmm. Am going to put Statuit here now, with the usual commemorations of Saint Paul. The rubrics in the 1920 Missal include a commemoration of Saint Prisca, as one would expect, but I'm not adding those orations until I hear the priest at Saint-E. actually add them to this Mass; will be quite (pleasantly) surprised if he says Statuit. And, yes, the formatting is screwed up-- with 'the red' infra in the larger font but am not going to fuss with that now.

M l'Abbé Grodziski is celebrating Holy Mass today; the vestments  are either violet or red, I cannot tell due to the ether's distortion of color. It is the Mass Me expectaverunt, of Saint Prisca.

Introitus. Eccli. 45, 30. Státuit ei Dóminus testaméntum pacis, et príncipem fecit eum: ut sit illi sacerdótii dígnitas in ætérnum. Ps. 131, 1. Meménto, Dómine, David: et omnis mansuetúdinis ejus. ℣. Glória Patri.

Oratio. Deus, qui beáto Petro Apóstolo tuo, collátis clávibus regni cœléstis, ligándi atque solvéndi pontifícium tradidísti: concéde; ut, intercessiónis ejus auxílio, a peccatórum nostrórum néxibus liberémur: Qui vivis.

Oratio. Deus, qui multitúdinem géntium beáti Pauli Apóstoli prædicatióne docuísti: da nobis, quǽsumus; ut, cujus commemoratiónem cólimus, ejus apud te patrocínia sentiámus. Per Dóminum.

Léctio Epístolæ beáti Petri Apóstoli.

1. Petri 1, 1-7.

Petrus, Apóstolus Jesu Christi, eléctis ádvenis dispersiónis Ponti, Galátiæ, Cappadóciæ, Asiæ et Bithýniæ secúndum præsciéntiam Dei Patris, in sanctificatiónem Spíritus, in obœdiéntiam, et aspersiónem sánguinis Jesu Christi: grátia vobis et pax multiplicátus benedíctus Deus et Pater Dómini nostri Jesu Christi, qui secúndum misericórdiam suam magnam regenerávit nos in spem vivam, per resurrectiónem Jesu Christi ex mórtuis, in hereditátem incorruptíbilem et incontaminátam et immarcescíbilem, conservátam in cœlis in vobis, qui in virtúte Dei custodímini per fidem in salútem, parátam revelári in témpore novíssimo. In quo exsultábitis, módicum nunc si opórtet contristári in váriis tentatiónibus: ut probátio vestræ fídei multo pretiósior auro (quod per ignem probatur) inveniátur in laudem et glóriam et honórem, in revelatióne Jesu Christi, Dómini nostri.

Graduale. Ps. 106, 32, 31. Exáltent eum in Ecclésia plebis: et in cáthedra seniórum laudent eum. ℣. Confiteántur Dómino misericórdiæ ejus; et mirabília ejus fíliis hóminum.

Allelúja, allelúja. ℣. Matth. 16, 18. Tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.

Matth. 16, 13-19.

In illo témpore: Venit Jesus in partes Cæsaréæ Philíppi, et interrogábat discípulos suos, dicens: Quem dicunt hómines esse Fílium hóminis? At illi dixérunt: Alii Joánnem Baptístam, alii autem Elíam, alii vero Jeremíam aut unum ex prophétis. Dicit illis Jesus: Vos autem quem me esse dícitis? Respóndens Simon Petrus, dixit: Tu es Christus, Fílius Dei vivi. Respóndens autem Jesus, dixit ei: Beátus es, Simon Bar Jona: quia caro et sanguis non revelávit tibi, sed Pater meus, qui in cœlis est. Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam, et portæ ínferi non prævalébunt advérsus eam. Et tibi dabo claves regni cœlórum. Et quodcúmque ligáveris super terram, erit ligátum et in cœlis: et quodcúmque sólveris super terram, erit solútum et in cœlis.

Offertorium. Matth. 16, 18-19. Tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam: et portæ inferi non prævalébunt advérsus eam: et tibi dabo claves regni cœlórum.

Secreta. Ecclésiæ tuæ, quǽsumus, Dómine, preces et hóstias beáti Petri Apóstoli comméndet orátio: ut, quod pro illíus glória celebrámus, nobis prosit ad véniam. Per Dóminum.

