But I went out only briefly-- 40s, probably-- to check for yesterday's mail. One piece that the housemate has been expecting, mailed from somewhere in California on the 19th, arrived. I have been instructed to keep my eyes open for a card from my Dear Sister, mailed by chance from North Carolina also on the 19th (one imagines them thinking: 'surely, it will arrive within a week!'); it would be reasonable to suppose that a card would take longer to be delivered here from the East Coast than from California but who knows. As for me, I actually had a stack of Christmas cards set out on a shelf ready to be completed and mailed... alas, they are still on the shelf, although rather dusty now.
Today is the feast of the Holy Innocents who we name Martyrs for the Lord; it is the 4th day within the Christmas Octave, the 3rd within that of Saint Stephen, and the 2nd within that of Saint John the Evangelist. I have to go out to the pharmacy later (the windows open at 0900) and so am likely to miss at least part of the Mass from Saint-Eugène, which is Ex ore infantium et lactentium. Have been without the levothyroxin for a week, I believe; I certainly don't 'feel any consequences' but I suppose taking vacations from such medicaments isn't a good idea.
It's now almost 0800 and overcast, although there is a swathe of sky to the south that is clear. I just shot at a rat and it did a little jump, which may or may not mean my aim is improving. The squirrels no longer pay any attention to the noise of the air pistol, ha. Time for Terce.
Lectio 1
De Jeremía Prophéta
Jer 31:15-17
15 Hæc dicit Dóminus: Vox in excélso audíta est lamentatiónis, luctus, et fletus Rachel plorántis fílios suos, et noléntis consolári super eis, quia non sunt.
16 Hæc dicit Dóminus: Quiéscat vox tua a plorátu, et óculi tui a lácrimis: quia est merces óperi tuo, ait Dóminus: et reverténtur de terra inimíci.
17 Et est spes novíssimis tuis, ait Dóminus: et reverténtur fílii ad términos suos.
R. Céntum quadragínta quátuor míllia, qui empti sunt de terra, hi sunt qui cum muliéribus non sunt coinquináti:
* Vírgines enim permansérunt, ídeo regnant cum Deo, et Agnus Dei cum illis.
V. Isti sunt qui venérunt ex magna tribulatióne, et lavérunt stolas suas in sánguine Agni.
R. Vírgines enim permansérunt, ídeo regnant cum Deo, et Agnus Dei cum illis.
Lectio 2
Jer 31:18-20
18 Audiens audívi Ephraim transmigrántem: Castigásti me, et erudítus sum, quasi juvénculus indómitus: convérte me, et convértar: quia tu Dóminus Deus meus.
19 Postquam enim convertísti me, egi pœniténtiam: et postquam ostendísti mihi, percússi femur meum. Confúsus sum, et erúbui: quóniam sustínui oppróbrium adolescéntiæ meæ.
20 Si fílius honorábilis mihi Ephraim, si puer delicátus: quia ex quo locútus sum de eo, adhuc recordábor ejus.
R. Sub altáre Dei audívi voces occisórum dicéntium:
* Quare non deféndis sánguinem nostrum? Et accepérunt divínum respónsum: Adhuc sustinéte módicum tempus, donec impleátur númerus fratrum vestrórum.
V. Vidi sub altáre Dei ánimas interfectórum propter verbum Dei, et propter testimónium quod habébant, et clamábant voce magna, dicéntes.
R. Quare non deféndis sánguinem nostrum? Et accepérunt divínum respónsum: Adhuc sustinéte módicum tempus, donec impleátur númerus fratrum vestrórum.
Lectio 3
Jer 31:21-23
21 Státue tibi spéculam, pone tibi amaritúdines: dírige cor tuum in viam rectam, in qua ambulásti: revértere, virgo Israël, revértere ad civitátes tuas istas.
22 Usquequo delíciis dissólveris, fília vaga? quia creávit Dóminus novum super terram: Fémina circúmdabit virum.
23 Hæc dicit Dóminus exercítuum Deus Israël: Adhuc dicent verbum istud in terra Juda, et in úrbibus ejus, cum convértero captivitátem eórum: Benedícat tibi Dóminus, pulchritúdo justítiæ, mons sanctus.
