Huge howlings of wind in the night and still this morning...

Sporadically; 20 mph (with gusts 'up to 49 mph'). The rain seems to have dwindled at this point to water already in the trees and on surfaces being thrown around in the air by the winds but it's set to start falling again in a couple of hours. If only it were 20° and not 50°! It is the feast of Saint John Apostle and Evangelist, the 3rd day within the Christmas Octave and the 2nd within that of Saint Stephen; the Mass is In medio Ecclesiae. 

Have read Dr Parker's Patreon post today in which inter alia she points out that the Anglo-Saxons were ambivalent about when the new year begins: some holding to Christmas itself, some to the Roman custom of the Kalends of January etc. She suggests that 'the 3rd day' in the Old English Martyrology's eulogy of Saint John means not just the 3rd day infra Octavam Nativitatis as I've been reading it, but also the 3rd day of the year, conceived to have begun on Christmas Day. 

'On the third day' means 'on the third day of Christmas'-- but also the third day of the year, as this text seems to think of it. Is the old year, like St John, 'alive or dead' in these last days of December? In Anglo-Saxon England, no one seems to have been quite sure. 

I tweeted the Old English Martyrology eulogy in question, or excerpts from it, on Twitter earlier [I do this every day, excerpts from both the Roman and Old English Martyrologies-- I wonder that I've never mentioned that here, hmm]; Dr Parker's "like St John, 'alive or dead'" made me laugh. 

The nine lessons of Matins with their responsoria for today's feast.

Lectio 1
Incipit Epístola prima beáti Joánnis Apóstoli
1 Joann. 1:1-5
1 Quod fuit ab inítio, quod audívimus, quod vídimus óculis nostris, quod perspéximus, et manus nostræ contrectavérunt de verbo vitæ:
2 Et vita manifestáta est, et vídimus, et testámur, et annuntiámus vobis vitam ætérnam, quæ erat apud Patrem, et appáruit nobis:
3 Quod vídimus, et audívimus, annuntiámus vobis, ut et vos societátem habeátis nobíscum, et socíetas nostra sit cum Patre et cum Fílio ejus Jesu Christo.
4 Et hæc scríbimus vobis ut gaudeátis, et gáudium vestrum sit plenum.
5 Et hæc est annuntiátio, quam audívimus ab eo, et annuntiámus vobis: Quóniam Deus lux est, et ténebræ in eo non sunt ullæ.

R. Valde honorándus est beátus Joánnes, qui supra pectus Dómini in cena recúbuit:
* Cui Christus in cruce Matrem vírginem vírgini commendávit.
V. Virgo est eléctus a Dómino, atque inter céteros magis diléctus.
R. Cui Christus in cruce Matrem vírginem vírgini commendávit.

Lectio 2
1 Joann. 1:6-10
6 Si dixérimus quóniam societátem habémus cum eo, et in ténebris ambulámus, mentímur, et veritátem non fácimus.
7 Si autem in luce ambulámus sicut et ipse est in luce, societátem habémus ad ínvicem, et sanguis Jesu Christi, Fílii ejus, emúndat nos ab omni peccáto.
8 Si dixérimus quóniam peccátum non habémus, ipsi nos sedúcimus, et véritas in nobis non est.
9 Si confiteámur peccáta nostra, fidélis est et justus, ut remíttat nobis peccáta nostra, et emúndet nos ab omni iniquitáte.
10 Si dixérimus quóniam non peccávimus, mendácem fácimus eum, et verbum ejus non est in nobis.

R. Hic est discípulus ille, qui testimónium pérhibet de his, et scripsit hæc:
* Et scimus quia verum est testimónium ejus.
V. Fluénta Evangélii de ipso sacro Domínici péctoris fonte potávit.
R. Et scimus quia verum est testimónium ejus.

Lectio 3
1 Joann. 2:1-5
1 Filíoli mei, hæc scribo vobis, ut non peccétis. Sed et si quis peccáverit, advocátum habémus apud Patrem, Jesum Christum justum:
2 Et ipse est propitiátio pro peccátis nostris: non pro nostris autem tantum, sed étiam pro totíus mundi.
3 Et in hoc scimus quóniam cognóvimus eum, si mandáta ejus observémus.
4 Qui dicit se nosse eum, et mandáta ejus non custódit, mendax est, et in hoc véritas non est.
5 Qui autem servat verbum ejus, vere in hoc cáritas Dei perfécta est.

R. Hic est beatíssimus Evangelísta et Apóstolus Joánnes,
* Qui privilégio amóris præcípui, céteris áltius a Dómino méruit honorári.
V. Hic est discípulus ille, quem diligébat Jesus, qui supra pectus Dómini in cena recúbuit.
R. Qui privilégio amóris præcípui, céteris áltius a Dómino méruit honorári.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Qui privilégio amóris præcípui, céteris áltius a Dómino méruit honorári.

