Exsúltet jam Angélica turba cœlórum: exsúltent divína mystéria : et pro tanti Regis victória, tuba ínsonet salutáris. Gáudeat et tellus tantis irradiáta fulgóribus: et ætérni Regis splendóre illustráta, totíus orbis se séntiat amisísse calíginem.
Lætétur et mater Ecclésia, tanti lúminis adornáta fulgóribus: et magnis populórum vócibus hæc aula resúltet.
Quaprópter adstántes vos, frates caríssimi, ad tam miram hujus sancti lúminis claritátem, una mecum, quæso, Dei omnipoténtis misericórdiam invocáte. Ut qui me non meis méritis intra Levitárum númerum dignátus est aggregáre: lúminis sui claritátem infúndens, Cérei hujus laudem implére perfíciat.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium suum: Qui cum eo vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus. Per ómnia sæcula sæculórum.
R/. Amen
V/. Dóminus vobíscum
R/. Et cum Spíritu tuo
V/. Sursum corda
R/. Habémus ad Dóminum
V/. Grátias agámus Dómino Deo nostro
R/. Dignum et justum est
Vere dignum et justum est, invisíbilem Deum Patrem omnipoténtem, Fíliumque ejus unigénitum, Dóminum nostrum Jesum Christum, toto cordis ac mentis afféctu, et vocis ministério personáre. Qui pro nobis ætérno Patri Adæ débitum solvit: et véteris piáculi cautiónem pio cruóre detérsit.
Hæc sunt enim festa paschália, in quibus verus ille Agnus occíditur, cujus sánguine postes fidélium consecrántur.
Hæc nox est, in qua primum patres nostros fílios Israel edúctos de Ægypto, mare Rubrum sicco vestígio transíre fecísti. Hæc ígitur nox est, quæ peccatórum ténebras, colúmnæ illuminatióne purgávit. Hæc nox est, quæ hódie per univérsum mundum in Christo credéntes, a vítiis sæculi, et calígine peccatórum segregátos, reddit grátiæ, sóciat sanctitáti. Hæc nox est, in qua destrúctis vínculis mortis, Christus ab ínferis victor ascéndit.
Nihil enim nobis nasci prófuit, nisi rédimi profuísset. O mira circa nos tuæ pietátis dignátio! O inæstimábilis diléctio caritátis : ut servum redímeres, Fílium tradidísti!
O certe necessárium Adæ peccátum, quod Christi morte delétum est!
O vere beáta nox, quæ sola méruit scire tempus et horam, in qua Christus ab ínferis resurréxit ! Hæc nox est, de qua scriptum est: et nox sicut dies illuminábitur: et nox illuminátio mea in delíciis meis.
Hujus ígitur sanctíficatio noctis fugat scélera, culpas lavat: et reddit innocéntiam lapsis, et mœstis lætítiam. Fugat ódia, concórdiam parat, et curvat impéria.
Here the deacon interrupts the chanting of the Praeconium and, without singing, places the five grains of incense onto the Paschal Candle.
Per sua sancta vúlnera gloriósa custódiat et consérvet nos Christus Dóminus. Amen.
+ Christus heri et hódie.
+ Princípium et Finis.
+ Alpha et Omega.
+ Ipsíus sunt témpora et sæcula.
+ Ipsi gloria et imperium per universa aeternitatis saecula. Amen.
In hujus ígitur noctis grátia, súscipe, sancte Pater, incénsi hujus sacrifícium vespertínum : quod tibi in hac Cérei oblatióne solémni, per ministrórum manus de opéribus apum, sacrosáncta reddit Ecclésia. Sed jam colúmnæ hujus præcónia nóvimus, quam in honórem Dei rútilans ignis accéndit.
Qui licet sit divísus in partes, mutuáti tamen lúminis detriménta non novit. Alitur enim liquántibus ceris, quas in substántiam pretiósæ hujus lámpadis, apis mater edúxit.
O vere beáta nox, quæ exspoliávit Ægyptios, ditávit Hebræos! Nox, in qua terrénis cæléstia, humánis divína jungúntur.
Orámus ergo te, Dómine; ut Céreus iste in honórem tui nóminis consecrátus, ad noctis hujus calíginem destruéndam, indefíciens persevéret. Et in odórem suavitátis accéptus, supérnis lumináribus misceátur.
Flammas ejus lúcifer matutínus invéniat. Ille, inquam, lúcifer, qui nescit occásum. Ille, qui regréssus ab ínferis, humáno géneri serénus illúxit.
Precámur ergo te, Dómine: ut nos fámulos tuos, omnémque clerum, et devotíssimum pópulum: una cum beátissimo Papa nostro Francisco et Antistite nostro Michaelo, quiéte tempórum concéssa, in his paschálibus gáudiis, assídua protectióne régere, gubernáre, et conserváre dignéris.
Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus: per ómnia sæcula sæculórum.
Lætétur et mater Ecclésia, tanti lúminis adornáta fulgóribus: et magnis populórum vócibus hæc aula resúltet.
Quaprópter adstántes vos, frates caríssimi, ad tam miram hujus sancti lúminis claritátem, una mecum, quæso, Dei omnipoténtis misericórdiam invocáte. Ut qui me non meis méritis intra Levitárum númerum dignátus est aggregáre: lúminis sui claritátem infúndens, Cérei hujus laudem implére perfíciat.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium suum: Qui cum eo vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus. Per ómnia sæcula sæculórum.
R/. Amen
V/. Dóminus vobíscum
R/. Et cum Spíritu tuo
V/. Sursum corda
R/. Habémus ad Dóminum
V/. Grátias agámus Dómino Deo nostro
R/. Dignum et justum est
Vere dignum et justum est, invisíbilem Deum Patrem omnipoténtem, Fíliumque ejus unigénitum, Dóminum nostrum Jesum Christum, toto cordis ac mentis afféctu, et vocis ministério personáre. Qui pro nobis ætérno Patri Adæ débitum solvit: et véteris piáculi cautiónem pio cruóre detérsit.
Hæc sunt enim festa paschália, in quibus verus ille Agnus occíditur, cujus sánguine postes fidélium consecrántur.
Hæc nox est, in qua primum patres nostros fílios Israel edúctos de Ægypto, mare Rubrum sicco vestígio transíre fecísti. Hæc ígitur nox est, quæ peccatórum ténebras, colúmnæ illuminatióne purgávit. Hæc nox est, quæ hódie per univérsum mundum in Christo credéntes, a vítiis sæculi, et calígine peccatórum segregátos, reddit grátiæ, sóciat sanctitáti. Hæc nox est, in qua destrúctis vínculis mortis, Christus ab ínferis victor ascéndit.
Nihil enim nobis nasci prófuit, nisi rédimi profuísset. O mira circa nos tuæ pietátis dignátio! O inæstimábilis diléctio caritátis : ut servum redímeres, Fílium tradidísti!
O certe necessárium Adæ peccátum, quod Christi morte delétum est!
O vere beáta nox, quæ sola méruit scire tempus et horam, in qua Christus ab ínferis resurréxit ! Hæc nox est, de qua scriptum est: et nox sicut dies illuminábitur: et nox illuminátio mea in delíciis meis.
Hujus ígitur sanctíficatio noctis fugat scélera, culpas lavat: et reddit innocéntiam lapsis, et mœstis lætítiam. Fugat ódia, concórdiam parat, et curvat impéria.
Here the deacon interrupts the chanting of the Praeconium and, without singing, places the five grains of incense onto the Paschal Candle.
Per sua sancta vúlnera gloriósa custódiat et consérvet nos Christus Dóminus. Amen.
+ Christus heri et hódie.
+ Princípium et Finis.
+ Alpha et Omega.
+ Ipsíus sunt témpora et sæcula.
+ Ipsi gloria et imperium per universa aeternitatis saecula. Amen.
In hujus ígitur noctis grátia, súscipe, sancte Pater, incénsi hujus sacrifícium vespertínum : quod tibi in hac Cérei oblatióne solémni, per ministrórum manus de opéribus apum, sacrosáncta reddit Ecclésia. Sed jam colúmnæ hujus præcónia nóvimus, quam in honórem Dei rútilans ignis accéndit.
Qui licet sit divísus in partes, mutuáti tamen lúminis detriménta non novit. Alitur enim liquántibus ceris, quas in substántiam pretiósæ hujus lámpadis, apis mater edúxit.
O vere beáta nox, quæ exspoliávit Ægyptios, ditávit Hebræos! Nox, in qua terrénis cæléstia, humánis divína jungúntur.
Orámus ergo te, Dómine; ut Céreus iste in honórem tui nóminis consecrátus, ad noctis hujus calíginem destruéndam, indefíciens persevéret. Et in odórem suavitátis accéptus, supérnis lumináribus misceátur.
Flammas ejus lúcifer matutínus invéniat. Ille, inquam, lúcifer, qui nescit occásum. Ille, qui regréssus ab ínferis, humáno géneri serénus illúxit.
Precámur ergo te, Dómine: ut nos fámulos tuos, omnémque clerum, et devotíssimum pópulum: una cum beátissimo Papa nostro Francisco et Antistite nostro Michaelo, quiéte tempórum concéssa, in his paschálibus gáudiis, assídua protectióne régere, gubernáre, et conserváre dignéris.
Per eúmdem Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus: per ómnia sæcula sæculórum.
***
I might change the recording of the Exsultet.
Comments
Post a Comment