R. Adoravérunt vivéntem in sǽcula sæculórum,
* Mitténtes corónas suas ante thronum Dómini Dei sui.
V. Et cecidérunt in conspéctu throni in fácies suas: et benedixérunt vivéntem in sǽcula sæculórum.
R. Mitténtes corónas suas ante thronum Dómini Dei sui.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Mitténtes corónas suas ante thronum Dómini Dei sui.
Lectio 4
Sermo sancti Augustíni Epíscopi
Sermo 10 de Sanctis
Hódie, fratres caríssimi, natálem illórum infántium cólimus, quos ab Heróde crudelíssimo rege interféctos esse, Evangélii textus elóquitur. Et ídeo cum summa exsultatióne gáudeat terra, cæléstium mílitum et tantárum parens fecúnda virtútum. Ecce profánus hostis nunquam beátis párvulis tantum prodésse potuísset obséquio, quantum prófuit ódio. Nam, sicut sacratíssimum præséntis diéi festum maniféstat, quantum in beátos párvulos iníquitas abundávit, tantum in eis grátia benedictiónis refúdit.
R. Effudérunt sánguinem Sanctórum velut aquam in circúitu Jerúsalem:
* Et non erat qui sepelíret.
V. Posuérunt mortália servórum tuórum escas volatílibus cæli, carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
R. Et non erat qui sepelíret.
Lectio 5
Beáta es, o Béthlehem terra Juda, quæ Heródis regis immanitátem in puerórum exstinctióne perpéssa es: quæ sub uno témpore candidátam plebem imbéllis infántiæ Deo offérre meruísti. Digne tamen natálem illórum cólimus, quos beátius ætérnæ vitæ mundus édidit, quam quos maternórum víscerum partus effúdit. Síquidem ante vitæ perpétuæ adépti sunt dignitátem, quam usúram præséntis accéperint.
R. Isti sunt Sancti, qui passi sunt propter te, Dómine: víndica eos,
* Quia clamant ad te quotídie.
V. Víndica, Dómine, sánguinem Sanctórum tuórum, qui effúsus est.
R. Quia clamant ad te quotídie.
Lectio 6
Aliórum quidem pretiósa mors Mártyrum laudem in confessióne proméruit, horum in consummatióne complácuit; quia incipiéntis vitæ primórdiis, ipse eis occásus inítium glóriæ dedit, qui præséntis términum impósuit. Quos Heródis impíetas lactántes matrum ubéribus abstráxit; qui jure dicúntur Mártyrum flores, quos in médio frígore infidelitátis exórtos, velut primas erumpéntes Ecclésiæ gemmas, quædam persecutiónis pruína decóxit.
R. Isti sunt, qui non inquinavérunt vestiménta sua:
* Ambulábunt mecum in albis, quia digni sunt.
V. Hi sunt, qui cum muliéribus non sunt coinquináti: vírgines enim sunt.
R. Ambulábunt mecum in albis, quia digni sunt.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Ambulábunt mecum in albis, quia digni sunt.
Introitus. Ps. 8, 3. Ex ore infántium, Deus, et lacténtium perfecísti
laudem propter inimicos tuos. Ps. ib., 2. Dómine, Dóminus noster: quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra! ℣. Glória Patri.
Oratio. Deus, cujus hodicrna die præcónium Innocéntes Mártyres non loquéndo, sed moriéndo conféssi sunt: ómnia in nobis vitiórum mala mortífica; ut fidem tuam, quam lingua nostra lóquitur, étiam móribus vita fateátur. Per Dóminum.
Oratio. de Octava Nativitatis. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nos Unigéniti tui nova per carnem Natívitas líberet; quos sub peccáti jugo vetústa sérvitus tenet. Per eúndem Dóminum nostrum.
Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis Apóstoli.
Apoc. 14, 1-5.