Lectio 4
Ex libro sancti Hierónymi Presbýteri de Scriptóribus ecclesiásticis 

Cap. 9

Joánnes Apóstolus, quem Jesus amávit plúrimum, fílius Zebedǽi, frater Jacóbi Apóstoli, quem Heródes post passiónem Dómini decollávit, novíssimus ómnium scripsit Evangélium, rogátus ab Asiæ epíscopis, advérsus Cerínthum, aliósque hæréticos, et máxime tunc Ebionitárum dogma consúrgens, qui ásserunt Christum ante Maríam non fuísse: unde et compúlsus est divínam ejus nativitátem edícere.

R. Qui vícerit, fáciam illum colúmnam in templo meo, dicit Dóminus:
* Et scribam super eum nomen meum, et nomen civitátis novæ Jerúsalem.
V. Vincénti dabo édere de ligno vitæ, quod est in paradíso Dei mei.
R. Et scribam super eum nomen meum, et nomen civitátis novæ Jerúsalem.

Lectio 5

Quarto décimo ígitur anno, secúndam post Nerónem persecutiónem movénte Domitiáno, in Patmos ínsulam relegátus, scripsit Apocalýpsim, quam interpretátur Justínus Martyr et Irenǽus. Interfécto autem Domitiáno, et actis ejus ob nímiam crudelitátem a senátu rescíssis, sub Nerva príncipe rédiit Ephesum: ibíque usque ad Trajánum príncipem persevérans, totas Asiæ fundávit rexítque ecclésias: et conféctus sénio, sexagésimo octávo post passiónem Dómini anno mórtuus, juxta eándem urbem sepúltus est.

R. Diligébat autem eum Jesus, quóniam speciális prærogátiva castitátis amplióri dilectióne fécerat dignum:
* Quia virgo eléctus ab ipso, virgo in ævum permánsit.
V. In cruce dénique moritúrus, huic Matrem suam vírginem vírgini commendávit.
R. Quia virgo eléctus ab ipso, virgo in ævum permánsit.

Lectio 6

Ex Commentáriis ejúsdem in Epístolam ad Gálatas

Lib. 3, Cap. 6

Beátus Joánnes Evangelísta, cum Ephesi morarétur usque ad últimam senectútem, et vix inter discipulórum manus ad ecclésiam deferrétur, nec posset in plura vocem verba contéxere; nihil áliud per síngulas solébat proférre colléctas, nisi hoc: Filíoli, díligite altérutrum. Tandem discípuli et fratres, qui áderant, tǽdio affécti quod éadem semper audírent, dixérunt: Magíster, quare semper hoc lóqueris? Qui respóndit dignam Joánne senténtiam: Quia præcéptum Dómini est; et, si solum fiat, súfficit.

R. In médio Ecclésiæ apéruit os ejus,
* Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
V. Jucunditátem et exsultatiónem thesaurizávit super eum.
R. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus.

Lectio 7

Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem

Joannes 21:19-24

In illo témpore: Dixit Jesus Petro: Séquere me. Convérsus Petrus, vidit illum discípulum, quem diligébat Jesus, sequéntem. Et réliqua.

Homilía sancti Augustíni Epíscopi

Tract. 124 in Joann., post med.

Duas vitas sibi divínitus prædicátas, et commendátas novit Ecclésia: quarum est una in fide, áltera in spécie; una in témpore peregrinatiónis, áltera in æternitáte mansiónis; una in labóre, áltera in réquie; una in via, áltera in pátria; una in ópere actiónis, áltera in mercéde contemplatiónis. Una declínat a malo, et facit bonum: áltera nullum habet, a quo declínet, malum; et magnum habet, quo fruátur, bonum. Una cum hoste pugnat; áltera sine hoste regnat.

R. In illum diem suscípiam te servum meum, et ponam te sicut signáculum in conspéctu meo:
* Quóniam ego elégi te, dicit Dóminus.
V. Esto fidélis usque ad mortem, et dabo tibi corónam vitæ.
R. Quóniam ego elégi te, dicit Dóminus.

Lectio 8

Una súbvenit indigénti; áltera ibi est, ubi nullum ínvenit indigéntem. Una aliéna peccáta, ut sua sibi ignoscántur, ignóscit; áltera nec pátitur quod ignóscat, nec facit quod sibi poscat ignósci. Una flagellátur malis, ne extollátur in bonis; áltera tanta plenitúdine grátiæ caret omni malo, ut sine ulla tentatióne supérbiæ cohǽreat summo bono.

R. Iste est Joánnes, qui supra pectus Dómini in cena recúbuit:
* Beátus Apóstolus, cui reveláta sunt secréta cæléstia.
V. Fluénta Evangélii de ipso sacro Domínici péctoris fonte potávit.
R. Beátus Apóstolus, cui reveláta sunt secréta cæléstia.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Beátus Apóstolus, cui reveláta sunt secréta cæléstia.

Lectio 9

Ergo una bona est, sed adhuc mísera; áltera mélior, et beáta. Ista significáta est per Apóstolum Petrum, illa per Joánnem. Tota hic ágitur ista usque in hujus sǽculi finem, et illic ínvenit finem; différtur illa complénda post hujus sǽculi finem, sed in futúro sǽculo non habet finem. Ideo dícitur huic: Séquere me. De illo autem: Sic eum volo manére, donec véniam: quid ad te? tu me séquere. Quid enim est hoc? Quantum sápio, quantum cápio, quid est hoc? nisi tu me séquere per imitatiónem perferéndi temporália mala: ille máneat, donec sempitérna vénio redditúrus bona.

