In Rome; Dr DiPippo begins (at New Liturgical Movement this morning):
The basilicas which house the tombs of Saints Peter and Paul are among the six which the Emperor Constantine built in Rome in the first years of the peace of the Church. Already by the later 4th century, a hymn of St Ambrose speaks of a procession to visit them both on the Apostles’ feast day, June 29th. However, the most ancient liturgical books of the Roman Rite do not attest to a celebration of the anniversary of their dedication, nor indeed of any such anniversary; the annual commemoration of the dedication of a church is one of the many happy inventions by which the Carolingians enriched the Roman Rite....
And of course the two Basilicas have been restored and rebuilt for several different reasons in the 1700 years since. The Mass is Terribilis est locus iste (which we heard last on the feast of the Dedication of the Archbasilica of the Most Holy Savior and of Saint John Apostle at the Lateran, back on the 9th).
M le Curé, M Durodié, is celebrating Holy Mass this morning.
Introitus. Gen. 28, 17. Terríbilis est locus iste: hic domus Dei est et porta cœli: et vocábitur aula Dei. Ps. 83, 2-3. Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum! concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini. ℣. Glória Patri.Oratio. Deus, qui nobis per síngulos annos hujus sancti templi tui consecratiónis réparas diem, et sacris semper mystériis repæséntas incólumes: exáudi preces pópuli tui, et præsta; ut, quisquis hoc templum benefícia petitúrus ingréditur, cuncta se impetrásse lætétur. Per Dóminum.
"... However, the liturgy of November 18th contains an interesting anomaly which is found on no other occasion; although the feast commemorates the dedication of two different churches, the Collect of the Mass, which is also said six times in the Office, remains in the singular... Likewise, none of the other references to 'church' in the singular are changed in either the Office or the Mass...."
Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis Apóstoli.
Apoc. 21, 2-5.
In diébus illis: Vidi sanctam civitátem Jerúsalem novam descendéntem de cœlo a Deo, parátam sicut sponsam ornátam viro suo. Et audívi vocem magnam de throno dicéntem: Ecce tabernáculum Dei cum homínibus, et habitábit cum eis. Et ipsi pópulus ejus erunt, et ipse Deus cum eis erit eórum Deus: et abstérget Deus omnem lácrimam ab óculis eórum: et mors ultra non erit, neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra, quia prima abiérunt. Et dixit, qui sedébat in throno: Ecce, nova fácio ómnia.
Graduale. Locus iste a Deo factus est, inæstimábile sacraméntum, irreprehensíbilis est. ℣. Deus, cui astat Angelórum chorus, exáudi preces servórum tuórum.
On the off chance that this is not Anton Bruckner's Locus iste, I chose this recording. Tsk.
Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 137, 2. Adorábo ad templum sanctum tuum: et confitébor nómini tuo. Allelúja.
✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
Luc. 19, 1-10.
In illo témpore: Ingréssus Jesus perambulábat Jéricho. Et ecce, vir nómine Zachǽus: et hic princeps erat publicanórum, et ipse dives: et quærébat vidére Jesum, quis esset: et non póterat præ turba, quia statúra pusíllus erat. Et præcúrrens ascéndit in arborem sycómorum, ut vidéret eum; quia inde erat transitúrus. Et cum venísset ad locum, suspíciens Jesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachǽe, féstinans descénde; quia hódie in domo tua opórtet me manére. Et féstinans descéndit, et excépit illum gaudens. Et cum vidérent omnes, murmurábant, dicéntes, quod ad hóminem peccatórem divertísset. Stans autem Zachǽus, dixit ad Dóminum: Ecce, dimídium bonórum meórum, Dómine, do paupéribus: et si quid áliquem defraudávi, reddo quádruplum. Ait Jesus ad eum: Quia hódie salus dómui huic facta est: eo quod et ipse fílius sit Abrahæ. Venit enim Fílius hóminis quǽrere et salvum fácere, quod períerat.
Offertorium. 1. Paral. 29, 17 et 18. Dómine Deus, in simplicitáte cordis mei lætus óbtuli univérsa; et pópulum tuum, qui repertus est, vidi cum ingénti gáudio: Deus Israël, custódi hanc voluntátem, allelúja.
Secreta. Annue, quǽsumus, Dómine, précibus nostris: ut, dum hæc vota præséntia réddimus, ad ætérna prǽmia, te adjuvánte, perveníre mereámur. Per Dóminum.
Communio. Matth. 21, 13. Domus mea domus oratiónis vocábitur, dicit Dóminus: in ea omnis, qui pétii, accipit; et qui quærit, invénit; et pulsánti aperiétur.
Postcommunio. Deus, qui de vivis et electis lapídibus ætérnum majestáti tuæ prǽparas habitáculum: auxiliáre pópulo tuo supplicánti ut, quod Ecclésiæ tuæ corporálibus próficit spátiis, spirituálibus amplificétur augméntis. Per Dóminum.
LDVM
Comments
Post a Comment