Christum Regem pro nobis in Cruce exaltátum, veníte adorémus...

Ninety minutes or so before 'sunrise' (the mages say 0652) and am intent on observing at what time I actually discern Eos awakening although, well, we shall see. It is the feast of the Triumph, as Exaltatio is sometimes translated, of the Holy Cross; the Mass is Nos autem gloriari opertet. 

The hymn at Matins was Pange lingua gloriosi lauream certaminis. 

And at Lauds, Lustra sex qui iam peregit, the second part of the Pange lingua gloriosi lauream certaminis.

It is 0622 and Dawn's come into the skies fairly lightsome-- it is a cloudy early day. But I wasn't paying attention alas so who knows when she began her day's adventure. I'll try again tomorrow.

A recording of the hymn sung according to the Dominican chant tradition.

The libellum for Holy Mass at Saint-Eugène this morning is here.

Introitus. Gal. 6, 14. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Domini nostri Jesu Christi: in quo est salus, vita et resurréctio nostra: per quem salváti et liberáti sumus. Ps. 66, 2. Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri. V. Glória Patri. Ant. Nos autem.

Graduale. Ibid., 8-9. Christus factus est pro nobis oboediens usque ad mortem, mortem autem crucis. V. Propter quod et Deus exaltávit illum, et dedit illi nomen, quod est super omne nomen.

Allelúja, allelúja. V. Dulce lignum, dulces clavos, dúlcia ferens póndera: quæ sola fuísti digna sustinére Regem cœlórum et Dóminum. Allelúja.

Sequentia. Adamus Sancti Victoris abbatiae [sed non ad S. Eugenii templum hodie cantus est]  

Laudis crucis attolamus

nos, qui crucis exsultamus

speciali gloria.

[Nam in cruce triumphamus,

hostem ferum superamus

vitali victoria.]

Dulces melos tangat caelos,

dulce lignum dulci dignum

credimus melodia.

Voce vita non discordet

cum vox vitam non remordet,

ducis est symphonia.

Servi crucis crucem laudent

qui per crucem sibi gaudent

vitae dari munera.

Dicant omnes et dicant singuli:

ave, salus totius saeculi,

arbor salutifera.

O quam felix, quam praeclara

fuit haec salutis ara,

rubens agni sanguine,

agni sine macula,

qui mundavit saecula

ab antiquo crimine!

Haec est scala peccatorum,

per quam Christus, rex caelorum,

ad se traxit omnia.

Forma cuius hoc ostendit,

quae terrarum comprehendit

quattuor confinia.

Non sunt nova sacramenta,

nec recenter est inventa

crucis haec religio.

Ista dulces aquas fecit,

per hanc silex aquas iecit

Moysi officio.

Nulla salus est in domo

nisi cruce munit homo

superliminaria,

neque sensit gladium

nec amisit filium,

quisquis egit talia. 

[Arca natans super aquas

salvat formas animatas,

quem Noe composuit;

Arca crucem, Noe Christum

signat, under hunc baptismum,

quem Christus exhibuit.] 

Ligna legens in Sarepta,

spem salutis est adepta

pauper muliercula.

Sine lignis fedei,

nec lechytus olei

valet nec farinula. 

[Roma naves universas

in profundum vidit mersas

una cum Maxentio.

Fusi Thraces, caesi Persae.

sed et partis dux adversae

victus ab Heraclio.]

In scripturis sub figuris

ista latent, sed iam patent

crucis beneficia. 

Reges credunt, hostes cedunt,

sola cruce Christo duce

unus fugat milia.

[Constantinus in hac vicit

et divinus sermo dicit:

In hac vinces omnia.]

Ista suos fortiores

semper facit et victores,

morbos sanat et languores,

reprimit daemonia.

Dat captivis liberatem,

vitae confert novitatem.

Ad antiquam dignitatem

crux reduxit omnia.

O crux, lignum triumphale,

mundi vera salus, vale,

Inter ligna nullum tale, 

fronde, flore, germine.

Medicina christiana,

salva sanos, aegros sana.

Quod non valet vis humana,

fit in tuo nomine.

Assistentes crucis laudi,

consecrator crucis, audi

atque servos tuae crucis

post hanc vitam verae lucis

transfer ad palatia.

Quos tormento vis servire,

fac tormenta non sentire,

sed, cum dies erit irae, 

nobis confer et largire

sempiterna gaudia. 

 

Offertorium. Prótege, Dómine, plebem tuam per signum sanctæ Crucis ab ómnibus insídiis inimicórum ómnium: ut tibi gratam exhibeámus servitútem, et acceptábile fiat sacrifícium nostrum, allelúja.

Communio. Per signum Crucis de inimícis nostris líbera nos, Deus noster.

And as the clergy depart the sanctuary after the Last Gospel and the Salve Regina misericordiae, Pierre Corneille's La Croix ouvre l’entrée au trône de la gloire is sung, taken from his versified translation of the Imitation of Christ and harmonised for four voices by M de Villiers upon a melody of Charles Gounod. 

LDVM