Te Deum laudámus...

Statio ad S. Mariam majorem

M le Curé is the celebrant of Holy Mass this morning, and Dr Ratovondrahety (one presumes it is he) is at the organ.

Introitus. Eccli. 15, 5. In médio Ecclésiæ apéruit os ejus: et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intelléctus: stolam glóriæ índuit eum. Ps. 91, 2. Bonum est confitéri Dómino: et psállere nómini tuo, Altíssime. ℣. Glória Patri.

Oratio. Ecclésiam tuam, Dómine, benígnus illústra: ut, beáti Joánnis Apóstoli tui et Evangelístæ illumináta doctrínis, ad dona pervéniat sempitérna. Per Dóminum.

Oratio. de Octava Nativitatis. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nos Unigéniti tui nova per carnem Natívitas líberet; quos sub peccáti jugo vetústa sérvitus tenet. Per eúndem Dóminum nostrum.

Lectio libri Sapiéntiæ.
Eccli. 15, 1-6.

Qui timet Deum, fáciet bona: et qui cóntinens est justítiæ, apprehéndet illam, et obviábit illi quasi mater honorificáta. Cibábit illum pane vitæ et intelléctus, et aqua sapiéntiæ salutáris potábit illum: et firmábitur in illo, et non flectétur: et continébit illum, et non confundétur: et exaltábit illum apud próximos suos, et in médio ecclésiæ apériet os ejus, et adimplébit illum spíritu sapiéntiæ et intelléctus, et stola glóriæ véstiet illum. Jucunditátem et exsultatiónem thesaurizábit super illum, et nómine ætérno hereditábit illum, Dóminus, Deus noster.

Graduale. Joann. 21, 23 et 19. Exiit sermo inter fratres, quod discípulus ille non móritur: et non dixit Jesus: Non móritur, ℣. Sed: Sic eum volo manére, donec véniam: tu me séquere.

Allelúja, allelúja. ℣. Ibid., 24. Hic est discípulus ille, qui testimónium pérhibet de his: et scimus, quia verum est testimónium ejus. Allelúja.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secundum Joannem. 
Joann. 21, 19-24.
In illo témpore: Dixit Jesus Petro: Séquere me. Convérsus Petrus vidit illum discípulum, quem diligébat Jesus, sequéntem, qui et recúbuit in cena super pectus ejus, et dixit: Dómine, quis est qui tradet te ? Hunc ergo cum vidísset Petrus, dixit Jesu: Dómine, hic autem quid? Dicit ei Jesus: Sic eum volo manére, donec véniam, quid ad te? tu me séquere. Exiit ergo sermo iste inter fratres, quia discípulus ille non móritur. Et non dixit ei Jesus: Non móritur; sed: Sic eum volo manére, donec véniam: quid ad te? Hic est discípulus ille, qui testimónium pérhibet de his, et scripsit hæc: et scimus, quia verum est testimónium ejus.

Offertorium. Ps. 91, 13. Justus ut palma florébit: sicut cedrus, quæ in Líbano est, mulliplicábitur.

Secreta. Súscipe, Dómine, múnera, quæ in ejus tibi sollemnitáte deférimus, cujus nos confídimus patrocínio libcrári. Per Dóminum.

Secreta. de Octava Nativitatis. Oblata, Dómine, múnera, nova Unigéniti tui Nativitáte sanctífica: nosque a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per eúndem Dóminum nostrum.

Communio. Joann. 21, 23. Exiit sermo inter fratres, quod discípulus ille non móritur: et non dixit Jesus: Non móritur; sed: Sic eum volo manére, donec véniam.

Postcommunio. Refécti cibo potúque cœlésti, Deus noster, te súpplices deprecámur: ut, in cujus hæc commemoratióne percépimus, ejus muniámur et précibus. Per Dóminum.

Postcommunio. de Octava Nativitatis. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut natus hódie Salvátor mundi, sicut divínæ nobis generatiónis est auctor; ita et immortalitátis sit ipse largítor: Qui tecum vivit et regnat.

I forgot to remove the verse numbering from the lessons from Saint John at Matins supra and it now occurs to me to wonder, why do it at all? My purpose at the beginning was aesthetic but on reflexion I think most people are so inured to seeing the numbering at the left hand of Scripture passages that it is probably more or less invisible. 

Am getting around to reading Dr DiPippo's post from Christmas Eve; it begins with a succinct definition of what a vigil is, in the Traditional Rite.

A vigil is traditionally a full liturgical day, penitential in nature, in preparation for a major feast, including the whole day’s Office from Matins to None. The Mass of a vigil is not an anticipation of the feast, but a part of the preparation for it, said after None, without Gloria in excelsis, Alleluia or the Creed; First Vespers said after Mass is then the official beginning of the feast itself.

I have only glanced onward from that first paragraph but I'm pretty sure that he is going to describe some way in which the Christmas Vigil doesn't quite fit that definition, ha.

LDVM