Secreta. Apóstoli tui Pauli précibus, Dómine, plebis tuæ dona sanctífica: ut, quæ tibi tuo grata sunt institúto, gratióra fiant patrocínio supplicántis. Per Dóminum.

Communio. Matth. 16, 18. Tu es Petrus, et super hanc petram ædificábo Ecclésiam meam.

Postcommunio. Lætíficet nos, Dómine, munus oblátum: ut, sicut in Apóstolo tuo Petro te mirábilem prædicámus; sic per illum tuæ sumámus indulgéntiæ largitátem. Per Dóminum.

Postcommunio. Sanctificáti, Dómine, salutári mystério: quǽsumus; ut nobis ejus non desit orátio, cujus nos donásti patrocínio gubernari. Per Dóminum.

The Mass Me Expectaverunt.

Introitus. Ps. 118, 95-96. Me exspectavérunt peccatóres, ut pérderent me: testimónia tua, Dómine, intelléxi: omnis consummatiónis vidi finem: latum mandátum tuum nimis. Ps. ibid., 1. Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini. ℣. Glória Patri.

Oratio. Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui beátæ Priscæ Vírginis et Mártyris tuæ natalítia cólimus; et ánnua sollemnitáte lætémur, et tantae fídei proficiámus exémplo. Per Dóminum.

Léctio libri Sapiéntiæ.
Eccli. 51, 13-17.
Dómine, Deus meus, exaltásti super terram habitatiónem meam, et pro morre defluénte deprecáta sum. Invocávi Dóminum, Patrem Dómini mei, ut non derelínquat me in die tribulatiónis meæ, et in témpore superbórum sine adjutório. Laudábo nomen tuum assídue, et collaudábo illud in confessióne, et exaudíta est orátio mea. Et liberásti me de perditióne, et eripuísti me de témpore iníquo. Proptérea confitébor et laudem dicam tibi, Dómine, Deus noster.

Graduale. Ps. 45, 6 et 5. Adjuvábit eam Deus vultu suo: Deus in médio ejus, non commovébitur. ℣. Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.

Allelúja, allelúja. ℣. Hæc est Virgo sápiens, et una de número prudéntum. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
Matth. 13, 44-52.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam me: Símile est regnum cœlórum thesáuro abscóndito in agro: quem qui invénit homo, abscóndit, et præ gáudio illíus vadit, et vendit univérsa, quæ habet, et emit agrum illum. Iterum símile est regnum cœlórum hómini negotiatóri, quærénti bonas margarítas. Invénta autem una pretiósa margaríta, ábiit, et véndidit ómnia, quæ hábuit, et emit eam. Iterum símile est regnum cœlórum sagénse, missæ in mare et ex omni píscium congregánti. Quam, cum impléta esset, educéntes, et secus litus sedéntes, elegérunt bonos in vasa, malos autem foras misérunt. Sic erit in consummatióne sǽculi: exíbunt Angeli, et separábunt malos de médio justórum, et mittent eos in camínum ignis: ibi erit fletus et stridor déntium. Intellexístis hæc ómnia? Dicunt ei: Etiam. Ait illis: Ideo omnis scriba doctus in regno cœlórum símilis est hómini patrifamílias, qui profert de thesáuro suo nova et vétera.

Offertorium. Ps. 44. 3. Diffúsa est grátia in lábiis tuis: proptérea benedíxit te Deus in ætérnum, et in sǽculum sǽculi.

Secreta. Hæc hóstia, quǽsumus, Dómine, quam Sanctórum tuórum natalítia recenséntes offérimus, et víncula nostræ pravitátis absólvat, et tuæ nobis misericórdiæ dona concíliet. Per Dóminum.

Communio. Ps. 118, 121, 122 et 128. Feci judícium et justítiam, Dómine, non calumniéntur mihi supérbi: ad ómnia mandáta tua dirigébar, omnem viam iniquitátis ódio hábui.

Postcommunio. Quǽsumus, Dómine, salutáribus repléti mystériis: ut, cujus sollémnia celebrámus, ejus oratiónibus adjuvémur. Per Dóminum.

LDVM