In diébus illis: Vidi supra montem Sion Agnum stantem, et cum eo centum quadragínta quatuor mília, habéntes nomen ejus, et nomen Patris ejus scriptum in fróntibus suis. Et audívi vocem de cœlo, tamquam vocem aquárum multárum, et tamquam vocem tonítrui magni: et vocem, quam audívi, sicut citharœrórum citharizántium in cítharis suis. Et cantábant quasi cánticum novum ante sedem,
et ante quátuor animália, et senióres: et nemo póterat dícere cánticum, nisi illa centum quadragínta quátuor mília, qui empti sunt de terra. Hi sunt, qui cum muliéribus non sunt coinquináti: vírgines enim sunt. Hi sequúntur Agnum, quocúmque íerit. Hi empti sunt ex homínibus primítiæ Deo, et Agno: et in ore eórum non est invéntum
mendácium: sine mácula enim sunt ante thronum Dei.
Graduale. Ps. 123, 7-8. Anima nostra, sicut passer, erépta est de láqueo venántium. ℣. Láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus: adjutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit cœlum
et terram.
--solesmes.png)
Secreta. Sanctórum tuórum, Dómine, nobis pia non desit orátio: quæ et múnera nostra concíliet, et tuam nobis indulgéntiam semper obtíneat. Per Dóminum.
Secreta. de Octava Nativitatis. Obláta, Dómine, múnera, nova sanctífica: nosque a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per eúndem Dóminum.
--solesmes.png)
Giaches de Wert, Mikołaj Zieleński, Die IIIa infra Octavam Sancti Stephani Protomartyris,
Lectio 1
De Jeremía Prophéta
Jer 31:15-17
15 Hæc dicit Dóminus: Vox in excélso audíta est lamentatiónis, luctus, et fletus Rachel plorántis fílios suos, et noléntis consolári super eis, quia non sunt.
16 Hæc dicit Dóminus: Quiéscat vox tua a plorátu, et óculi tui a lácrimis: quia est merces óperi tuo, ait Dóminus: et reverténtur de terra inimíci.
17 Et est spes novíssimis tuis, ait Dóminus: et reverténtur fílii ad términos suos.
R. Céntum quadragínta quátuor míllia, qui empti sunt de terra, hi sunt qui cum muliéribus non sunt coinquináti:
* Vírgines enim permansérunt, ídeo regnant cum Deo, et Agnus Dei cum illis.
V. Isti sunt qui venérunt ex magna tribulatióne, et lavérunt stolas suas in sánguine Agni.
R. Vírgines enim permansérunt, ídeo regnant cum Deo, et Agnus Dei cum illis.
Lectio 2
Jer 31:18-20
18 Audiens audívi Ephraim transmigrántem: Castigásti me, et erudítus sum, quasi juvénculus indómitus: convérte me, et convértar: quia tu Dóminus Deus meus.
19 Postquam enim convertísti me, egi pœniténtiam: et postquam ostendísti mihi, percússi femur meum. Confúsus sum, et erúbui: quóniam sustínui oppróbrium adolescéntiæ meæ.
20 Si fílius honorábilis mihi Ephraim, si puer delicátus: quia ex quo locútus sum de eo, adhuc recordábor ejus.
R. Sub altáre Dei audívi voces occisórum dicéntium:
* Quare non deféndis sánguinem nostrum? Et accepérunt divínum respónsum: Adhuc sustinéte módicum tempus, donec impleátur númerus fratrum vestrórum.
V. Vidi sub altáre Dei ánimas interfectórum propter verbum Dei, et propter testimónium quod habébant, et clamábant voce magna, dicéntes.
R. Quare non deféndis sánguinem nostrum? Et accepérunt divínum respónsum: Adhuc sustinéte módicum tempus, donec impleátur númerus fratrum vestrórum.
Lectio 3
Jer 31:21-23
21 Státue tibi spéculam, pone tibi amaritúdines: dírige cor tuum in viam rectam, in qua ambulásti: revértere, virgo Israël, revértere ad civitátes tuas istas.
22 Usquequo delíciis dissólveris, fília vaga? quia creávit Dóminus novum super terram: Fémina circúmdabit virum.
23 Hæc dicit Dóminus exercítuum Deus Israël: Adhuc dicent verbum istud in terra Juda, et in úrbibus ejus, cum convértero captivitátem eórum: Benedícat tibi Dóminus, pulchritúdo justítiæ, mons sanctus.
