Preces nostras ne despexeris, Domine, intende jam et exaudi clementer ut qui voce inimici turbati dejicimur, Unigeniti tui Adventu sacratissimo consolemur et fide pennigerati, velut columba, ad superna tendamus. Elonga nos, Domine, saeculo maligno, et laqueo inimici custodi.
Per Christum Dominum nostrum. Amen.
Good heavens, Advent flies along, once it has arrived; Saint Ambrose tomorrow and then the solemnity of Our Lady's Conception, Gaudete before you know it, and then the great 'O' Antiphons from the 17th.
Keeping an eye on the nickels and dimes, I've re-used last year's Advent calendar this season; while pulling off the little round colored stickers each day (which was the plan, at any rate: it has proved less frustrating to slit the sticker with the pocket knife, ha) isn't quite the same as the opening up one of the little windows for the first time, the pastry baker and toy shop and sausage sellers and all of the cheerful images are just as cheerful and Advent-redolent as if I'd sent again to Sellmer's in Stuttgart. This is in fact my third visit to that pleasant and peaceful German town because last year, quite without meaning to, I bought the same calendar as I had done in 2020.
The Mass for the feast is Statuit ei Dominus. Saint Nicholas is Patronus Lotharingiae, and there is a proper Mass in the dioceses of that country, Exaltávi eléctum de plebe mea, in Nancy even including a sequence.
Ovántes hac sacra die,
Gentis nostræ præsídium,
Corúscans sidus Asiæ,
Celebrémus Nicólaum.
Piis paréntum précibus
Sancta proles concéditur :
Iam matris ab ubéribus
Christi miles agnóscitur.
Sæcli puer contágia
Vanósque fastus rómovet ;
Matúrus ab infántia,
Virtúti fírme se vovet.
In páuperes distríbuit
Pródigus patrimónium :
Deum patrem sic móruit,
Factus pater egéntium.
Larga manu virgínibus
Dat quo servátur cástitas :
Probis nubunt coniúgibus
Quas ipsa dotat cáritas.
Sed quæ sibi numquam placet,
Placens Deo, modéstia
Latéscere frustra studet :
Luce detégitur sua.
Præsul Myræ disquíritur :
Hunc omnis plebs desíderat
Sacras ad aras tráhitur,
Quem iam Deus elégerat.
Angélicis dum húmeris
Onus treméndum súscipit,
In cura tanti múneris
Se totum Deo súbicit.
Christum résonat córdibus
Voce, quam firmant ópera :
Error fugit e méntibus :
Vana ruunt altáría.
Frendet ira gens ǽmula :
Pugil Dei constríngitur ;
O gloriósa víncula !
Impávidus non víncitur.
Auro probáto púrius
Probáta fides émicat :
Præco Christi libérius
Par Patri Verbum prǽdicat.
Ut iubet, statim pelagi
Sedáta silent ǽquora :
Hunc ut ínvocant náufragi
Optáta tangunt líttora.
Quis ore digno te canat ?
In terra si tot éxeris ;
Quali, Deus, cum te beat,
Supérna vi nunc frúeris !
Perénni tu qui glória
Donáris in cæléstibus :
Ora, nos ut in pátria
Iungámur cæli cívibus.Amen. Allelúia.
Oratio. 2. de Feria. Excita, Dómine, corda nostra ad præparándas Unigéniti tui vias : ut, per eius advéntum, purificátis tibi méntibus servíre mereámur : Qui tecum.
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Hebrǽos.
Hebr. 13, 7-17.
Fratres: Mementóte præpositórum vestrórum, qui vobis locúti sunt verbum Dei: quorum intuéntes éxitum conversatiónis, imitámini fidem. Jesus Christus heri et hódie: ipse et in sǽcula. Doctrínis váriis et peregrínis nolíte abdúci. Optimum est enim grátia stabilíre cor, non escis, quæ non profuérunt ambulántibus in eis. Habémus altáre, de quo édere non habent potestátem, qui tabernáculo deserviunt. Quorum enim animálium infértur sanguis pro peccáto in Sancta per pontíficem, horum córpora cremántur extra castra. Propter quod et Jesus, ut sanctificáret per suum sánguinem pópulum, extra portam passus est. Exeámus ígitur ad eum extra castra, impropérium ejus portántes. Non enim habémus hic manéntem civitátem, sed futúram inquírimus. Per ipsum ergo offerámus hóstiam laudis semper Deo, id est fructum labiórum confiténtium nómini ejus. Beneficéntiæ autem et communiónis nolíte oblivísci: tálibus enim hóstiis promerétur Deus. Obœdíte præpósitis vestris et subjacéte eis. Ipsi enim pervígilant, quasi ratiónem pro animábus vestris redditúri.
Graduale. Ps. 88, 21-23. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi eum: manus enim mea auxiliábitur ei, et bráchium meum confortábit eum. ℣. Nihil profíciet inimícus in eo, et fílius iniquitátis non nocébit ei.
Matth. 25, 14-23.
In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam ne: Homo péregre proficíscens vocávit servos suos, et trádidit illis bona sua. Et uni dedit quinque talénta, álii autem duo, álii vero unum, unicúique secúndum própriam virtútem, et proféctus est statim. Abiit autem, qui quinque talénta accéperat, et operátus est in eis, et lucrátus est ália quinque. Simíliter et, qui duo accéperat, lucrátus est ália duo. Qui autem unum accéperat, ábiens fodit in terram, et abscóndit pecúniam dómini sui. Post multum vero témporis venit dóminus servórum illórum, et pósuit ratiónem cum eis. Et accédens qui quinque talénta accéperat, óbtulit ália quinque talénta, dicens: Dómine, quinque talénta tradidísti mihi, ecce, ália quinque superlucrátus sum. Ait illi dóminus ejus: Euge, serve bone et fidélis, quia super pauca fuísti fidélis, super multa te constítuam: intra in gáudium dómini tui. Accessit autem et qui duo talénta accéperat, et ait: Dómine, duo talénta tradidísti mihi, ecce, alia duo lucrátus sum. Ait illi dóminus ejus: Euge, serve bone et fidélis, quia super pauca fuísti fidélis, super multa te constítuam: intra in gáudium dómini tui.
Offertorium. Ps. 88, 25. Véritas mea et misericórdia mea cum ipso: et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
Communio. Ps. 88, 36-38. Semel jurávi in sancto meo: Semen ejus in ætérnum manebit, et sedes ejus sicut sol in conspéctu meo, et sicut luna perfécta in ætérnum, et testis in cœlo fidélis.
Comments
Post a Comment