* Mitténtes corónas suas ante thronum Dómini Dei sui.
V. Et cecidérunt in conspéctu throni in fácies suas: et benedixérunt vivéntem in sǽcula sæculórum.
R. Mitténtes corónas suas ante thronum Dómini Dei sui.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Mitténtes corónas suas ante thronum Dómini Dei sui.
Sermo sancti Augustíni Epíscopi
Sermo 10 de Sanctis
Hódie, fratres caríssimi, natálem illórum infántium cólimus, quos ab Heróde crudelíssimo rege interféctos esse, Evangélii textus elóquitur. Et ídeo cum summa exsultatióne gáudeat terra, cæléstium mílitum et tantárum parens fecúnda virtútum. Ecce profánus hostis nunquam beátis párvulis tantum prodésse potuísset obséquio, quantum prófuit ódio. Nam, sicut sacratíssimum præséntis diéi festum maniféstat, quantum in beátos párvulos iníquitas abundávit, tantum in eis grátia benedictiónis refúdit.
R. Effudérunt sánguinem Sanctórum velut aquam in circúitu Jerúsalem:
* Et non erat qui sepelíret.
V. Posuérunt mortália servórum tuórum escas volatílibus cæli, carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
R. Et non erat qui sepelíret.
Lectio 5
Beáta es, o Béthlehem terra Juda, quæ Heródis regis immanitátem in puerórum exstinctióne perpéssa es: quæ sub uno témpore candidátam plebem imbéllis infántiæ Deo offérre meruísti. Digne tamen natálem illórum cólimus, quos beátius ætérnæ vitæ mundus édidit, quam quos maternórum víscerum partus effúdit. Síquidem ante vitæ perpétuæ adépti sunt dignitátem, quam usúram præséntis accéperint.
R. Isti sunt Sancti, qui passi sunt propter te, Dómine: víndica eos,
* Quia clamant ad te quotídie.
V. Víndica, Dómine, sánguinem Sanctórum tuórum, qui effúsus est.
R. Quia clamant ad te quotídie.
Lectio 6
Aliórum quidem pretiósa mors Mártyrum laudem in confessióne proméruit, horum in consummatióne complácuit; quia incipiéntis vitæ primórdiis, ipse eis occásus inítium glóriæ dedit, qui præséntis términum impósuit. Quos Heródis impíetas lactántes matrum ubéribus abstráxit; qui jure dicúntur Mártyrum flores, quos in médio frígore infidelitátis exórtos, velut primas erumpéntes Ecclésiæ gemmas, quædam persecutiónis pruína decóxit.
R. Isti sunt, qui non inquinavérunt vestiménta sua:
* Ambulábunt mecum in albis, quia digni sunt.
V. Hi sunt, qui cum muliéribus non sunt coinquináti: vírgines enim sunt.
R. Ambulábunt mecum in albis, quia digni sunt.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Ambulábunt mecum in albis, quia digni sunt.
Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 2:13-18
In illo témpore: Angelus Dómini appáruit in somnis Joseph, dicens: Surge, et áccipe Púerum et Matrem ejus, et fuge in Ægýptum, et esto ibi usque dum dicam tibi. Et réliqua.
Homilía sancti Hierónymi Presbýteri
Lib. 1 Comm. in c. 2 Matth. et apud Gloss. ord.
Quando tulit Púerum et Matrem ejus, ut in Ægýptum tránseat, nocte tulit, et in ténebris: quia noctem ignorántiæ his, a quibus ipse recéssit, relíquit incrédulis. Quando vero revértitur in Judǽam, nec nox, nec ténebræ ponúntur in Evangélio: quia in fine mundi Judǽi fidem, tamquam Christum ab Ægýpto reverténtem suscipiéntes, illuminabúntur.
R. Cantábant Sancti cánticum novum ante sedem Dei et Agni:
* Et resonábat terra in voces eórum.
V. Hi empti sunt ex homínibus primítiæ Deo et Agno, et in ore ipsórum non est invéntum mendácium.
R. Et resonábat terra in voces eórum.
Lectio 8
Ut adimplerétur quod dictum est a Dómino per prophétam dicéntem: Ex Ægýpto vocávi Fílium meum. Respóndeant, qui Hebræórum volúminum dénegant veritátem, ubi hoc in Septuagínta legátur interprétibus. Quod cum non invénerint, nos eis dicémus, in Osée prophéta scriptum, sicut et exemplária probáre possunt, quæ nuper edídimus.
R. Vidi sub altáre Dei ánimas interfectórum propter verbum Dei quod habébant, et clara voce dicébant:
* Víndica, Dómine, sánguinem Sanctórum tuórum, qui effúsus est.
V. Sub throno Dei omnes Sancti clamant.
R. Víndica, Dómine, sánguinem Sanctórum tuórum, qui effúsus est.
Lectio 9
Tunc adimplétum est, quod dictum est per Jeremíam prophétam dicéntem: Vox in Rama audíta est, plorátus et ululátus multus, Rachel plorans fílios suos. De Rachel natus est Bénjamin, in cujus tribu non est Béthlehem. Quǽritur ergo, quómodo Rachel fílios Judæ, id est Béthlehem, quasi suos ploret. Respondébimus bréviter, quia sepúlta sit juxta Béthlehem in Ephrata; et ex matérno corpúsculi hospítio matris nomen accéperit; sive quóniam Juda et Bénjamin duæ tribus junctæ erant, et Heródes præcéperat non solum in Béthlehem intérfici púeros, sed et in ómnibus fínibus ejus.
R. Isti, qui amícti sunt stolis albis, qui sunt, et unde venérunt? Et dixit mihi:
* Hi sunt, qui venérunt de tribulatióne magna, et lavérunt stolas suas, et dealbavérunt eas in sánguine Agni.
V. Vidi sub altáre Dei ánimas interfectórum propter verbum Dei, et propter testimónium quod habébant.
R. Hi sunt, qui venérunt de tribulatióne magna, et lavérunt stolas suas, et dealbavérunt eas in sánguine Agni.
V. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
R. Hi sunt, qui venérunt de tribulatióne magna, et lavérunt stolas suas, et dealbavérunt eas in sánguine Agni.
Statio ad S. Paulum
Introitus. Ps. 8, 3. Ex ore infántium, Deus, et lacténtium perfecísti
laudem propter inimicos tuos. Ps. ib., 2. Dómine, Dóminus noster: quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra! ℣. Glória Patri.
Oratio. Deus, cujus hodicrna die præcónium Innocéntes Mártyres non loquéndo, sed moriéndo conféssi sunt: ómnia in nobis vitiórum mala mortífica; ut fidem tuam, quam lingua nostra lóquitur, étiam móribus vita fateátur. Per Dóminum.
Oratio. de Octava Nativitatis. Concéde, quǽsumus, omnípotens Deus: ut nos Unigéniti tui nova per carnem Natívitas líberet; quos sub peccáti jugo vetústa sérvitus tenet. Per eúndem Dóminum nostrum.
Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis Apóstoli.
Apoc. 14, 1-5.
In diébus illis: Vidi supra montem Sion Agnum stantem, et cum eo centum quadragínta quatuor mília, habéntes nomen ejus, et nomen Patris ejus scriptum in fróntibus suis. Et audívi vocem de cœlo, tamquam vocem aquárum multárum, et tamquam vocem tonítrui magni: et vocem, quam audívi, sicut citharœrórum citharizántium in cítharis suis. Et cantábant quasi cánticum novum ante sedem,
et ante quátuor animália, et senióres: et nemo póterat dícere cánticum, nisi illa centum quadragínta quátuor mília, qui empti sunt de terra. Hi sunt, qui cum muliéribus non sunt coinquináti: vírgines enim sunt. Hi sequúntur Agnum, quocúmque íerit. Hi empti sunt ex homínibus primítiæ Deo, et Agno: et in ore eórum non est invéntum
mendácium: sine mácula enim sunt ante thronum Dei.
Graduale. Ps. 123, 7-8. Anima nostra, sicut passer, erépta est de láqueo venántium. ℣. Láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus: adjutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit cœlum
et terram.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secundum Matthǽum
Matth. 2, 13-18.
In illo témpore: Angelus Dómini appáruit in somnis Joseph, dicens: Surge, et áccipe Púerum et Matrem ejus, et fuge in Ægýptum, et esto ibi, usque dum dicam tibi. Futúrum est enim, ut Heródes quærat Púerum ad perdéndum eum. Qui consúrgens accépit Púerum et Matrem ejus nocte, et secéssit in Ægýptum: et erat ibi usque ad óbitum Heródis: ut adimplerétur quod dictum est a Dómino per Prophétam dicéntem: Ex Ægýpto vocávi Fílium meum. Tunc Heródes videns, quóniam illúsus esset a Magis, irátus est valde, et mittens occídit omnes púeros, qui erant in Béthlehem et in ómnibus fínibus ejus, a bimátu et infra, secúndum tempus, quod exquisíerat a Magis. Tunc adimplétum est, quod dictum est per Jeremíam Prophetam dicéntem: Vox in Rama audíta est, plorátus et ululátus multus: Rachel plorans fílios suos, et nóluit consolári, quia non sunt.
Offertorium. Ps. 123, 7. Anima nostra, sicut passer, erépta est de láqueo venántium: láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus.
Matth. 2, 13-18.
In illo témpore: Angelus Dómini appáruit in somnis Joseph, dicens: Surge, et áccipe Púerum et Matrem ejus, et fuge in Ægýptum, et esto ibi, usque dum dicam tibi. Futúrum est enim, ut Heródes quærat Púerum ad perdéndum eum. Qui consúrgens accépit Púerum et Matrem ejus nocte, et secéssit in Ægýptum: et erat ibi usque ad óbitum Heródis: ut adimplerétur quod dictum est a Dómino per Prophétam dicéntem: Ex Ægýpto vocávi Fílium meum. Tunc Heródes videns, quóniam illúsus esset a Magis, irátus est valde, et mittens occídit omnes púeros, qui erant in Béthlehem et in ómnibus fínibus ejus, a bimátu et infra, secúndum tempus, quod exquisíerat a Magis. Tunc adimplétum est, quod dictum est per Jeremíam Prophetam dicéntem: Vox in Rama audíta est, plorátus et ululátus multus: Rachel plorans fílios suos, et nóluit consolári, quia non sunt.
Offertorium. Ps. 123, 7. Anima nostra, sicut passer, erépta est de láqueo venántium: láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus.
--solesmes.png)
Secreta. Sanctórum tuórum, Dómine, nobis pia non desit orátio: quæ et múnera nostra concíliet, et tuam nobis indulgéntiam semper obtíneat. Per Dóminum.
Secreta. de Octava Nativitatis. Obláta, Dómine, múnera, nova sanctífica: nosque a peccatórum nostrórum máculis emúnda. Per eúndem Dóminum.
Made it back from my errands and turned on YouTube just as Fr Durodié began the Canon. We seem to have Dr Ratovondrahety at the organ throughout the Octave's Masses, Deo gratias.
Communio. Matth. 2, 18. Vox in Rama audíta est, plorátus, et ululátus: Rachel plorans fílios suos, et nóluit consolári, quia non sunt.
Communio. Matth. 2, 18. Vox in Rama audíta est, plorátus, et ululátus: Rachel plorans fílios suos, et nóluit consolári, quia non sunt.
--solesmes.png)
Postcommunio. Votíva, Dómine, dona percépimus: quæ Sanctórum nobis précibus, et præséntis, quǽsumus, vitæ páriter et ætérnæ tríbue conférre subsídium. Per Dóminum.
Postcommunio. de Octava Nativitatis. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut natus hódie Salvátor mundi, sicut divínæ nobis generatiónis est auctor; ita et immortalitátis sit ipse largítor: Qui tecum vivit et regnat.
Postcommunio. de Octava Nativitatis. Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus: ut natus hódie Salvátor mundi, sicut divínæ nobis generatiónis est auctor; ita et immortalitátis sit ipse largítor: Qui tecum vivit et regnat.
LDVM
Comments
Post a Comment